แชร์

บทที่ 1867

ผู้เขียน: จุ้ยหลิงซู
อ๋องเจวี้ยนกับพระชายาอยู่ในเมืองเจ้อกับผู้ป่วยเหล่านี้มานานมาก พวกเขาก็ไม่ต้องหวังว่าจะกลับเมืองหลวงได้เลย

องค์จักรพรรดิไม่มีทางให้พวกเขากลับไป

อ๋องเจวี้ยนจะถูกขังอยู่ในเมืองเจ้อ ต่อให้ไม่ตายก็ต้องขังเขาไว้ให้ตาย

"ท่านขุนพลฉลาดยิ่งนัก"

"ประจบประแจงน้อยๆ หน่อย ไฟกับน้ำมันทางหุบเขานั่นเตรียมพร้อมแล้วหรือยัง?"

"เตรียมพร้อมแล้วขอรับ!" ขุนพลน้อยเอ่ยขึ้น มุมปากกระตุกอย่างอดไม่อยู่ พอคิดถึงเรื่องที่จะเกิดหลังจากนี้ เขาก็อดใจสั่นวาบไม่ได้

"องค์จักรพรรดิมีราชโองการ ประชาชนที่ติดโรคร้ายพวกนั้นจะปล่อยไว้ไม่ได้ นี่เป็นการคิดเพื่อประชาชนที่มากกว่า เสียสละส่วนน้อยเพื่อปกป้องส่วนมาก นี่จึงจะเป็นจักรพรรดิที่ชาญฉลาด"

"ขอรับ ฝ่าบาทชาญฉลาดนัก"

ผู้บริหารท้องถิ่นโหยวกลับมาถึงหอเมือง อันเหนียนเองก็เข้ามาแล้ว

"โจวติ้งเจินพูดอะไรบ้าง? คงไม่ใช่เรื่องดีแน่สินะ?" อันเหนียนถาม

ผู้บริหารท้องถิ่นโหยวมือสั่นระริก

"เขาจะให้ข้าส่งคนป่วยทั้งหมดออกจากเมืองเจ้อ ไปให้เขาจัดการทิ้ง"

"เขาจะจัดการอย่างไร"

ในใจอันเหนียนรู้สึกไม่ค่อยดี ตอนที่เขามาถึงก็เพิ่งได้เห็นบัญชี มีทั้งหมดสามพันหนึ่งร้อยคน

คนมากขนาดนี้ จะจั
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2256

    เขาจำเสื้อผ้าชุดนั้นได้แม่นยำ เพราะมันเป็นชุดที่เขาและจาวหนิงใส่ในวันรุ่งขึ้นหลังจากที่แต่งงานกันอย่างเป็นทางการตอนนั้นเขาบอกกับพวกหงจั๋วว่าให้เตรียมชุดสำหรับกลับบ้านวันที่สามดังนั้นจึงมีสีแบบนั้นขึ้นมาถ้าเป็นวันปกติเขาจะใส่เสื้อผ้าสีแบบนั้นได้ยังไง เป็นผู้ชายทั้งแท่งดันใส่เสื้อคลุมยาวสีแดงเข้มแต่ว่า หลังจากที่เขาสวมมันในวันนั้น ฟู่จาวหนิงกลับตาเป็นประกาย บอกว่าเขาสวมเสื้อผ้าแบบนั้น ดูเย็นชาน้อยลง ดูอ่อนโยน งดงามมากดังนั้น ถึงแม้จะไม่ได้สวมชุดนั้นอีก เขาก็ยังหใ้คนเก็บเอาไว้อย่างระมัดระวังตอนนี้เสี่ยวเยว่พอพูดขึ้นมา เซียวหลันยวนก็ใจสั่นกึก พยักหน้าให้ "อืม สวมชุดนั้นแล้วกัน"เสื้อผ้าสองชุดนั้นพอสวมแล้ว ทั้งสองคนยืนอยู่ด้วยกัน แค่มองก็เป็นสามีภรรยากัน แล้วยังเป็นสามีภรรยาที่รักกันมากด้วยเซียวหลันยวนรู้สึกว่าดีมากเอามาสวมในงานคืนนี้ เหมาะสมมากจริงๆ"ข้าคิดไม่ถึงว่า พวกเจ้าจะเอาเสื้อชุดนั้นมาด้วย" เขารู้สึกเกินคาดจริงๆฟู่จาวหนิงอดขำขึ้นมาไม่ได้ "นี่เป็นพวกเสี่ยวเยว่จัดเก็บมาน่ะ""ข้าน้อยตอนนั้นก็คิดอยู่ ท่านอ๋องถ้ารีบมาหาคุณหนู ระหว่างทางที่อยู่ด้านนอก อาจจะมีโอกาสใส่ส

