공유

บทที่ 1369

작가: จุ้ยหลิงซู
ฟู่จาวหนิงมองไปทางหงจั๋วเฝิ่นซิงอีกครั้ง

ราชวงศ์แคว้นเจาคือสกุลเซียว

อ๋องฉยงไม่ใช่เป็นญาติกับองค์จักรพรรดิหรอกหรือ?

อวิ๋นจูในเมื่อเป็นลูกสาวของเขา เช่นนั้นทำไมจึงไม่ใช่สกุลเซียว แต่เป็นสกิลอวิ๋น?

เฝิ่นซิงกดเสียงต่ำ เข้ามาป้องข้างหูนาง "คุณหนูอวิ๋นใช้นามสกิลตามมารดาเจ้าค่ะ"

ดังนั้น อ๋องฉยงจึงสกุลเซียวสินะ

"ใช้สกุลอวิ๋นหรือ?"

หาได้ยากจริงๆ จะพูดอย่างไรก็ถือว่าเป็นสายเลือดของราชวงศ์นะ แล้วอ๋องฉยงกลับให้ลูกสาวใช้สกุลตามมารดาหรือ?

อวิ๋นจูดวงตาแดงรื้นขึ้นมาอีกสามส่วน ดูแล้วน่าสงสารเอามากๆ

นางกัดริมฝีปากล่าง กำลังเตรียมจะพูดอะไร ฟู่จาวหนิงก็เดินเข้ามาก่อน "ในเมื่อเจ้าเป็นลูกสาวของอ๋องฉยง เช่นนั้นมาพักอยู่ในเรือนอ๋องเจวี้ยนจึงไม่เหมาะสม ข้าจะให้คนส่งเจ้ากลับไปวังราชนิเวศน์ก็แล้วกัน"

พูดจบนางก็ร้องเรียกขึ้นมา "สืออี"

อวิ๋นจูนั่งไม่ติดแล้ว นางลุกขึ้นยืน ทำท่าเหมือนจะล้ม "น้องหญิงพระชายา..."

"เฮอะ"

สีหน้าฟู่จาวหนิงขรึมลงไปอีก สีหน้ามีแววประชดประชันขึ้นมา

"ได้ ถึงอย่างไรตอนนี้ก็ยังไม่ดึกข้ายังไม่อยากนอน จะให้เวลาเจ้าได้สาธยายเสียหน่อย มาๆๆ เจ้าลองอธิบายกับข้าหน่อยสิ ว่าพี่หญิงน้องหญิ
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2520

    เหล่าสาวกลัทธิเทพทำลายล้างที่กลับมามีชีวิตชีวาเหล่านี้มองหน้ากันไปมาพวกเขาตอนแรกก็ยังประหลาดใจและดีใจอยู่บ้างไม่ว่าอ๋องเจวี้ยนจะช่วยพวกเขาเพราะอะไร แต่สามารถมีชีวิตกลับมาได้ก็ดีกว่าถูกสังหารไปไม่ใช่หรือ?มีสาวกคนหนึ่งที่เดิมบาดเจ็บหนักคิดว่าตัวเองต้องตายแน่แล้ว นึกไปถึงพี่น้องสองสาวคู่หนึ่งที่ตนเองครอบครองอยู่ในเมือง ก็รู้สึกดีใจที่ได้กลับมามีชีวิตใหม่อีกครั้งเขาจับคนขังเอาไว้ ยังไม่ทันได้เสพสุขด้วย ถ้าบาดเจ็บหนักแล้วตายไปแบบนี้คงขาดทุนแย่พวกเขาเดิมทีคิดจะเริ่มไปเสพสุขตั้งแต่ตอนนี้แล้วเขายังคิดว่าอ๋องเจวี้ยนต้องการพวกเขามาทำอะไร หรือไม่ก็คิดจะเค้นถามเรื่องที่อยู่ของเจ้าลัทธิจากปากคนที่ยังเหลือรอดอยู่ จึงมองไปทางอ๋องเจวี้ยนอย่างเย่อหยิ่งว่า "อ๋องเจวี้ยน ท่านอย่าคิดว่าตงฉิงเป็นของท่านนะ ข้าจะบอกให้ ลัทธิเทพทำลายล้างนั้นเข้ามาก่อน พวกเราเข้าใจสถานการณ์ตอนนี้ของตงฉิงดีกว่าท่านอีก!""โอ๋?"เซียวหลันยวนแค่เลิกหนังตาเหลือบมองเขา"แล้วก็ วิชายุทธ์ของเจ้าลัทธิไม่ใช่สิ่งที่ท่านจะสู้ไหวหรอกนะ! ต่อให้ท่านจะสังหารพวกเราจนหมด ถ้ายังมีเจ้าลัทธิกับเจ้าลัทธิฝั่งขวาอยู่ ท่านก็เอาชนะไม่ได้ห

