ตอนที่ 25 คุ้มค่าที่แย่งนางมา nc

ฮูหยินเหม่ยฟางนั่งเอนกายอยู่ในศาลาริมน้ำ ท่ามกลางบรรยากาศเงียบสงบและเสียงน้ำกระทบฝั่งเบา ๆ นางจิบชาอย่างละเมียดละไม รสชาติเข้มข้นของชาอุ่น ๆ เติมเต็มความรู้สึกสบายใจให้แก่เธอ ในขณะที่มองฉากเร่าร้อนระหว่าง

แม่ทัพหยางเจี้ยนและหญิงสาวรับใช้ด้วยรอยยิ้มบาง ๆ ที่เผยถึงความพึงพอใจ

มือของนางหยิบอาหารว่างที่จัดไว้อย่างประณีตบนจาน งามเรียบง่ายและประณีตเหมือนตัวนางเอง นางมองภาพตรงหน้าด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความพอใจและผ่อนคลาย ราวกับเป็นผู้เฝ้ามองทุกอย่างจากระยะไกล พลางใช้ช่วงเวลาสงบนี้ดื่มด่ำกับความสุขที่ได้เห็นคนรักของตนมีความสุขในแบบที่ตัวเองต้องการ

ฮูหยินเหม่ยฟางยิ้มอย่างอ่อนโยน ดวงตาที่มองไปยังฉากตรงหน้ามีแววเอ็นดูปนขบขันในความเป็นชายของท่านพี่ หยางเจี้ยน สำหรับนางแล้ว เขาคือชายผู้เต็มไปด้วยความปรารถนาอันแรงกล้าและไฟรักที่ไม่มีวันมอดดับ แม้เวลาจะผ่านไปนานเพียงใดเขาก็ยังคงมีเสน่ห์และความดิบเถื่อนในแบบที่นางรักและชื่นชม

"ท่านพี่ช่างเป็นชายที่หื่นกระหายยิ่งนัก" นางพึมพำกับตัวเองด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล แฝงไปด้วยความเข้าใจที่ลึกซึ้ง ขณะยกถ้วยชาขึ้นจิบอีกครั้ง นางไม่รู้สึกหึงหวงแม้แต่น้อย ตรงกันข้าม กลับเต็มใจและใจกว้างเสียด้วยซ้ำที่เห็นเขามีความสุข นางยิ้มเล็ก ๆ พร้อมคิดในใจว่า “ข้าเองก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่าสตรีนางนี้จะสามารถเติมเต็มท่านพี่ได้”

ถึงแม้ว่าแม่ทัพหยางเจี้ยนจะมีหญิงงามนับไม่ถ้วนเข้ามาในชีวิต แต่ฮูหยินเหม่ยฟางรู้ดีว่าที่หนึ่งในดวงใจของเขายังคงเป็นนางเสมอ นางคือคู่ชีวิตที่เขาไว้ใจและพึ่งพิงอย่างแท้จริง หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าอาจเป็นเพียงแค่ของเล่นหรือสิ่งเติมเต็มในยามที่นางไม่อาจอยู่เคียงข้าง ทว่าความสัมพันธ์อันลึกซึ้งระหว่างหยางเจี้ยนและนางนั้นมิได้สั่นคลอนเพียงเพราะความสนุกชั่วคราว

แม่ทัพหยางเจี้ยนถูกกระแสความปรารถนาและความรู้สึกอันแรงกล้าครอบงำจนแทบไม่อาจหักห้ามใจได้อีกต่อไป ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่นางอย่างมุ่งมั่น แม้จะอยู่ในบริเวณสวนท่ามกลางบ่าวรับใช้ที่ต่างคอยเฝ้ามองและรับใช้โดยรอบ แต่ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจสิ่งใดรอบข้างอีกต่อไป ความปรารถนาและแรงขับดันในหัวใจทำให้เขาลืมเลือนสถานที่และเวลาไปโดยสิ้นเชิง

