Home / รักโบราณ / ฮูหยินแม่ทัพมากวาสนา / ตอนที่ 16 ถอนพิษไม่ได้ 1

Share

ตอนที่ 16 ถอนพิษไม่ได้ 1

last update Huling Na-update: 2025-07-11 09:07:53

พ่อบ้านรีบวิ่งออกมาจากทุลักทุเล แค่ได้ยินคำว่า

“องค์หญิงรออยู่หน้าประตูจวน" เขาก็แทบจะเป็นลมจับ

“ไม่ต้องทำความเคารพแล้ว รีบพาเปิ่นกงไปเยี่ยมท่านแม่ทัพกัวเดี่ยวนี้”

พ่อบ้านที่ไม่ทันจะได้คุกเข่ารีบลุกนำทางด้วยฝีเท้ารีบเร่ง เสียงฝีเท้าที่กำลังย้ำเร่งกำลังเข้ามาไม่ได้ทำให้คนที่กำลังอยู่ในห้องสนใจเท่าไรนัก ฮูหยินกัวเมื่อมองเห็นว่าใครกำลังก้าวเข้ามาก็เบิกตามองด้วยความรู้สึกตื้นตัน

“เจียเอ๋อร์เจ้า มาดูคนป่วยก่อน”

เสียงอันคุ้นเคยทรงอำนาจเอ่ยเรียกไป๋เจียเจีย

ไป๋เจียเจียหันกายไปทำความเคารพฮ่องเต้ก่อนที่จะก้าวเท้าเข้าไปหาปรมาจารย์โอสถอัน

“ซื่อฝู ท่านก็อยู่ที่นี่หรือเจ้าคะ” นางมองจ้องไปยังแม่ทัพกัวซึ่งตอนนี้ผิวกายกลายเป็นสีม่วงคล้ำไปทั่ว มีเพียงลมหายใจรวยรินบางเบาที่บอกว่าเขายังมีชีวิตอยู่

“ข้าได้ใช้ยาสกัดพิษไว้ไม่ให้กำเริบมากไปกว่านี้”

ไป๋เจียเจียรีบกรีดเลือดของแม่ทัพกัวออกมาดู ตอนนี้นางยังไม่สามารถแยกส่วนประกอบของพิษได้ด้วยตาเปล่า

“ข้าจะปรุงโอสถเพื่อบรรเทาอาการก่อน”

ปรมาจารย์โอสถหันมาปรายสายตาบอกให้ทุกคนช่วยถอยออกไป ฮ่องเต้เลี่ยงโยวเป็นทรงผู้ลุกขึ้นก่อนผู้
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • ฮูหยินแม่ทัพมากวาสนา   ตอนที่ 22 ผลการคัดเลือก 2

    หม่าฟู่มองดูสีหน้ามารดาที่ดูไร้ความกังวลและมีสุขภาพดีตื่นแต่เช้าแต่งเนื้อแต่งตัว แสดงว่าจิตใจย่อมเบิกบานอยู่บ้าง นางมาเยี่ยมเพราะเกรงว่ามารดาจะมีเรื่องทุกข์ใจ หากเป็นเช่นนี้คงเป็นนางที่กังวลมากไปเอง จึงก็พยักหน้ารับคำอย่างว่าง่าย ไม่เอ่ยถามถึงหม่าจื่อเหลียนอีกเมื่อเห็นบุตรสาวไม่หวาดระแวงเชื่อคำพูดตน หม่าฮูหยินก็ลอบถอนใจ วันนี้เป็นวันที่คุณหนูห้าจะได้รับผลการคัดเลือก นายท่านสั่งเอาไว้ให้ทุกคนมาร่วมอวยพรส่งนางขึ้นรถม้า เรื่องการแต่งกายจะละเลยไม่ได้นางถึงโชคดีที่บุตรสาวมาเจอนางในวันนี้ หากเป็นวันอื่นอาจจะปิดความทรุดโทรมของร่างกายไว้ไม่ได้ อย่างไรนางก็ต้องย้ำบุตรสาวเรื่องการส่งข่าวก่อนมาสักหน่อยหอไผ่หยกชาไป๋เจียเจียยืนอยู่ตรงหน้าเหล่าผู้ฝึกตนผู้ถือธาตุลม “ต่อไปจะเป็นการประกาศผลผู้ที่ได้รับคัดเลือกร่วมเดินทางไปชายแดนบูรพากับข้า”นางหยุดพูดและกวาดสายตามองดู แววตาทุกคนต่างทอประกายตื่นเต้นและประหม่า “หม่าจื่อเหลียน หลี่หลี่หรง ต้าไฉ หูผิงอาง และกงเวย”ไป๋เจียเจียเอ่ยขายชื่อด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ทั้ง 5 คนออกมายืนข้างหน้าด้วยความรู้สึกยินดี ใบหน้าเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ ความ