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2519

    ถังอู๋เจวี้ยนเองก็เห็นด้วยกับความหมายของชิงอี"ในเมื่อครั้งนี้พวกเราสู้มาถึงที่นี่แล้ว ก็จะปล่อยเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างไปไม่ได้เด็ดขาด"เซียวหลันยวนยืนอยู่ที่ประตูตำหนัก ไม่พูดอะไรไปชั่วขณะถังอู๋เจวี้ยนมองเขา "ข้ารู้ว่าท่านคงกังวลพระชายาแน่ แต่ว่าความสามารถของนางท่านเองก็ไม่ใช่จะไม่รู้ ลัทธิเทพทำลายล้างถูกพวกเรากำจัดไปตั้งมากขนาดนี้ เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างถ้าพาคนไปที่เมืองหลวงจริง ก็น่าจะเหลือคนอยู่ไม่เท่าไรแล้ว"ชิงอีเองก็เอ่ยขึ้นบ้าง "ใช่ขอรับ ท่านอ๋อง พวกเราลองหาดูอีกหน่อย ถ้าพบว่าเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างตรงไปทางเมืองหลวงแล้ว พวกเราค่อยไล่ตามไป พระชายาต้องปกป้องเมืองได้แน่ อย่างน้อยก็คงจะหลายวันอยู่"จงเจี้ยนนิ่งงั้นไปครู่หนึ่ง เอ่ยขึ้นมาบ้าง "ข้าน้อยเองก็เชื่อในความสามารถของพระชายา"พวกเขารู้สึกว่า ต่อให้ฟู่จาวหนิงรู้สถานการณ์นี้ ก็คงจะสนับสนุนพวกเขาให้ค้นหาร่องรอยของเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างที่นี่ก่อน ถ้าพบว่าเขาไปทางเมืองหลวง แล้วค่อยไล่ตามไปก็ยังไม่สายแต่ไม่ว่าจะพูดอย่างไร ในเมื่อออกมาแล้ว ต้องกำจัดลัทธิเทพทำลายล้างให้สิ้นซากให้ได้"พวกเจ้ากำลังคิดอะไรกัน?"เซียวหลันยวนตอนนี้เพิ

