Ep.8 (50%)

EP 8

ฉันยืนเตะฝุ่นจนพื้นตรงนั้นแทบจะสะอาด พี่คิงกับผู้ชายอีกคนยืนคุยกันโดยที่ห่างออกไปประมาณหลายเมตร ไม่รู้ว่าพวกเขาสนทนากันเรื่องอะไรแต่ก็เห็นทั้งคู่มีเหล่มองมาทางฉันบ้างในบางครั้ง

ผู้ชายคนนั้นเป็นใครอันนี้ต้องรอถามพี่คิง แต่ดูๆ แล้วทั้งคู่น่าจะสนิทกัน เห็นมีหยอกล้อตบหัวต่อยแขนตามประสาผู้ชาย

ไม่นานนักคนพี่ก็เดินกลับมาหาพร้อมกับยกมือขึ้นขยี้ผมฉัน "รอนานมั้ย"

"นิดหน่อยค่ะ" ตอบเสียงเรียบ

"โทษทีพอดีพี่คุยธุระกับเพื่อนนิดหน่อย" พี่เขาอธิบายให้ฟังพลางบีบแขนนุ่มนิ่มของฉันไปด้วย

บ้าเอ๊ย ~

คนอะไรฉวยโอกาสเก่งมากนะเดี๋ยวนี้

"ไม่เป็นไรค่ะ" 

"สวัสดีครับแนท" พี่ผู้ชายที่เป็นเพื่อนของพี่คิงเขาเดินเข้ามายืนข้างๆ เจ้าตัว ก่อนจะยื่นมือมาทางฉัน "พี่ชื่อยูตะหรือเรียกสั้นๆ ว่ายู" แนะนำตัวพร้อมกับยกยิ้มให้อย่างเป็นมิตร

"สวัสดีค่ะ" ยื่นมือไปหวังจะจับตามมารยาท ทว่ากลับมีมือใหญ่หยาบของใครบางคนมาแทรกและปัดมือเพื่อนเขาออกห่างอย่างไว

"มืออย่าไวไอ้ห่ายู!" พี่คิงต่อว่าเพื่อนตัวเองพลางขึงตาดุใส่ "เสนอหน้าเสร็จแล้วก็ไป!!"

"แค่นี้ทำหวงเหรอวะ" พี่ยูถามอย่างคนกวนแล้วเอามือไปจับโดยที่ฉันนั้นไม่ทันได้ตั้งตัว "มือนุ่มนิ่มจัง" ส่งยิ้มหวานให้ก่อนจะปล่อยมือออก

"ไอ้เวร! มึงไปไหนก็ไปเลย!!" อาการคนหวงเริ่มเผยออกมาจนเห็นได้ชัด เขาผลักเพื่อนตัวเองให้ออกห่างจากฉันมากที่สุดชนิดที่ว่าแม้แต่หน้าก็ยังมองเห็นลางๆ

ฉันเองก็ได้แต่ยืนยิ้มกริ่มอยู่กับที่มองคนพี่นั้นทำสารพัดวิธีที่ไม่ให้พี่ยูยุ่งกับผู้หญิงที่ตัวเองชอบ

ช่วงเย็น

ภายในบ้าน

อยู่สวนสนุกหลายชั่วโมงจวบจนเวลาเย็น เราสองคนก็พากันกลับมาบ้านของฉัน ส่วนพี่ยูแยกตัวออกไปตั้งแต่ตอนที่พี่คิงผลักไสไล่ส่งเขาแล้วล่ะ

เดทแรกเหมือนจะผ่านไปด้วยดีแต่เหมือนมีบางอย่างทำให้คนพี่ดูซึมลง ไม่แน่ใจว่าฉันทำเดทนี้ผิดพลาดตรงไหนหรือเปล่า

"พี่คิง" ฉันเรียกคนตัวโตที่นั่งขัดสมาธิอยู่กับพื้นท่าทางเขาดูเหม่อลอย

"ฮะ?" เขาขานรับแล้วมองหน้า "มีอะไรเหรอ??" 

"พี่ไม่โอเคอะไรหรือเปล่าคะ บอกแนทมาตรงๆ ได้นะพี่" เดินไปนั่งลงข้างๆ แล้วยื่นน้ำเปล่าให้เขาหนึ่งขวด

"ไม่มีหนิ พี่ก็ปกติดี" 

"เหม่อลอยหน้าซึมเนี่ยเหรอคะปกติ" 

"บ้าน่า พี่ทำตัวแบบนั้นตอนไหน?" เขาทำหน้างง

"ตอนนี้ค่ะ เป็นอะไรก็บอกแนทมาตรงๆ เลย เดทเราไม่โอเค แนทเข้ากับพี่ไม่ได้หรืออะไรก็บอกมาเถอะ แนทพร้อมที่จะรับฟังและเคารพการตัดสินใจของพี่นะ" 

รู้สึกไม่สบายใจหนักกว่าเดิมอีก หรือว่าพี่เขาจะรู้ตัวเองแล้วว่าฉันนั้นมันไม่ใช่

"ไม่เลย ที่แนทพูดมานั้นมันไม่ใช่ เดทเราโอเคโอเคมากๆ พี่โคตรชอบเลย มันทำให้หัวใจพองโตแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อนรู้หรือเปล่า" ฝ่ามือใหญ่ทั้งสองข้างทาบลงบนผิวแก้มใสอย่างอ่อนโยน "เราเข้ากันได้ดีเลยทีเดียวนะยัยเด็ก" 

"จริงเหรอคะ" ฉันถามซ้ำแล้วยื่นมือทั้งสองไปจับแก้มคนพี่บ้าง "แนทเองก็รู้สึกดีมากเหมือนกัน"

"เราคบกันเลยปะ" 

"คะ...คะ?"

"ก็เราโอเคกันทั้งสองฝ่าย แถมต่างคนต่างรู้สึกดี แบบนั้นก็แสดงว่าคบกันแบบแฟนได้แล้วหนิ" 

"แต่เราเพิ่งเดทกันแค่วันเดียวเองนะคะ"

"แค่วันเดียวยังคลั่งกันขนาดนี้ ถ้าครบอาทิตย์ไม่ต่างคนต่างกลืนกินกันเลยรึไงยัยเด็ก" บีบแก้มฉันเข้าหากันจนหน้ายู่ปากจู๋ก่อนจะคลายมือออกตามเดิม "ปากน่าจูบมากเลยว่ะเด็ก"

"พี่คิงก็..." เขินอีกแล้วเรา

"สัญญาว่าถ้าได้แนทมาเป็นแฟนพี่จะดูแลเธออย่างดี บนใบหน้าสวยๆ นี้จะมีแต่รอยยิ้ม น้ำตาสักหยดไม่ให้มาเปื้อนแน่นอน" คำพูดและการกระทำของพี่คิงช่างอ่อนหวาน เขาทำให้ฉันสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นที่ขาดหายไปนานตั้งแต่พ่อเสีย วันนี้มันวนกลับมาหาอีกครั้ง "พี่จะซื่อสัตย์และให้เกียรติเธอเสมอยัยเด็ก" แววตาแน่วแน่ฉายออกมาจากดวงตาคมของคนพี่

"แนทไม่ดูใจง่ายไปใช่มั้ยคะ" ทุกอย่างมันดูเร็วจนกลัวจะมองว่าฉันนั้นง่ายเกินไป

"ไม่เลย" 

"พี่อยากคบกับแนทจริงๆ ใช่มั้ย" ย้ำถามพี่คิงอีกครั้ง