ตอนที่ 29 จวนที่เต็มไปด้วยความลับ nc (จบ)

ยิ่งตัวของแม่ทัพ หยางเจี้ยน เล่นสนุกกับเรือนร่างของฮองเฮาซ่งหลิงหรู มากขึ้นเท่าไหร่มันยังทำให้ความหื่นกระหายในกายสูบฉีดรุนแรงมากยิ่งขึ้นเท่านั้นท่านเนื้อของท่านแม่ทัพการเกิดแข็งตัวอย่างหน้าเหลือเชื่อจนมันแข็งผงาดชี้อยู่ที่เบื้องหน้าของนาง ฮองเฮาซ่งหลิงหรู จ้องมองท่อนเนื้อของท่านแม่ทัพที่แข็งผงาดอยู่ที่เบื้องหน้าของนางด้วยความหลงใหลความใหญ่ยาวของมันนั้นล้วนเหนือกว่าฮ่องเต้ หลงเซวียน เป็นเท่าตัวนางถึงกับลอบกลืนน้ำลายตัวเองลงคอไปอึกใหญ่ดูเหมือนว่าในช่วงเวลานี้นั้นตัวของนางนั้นจะเป็นนางร่านจริงๆ เพียงแค่เห็นท่อนเนื้อที่แข็งผงาดอยู่ที่เบื้องหน้าของนางก็ทำให้ตัวของนางนั้นขุนลุกขนชันไปทั้งร่าง

ฉวบ...นางดูดเลียท่อนเนื้อชิ้นนี้อย่างเร่าร้อนลิ้นของนางพลิ้วไหวไปมาอย่างนิ่มนวล แม่ทัพ หยางเจี้ยน ถึงกับเสียวสะท้านจนตัวเกร็งนางไม่ได้มีดีแต่เพียงความงดงามเท่านั้นแต่นางยังมีความเร่าร้อนอย่างสุดโต่งเพียงแค่โดนลิ้นสัมผัสของนางมันก็แทบที่จะทำให้ตัวของเขานั้นน้ำแตกทะลักออกมา นางทั้งชักทั้งดูดทั้งเลียราวกับว่านี่คือของเล่นชิ้นใหม่ที่นางพึ่งได้ลิ้มลองในขณะที่มือของนางลูบไล้ไปที่ผิวกายของท่านแม่ทัพอย่างเร่าร้อนเรือนร่างที่สุดแสนจะกำยำของเขาในช่วงเวลานี้นั้นมีไว้เพื่อปลดปล่อยความหื่นกระหายในกายของนาง

“ท่อนเนื้อของท่านมันแข็งสู้ปากของข้าเป็นอย่างมาก” นางกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความปรารถนาในขณะเดียวกันตัวของนางก็ดูดเลียมันอย่างเร่าร้อน

“อ๊า....องค์ฮองเฮา!!” แม่ทัพ หยางเจี้ยนถึงกับส่งเสียงร้องครวญครางออกมาบนโลกใบนี้มีสตรีเพียงไม่กี่คนที่จะทำให้ตัวของเขาอยู่ในสภาพเช่นนี้ได้ลิ้นของนางพลิ้วไหวไปมาที่ท่อนเนื้อของเขาอย่างไม่หยุดหย่อนราวกับว่าความหิวกระหายของนางนั้นไม่เคยพอมือที่หยาบกร้านของท่านแม่ทัพบีบจับหน้าอกของนางด้วยความพึงพอใจพร้อมทั้งท่อนเนื้อที่แข็งผงาดตั้งชูชันไม่ยอมลง

“ข้าทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว” แม่ทัพ หยางเจี้ยน จังนางถ่างขาจนกว้างพร้อมทั้งค่อยๆดูดเลียท่อนขาที่อวบอิ่มของนาง นางเสียวสะท้านเสียจนน้ำราคะของนางไหลเยิ้มออกมาท่านแม่ทัพจับดูดเลียอย่างหื่นกระหายราวกับว่าน้ำราคะของนางนั้นเป็นน้ำผึ้งเรือนร่างขององค์ฮองเฮาถึงกับเกิดการสั่นสะท้านเล็กน้อยตลอดทั้งชีวิตของนางไม่เคยมีชายใดที่จะทั้งดูดทั้งเลียให้กับนางเช่นนี้ราวกับว่าเรือนร่างของนางนั้นเป็นขนมหวาน

อู๊ยยย อ๊า....นางส่งเสียงร้องครวญครางออกมาในขณะที่ตัวของนางถูกท่านแม่ทัพดูดเลียอย่างเร่าร้อน ท่านแม่ทัพจ้องมองผลงานตรงหน้าด้วยความพึงพอใจที่สามารถทำให้สตรีที่มีความหื่นกระหายเช่นนี้ส่งเสียงร้องครวญครางออกมาได้

