ตอนที่ 28 บดขยี้เรือนร่างขององค์ฮองเฮา nc

แม้ว่าฮองเฮาซ่งหลิงหรูจะมีอายุถึง 48 ปีในช่วงเวลานี้ แต่ความงดงามและความเย้ายวนของนางนั้นยากที่จะหาคำอธิบายได้ นางมีเสน่ห์ที่ไม่เสื่อมคลายตามกาลเวลา เรือนร่างของนางที่อวดโฉมผ่านเสื้อผ้าบางเบาที่เผยให้เห็นทุกรายละเอียดนั้นยิ่งทำให้เธอดูเย้ายวนและดึงดูดทุกสายตา เสน่ห์ของนางนั้นยากจะต้านทาน แม้แต่สาวแรกรุ่นก็ยังต้องยอมแพ้ให้กับความงามของนาง

แม่ทัพหยางเจี้ยนไม่สามารถจะหักห้ามตัวเองได้เมื่อสายตาของเขายังคงจดจ้องไปที่ฮองเฮาซ่งหลิงหรู ทุกการเคลื่อนไหวของนางทำให้เขารู้สึกถึงความปรารถนาที่ไม่สามารถควบคุมได้ นางดึงดูดทุกความรู้สึกของเขา แม้แต่ความคิดก็ล้วนแต่หมุนวนไปที่ร่างกายและท่าทางอันเย้ายวนของนาง

ยิ่งตอนนี้ที่นางใกล้เข้ามานั่งข้างเขาและเคลื่อนไหวรอบ ๆ ด้วยท่าทางสง่างามนั้น ร่างกายของเขาก็เริ่มตอบสนองด้วยการร้อนรุ่มขึ้นมาทุกส่วน มันเป็นเหมือนกับเวทมนตร์ที่เขาไม่อาจหลีกหนีได้ ไม่ว่าจะพยายามคิดอย่างไร สายตาของเขาก็ยังคงจับจ้องไปที่นางไม่ยอมละสายตา

ฮองเฮาซ่งหลิงหรู นั่งอยู่ด้านข้างแม่ทัพหยางเจี้ยนอย่างสง่างาม มือของนางถือขันสุราหรูหราที่บรรจุเหล้าจากแดนไกล ซึ่งนางกำลังจะรินให้ท่านแม่ทัพ หยางเจี้ยนยังคงจ้องมองไปที่นางอย่างไม่วางตา นัยน์ตาของเขาฉายแววไม่อาจหลบเลี่ยงจากการมองเห็นความงามของนางที่เผยให้เห็นเมื่อฮองเฮาก้มโค้งลง

สภาพการก้มตัวของนางทำให้เสื้อผ้าเบียดตัวไปตามทรวดทรงที่สมบูรณ์แบบ ยิ่งทำให้ท่านแม่ทัพต้องกลั้นหายใจไปชั่วขณะ หน้าอกอวบอิ่มของนางดูเด่นชัดและเต็มไปด้วยเสน่ห์ลึกลับที่ดึงดูดความสนใจ เขารู้สึกได้ถึงความร้อนระอุที่ก่อตัวขึ้นในใจ และความประทับใจที่ไม่อาจจะปฏิเสธได้

ในบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความเงียบสงัดและความเร่าร้อนที่แผ่ซ่าน ฮองเฮาซ่งหลิงหรูนั่งนิ่งอยู่ตรงหน้าท่านแม่ทัพหยางเจี้ยน สายตาของนางเต็มไปด้วยความยั่วยวนและความปรารถนาอย่างรุนแรง ในขณะที่ท่านแม่ทัพยังคงยืนอยู่กับถ้วยสุราที่เคลื่อนออกไปจากปากของเขา ชายหนุ่มรู้สึกได้ถึงแรงดึงดูดที่มาจากตัวนางอย่างชัดเจน

ฮองเฮาซ่งหลิงหรู น้ำเสียงแผ่วเบาและเย้ายวน"ท่านแม่ทัพ... ข้าได้ยินวีรกรรมความกล้าหาญของท่านมานาน... ท่านช่างเป็นชายที่สมชายชาตรียิ่งนัก ใครเล่าจะไม่ต้องการเป็นผู้ครอบครองเช่นท่าน..."