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2518

    ผู้คุมกฎจูตายแล้วลูกน้องเหล่านั้นของเขาได้รับผลกระทบหนักมาก และหมดสิ้นเจตจำนงที่จะต่อต้านพวกเขาสู้ไปด้วยพลางถอยหนีเซียวหลันยวนพาคนทั้งหมดรุกคืบเข้าไปพวกของจงเจี้ยนที่อยู่ด้านหลังเองก็ประหัตประหารเข้ามาแล้วท้ายสุดจึงถอยมาถึงตำหนักหลักนี่คือตำหนักบรรทมของเจ้าลัทธิ"เจ้าลัทธิล่ะ?"มีสาวกคนหนึ่งตอนนี้คิดถึงเจ้าลัทธิกับผู้คุมกฎถูขึ้นมา จะปล่อยให้พวกเขาตั้งเยอะขนาดนี้ตายไปต่อหน้าต่อตาไม่ได้สิ จะไม่ยอมออกมาต่อสู้กับศัตรูเลยหรือแต่ว่า สิ่งที่ตอบพวกเขาคือตำหนักหลักที่เงียบงันพวกของฟู่จาวเฟยบุกขึ้นมาอีกครั้ง จัดการสาวกที่เหลืออยู่ท้ายสุดทิ้งไปตอนนี้ตรงหน้าคือตำหนักบรรทมที่เงียบสงัดนอกเหนือจากนี้ ก็คือลมหายใจของพวกเขาหลายคนใกล้จะกลางวันแล้ว ฟ้าสว่างเต็มที่ แสงดะวันส่องลอดเข้าไปในประตูใหญ่ตำหนักบรรทม ส่งกระทบกับพรมที่ทอด้วยไหมทองด้านใน ดูหรูหราสง่างามมากสือลิ่วอดพูดออกมาคำหนึ่งไม่ได้ "เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างเองก็รู้จักใช้ชีวิตจริงๆ"นี่ยกตัวเองขึ้นมาเป็นจักรพรรดิแล้วรึไงนะ?ทั้งที่เป็นกลุ่มสำนักที่เอาแต่หลอกลวงต้มตุ๋น ใช้พิษใช้กำลังทำร้ายผู้คน เป็นพวกชั้นต่ำที่ใครก็ไม่ยอม

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2517

    คนเราท้ายสุดก็ย่อมเหนื่อยเป็นธรรมดายิ่งไปกว่านั้นต่อสู้มาตลอด กำลังภายในเองก็ถูกใช้ไปจนหมดแล้วด้วยวิชายุทธ์ของผู้คุมกฎจูนั้นดีมาก ออกกระบวนเองก็คล่องแคล่ว สามารถทำให้เซียวหลันยวนต้องหลบเลี่ยงได้นาน จนออกไม้ตายไม่ได้แบบนี้ ก็ถือว่าเป็นความสามารถของเขาแล้วแต่กำลังภายในของเขาสุดท้ายก็ไม่ได้มีมากเท่าเซียวหลันยวนดังนั้นขณะที่เซียวหลันยวนบินแฉลบไปมาท่ามกลางต้นไผ่ที่ดีดฟาดโดยยังหายใจเป็นปกติ แต่ผู้คุมกฎจูที่คอยดีดต้นไผ่ออกมาตลอดกลับเหนื่อยล้าแล้วพริบตาที่เขาหอบหายใจ เซียวหลันยวนก็คว้าโอกาสนี้ไว้ เขาแค่ลองทำท่าหลอกว่าจะพุ่งไปทางประตูตำหนักอย่างรวดเร็ว ผู้คุมกฎที่กำลังหายใจติดขัดจึงไม่ทันได้คิดอย่างถี่ถ้วน รีบกดต้นไผ่ลงอีกต้น ดีดปล่อยไปทางเขาอีกครั้งเพราะครั้งนี้ระยะค่อนข้างใกล้ ดังนั้นเขาจึงกดต้นไผ่ให้ต่ำลงหน่อย เช่นนี้ต้นไผ่พอดีดออกไปก็จะยิ่งมีแรงขึ้นไปอีกแต่เขาก็คิดไม่ถึงว่าเซียวหลันยวนแค่แกล้งทำ ตอนที่เขากดต้นไผ่ลงมา ปลายเท้าของเซียวหลันยวนก็จิกไปบนร่างของสาวกที่ถังอู๋เจวี้ยนเพิ่งจะซัดเข้ามา แล้วจึงพลิกตัวกลับอย่างรวดเร็วแฉลบฝ่าผ่านตัวผู้คุมกฎจูไปทันทีเสียงฟิ้วดังขึ้นผู้คุ

