MasukShare
เรือล่ม
Terakhir Diperbarui:
2025-06-20 20:22:34
Bab terbaru
ฮองเฮาจอมซุ่มซ่ามของเจิ้น เรือล่ม
เมืองของรัฐหนานว่านแตกต่างจากรัฐเฉียนเยี่ยน ในเฉียนเยี่ยนจะปลูกต้นไม้ดอกไม้ตลอดข้างทาง ริมถนนก็จะมีคลองขนาดเล็กขนาบข้าง ต้นไม้แต่ละต้นถูกประดับด้วยโคมไฟให้ความรู้สึกสดชื่นกระปรี้กระเปร่า ส่วนรัฐหนานว่านจะสร้างอาคารบ้านเรือนติดกับแม่น้ำ ริมคลองธรรมชาติหรือไม่ก็คลองขุด การเดินทางใช้การสัญจรทางน้ำเป็นหลัก ถนนที่ให้รถม้าหรือสัตว์พาหนะต่างๆใช้จะอยู่อีกฝั่งของบ้าน เมื่อมาถึงเมืองหลวงของรัฐหนานว่าน โจวจื้อฮุยก็พาเว่ยฟางหลิง ชินอ๋องโจวจื้อไห่ เถียนเหว่ยฉี หม่าหมิงเจ๋อและหยางเหว่ยเหยาเข้าพบฮ่องเต้ของหนานว่าน เถียนจิ้งหลานจึงมีเวลาชวนหยางหย่าปิงและองค์หญิงซิงหยวนนั่งเรือเที่ยวชมเมือง มีหยางหย่วนเฟิง หยางเหว่ยเสียงและเยี่ยนไป๋อวิ๋นนั่งเรืออีกลำคอยดูแลเรื่องความปลอดภัย องครักษ์ส่วนหนึ่งติดตามฮ่องเต้เข้าวังหลวงอีกส่วนอยู่กับเสี่ยวหู่ อันหย่วนเหิงและเซี่ยงข่ายรุ่ย เรือลำที่เถียนจิ้งหลานนั่งถูกบุรุษที่นั่งเรือลำอื่นจ้องมองอย่างไม่วางสายตา เถียนจิ้งหลานทำทรงผมของสตรีที่ออกเรือนแล้ว บุรุษอื่นมองด้วยความเสียดาย แต่เมื่อเห็นความงามของหยางหย่าปิงและองค์หญิงซิงหยวนก็พลั
ฮองเฮาจอมซุ่มซ่ามของเจิ้น เป็นสามีเจ้า
ขณะที่เถียนจิ้งหลานหันกายไปยังทิศของตำหนักตนเองก็ถูกฮ่องเต้อุ้มแล้วใช้วิชาตัวเบาพาออกนอกจวนบรรดาองครักษ์กำลังจะตามไปแต่ถูกโจวจื้อไห่ห้ามไว้“ที่เฉียนเยี่ยนไม่เกิดอันตรายหรอก พวกเจ้าไปพักผ่อนเถิด”ฮ่องเต้พาเถียนจิ้งหลานไปยังเรือนหลังเล็กแห่งหนึ่งที่อยู่ท่ามกลางต้นหอมหมื่นลี้“หอมมากๆ เป่าเป้ยรู้ได้อย่างไรว่าหม่อมฉันชอบกลิ่นดอกกุ้ยฮัว” เถียนจิ้งหลานเอ่ยถามด้วยความสงสัยฮ่องเต้ไม่ตอบคำถาม เขาอุ้มนางไว้บนเตียง“แล้วที่นี่คือที่ไหนเพคะ” เถียนจิ้งหลานมองซ้ายมองขวาสำรวจภายในเรือน แต่เมื่อเห็นสายตาของฮ่องเต้เธอก็เงียบทันทีนัยน์ตาหงส์จ้องมองเธอราวกับจะกลืนกินเธอทั้งตัว ก่อนจะเอื้อมมือหนาจับต้นแขนเธอเบาๆ เพียงเท่านี้ก็ทำให้สตรีน้อยรู้สึกว่าตัวเบาหวิวและสั่นสะท้านไปทั้งตัว“เจ้าเป็นอะไร” ฮ่องเต้เอ่ยถามข้างหูเธอก่อนจะใช้ริมฝีปากของตนเม้มติ่งหูที่ขาวราวดั่งหยก“เจ้าชอบมองบุรุษรูปงาม เช่นนั้นคืนนี้เจิ้นจะให้เจ้าดูทุกซอกทุกมุมอย่างไม่ปิดบัง” เขาพูดเสียงแผ่วเบาข้างหูของเธอก่อนที่ริมฝีปากจะย้ายตำแหน่งมาประกบปากอวบอิ่ม ตักตวงความหวานอย่างอ่อนโยนสตรีร่างบางใช้มือน้อยผลักอกแกร่งให้ห่างจากตัว เขาชะงักเ
ฮองเฮาจอมซุ่มซ่ามของเจิ้น ไป่ฮัวเตี้ยน