เสียงของนางแฝงไปด้วยความลึกลับราวกับปีศาจร้ายที่ออกล่าเหยื่อ น้ำเสียงนั้นเปี่ยมไปด้วยความปรารถนาที่ไม่อาจปิดบัง ทุกคำพูดของนางเหมือนเสน่ห์ที่ดึงดูดทุกจิตใจให้หลงใหล ทุกการกระทำของนางเป็นการท้าทายความอดทนของท่านแม่ทัพ

แม่ทัพหยางเจี้ยนรู้สึกได้ถึงความร้อนแรงที่แผ่ซ่านจากตัวฮองเฮา ความเย้ายวนที่นางแสดงออกมายิ่งทำให้ความปรารถนาของเขาก่อตัวขึ้น ไม่ใช่แค่ความเคารพ แต่เป็นความอยากได้อยากครอบครองที่ขยับตัวเคลื่อนไหวในใจ

ในห้องที่อบอวลไปด้วยแสงนวลจากตะเกียงน้ำมันและความเงียบสงบที่ยากจะทำลาย ท่านแม่ทัพหยางเจี้ยนนั่งอยู่ตรงกลางห้อง ดวงตาของเขากลับไม่มองไปที่สาวงามอื่น ๆ ที่อยู่ในหอระเริงลมแห่งนี้แม้แต่น้อย เพราะในตอนนี้ทุกความคิดของเขามุ่งไปยังฮองเฮาซ่งหลิงหรูเพียงคนเดียว

ฮองเฮาผู้งดงามยืนอยู่ตรงหน้าเขา ร่างกายที่สัดส่วนพอเหมาะพอดีและทรวดทรงที่สะกดทุกสายตา การเคลื่อนไหวของนางเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ ช่างยั่วเย้าจนท่านแม่ทัพไม่อาจละสายตาได้แม้แต่น้อย

ฮองเฮาซ่งหลิงหรู ยิ้มเย็น ๆ ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนา"ท่านแม่ทัพ... ข้ารู้ว่าในคืนนี้ท่านคงไม่สามารถหลีกหนีจากสายตาของข้าไปได้ ความร้อนแรงในใจของท่านคงเริ่มระอุแล้วสินะ... ข้าไม่เคยสงสัยเลยว่าใครจะสามารถทัดทานความปรารถนาของท่านได้"

ท่านแม่ทัพหยางเจี้ยนไม่ได้ตอบกลับคำพูดของนางในทันที แต่ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่เรือนร่างของฮองเฮาอย่างชัดเจน สายตาของเขาค่อย ๆ เลื่อนลงไปตามโค้งของร่างกายที่เปล่งปลั่งสมบูรณ์แบบและทุกการเคลื่อนไหวของนางที่กระตุ้นความรู้สึกที่ลึกในใจของเขา

ฮ่องเต้หลงเซวียน ยิ้มเยาะเสียงแหบพร่า ขณะยกถ้วยสุรา"ฮ่า ฮ่า ท่านแม่ทัพ... ค่ำคืนนี้ตัวท่านอย่าได้เกรงใจ... ท่านสามารถสนุกกับฮองเฮาของข้าได้อย่างเต็มที่ ข้าเพียงแค่ส่งเสริมความเร่าร้อนของนางเท่านั้น... นางเองก็เป็นผู้ที่เรียกร้องหาท่านด้วยตัวเอง"

น้ำเสียงของฮ่องเต้เต็มไปด้วยความพึงพอใจ และความหื่นกระหายที่แสดงออกมาอย่างไม่อาย ขณะที่พระองค์ยังคงจิบสุราไปเรื่อย ๆ รอยยิ้มบนใบหน้าของพระองค์ช่างดูเจ้าเล่ห์และเต็มไปด้วยความยินดีในความเร่าร้อนของสถานการณ์นี้

ฮ่องเต้หลงเซวียน เสียงหื่นกระหายและตาเปล่งประกายจากการเมา"ท่านแม่ทัพ... เราทุกคนต่างรู้ดีว่าความร้อนแรงในคืนนี้มันจะทำให้ท่านไม่อาจห้ามใจได้ นางคือสมบัติของข้า แต่ข้าก็ไม่หวงห้ามให้ท่านได้สัมผัสมัน... เพราะนี่คือสิทธิ์ที่ข้าจะให้แก่ท่าน..."