“ต่อไปตัวท่านจะได้พบกับสวรรค์ที่แท้จริง” แม่ทัพ หยางเจี้ยน ใช้ท่อนเนื้อของตนที่กำลังแข็งตัวจนเป็นลำสอดใส่เข้าไปที่ภายในเรือนร่างของนาง

อ๊า......องค์ฮองเฮาถึงกับส่งเสียงร้องครางออกมาเมื่อมันกำลังเข้าไปสู่ภายในเรือนร่างของนางอย่างช้าๆขนาดของมันนั้นทั้งใหญ่ทั้งยาวเข้าเต็มรูพื้นที่บริเวณจุดอ่อนไหวต่อการสัมผัสของนางไปหมดทำให้ตัวของนางในช่วงเวลานี้นั้นเสียวสะท้านไปทั้งร่าง แม่ทัพ หยางเจี้ยน ยิ้มออกมาอย่างหื่นกระหายหลังจากที่ได้เห็นท่าทีของนางเขากระแทรกเรือนร่างของนางอย่างหนักหน่วงและรุนแรง

ฉวบ ฉวบ ฉวบ เสียงน้ำที่เปียกแฉะของนางดังไปหมดในขณะที่ท่อนเนื้อของท่านแม่ทัพอยู่ภายในเรือนร่างของนางยิ่งนางหลั่งน้ำออกมาเยอะถึงเพียงนี้เป็นการบอกถึงระดับอารมณ์ที่เข้มข้นของนางท่านแม่ทัพเล่นสนุกกับเรือนร่างของนางไปนานอยู่หลายชั่วอึดใจจนองค์ฮองเฮาสั่นสะท้านไปทั้งร่างความเสียวที่ตัวของนางได้รับในวันนี้มันเสียวสะท้านเสียจนนางแทบคาดใจราวกับความเสียวที่ได้รับนั้นไม่เป็นความจริงราวกับว่าตัวของนางพบเจอโลกแห่งความฝัน

ตับ ตับ ตับ เสียงกระแทรกเรือนร่างของนางอย่างหนักหน่วงและรุนแรงนี่คือหลักฐานชั้นดีว่าตัวของนางนั้นกำลังอยู่ในโลกแห่งความจริงไม่ใช่ความฝัน

อู๊ยยย อ๊า...อ๊า...นางส่งเสียงร้องครวญครางออกมาอย่างเร่าร้อน น้ำเสียงของนางในช่วงเวลานี้นั้นทั้งดูลามกทั้งร่านเป็นอย่างมากแต่มันคือน้ำเสียงที่ตัวของนางนั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยความพึงพอใจ

พร๊วดดดด แม่ทัพ หยางเจี้ยน อัดฉีดน้ำราคะของตนเข้าไปที่ภายในเรือนร่างของนางอย่างไม่เกรงใจราวกับประกาศให้โลกรับรู้แล้วว่านางคือสตรีของเขาร่างกายของนางสั่นไหวเล็กน้อย

“ข้าไม่เคยรู้สึกถึงความพึงพอใจเท่าเช่นนี้มาก่อน” นางกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความปรารถนานางคาดหวังเป็นอย่างยิ่งว่าถ้าหากมีครั้งหน้านางจะได้รับการตอบสนองเช่นนี้อีกในขณะที่ท่อนเนื้อของท่านแม่ทัพยังเสียบคาอยู่ที่ภายในเรือนร่างของนางทั้งที่ท่อนเนื้อของเขาปลดปล่อยน้ำออกมาแล้วเขาต้องการที่จะจดจำความเสียวในครั้งนี้ให้นานที่สุดเขาบดขยี้ริมฝีปากของนางอย่างเร่าร้อน

“ถ้าหากฮองเฮาซ่งหลิงหรู พึงพอใจครั้งหน้าเชิญมาที่จวนของข้า ข้าจะต้อนรับท่านด้วยความเร่าร้อน” แม่ทัพ หยางเจี้ยน พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่หื่นกระหายในขณะที่กระซิบเข้ามาที่ข้างหูของนาง ฮองเฮาไม่ตอดรับคำแต่ที่บริเวณจุดอ่อนไหวต่อการสัมผัสของนางตอดท่อนเนื้อของท่านแม่ทัพอย่างเร่าร้อนราวกับเป็นสัญญาเตือนว่าครั้งหน้านางจะไปเยือนที่จวนของท่านแม่ทัพด้วยตัวของนางเอง