ฮ่องเต้อุ้มเสี่ยวหู่กลับมายังห้องบรรทมของเถียนจิ้งหลาน เขาก้าวเข้ามาในห้องแล้ววางเสี่ยวหู่ลงบนเก้าอี้ ก่อนที่จะไปอุ้มร่างของเถียนจิ้งหลานมานอนบนเตียงอย่างอ่อนโยน“กลับเข้าร่างได้แล้ว” เขาสั่งด้วยท่าทางเคร่งขรึมเถียนจิ้งหลานในร่างเสี่ยวหู่ตกใจที่ถูกจับได้ว่าแอบหนีออกไปข้างนอกก็รีบกลับเข้าร่าง พลิกตัวหันหลังให้ฮ่องเต้แล้วหลับตาแกล้งตาย“เจ้าไปแอบดูผู้อื่นเช่นนั้นไม่ดีรู้หรือไม่” ฮ่องเต้แกล้งทำเสียงเข้มปกปิดรอยยิ้มขบขันของตนเองไว้สตรีที่แกล้งตายรีบจับผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปงไม่ยอมหันกลับมาตอบคำถามเป็นเสี่ยวหู่ที่ส่งเสียงร้องแทรกขึ้นมา แมวน้อยต้องการบอกสิ่งใดไม่มีผู้ใดทราบได้ แต่ว่าลักษณะท่าทางคือการฟ้องแน่นอน‘เจ้าการ์ฟีลด์ ฟ้องเก่งเชียวนะ’ เถียนจิ้งหลานแอบกำหมัด รอได้จังหวะจะจับมาฟัดพุงให้สะใจทีเดียวฮ่องเต้พยักหน้าให้กับเสี่ยวหู่ “เข้าใจล่ะๆ วันนี้เจ้านอนกับเจิ้นละกัน” เขาก้มลงอุ้มเสี่ยวหู่ให้อยู่ในอ้อมแขน ก่อนจะเดินไปข้างเตียงแล้วย่อตัวลงกระซิบกับก้อนผ้าห่ม“เรื่องนั้นเจ้าไม่ต้องกังวลไป เจิ้นเชื่อว่าเจ้ารู้มาพอตัวเลยทีเดียว” เขาหัวเราะในลำคอ ยิ้มเล็กน้อยก่อนเดินออกจากห้องไป‘อีตาบ้า’ เถ
ฮองเฮาจอมซุ่มซ่ามของเจิ้น กลับจวนตงหยางอ๋อง
เมื่อรถม้าเข้าสู่เขตเมืองหลวงของรัฐเฉียนเยี่ยนก็มีทหารจำนวนหลายนายยืนต้อนรับอย่างพร้อมเพรียง ประชาชนต่างชะเง้อคอมองคนที่นั่งมาในรถม้าด้วยความสนใจรถม้าไม่หยุดให้แม่ทัพที่รอต้อนรับเข้ามาคารวะ แต่กลับมุ่งหน้าไปสู่จวนตงหยางอ๋องอย่างรวดเร็ว ถึงกระนั้นแม่ทัพก็ไม่ได้แสดงอาการขุ่นเคืองแต่อย่างใดเสียงผู้คนพูดคุยกัน สอบถามถึงบุคคลที่นั่งมาในรถม้า หลายคนคาดเดาไว้แล้วว่าต้องเป็นองค์ชายเถียนเหว่ยฉี ชินอ๋องแห่งเฉียนเยี่ยน แต่องค์หญิงเถียนจิ้งหลานจะมาด้วยหรือไม่ยังไม่มีผู้ใดทราบอีกหนึ่งคนที่ถูกกล่าวถึงก็คือเยี่ยนไป๋อวิ๋นผู้สืบทอดสำนักหลานถาซึ่งโด่งดังในยุทธภพและมีชื่อเสียงอย่างมากในรัฐเฉียนเยี่ยน ด้วยสติปัญญา รูปโฉมและความสามารถทำให้เหล่าสตรีต่างรอคอยที่จะเห็นหน้าคร่าตาเขาหากมีวาสนาได้ยลโฉมของชินอ๋องเถียนเหว่ยฉีผู้มีความสามารถดั่งเทพเซียนและเยี่ยนไปอวิ๋นผู้ที่มีชื่อเสียงทั่วแคว้น เกิดมาชาตินี้ก็สามารถนอนตายตาหลับ มีเรื่องนำไปเล่าให้บรรพบุรุษฟังได้ อีกทั้งคนทั้งคู่นั้นล้วนครองตัวเป็นโสด สตรีทั้งหลายจึงหมายตาอยากจะให้ตนเองอยู่ในสายตาบ้างเพียงแวบเดียวก็ยังดี เผื่อว่าจะถูกตาต้องใจจนได้เป็นสตรีของพวก
ฮองเฮาจอมซุ่มซ่ามของเจิ้น เยี่ยนไป๋อวิ๋น