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2255

    วันถัดมา ตอนเช้าตื่นขึ้นมา เซียวหลันยวนก็รู้สึกว่าบรรยากาศแตกต่างออกไปเสี่ยวเยว่นำที่คาดผมแปลกๆ สองชิ้นที่ทำจากผลไม้ร้อยเรียงกันเข้ามา บอกว่าคนของเขาชิงถงส่งมาให้"พวกเขาบอกว่าตอนเข้างานเลี้ยงคืนนี้ สามารถสวมสิ่งนี้ได้ พวกเขาเรียกมันว่ามงกุฎร้อยไม้ผล ถึงตอนนั้นทุกคนก็จะมีหมด ยิ่งไปกว่านั้น ผลไม้ที่นำมาทำมงกุฎร้อยไม้ผลก็แตกต่างกันออกไป""มงกุฎร้อยไม้ผล?""เจ้าค่ะ พวกเราเองก็มี มงกุฎร้อยไม้ผลของท่านอ๋องกับคุณหนู พวกเขาบอกว่าคุณชายใหญ่ถังลงมือร้อยให้เองเลย ผลไม้ที่ใช้ก็หาได้ยากบนภูเขาด้วย"เซียวหลันยวนรับมา "ให้หนิงหนิงนอนอีกหน่อย ไปเตรียมข้าวเช้าเถอะ"เมื่อคืนฟู่จาวหนิงค้นคว้าวิะีการรักษาถังอู๋เยว่ทั้งคืน นอนดึกมาก"เจ้าค่ะ"เสี่ยวเยว่ออกไปเตรียมข้าวเช้า เซียวหลันยวนมองมงกุฎร้อยไม้ผลสองชิ้นนี้ ก็พบว่าผลไม้นั้นยังดูสดอยู่ แต่ว่าผลไม้พวกนี้ก็ไม่เคยเห็นเลยจริงๆ สีเองก็ยังนำมาจับคู่กันอย่างประณีต เขียวสด เหลืองนวล ม่วงเข้ม สีแดงก็มีโดยเฉพาะชิ้นที่ให้ฟู่จาวหนิง เต็มไปด้วยชีวิตชีวาน่าสนใจมาก แน่นอนว่าพวกเขาเลือกผลไม้ที่เล็กและเบามา แล้วยังแทรกดอกไม้มาหลายดอกอีกด้วยสวยงามดีแต่ว่า