ท่ามกลางบรรยากาศเงียบงันและบ่าวรับใช้ที่หลบมองอย่างเงียบ ๆ แม่ทัพหยางเจี้ยนค่อย ๆ ปลดเปลื้องเสื้อคลุมอย่างสง่างาม สายตาของเขายังคงจับจ้องนางด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาและความลุ่มหลง แรงอารมณ์และความเร่าร้อนที่สะสมอยู่ภายในแผ่กระจายออกมาอย่างชัดเจน

เสี่ยวเอ๋อร์นั่งคุกเข่าลงตรงหน้าแม่ทัพหยางเจี้ยน ดวงตาของนางเปี่ยมไปด้วยความหลงใหลและเคารพต่อบุรุษผู้สูงศักดิ์ผู้เป็นดั่งวีรบุรุษของตนเอง ร่างของแม่ทัพที่แข็งแกร่งสง่างามอยู่ตรงหน้าเธอ ทำให้นางรู้สึกถึงความปรารถนา นางค่อย ๆ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตนเองออกอย่างแช่มช้า เผยให้เห็นเรือนร่างอันงดงามชวนให้ต้องมนต์สะกด

ความงดงามของเรือนร่างที่ปรากฏออกมานั้นทำให้บรรยากาศเงียบสงบลง ราวกับเวลาหยุดหมุนชั่วขณะ ผู้คนที่อยู่โดยรอบต่างหลบสายตาลงและก้มหน้าเพื่อให้เกียรติ แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าเสน่ห์ของเธอแทบจะทำให้ผู้ที่พบเห็นนั้นต้องลืมหายใจ ท่านแม่ทัพนำมือของตนบดขยี้หน้าอกของนางอย่างเร่าร้อนทุกการสัมผัสเต็มไปด้วยความหิวกระหายและอารมณ์ที่ดิบเถื่อนนางส่งเสียงร้องครางออกมาเบาๆด้วยความพึงพอใจ สาวน้อยนำมือที่สุดแสนจะอ่อนโยนของตนแตะสัมผัสท่อนเนื้อของท่านแม่ทัพอย่างนิ่มนวลมือของเธอรูดไล้ไปมาอย่างช้าๆ มันค่อยๆแข็งสู่มือเธอเป็นอย่างมากจนกระทั่งมันแข็งผงาดตั้งชูชัน

ฉวบ...เสี่ยวเอ๋อร์ค่อยๆใช้ริมฝีปากของตนดูดเลียท่อนเนื้อของท่านแม่ทัพอย่างนิ่มนวลลิ้นของนางพลิ้วไหวไปมาอย่างเร่าร้อนชายผู้แข็งแกร่งที่สุดภายในผืนแผ่นดินถึงกับเสียวสะท้านจนตัวเกร็ง

อู๊ยยยย..อ๊า...แม่ทัพ หยางเจี้ยน ส่งเสียงร้องครวญครางออกมาอย่างมีความสุขในขณะที่ตัวของนางกำลังนั่งคุกเข่าดูดเลียท่อนเนื้อของตนอย่างเร่าร้อน นางดูดเลียให้เขาอย่างไม่รังเกียจราวกับว่าเจ้าสิ่งนี้เป็นอาหารว่างของนาง

“นายท่านเสียวบ้างไหมเจ้าค่ะ” ในขณะที่นางกำลังดูดเลียนางกล่าวถามท่านแม่ทัพอย่างเร่าร้อนลิ้นและริมฝีปากของนางนั้นไม่หยุดปากใบหน้าของนางในยามนี้นั้นเต็มไปด้วยความหื่นกระหาย

“เสียวมาก ข้าไม่เคยรู้สึกดีเท่าเช่นนี้มาก่อน ซี๊ดดด อ๊า...” ท่านแม่ทัพตอบรับคำพูดของนางด้วยความยากลำบากเพราะในตอนนี้ตัวของเขานั้นเสียวจนตัวเกร็งไปหมด ความร่านและความเร่าร้อนของนางมันทำให้ตัวของเขานั้นหลงใหลนางคือของเล่นที่ตัวของเขานั้นไม่มีวันเบื่อนางเกิดมาเพื่อรีดน้ำราคะของเขา