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2516

    พวกของชิงอีเพียงไม่นานก็พบว่าหมอกพิษเหล่านี้รุนแรงกว่าพิษก่อนหน้าเหล่านั้นเพราะหลังจากผิวหนังพวกเขาสัมผัสเขา ก็รู้สึกชาดิกขึ้นมาทันทีถังอู๋เจวี้ยนร้องขึ้นมาทันที"ถอยออกจากบริเวณหมอกพิษพวกนี้!ถอยไปเร็ว!"กลไกตำหนักชั้นที่สาม คนตระกูลถังเหล่านั้นก็ไม่รู้แล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้ตามเข้ามาในตำหนักชั้นที่สาม แค่มองอยู่ด้านนอกประตูตำหนักตอนนี้พอเห็นคนของอ๋องเจวี้ยนหลายคนล้วนถอยออกมา พวกเขาก็ร้อนรนขึ้นมาแล้ว"ผู้นำตระกูล ไม่งั้นพวกเราตอนนี้ถอยก่อนเถอะ!"มีคนร้องขึ้น"ถอยเร็ว เหลือเขาเขียวเอาไว้ยังไม่ต้องกลัวว่าจะไม่มีฟืนใช้"ถ้ายังอยู่กันที่นี่แล้วตายกันหมด มันก็ไม่ใช่เรื่องที่คุ้มเอาเสียเลยถึงอย่างไรตอนนี้ก็ถือว่าทำลายลัทธิเทพทำลายล้างไปหนักพอควรแล้ว สังหารลัทธิเทพทำลายล้างไปตั้งมากขนาดนี้ ถือว่าดีมากแล้วเซียวหลันยวนนำพวกชิงอี แต่กลับไม่ได้ถอยออกมานอกตำหนัก แต่พุ่งเข้าไปในตำหนักอย่างรวดเร็วหมอกพิษไม่มีทางพัดเข้าไปด้านใน"จับคนรอบๆ ไว้ ค้นยาถอนพิษจากพวกเขาซะ"เซียวหลันยวนออกคำสั่ง คนทั้งหมดก็พุ่งเข้าจับสาวกลัทธิเทพทำลายล้างรอบๆ ทันทีคนเหล่านี้กล้าใช้หมอกพิษชนิดนี้ แล้

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2515

    "อ๋องเจวี้ยน อันที่เจ้าตอนนี้มาถึงตงฉิงแล้ว เชื่อว่าคงเห็นสภาพปัจจุบันของตงฉิงแล้วสินะ"ผู้คุมกฎได้ยินเสียงต่อสู้รอบๆ ดุเดือดขึ้นเรื่อยๆ หางตาก็เห็นลูกน้องของตัวเองล้มลงทีละคนๆ ใจก็ร้อนเหมือนไฟสุมขึ้นมาการต่อสู้ภายในของลัทธิเทพทำลายล้างเองก็รุนแรง ถ้ามีลูกน้องน้อย ผู้คุมกฎอย่างเขาเป็นไปก็ไม่ได้มีความหมายเท่าไรนักหลังจากนี้ยังต้องไปหาคนมาร่วมลัทธิเทพทำลายล้างอีก แล้วก็ชักจูงมาเป็นลูกน้องตนเอง นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลยผู้คุมกฎถูที่ติดตามเจ้าลัทธิไปหนีไปแล้วหรือเปล่า?ทิ้งเขากับคนของเขาให้มาตายที่นี่ น่าโมโหเสียจริง"ตงฉิงหากคิดจะรุ่งเรืองขึ้นมา ก็จำเป็นต้องมีคน อ๋องเจวี้ยน ลัทธิเทพทำลายล้างของพวกเราก็ไม่ใช่ว่าทุกคนจะชั่วร้าย เจ้าลองดู ไม่งั้นพอถึงเวลาก็ลองเลือกคนที่เจ้าคิดว่าใช้การได้จากพวกเราไป คอยช่วยเหลือเจ้าดูแลเมืองอวิ๋นจิงได้..."ผู้คุมกฎจูพอร้อนรน ตัวเขาเองก็ยังไม่รู้ว่ากำลังพูดอะไรอยู่อ๋องเจวี้ยนสาวเท้าเข้าหาเขาทีละก้าวๆ นิ้วทั้งห้ากำแน่น กระบี่ที่ปักอยู่บนไผ่ที่พุ่งมาเมื่อครู่นี้ ก็พุ่งกลับมาอยู่ในมือเขาอีกครั้ง"พูดมากเสียจริง"พอกำกระบี่อยู่บนมือ อ๋องเจวี้ยนแค่ตอบ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status