  • ฮูหยินแม่ทัพมากวาสนา   ตอนที่ 22 ผลการคัดเลือก 1

    ยามเหม่ารุ่งเช้าท้องฟ้ายังมีเพียงแสงเรืองรองอ่อน ๆ ส่งความอบอุ่นไปทั่วดินแดน รถม้าของหม่าฟู่ฮูหยินรองก็มาจอดเทียบหน้าประตูตระกูลหม่ายังไม่ทันที่คนเฝ้าประตูจะทำความเคารพนาง ประตูใหญ่ก็ค่อย ๆ เปิดออก นางจำเป็นต้องเดินหลบออกให้รถม้าข้างในออกไปก่อน รถม้าคันใหญ่ประจำตระกูลขับเคลื่อนผ่านหน้าหม่าฟู่ออกไป นางชำเลืองมองตามหวังว่าผู้ที่อยู่ข้างในจะมองเห็นนางและหยุดทักทาย ทว่ารถม้าคันหรูก็ไม่ชะลอแม้แต่น้อย นางจึงแกล้งแก้เขินหันไปถามคนเปิดประตู “ท่านพ่อกำลังจะออกไปที่ใดหรือ” “เรียนคุณหนูรอง ไม่ใช่นายท่านหรอกขอรับ เป็นคุณหนูห้าไปหอไผ่หยกชาขอรับ” บ่าวประตูเอ่ยพูดด้วยใบหน้าที่ยินดีและภาคภูมิใจ “ถึงกลับใช้รถม้าของท่านพ่อเลยหรือ” คำถามของหม่าฟู่พึมพำในลำคอ คล้ายพูดคนเดียว บ่าวจึงไม่กล้าเอ่ยตอบเหมือนได้สตินางรีบปรับอารมณ์เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเย็น“ท่านแม่อยู่ที่เรือนใช่หรือไม่” จากนั้นก็ก้าวฝีเท้าเดินเข้าไปทันทีไม่รอคำตอบ“ขอรับคุณหนูรอง” บ่าวรีบโค้งตัวต่ำ แล้วหลบทางให้หญิงสาวทันทีบ่าวคนสนิทของฮูหยินหม่า มองเห็นนางจากไกล ๆ ก็เข้าไปแจ้ง ฮูหยินหม่า พอนางมาถึงก็ได้