“เป็นเช่นนั้นเหรอเจ้าค่ะ” ลิ้นของนางนั้นเรียวยาว นางดูดเลียท่อนเนื้อของเขาได้อย่างทั่วถึงรวมไปถึงบริเวณจุดอ่อนไหวต่อการสัมผัสมือของนางเองก็ลูบไล้เรือนร่างของท่านแม่ทัพอย่างเร่าร้อนนางไม่เขินอายต่อสายตาบ่าวรับใช้คำอื่นหน้าที่ของนางนั้นถือว่ามีเกียรติอันสูงสุดที่ได้ปลดปล่อยความหื่นกระหายของผู้เป็นนาย

ฉวบ ฉวบ อั๊ก!! อั๊ก!! ท่านแม่ทัพ หยางเจี้ยน โยกเอวกระแทรกริมฝีปากของนางอย่างเร่าร้อนด้วยความใหญ่ยาวของมันมันแทบที่เสียดแทงทะลุคอหอยของนางแต่ไม่ว่าท่านแม่ทัพจะชอบท่วงท่าแบบไหนอดีตหญิงสาวชาวบ้านผู้นี้ก็ตอบสนองได้หมดนางโยกหัวของนางเด้งสวนท่านเนื้อของท่านแม่ทัพ

“ซู๊ดดด อ๊า...สมแล้วที่เป็นนางร่านของข้า” ท่านแม่ทัพกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความหื่นกระหายในขณะที่ท่อนเนื้อของเขากระแทรกไปที่ริมฝีปากของนางอย่างหนักหน่วงไม่เพียงแค่นั้นลิ้นของนางยังพลิ้วไหวไปมาราวกับว่ามีอะไรที่กำลังตอดท่อนเนื้อของเขาอยู่ตลอดเวลาความเสียวสะท้านในครั้งนี้มันแทบที่จะทำให้ตัวของท่านแม่ทัพหลงลืมโลกแห่งความเป็นจริงความเสียวที่ตัวของสาวใช้ผู้นี้มอบให้ราวกับว่าตัวของเขานั้นได้ค้นพบโลกใหม่

พร๊วดดดด ในที่สุดท่านแม่ทัพก็ปลดปล่อยน้ำของตนออกมาอย่างเต็มที่มันถูกอัดฉีดที่บริเวณริมฝีปากของนางสาวใช้จอมร่านดูดเลียน้ำของท่านแม่ทัพอย่างหิวกระหาย

“อ๊า....สุดยอด..” ในขณะที่ตัวของนางกำลังดูดเลียทำความสะอาดท่อนเนื้อของท่านแม่ทัพเขาส่งเสียงร้องครางออกมาด้วยความพึงพอใจพร้อมทั้งโยกเอวเล็กน้อย

“นายท่านเจ้าขา...ข้าจะทำให้ท่านขึ้นสวรรค์ทุกๆวัน” นางกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่สุดแสนจะออดอ้อนในขณะเดียวกันนางก็ดูดเลียท่อนเนื้อของท่านแม่ทัพอย่างไม่ขาดปาก น้ำราคะทุกหยดของท่านแม่ทัพนางล้วนดูดกลืนจนหมดสิ้นไม่พลาดแม้แต่เพียงสักหยดเดียว

“เสี่ยวเอ๋อร์ที่รักของข้า เจ้าสัญญากับข้าแล้วนะว่าจะทำให้ข้าเสียวสะท้านทุกคืนวัน” ท่านแม่ทัพกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความปรารถนาความเร่าร้อนที่นางมอบให้ย่อมไม่มีวันเติมเต็มมันช่างคุ้มค่าเสียเหลือเกินที่สตรีนางนี้เขาแย่งชิงมาจากสามีของนางความร่านของนางช่างเปรียบเสมือนสมบัติลับอันล้ำค่าต่อให้ค่าตัวของนางจะแพงสักเพียงใดเขาก็ยินดีที่จะจ่าย ท่านแม่ทัพยกตัวนางขึ้นสูงพร้อมทั้งมอบรสจูบสัมผัสอย่างเร่าร้อนเพื่อมอบเป็นรางวัลแก่ความร่านของนาง