ผ่านการเดินทางอีกเกือบหนึ่งเดือนเต็ม พวกเขาก็เข้าเขตรัฐเฉียนเยี่ยน ตั้งแต่เริ่มเข้าเขตเฉียนเยี่ยนก็ได้กลิ่นดอกไม้หอมอ่อนๆตลอดทาง อาคารบ้านเรือนในแต่ละเมืองของรัฐเฉียนเยี่ยนล้วนปลูกต้นไม้ดอกไม้ประดับโดยรอบอย่างสวยงาม ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นเมืองในสวน ถนนปูด้วยแผ่นหินสวยงาม หากเป็นถนนใหญ่ ตรงกลางของถนนจะถูกเจาะเป็นลำธารเล็กๆไหลยาวให้ผู้คนพักผ่อนหย่อนใจ และเป็นการบังคับไม่ให้รถม้าสัญจรเร็วเกินไป “อีกสิบกว่าวันก็ถึงเมืองหลวงของเฉียนเยี่ยนแล้ว พวกเจ้ามีอะไรจะซื้อก่อนถึงจวนอ๋องหรือไม่” ฮ่องเต้เอ่ยถามเถียนจิ้งหลานและเถียนเหว่ยฉีขณะที่จอดรถม้าพักระหว่างทาง เถียนจิ้งหลานมองเถียนเหว่ยฉีเป็นเชิงถามอีกคน “ยังไม่รู้เพคะ”เถียนเหว่ยฉีขมวดคิ้วครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นเขาก็ส่ายหน้าปฏิเสธ “แต่ข้าน้อยมีเจ้าค่ะ” เสียงแหลมเล็กดั่งคนบีบเสียงดังขึ้นจนพวกเขาต้องหันหน้าไปมอง “เจ้ายังไม่ยอมแต่งเป็นบุรุษอีกหรือ นี่ก็เข้าเขตเฉียนเยี่ยนแล้ว” เถียนเหว่ยฉีเอ่ยถาม “เจ้าอย่าขัดแม่นางเสียงเสียงสิ สงสัยนางคงได้ค้นพบตัวตนที่แท้จริง” หม่าหมิงเจ๋อย
ฮองเฮาจอมซุ่มซ่ามของเจิ้น จับโจรบนเรือ
“ข้าว่าเจ้าแต่งกายเป็นบุรุษเหมาะกับเจ้าดี” โจวจื้อไห่เอ่ยกับสตรีตรงหน้า“ขอเหตุผลด้วยเพคะ” หยางหย่าปิงทำหน้ามุ่ยถามกลับโจวจื้อไห่กรอกตาไปมาราวกับกำลังครุ่นคิด “เอาเป็นว่า ดูสง่างามและองอาจ”‘เพียะ’ เสียงตีดังขึ้นเบาๆ มือบางตีที่ต้นแขนของเขาค่อนข้างแรง “ใช่สิ ข้าไม่ได้งามและมีทรวดทรงองค์เอวเหมือนสตรีคนอื่นๆนี่เพคะ”“ใครว่าเจ้าไม่งาม งามมาก เพียงแต่ข้าไม่อยากให้ใครเห็นว่าเจ้างามต่างหากล่ะ ข้าเห็นเพียงคนเดียวก็พอแล้ว” เขาส่งสายตาเป็นประกายให้หยางหย่าปิงแล้วก็เดินไปนั่งคุยกับฮ่องเต้และหม่า หมิงเจ๋อ“คนบ้า” หยางหย่าปิงนั่งบิดอย่างเขินอาย“ปิงเอ๋อร์ มาคุยกับพวกข้าหน่อย” หยางหย่วนเฟิงตะโกนเรียกจนนางสะดุ้งตกใจนางเดินไปหาพี่ชายทั้งสาม สายตาหลุบต่ำเหมือนคนมีพิรุธ“มีอะไรหรือเจ้าคะ” นางถามเสียงค่อย“พวกข้าพอมองพฤติกรรมของชินอ๋องกับเจ้าออก เจ้าพึงพอใจชินอ๋องแล้วหรือ” หยางเหว่ยเหยาเริ่มซักถามจริงจัง“แล้วสิ่งใดถึงเรียกว่าพึงพอใจหรือไม่พึงพอใจล่ะเจ้าคะ เราต้องใช้เกณฑ์ใดตัดสิน”“พวกเราตระกูลหยาง ตระกูลทหาร สตรีลูกหลานทหารต้องให้บุรุษไล่ตามยากๆหน่อยสิ อย่าให้บุรุษรู้สึกว่าได้มาง่ายๆเดี๋ยวจะไม่รู้คุ
Anda juga akan menyukai
บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ
เหยียนซี135.2K Dibacaทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา
หวานใจ53.1K Dibacaแม่หมอหลงยุคมาเป็นหมอดูผู้มีญาณวิเศษ
ต้าซินซิน21.7K Dibacaชายาแพทย์พลิกชะตา
ฮวาฮวาตีลังกาแปล526.4K Dibacaสองสามีของข้าคือท่านอ๋องจอมโหด
ซีไซต์4.4K Dibacaไป๋ฟางเซียน ภรรยาข้ามภพ
รอยหยัก - หนิงอัน1.9K Dibacaวางใจเถอะมารดาเป็นคนดีแล้ว
หยกขาว658 Dibacaท่านแม่ทัพ อย่ารังแกข้า
Bunmeebooks28 Dibaca