  • ฮูหยินแม่ทัพมากวาสนา   ตอนที่ 21 คัดเลือก 2

    “เอาล่ะ ข้าอยู่ตรงนี้อาจจะทำให้พวกเจ้ารู้สึกอึดอัด ขอให้พวกเจ้าจงตั้งใจฝึกฝนให้ดี” ไป๋เจียเจียพยักหน้าให้เฟยเหลียนดำเนินการต่อได้ แล้วก้าวออกมาไม่รั้งอยู่นาน “นอบส่งองค์หญิงไป๋เจียเจีย” เสียงแว่วตามหลังไป๋เจียเจียเองก็เริ่มคุ้นชินการเป็นองค์หญิงแล้วในขณะก้าวออกมาข้างนอกก็ได้เสียงจอแจดังจากบริเวณน้ำตก นางขมวดคิ้วหอไผ่หยกชาของนางไม่ควรมีเสียงเช่นนี้ นางเร่งฝีเท้าออกมาดูและต้องตกตะลึงภาพตรงหน้า แสงน้ำประกายทอระยิบระยับเป็นสีเพลิง เพราะแสงจากปีกของหงส์อัคคี ที่กำลังยืนเกาะอยู่บนชั้นสูงสุดของน้ำตกด้วยท่าทางองอาจเย่อหยิงจองหอง“หงส์อัคคีมาทำอะไรที่นี่” น้ำเสียงของไป๋เจียเจียระคนแปลกใจมากกว่าหวาดกลัว นางมั่นใจว่าหงส์อัคคีไม่มีเหตุผลใดที่จะมาโจมตีนางตรงนี้เสียงของนางกระตุ้นให้มันหันหัว ชำเลืองมายังจุดที่ไป๋เจียเจียยืนอยู่มันมองจ้องมองผู้คนที่อยู่ข้างล่างดั่งมองมดปลวก สายตาหลุบต่ำดูแคลนไม่ปกปิดแม้แต่น้อย ไป๋เจียเจียหันไปส่งสายตาให้ชิงอีสอบถามหงส์ตัวนี้ ว่าต้องการสิ่งใดถึงได้มาเยือน“เรียนสอบถามท่านหงส์อัคคี ไม่ทราบว่าท่านมาที่นี่จะให้พวกข้ารับใช้อันใดหรือเจ้าคะ” ชิงอีเก้

  • ฮูหยินแม่ทัพมากวาสนา   ตอนที่ 21 คัดเลือก 1

    หลังจากเหล่าอนุเดินจนเล่นพอใจก็พากันกลับมาที่ศาลา เมื่อเดินเข้ามาก็รู้สึกถึงบรรยากาศที่ผิดปกติ“เกิดอะไรขึ้น หรือฮูหยินรู้สึกไม่สบาย” “จริงด้วย เช่นนั้นพวกเรากลับกันดีหรือไม่ หากฮูหยินรองไม่สบายพวกข้าจะไม่สบายใจ” ฮูหยินรองหม่าร้องฮึในลำคอ ไม่ใช่พวกนางแช่งนางอยู่ทุกคืนวันหรืออย่างไร“ข้าไม่เป็นไร อยู่ต่ออีกสักหน่อยพวกเจ้าคงเหนื่อยมากแล้ว ข้าสั่งของว่างไว้ให้” น้ำเสียงของฮูหยินรองอ่อนโยนมีไมตรี จนเหล่าอนุส่งสายตามองกัน แต่ก็ไม่ได้เอ่ยขัดต่างขยับเข้าไปนั่งทานของว่างตามคำเชิญในเมื่อได้ออกมาจากจวนแล้วและยังไม่ได้เรื่องราวอันใด หากยังรั้งอยู่ต่อได้นางก็ยังอยากจะอยู่อีกสักชั่วยาม นางไม่ได้มาเพียงลำพัง หากจะโดนตำหนิก็โดนตำหนิไปด้วยกัน ไป๋เจียเจียหลังจากกลับจากหอโอสถก็รีบกลับเข้ามาในหอไผ่หยกชา นางรู้สึกร้อนใจกลัวไม่มีผู้ใดสนใจสนมาสมัครหญิงสาวงดงามล้ำเหนือหญิงใดในใต้หล้า เมื่อปรากฏกายย่อมกลายเป็นจุดสายตาทันที“ผู้ใดกัน ไยงดงามเพียงนี้” อนุอี้อุทานตกใจไม่เก็บอาการอารมณ์แม้แต่น้อย ฮูหยินรองชำเลืองมองสายตาดูแคลนไม่ว่าตอนไหนอนุผู้นี้ก็ชอบส่งเสียง แม้กระทั่งตอนอยู่ก