หลังผ่านค่ำคืนอันเร่าร้อนแม่ทัพ หยางเจี้ยน และ ฮ่องเต้ หลงเซวียน มีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นกันเป็นอย่างมากเขาไม่ได้เป็นเพียงแต่แม่ทัพคนสนิทเท่านั้นแต่เขายังถูกยกระดับให้กลายมาเป็นสหายคนสนิทอีกด้วยหอระเริงลมที่เปรียบเสมือนกับสรวงสวรรค์ของฮองเต้นั้นแม่ทัพ หยางเจี้ยน สามารถเข้ามาภายในสถานที่แห่งนี้ได้ตามแต่ใจต้องการ แม่ทัพหยางเจี้ยนไม่ได้มีแต่ความสามารถที่โดดเด่นเท่านั้นแต่ความหื่นกระหายของเขาก็โดดเด่นเช่นกันด้วยสิ่งนี้เองที่ทำให้ตัวของฮ่องเต้ หลงเซวียน ถูกใจในตัวท่านแม่ทัพเป็นอย่างมาก ยามค่ำคืนที่พระองค์รู้สึกเหงาก็จะเรียกตัวท่านแม่ทัพมาดื่มสุราร่วมกันพร้อมทั้งสนุกกับเรือนร่างของสาวงาม

ไม่เพียงแต่แม่ทัพ หยางเจี้ยน จะสนิทกับองค์ฮองเต้เท่านั้นแต่เขายังสนิทกับฮองเฮาซ่งหลิงหรู อีกด้วยยามค่ำคืนที่นางถูกไฟราคะเล่นงานนางมักจะมาเยือนที่จวนของท่านแม่ทัพเพื่อที่จะดับความหื่นกระหายภายในใจนางคนทั้งคู่แอบมีความสัมพันธ์กันอย่างลับๆแต่ก็มีฮ่องเต้ หลงเซวียน รู้เห็นด้วยเรื่องราวมั่วคาวโลกีย์เช่นนี้ไม่สามารถที่จะเปิดเผยให้กับคนหมู่มากรับรู้ได้อย่างเด็ดขาด นางมักมีข้ออ้างมากมายเพื่อที่จะมาเยือนจวนของท่านแม่ทัพยามค่ำคืนถึงแม้ว่าจะมีผู้คนจำนวนอันน้อยนิดที่นึกคิดสงสัยแต่ก็ไม่กล้าปากมากออกมา

ในยามค่ำคืนที่แสงจากโคมไฟส่องสว่างกระทบกับใบหน้าของทุกผู้คนภายในห้องนั้น ความเร่าร้อนและความหลงใหลก็ปรากฏขึ้นอย่างชัดเจน ณ สถานที่ที่ถูกปกคลุมไปด้วยเงามืดและความลับ ที่นี่คือห้องในจวนของท่านแม่ทัพ หยางเจี้ยน ที่เต็มไปด้วยความลับและการกระทำที่ไม่เคยมีใครรู้ นอกจากเสี่ยวเอ๋อร์และเหม่ยฟาง สองสตรีผู้เป็นสหายที่ไม่เคยรู้สึกหึงหวงต่อกันเลย

เสี่ยวเอ๋อร์ สาวใช้ผู้เคยเห็นสิ่งต่างๆ ผ่านสายตาอันเรียบง่าย แต่นับวันเธอก็เริ่มรับรู้ถึงความเชื่อมโยงที่ยากจะอธิบายระหว่างท่านแม่ทัพหยางเจี้ยนและองค์ฮ่องเฮาซ่งหลิงหรู ความเร่าร้อนที่พวกนางได้ยินได้เห็น กลับไม่ทำให้เธอรู้สึกสะเทือนใจ หรือแม้แต่สงสัย เพราะในใจของเสี่ยวเอ๋อร์กลับมีความตื่นเต้นและความเร่าร้อน

เหม่ยฟาง ฮูหยินผู้มีจิตใจอ่อนโยนและเต็มไปด้วยความรักให้กับแม่ทัพ หยางเจี้ยน กลับไม่รู้สึกถึงความเป็นคู่แข่งใดๆ ทั้งสิ้น เมื่อเธอเห็นฮ่องเฮาซ่งหลิงหรูตกอยู่ในห้วงอารมณ์และความเร่าร้อนของท่านแม่ทัพ เธอกลับรู้สึกเหมือนกับการได้พบพันธมิตรใหม่ ความหลงใหลนี้ไม่ใช่แค่การหลงเสน่ห์ทางกาย แต่คือการเชื่อมโยงทางอุดมการณ์ที่ต่างฝ่ายต่างมองเห็นถึงความคล้ายคลึงในความต้องการและความปรารถนาของกันและกัน