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2254

    ฟู่จาวหนิงคิดว่าตนเองบางทีน่าจะใกล้ตั้งท้องแล้ว ถึงอย่างไรตอนนี้นางกับเซียวหลันยวนก็ไม่ได้คุมกำเนิดแล้วเช่นนั้นก็คงจะดื่มสุราเยอะไม่ได้จริงๆนางวางถ้วยสุราลง แล้วบอกกับไป๋หู่ข้างๆว่า "ไป๋หู่ดื่มสักถ้วยได้อยู่ ก่อนหน้านี้เจ้าบาดเจ็บจนกินยาน้ำเย็นๆ มากเกินไป สุรานี้บำรุงพลัง และขับความเย็นได้อยู่""ขอรับ" ไป๋หู่ขอบคุณฟู่จาวหนิง เทลงมาถ้วยหนึ่งด้วยเช่นกันพวกเขาทางนี้ต่อให้ผ่อนคลายลงมาและคนอื่นในเขาชิงถงก็รู้ข่าวเรื่องที่สามีภรรยาอ๋องเจวี้ยนกับผู้อาวุโสจี้มาที่เขาชิงถงแล้วทุกบ้านทุกเรือนล้วนตื่นเต้นกันขึ้นมา"พกวเราล้วนเคยได้ยินชื่อเสียงของอ๋องเจวี้ยนมาแล้ว แล้วก็ชื่อเสียงวิชาแพทย์ของหมอเทวดาฟู่ด้วย ตอนนี้พวกเขามายังเขาชิงถง ต้องไปพบหน้าเสียหน่อย""เขาชิงถงของพวกเราเองก็ปิดกั้นมาโดยตลอด ไม่ให้คนนอกเข้ามาส่งเช ตอนนี้มีคนเขามาอย่างหาได้ยาก เราก็ควรจะคึกคักกันหน่อยจริงไหม?"มีผู้อาวุโสที่ยินดีปรีดามาก"พวกเราเดิมทีไม่ใช่เตรียมงานเลี้ยงร้อยไม้ผลกลางฤดูใบไม้ร่วงอยู่หรือ? ทุกคนเหมือนจะเตรียมกันใกล้เคียงแล้ว สู้พวกเราก็เลื่อนขึ้นมาเป็นพรุ่งนี้เลยสิ"ความเห็นนี้ได้รับการเห็นด้วยจากค

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2253

    "มั่นใจเจ็ดส่วนเลยหรือ?"ผู้อาวุโสจี้กับเซียวหลันยวนก็ล้วนเหมือนกับพี่น้องตระกูลถังก่อนหน้านี้ ถูกทำให้ตกตะลึงไปแล้วผู้อาวุโสจี้ก่อนหน้านี้เคยได้ยินสถานการณณ์ที่เชิญหมอเข้ามาหลายคนแล้ว ล้วนบอกว่ารักษาไม่ได้แล้ว ไม่คิดเลยว่าฟู่จาวหนิงพอเอ่ยปากก็บอกว่ามั่นใจเจ็ดส่วนแล้ว!นี่มันยอดเยี่ยมมาก"เจ้าฝังเข็มมาหรือ?" เซียวหลันยวนกลับไม่สนมากขนาดนั้น เขาเห็นว่าหลังจากฟู่จาวหนิงนั่งลงมา ก็คอยหมุนข้อมือไปมาโดยไม่รู้ตัว นิ้วทั้งสิบกางเข้าออกหลายครั้ง อยู่ในสภาพคลายความเหนื่อยล้า ก็รู้ได้เลยว่านางคงจะเมื่อยเอามากๆน่าจะไม่ใช่แค่การฝังเข็มธรรมดาต่อให้นางรักษาโรคของคุณชายน้อยถังได้ ก็น่าจะไม่ธรรมดา ดังนั้นถึงได้เหนื่อยขนาดนี้"ฝังเข็มไปจริงๆ"ถังอู๋เจวี้ยนตามเข้ามาเพราะคิดจะบอกเรื่องนี้กับอ๋องเจวี้ยน"ท่านอ๋อง ครั้งนี้ หมอเทวดาฟู่เหนื่อยมากจริงๆ ข้าสั่งให้คนส่งสุราโอสถของเขาชิงถงเข้ามาแล้ว อีกเดี๋ยวยังต้องลำบากท่านคอยนวดให้นางหน่อย"รับปากว่าจะรักษษคุณชายน้อยถังไว้แล้ว เซียวหลันยวนเองก็รู้ว่าตอนนี้เขาจะมาพูดหึงหวงหรือไม่ให้ฟู่จาวหนิงทุ่มเทมากเกินไปก็คงจะไม่เหมาะจริงๆเขาสงสารฟู่จาวหนิง ทำ

