16

ไรอันโคลงศีรษะเบาๆ แนวความคิดของเขาเริ่มเปลี่ยนไปเมื่อมาเจอ ‘ไอ้สามตัวนี้’ เมื่อหลายปีก่อน หากไม่มีพวกมันทั้งสาม ป่านนี้เขาคงนอนตายอยู่ในป่าไปแล้ว เพราะอุบัติเหตุใหญ่ที่พวกมันได้ช่วยชีวิตเขาไว้

ครั้งนั้น เขาเดินทางมาที่เมืองไทย ขณะนักบินนำเครื่องลงจอดที่สนามบินแต่ทัศนวิสัยในการบินไม่ดี หมอกลงจัด เกิดการผิดพลาดขณะลงจอด เครื่องบินเล็กส่วนตัวตกลงไปในป่าดงดิบแต่เครื่องไม่ได้ระเบิดในทีเดียวแม้นักบินที่หนึ่งจะตายคาที่

เขารอดมาได้อย่างปาฏิหาริย์ จากการช่วยเหลือของไอ้สามตัวที่หนีงานของพวกมัน เข้าไปนั่งเล่นปลีกวิเวกกลางเต็นท์นอนในป่า พวกมันเป็นคนกลุ่มแรกที่เข้าไปดูซากเครื่องบินและเข้าช่วยเหลือเขาก่อนที่เครื่องบินจะระเบิดในไม่กี่นาทีต่อมา แม้พวกมันจะไม่เรียกเขาตามชื่อจริงอย่างที่ทุกคนเขาเรียก ‘มิสเตอร์ ไรอัน คาเตอร์’ แต่มันเสร่อเรียกว่า

‘ไอ้หรั่ง’

ก็ช่างหัวพวกมันเถอะ

เขายกตำแหน่งให้พวกมันว่าเพื่อนรัก เพื่อนแท้ เพื่อนสนิท แม้ว่ามันทั้งสามจะบอกว่าเขาเสร่อ หน้าด้านไปตีสนิทกับพวกมันเองก็ตาม พวกมันไม่ได้อยากสนิทด้วย

ค่ำคืนที่เคยแสนสนุกแฮงก์เอาต์กัน มันเริ่มหายไปเมื่อสองในสี่แต่งงาน แล้วดูจากเรมีมาร์แตงที่บ่มมาไม่ต่ำกว่าสี่สิบปีที่ดื่มกันประจำ แต่คืนนี้เขาต้องเปลี่ยนมาเป็นจิบน้ำส้ม สลับ น้ำชา แล้วยังต้องลองของแปลก เบียร์เห็ดของไอ้โรจน์

บ้าสิ้นดี

ท่ามกลางลานกางเต็นท์ที่ไอ้พนาคุยนักคุยหนาว่าดาวที่นี่ดวงใหญ่มาก พิกัดนี้มีที่เดียว ณ ไร่ส้มพนาไพร ของไอ้พนา

“ไอ้หรั่ง แดกเข้าไปเถอะ มองอยู่ได้ น้ำส้มคั้นสดดีต่อสุขภาพนะมึง”

พ่อเลี้ยงพนาเลื่อนแก้วน้ำส้มสายน้ำผึ้งคั้นสดใหม่มาวางตรงหน้าให้อีกแก้ว

“แดกน้ำส้มก็เมาได้ เชื่อกูสิ”

“ไอ้หรั่ง ถ้ามึงเบื่อน้ำส้มคั้น หันมาจิบเบียร์เห็ดของกูบ้างก็ได้ นี่สูตรใหม่นะมึง รับรองโคตรเด็ด เจ็ดยกยังน้อยไป ต้องเก้ายก”

พ่อเลี้ยงรังสิโรจน์เอ่ยขึ้นบ้าง แล้วรินเบียร์ที่คิดค้นเองใส่แก้วทรงสูงยัดใส่มือเศรษฐีหมื่นล้านที่มานอนกางเต็นท์แคมป์ปิ้งกับพวกเขา

พ่อเลี้ยงเหมราชผสมโรงหัวเราะไปด้วย คืนนี้เขาขออนุญาตเมียแล้ว เลยไม่ต้องกังวลใจเรื่องกลับบ้านดึก

“ไอ้หรั่ง กูอยากหัวเราะ แค่แม่ของลูกคนเดียวมึงจัดการไม่ได้ ถึงกับต้องเรียกพวกกูมาช่วยวางแผน ไหนคุยนักคุยหนาว่านางงามระดับโลก มึงก็ฟาดมาจนเรียบ ลูกสาวเศรษฐีบ่อน้ำมัน มึงก็พาขึ้นเตียงมาแล้ว”

ไรอันส่ายหน้า ถอนใจ “มันไม่เหมือนกัน คนอื่นวิ่งหา แต่เกรซีวิ่งหนีกู กว่ากูจะตามเจอ เหนื่อยฉิบหาย”

“มึงก็ทำให้เขาหยุดวิ่งสิ”

“ทำไงวะอย่าบอกให้กูตัดขาสวยๆ ของเมีย”

“ไอ้หรั่ง ไหนเขาว่าสมองมึงเป็นเพชร ไอ้บ้า ก็หมายถึงหยุดที่มึง”

 “ครูซบอกว่าแม่ของลูกกู เขาปิ๊งครูที่โรงเรียนลูก”

“อ้อ ที่แท้มึงก็กลัวแม่ของลูกจะหาพ่อใหม่ให้ลูกมึงถึงมานั่งกลุ้ม” รังสิโรจน์หัวเราะ