เมื่อแม่ทัพ หยางเจี้ยน ได้รับอนุญาตจากองค์ฮ่องเต้แล้วเขาไม่รอช้าอีกต่อไปเขาจับนางกดจูบอย่างเร่าร้อนลิ้นของเขาสอดใส่เข้าไปภายในริมฝีปากของนางองค์ฮองเฮาถึงกับเบิกตากว้างด้วยความรู้สึกตื่นเต้นลิ้นของท่านแม่ทัพนั้นเต็มไปด้วยความหื่นกระหายไม่เพียงแค่นั้นมือที่หยาบกร้านของเขายังบดขยี้หน้าอกของนาง

อ๊า...นางถึงกับส่งเสียงครางออกมาภายในลำคอเมื่อนางถูกตอบรับจากท่านแม่ทัพอย่างเร่าร้อนเช่นนี้เรือนร่างที่สูงศักดิ์เขานางเขากระทำกับเรือนร่างของนางราวกับว่าเป็นหญิงสาวที่มาจากหอนางโลม ฮองเฮาซ่งหลิงหรู ลูบไล้เรือนร่างของนางด้วยความกระสันพร้อมทั้งปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างช้าๆเผยให้เห็นเรือนร่างที่สุดแสนจะเย้ายวนอย่างเต็มที่

“เรือนร่างของท่านมันช่างงดงามนัก” แม่ทัพ หยางเจี้ยน กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความพึงพอใจหลังจากนั้นเขาก็นำริมฝีปากที่หิวกระหายของตนดูดเลียตามส่วนต่างๆของเรือนร่างของนางโดยที่ตัวเขานั้นจะเน้นที่บริเวณหน้าอกที่อวบใหญ่ของนางเป็นพิเศษ ส่วนมือที่หยาบกร้านของเขาสอดใส่เข้าไปที่บริเวณจุดอ่อนไหวต่อการสัมผัสของนาง

อู๊ยยยย อ๊า... ฮองเฮาซ่งหลิงหรูในช่วงเวลานี้นั้นไม่เหลือท่าทีที่สูงส่งอีกตัวไปตัวของนางในช่วงเวลานี้เปรียบเสมือนเป็นสตรีที่ร่านสวาทนางส่งเสียงร้องครวญครางออกมาอย่างเร่าร้อนในขณะที่ตัวของท่านแม่ทัพเล่นงานที่บริเวณจุดอ่อนไหวต่อการสัมผัสของนางอย่างบ้าคลั่งน้ำราคะของนางไหลสาดกระเซ็นออกมา ฮ่องเต้ หลงเซวียน จ้องมองภาพที่สุดแสนจะเร่าร้อนนี้ด้วยความตั้งใจท่อนเนื้อของเขากำลังแข็งผงาดตั้งชูชันพร้อมทั้งลูดไล้ท่อนเนื้อของตัวเองไปด้วยยามที่เห็นสตรีคนรักสมสู่กับชายอื่นมันทำให้ตัวของเขานั้นมีความสุข

ฉวบ...ฉวบ...แม่ทัพ หยางเจี้ยน ดูดเลียหน้าอกของนางอย่างไม่เกรงใจหากนางร่านสวาทนักเขาจะสอนเองว่าความเสียวที่แท้จริงนั้นเป็นเช่นไรเขาจะทำให้ตัวของนางนั้นติดใจรสชาติแห่งความเสียวจนถอนตัวไม่ขึ้นจนสุดท้ายนางจะต้องนำเรือนร่างที่สุดแสนจะเย้ายวนของนางมาให้เขากระทำชำเราใหม่เพื่อที่จะตอบสนองความเร่าร้อนของนาง

อ๊า...ท่านแม่ทัพ เสียงร้องครวญครางของฮองเฮาซ่งหลิงหรู นั้นเริ่มที่จะดังเต็มทีเพราะดูเหมือนช่วงเวลานี้ไฟราคะของนางจะถูกจุดติดอย่างบ้าคลั่งมีเพียงแต่เรือนร่างของท่านแม่ทัพเท่านั้นที่จะดับความกระหายภายในใจนาง