  • ฮูหยินแม่ทัพมากวาสนา   ตอนที่ 20 สืบข่าว 2

    “ฮูหยินรอง เช่นนั้นพวกเราเลือกที่นั่งกันก่อนดีไหมเจ้าคะ หากใครอยากจะเดินชมหอค่อยเป็นภายหลัง” อนุอี้รู้สึกว่า ตอนนี้การที่พวกนางยืนอยู่โดยที่ยังไม่มีที่นั่งคลับคล้ายคนบ้านนอกอย่างไรอย่างนั้น“เช่นนั้นเจ้าเราไปหาที่นั่งก่อน” แม้จะไม่อยากทำตามคำแนะนำของอนุอี้ แต่เป็นสิ่งที่เหมาะสมอย่างไรพวกนางก็ไม่ควรยืนและเดินไปมาเป็นกลุ่มใหญ่เช่นนี้“เชิญพวกท่าน ตามข้าน้อยมา” ฮูหยินรองเลือกศาลาข้างน้ำตก ค่อนข้างมีความเป็นส่วนตัวและบรรยากาศเหมาะสำหรับพูดคุยแลกเปลี่ยนความรู้ของเหล่าบัณฑิต พวกนางพากันนั่งลงด้วยความผ่อนคลาย“หากสามารถนำผ้ามาปักที่นี่ได้คงดีไม่น้อยเลย” อนุโจวพึมพำในลำคอ หากเรือนของแม่ทัพหวงซีซวนสามารถตกแต่งได้เช่นนี้ แม้ไม่ได้รับความโปรดปรานนางก็สามารถอยู่ได้อย่างเย็นสบาย ฮูหยิงรองมองดูสายตาสบายอารมณ์ของทุกคนก็รู้สึกว่า หากนางต้องการมาที่นี่อีกก็คงไม่ต้องเอ่ยวาจาให้มากความดั่งเช่นวันนี้ “พวกเจ้าคงยังไม่รู้ สายลมที่พัดผ่านล้วนเกินจากกลไกของผู้ถือธาตุลมและน้ำตกที่กำลังไหลวนอยู่นั้นก็เกิดจากไป๋เจียเจียเจ้าของหอ จึงทำให้บรรยากาศแฝงไปด้วยกลิ่นอายอบอุ่นสดใสแตกต่างจากที่อื่นโดยสิ้นเชิง

  • ฮูหยินแม่ทัพมากวาสนา   ตอนที่ 20 สืบข่าว 1

    จวนแม่ทัพตระกูลหวงเรือนเล็กของหวงซีซวน ฮูหยินรองและเหล่าอนุต่างกำลังนั่งจิบชาพูดคุยกัน หลังจากองค์หญิงเจินไป๋เจียจากไป ฮูหยินรองก็เพิ่งจะรู้สึกว่าฐานะของตัวเองเริ่มไม่มั่นคงแล้ว คิดแล้วก็รู้สึกเสียใจหากตัวเองดีกับฮูหยินเอกมากกว่านี้ หากนางไม่จากไป ตนเองก็ไม่ต้องหวาดหวั่นกับท่าทีของแม่ทัพหวงซีซวนในตอนนี้ เหมือนแม่ทัพหวงจะมีหญิงสาวที่ต้องตาอยู่ข้างนอกแล้ว นางจะต้องไปดูที่หอไผ่หยกใบชาดูสักครั้ง“ฮูหยินรอง ท่านคิดอะไรอยู่หรือเจ้าคะ” อนุโจวเอ่ยถาม เพราะเห็นว่าฮูหยินรองไม่พูดไม่จา กำลังครุ่นคิดบางอย่าง“ข้ากำลังว่าจะชวนพวกเจ้าออกไปหาประสบการณ์ข้างนอก” สิ้นวาจาของฮูหยินรองหลายคนก็เบิกตา เลิกคิ้ว เยื้องกายยกชาขึ้นดื่มสงวนท่าที พวกนางเป็นอนุจะออกไปเตร็ดเตร่เล่นได้อย่างไรกัน “ฮูหยินรอง คงล้อเล่นกระมังเจ้าคะ พวกเราไหนเลยจะกระทำเช่นนั้นได้” อนุจินเยว่เอ่ยขึ้นคลายบรรยากาศกระอักกระอ่วน“เมื่อวานก่อน ข้าไปคารวะเหล่าไทไทและได้ขออนุญาต เหล่าไทไทต่างเมตตา อยากให้พวกเราผ่อนคลายบ้าง และออกไปพบปะผู้คนเก็บเกี่ยวความรู้ เมื่อมีบุตรจะได้อบรมสั่งสอนบุตรได้ไม่อายตระกูลอื่น” สุดท้ายก็ผลประโยชน์

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status