“เออ” ไรอันยอมรับอย่างง่ายๆ พวกเขาคุยกันได้ทุกเรื่อง ไม่มีอะไรต้องปิดบังกัน

รอยยิ้มขบขันปรากฏที่มุมปากของพ่อเลี้ยงพนา “ไอ้หรั่ง แสดงว่ามึงอยากได้ทั้งแม่ทั้งลูกงั้นสิ”

ไรอันไม่ปฏิเสธความต้องการอย่างแท้จริง “เออ”

“งั้นกูมีแผน”

“แผนอะไรวะ” ไรอัน คาเตอร์เลิกคิ้วอย่างสนใจที่ดั้นด้นยอมมาหาพวกมันก็เพราะอยากได้แผนการพิชิตใจ ‘เมีย’ เขาจะใช้คำนั้นกับเธอได้หรือเปล่า รู้แค่ว่าเขาอยากใช้ ทั้งที่หญิงสาวทุกรายที่ผ่านมา เขาเรียกพวกเธอว่า ‘คู่นอน’

ไอ้คนหัวดีเรื่องผู้หญิง ให้คำปรึกษาไม่กี่คำ พอเมียมันเดินมา สายตามันก็ไปอยู่ที่เมียหมด

หญิงสาวที่หอบผ้าห่มมาส่งกำลังเดินตรงมาที่เต็นท์ มีชื่อว่าเขมขิม เป็นภรรยาของไอ้พนา

“ขิมเอาผ้าห่มมาให้ค่ะ กลัวพวกพี่ๆ หนาว คืนนี้น้ำค้างลงแรง”

เขมขิมส่งยิ้มหวานไปทั่วๆ แล้วถูกพนาดุว่า “ยิ้มสวยๆ แจกแค่พี่ก็พอ ไม่ต้องแจกพวกมัน”

“พี่พนา! ไหนสัญญาว่าจะเอาหมาออกจากปาก ไม่ให้ไปกัดคนอื่นไงคะ” เขมขิมว่าเบาๆ ทำตาดุใส่สามี

พ่อเลี้ยงพนายกยิ้ม “กับคนอื่นจ้ะเมียจ๋า ไอ้สามตัวนี่ไม่ใช่คนอื่นไง” พนารับผ้ามาถือไว้แล้วโยนให้เพื่อนๆ เอง

สามหนุ่มหล่อยื่นมือไปรับผ้าที่โยนมาแทบไม่ทัน ผ้าห่มนวมสะอาดสะอ้านกลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มยังหอมฟุ้ง

เขมขิมถอนหายใจเฮือกอย่างระอาเต็มแก่ เอากับพ่อสิ ลื่นเป็นปลาไหล จะลงแต่รูท่าเดียว

“ขิมจ๋า” พนาเอื้อมมือไปดึงแขนเมียแล้วพรมจูบ มองหน้าสวยๆ ทอดสายตาหวานฉ่ำ

“พี่พนาทำอะไร น่าเกลียด ไปคุยกับเพื่อนไป เพื่อนอุตส่าห์มาหาทั้งที” ว่าแล้วก็ลุกเดินหนี หน้านวลแดงเถือก

“เออ...ไม่เกรงใจคนไม่มีเมียอย่างกูเลย” รังสิโรจน์ลอบมองแล้วเอ่ยแซว ที่จริงเขาเองก็เคยปิ๊งเขมขิม แต่พอรู้ว่าไอ้พนามันรักของมัน เขาจำเป็นต้องหลบทางให้เพื่อน

ไรอันมองไอ้เพื่อนตัวแสบ พอเห็นเมียมา มันก็ทำท่าจะลุกตามเมียไป

“มึงจะไปไหนไอ้พนา อย่าบอกว่าจะไปตีขิมดึกๆ”

แต่พอเห็นน้องขิมชะงักกึก หันกลับมามองหน้าแดงเพราะคำพูดห่ามๆ ของพวกเขา ไรอันยกยิ้มแล้วแจงว่าเขาหมายถึงเครื่องดนตรีไทย ที่ไอ้พนามันคลั่งไคล้ต้องแอบไปตีทุกวัน เขมขิมจึงส่งยิ้มให้เขาทีหนี่งแล้วหันหลังกลับไป

ไรอันกดบ่าแกร่งของไอ้ตัวดีที่คิดจะลุกตามเมียไป

“มึงไม่ต้องไปไหนเลยไอ้พนา อยู่ช่วยกูคิดแผนรวบแม่ของลูกมาเป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมายก่อน”

พ่อเลี้ยงพนาฮึดฮัด อารมณ์เริ่มจะคุกรุ่น คนเสพติดเสียงดนตรีไทยชักไม่พอใจไอ้หรั่ง มหาเศรษฐีระดับโลกที่นิตยสารขนานนามว่าเป็นพ่อมดแห่งอุตสาหกรรมการบิน แต่ดันคิดเรื่องง่ายๆ แค่นี้ไม่ออก แล้วยังรั้งเขาไว้ไม่ให้แวบไปตีขิม ใบหน้าหล่อคมไม่แพ้กันหันมาบอกแผนการง่ายแสนง่าย

“โธ่ ไอ้ควาย ยากอะไร มึงก็จับเมียกดอีกครั้งสิวะ แล้วเตรียมตั้งชื่อลูกอีกคนเอาไว้ด้วย ก็เท่านั้นแหละ”

ไรอัน คาเตอร์ มองเพื่อนอย่างนิ่งอึ้ง ดวงตาสีฟ้าเจิดจ้าขึ้นอีกครั้ง

‘เขาลืมคิดเรื่องนี้ไปได้ยังไงวะ’

“เออ นั่นสิ มีลูกไปเรื่อยๆ เดี๋ยวเมียก็ใจอ่อนเอง”