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2252

    "แต่ก็จะดูถูกพวกเขาไม่ได้ บางครั้งพวกงูพิษในที่มืดนั่นล่ะที่รับมือยากสุด""ข้าเข้าใจ" เซียวหลันยวนเองก็ไม่ได้อธิบายอะไรมากผู้อาวุโสจี้คุยกับเขาต่ออีกสองสามคำ จากนั้นก็ทอดถอนใจออกมา "จะว่าไป ข้าเองก็เคยใฝ่ฝันถึงตงฉิงมาก ได้ยินว่าที่ตงฉิงมีภูเขาโอสถอยู่ บนภูเขามีสมุนไพรต่างๆ อยู่มากมาย และยังมีพวกผลไม้ ผิวไม้กิ่งไม้รากไม้ เถาวัลย์ที่เอามาใช้เป็นยาได้ กระทั่งยังมีพวกดินพวกหินที่ใช้ทำยาได้อีกด้วย""ภูเขาโอสถหรือ?" เซียวหลันยวนไม่รู้เลย พอได้ยินก็รู้สึกสนใจมาก "ผู้อาวุโสจี้ได้ยินมาจากไหนหรือ?""เรื่องนี้ข้าได้ยินมาจากเจ้าพันธมิตรคนก่อนน่ะ""เจ้าพันธมิตรโอสถคนก่อนหรือ?""ใช่ คิดแล้วคนนอกคงจะไม่ค่อยเข้าใจนัก อันที่จริงพันธมิตรโอสถใต้หล้าตอนแรกสุดเป็นเจ้าพันธมิตรโอสถคนก่อนสร้างขึ้นมา ต่อมาจึงส่งต่อมาให้เจ้าพันธมิตรคนปัจจุบัน""เจ้าพันธมิตรคนอื่นเคยไปภูเขาโอสถของตงฉิงมาหรือ?""ได้ยินเขาบอกว่าตอนยังเด็กมาก เคยหลงเข้าไปในภูเขาโอสถ แต่ว่าตอนนั้นตงฉิงสาบสูญไปแล้ว ภายหลังเขาออกมาจากภูเขาโอสถ พอจะหาทางกลับไปสถานที่นั้น พอเอาแผ่นที่แผ่นดินมากางดูแล้วก็พบว่า ภูเขานั้น น่าจะเป็นพื้นที่ในตงฉิง"

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2251

    ถังอู๋เยว่ตอนนี้ฝังเข็มไปแล้ว ถ้าสามารถได้หลับดีดีสักรอบ ฟื้นฟูจิตใจให้เต็มที่ ความอยากอาหารก็จะดีขึ้นไปด้วยการรักษาเขาต้องค่อยเป็นค่อยไป เร่งรีบไม่ได้และนางก็ต้องกลับไปจัดเรียงการวินิจฉัยวันนี้เสียหน่อย แล้วค่อยคิดอีกทีว่าจะกำหนดแผนการรักษาอย่างไร"ได้ ฟังเจ้าทั้งหมดเลย"ถังอู๋เจวี้ยนเดิมทีก็เชื่อมั่นฟู่จาวหนิงอยู่แล้ว วันนี้พอได้เห็นความเป็นมืออาชีพและความใส่ใจของนาง เขาก็ยิ่งไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ"ข้าจะส่งเจ้ากลับเรือนแขก" ถังอู๋เจวี้ยนเห็นเสี่ยวเยว่หลับลึก ก็ไม่จำเป็นต้องมาคอยเฝ้าอยู่ที่นี่ฟู่จาวหนิงมาครั้งนี้ เสียเวลาไปนานโขอยู่เซียวหลันยวนกระทั่งหลับไปแล้วครู่หนึ่งแต่เขาก็ไม่ได้หลับลึก ให้ชิงอีเสี่ยวเยว่คอยสังเกตไว้ตลอด มีอะไรก็ให้มาเรียกเขาทันทีตอนที่ฟู่จาวหนิงถูกถังอู๋เจวี้ยนส่งกลับมา เซียวหลันยวนกำลังลงหมากกับผู้อาวุโสจี้ผู้อาวุโสจี้ก็ใช้ช่วงที่ลงหมากนี้ ถามการตัดสินใจของเขาต่อฟู่จาวหนิงหลังจากนี้ว่าเป็นอย่างไร จะพเนจรอยู่ข้างนอกนี้ตลอด มันก็ดูจะเหนื่อยเกินไปเขาไม่หวังให้ฟู่จาวหนิงต้องมีชีวิตแบบนั้นต่อให้เวลาผ่านไป บางทีจักรพรรดิเจาพอเห็นว่าพวกเขาไม่มีความคุก

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status