Mag-log inShare
7 คำสั่งหย่าร้าง 2
Huling Na-update:
2025-09-17 20:39:54ว่านจิ่วซิ่นหัวเราะเสียงใสกังวาน “เจ้าคิดมากไปแล้ว…แต่ข้าไม่ชอบบังคับคน...หลันเอ๋อร์เจ้าไปหอชายงามนำคนที่หน้าตาดีที่สุด มาดื่มสุราเป็นเพื่อนข้า...ก่อนไปนำหนังสือหย่าส่งจวนแม่ทัพด้วย” การแต่งงานของนางกับเขาไม่มีสามหนังสือหกพิธี นางเพียงบังคับเขาลงลายมือชื่อแล้วเขียนหนังสือสมรสส่งที่ว่าการเท่านั้น วันนี้ส่งหนังสือหย่าที่เขารอคอย นางกับเขาย่อมไม่มีพันธะผูกพันใดอีก เขาคงไม่รอช้านำหนังสือหย่าส่งที่ว่าการ ก็ดีหลังจากนี้ไปนางจะไม่ไว้หน้าใครอีก จะทำตามใจตนเองทุกอย่าง เริ่มจากวันนี้เลยแล้วกัน
ชิงหลันอ้าปากค้าง หนุ่มน้อยทหารคนนั้นเบิกตาเท่าไข่ห่าน รองแม่ทัพผู้หยิ่งผยอง เคร่งครัดในกฎเกณฑ์มาแต่ไหนแต่ไรกำลังแหกกฎ ต้องการเรียกชายงามมาเพิ่มความสำราญ
บ้าไปแล้ว!! ทั้งสองตกตะลึงพรึงเพริด มีเพียงว่านจิ่วซิ่นที่รู้สึกมีความสุขยิ่งนักที่ได้ทำตามใจตน
ไม่เคยเป็นคนดีในสายตาใคร ทุกคนมองว่านางร้าย และไม่มีใครรักอยู่แล้ว นางจะทำดีไปเพื่ออะไร
ชิงหลันไปหอชายงามตามคำสั่ง พาตัวชายงามอันดับหนึ่งของหอมาให้รองแม่ทัพว่าน ชายผู้นี้ไม่ขายเรือนร่างทำให้ชิงหลันโล่งใจนัก “เจ้ารออยู่ตรงนี้ก่อน ข้าจะเข้าไปรายงานรองแม่ทัพว่านเสียหน่อย อย่าลืมที่ข้าสั่งเจ้าไว้ล่ะ ถ้ามีสิ่งใดเกินเลยข้าจะสังหารเจ้าเสีย”
“อย่าห่วงเลย ข้าน้อยไม่ขายเรือนร่าง แค่ทำให้รองแม่ทัพผ่อนคลายมีรอยยิ้มเท่านั้น” ชายงามสวมหน้ากากปิดบังใบหน้าเอ่ยตอบพร้อมรอยยิ้มเป็นมิตร
ชิงหลันเข้าไปรายงานไม่นานก็ออกมา ทว่าชายงามผู้สวมหน้ากากหมาป่าปกปิดใบหน้าไม่อยู่ตรงนี้แล้ว ที่นี่เป็นค่ายทหารหากคนผู้นั้นแฝงตัวมาสืบข่าว นางที่พาคนแปลกหน้าเข้ามาต้องเดือดร้อนแน่ “เจ้าเห็นคนที่ข้าพามารึไม่” นางถามทหารหนุ่มรูปงามที่รองแม่ทัพว่านเรียกเข้ากระโจมก่อนหน้านี้
“เมื่อครู่ข้าน้อยพาเขาไปห้องสุขา มีทหารเฝ้าเขาอยู่ที่ห้องสุขาแล้วขอรับ...ที่ปรึกษาชิงไม่ต้องกังวล” ทหารหนุ่มหน้าตาดีตอบ
“เจ้ารีบไปเร่งเขาให้มาพบรองแม่ทัพ”
“ขอรับที่ปรึกษาชิง” ทหารหนุ่มน้อยพาชายงามมาส่งหน้ากระโจมจากนั้นก็ถอยห่างออกไป
ภายในกระโจมว่านจิ่วซิ่นเมาแล้ว ตาของนางก็มองเห็นไม่ชัด รู้เพียงว่าชายงามคนนี้ร่างสูงแผ่นหลังตรงดูองอาจ พอเขามานั่งเก้าอี้ตรงข้ามกับนาง หญิงสาวก็ยื่นมือไปจับหน้ากากหวังจะถอดออก อยากมองชัด ๆ ว่ารูปงามสมคำร่ำลือหรือไม่
“อย่าขอรับ คนที่จะได้ยวนโฉมหน้าข้า มีเพียงว่าที่ฮูหยินข้าเท่านั้น”
“อ้อ เช่นนั้นเจ้ารินสุราให้ข้า” นางใช้มือเท้าคางมองเขายิ้มเจ้าเล่ห์ ยิ่งปกปิดยิ่งอยากรู้นี่แหละตัวตนของนาง “ฮ่า ฮ่า ยอดชายงามของข้า แบบนี้ข้าก็เป็นว่าที่ฮูหยินเจ้าได้แล้ว” พอเขาเผลอนางก็ดึงหน้ากากออกอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็พรวดเข้าไปนั่งบนตักเขา มือคล้องคอแล้วเชยคางเขาขึ้นเพื่อมองให้ถนัดตา ทว่าเห็นใบหน้าซ้อนทับกันจนแยกแยะรูปลักษณ์ไม่ออก
Pinakabagong kabanata
ฮูหยินได้โปรดอภัยให้สามี 39 หลักฐานความบริสุทธิ์มาช้าไป 2
“นี่เป็นหลักฐานการคบค้าศัตรูของนายอำเภอเผิง” กวางหมิงกล่าว พลางยื่นจดหมายที่นายอำเภอเผิงใช้ติดต่อพวกเหมียวเจียงให้ผู้ตรวจการซุน “ข้ามีพยานบุคคลด้วย ใต้เท้าข้าขอเบิกตัวพยาน”“เบิกตัวพยานบุคคล”กวางหมิงชี้ไปที่สตรีคนแรกที่เดินเข้ามา “นางเป็นคนวางยาในจวนท่านเจ้าเมือง” หญิงสาวที่ถูกนำตัวเข้ามา คือคนที่วางยาพิษในอาหาร ที่ห้องเครื่องจวนเจ้าเมืองผู้ตรวจการซุนจับจ้องพยานด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะเอ่ยถาม “ผู้ใดสั่งเจ้าสังหารท่านเจ้าเมือง”หญิงผู้นั้นมีท่าทีลนลาน มองไปทางนายอำเภอเผิงเมื่อพบเข้ากับสายตาเยียบเย็นก็ก้มหน้าลงมุมปากนายอำเภอเผิงยกขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะใช้มือปิดมุมปากด้วยความเจ็บใจ เหมือนจะมีเลือดซึมออกมาอีกแล้ว อ้าปากทีไรเป็นต้องน้ำตาไหลทุกที ดีที่แก้แค้นหวู่ไฉตงได้สำเร็จ ไม่เช่นนั้นเขาคงอกแตกตายเด็กสาวคนนี้หวาดกลัวเขา ย่อมไม่กล้าพูดความจริงอยู่แล้ว นายอำเภอเผิงยิ้มกรุ้มกริ่มในใจหญิงสาวที่วางยาพิษในห้องเครื่อง ถูกขังอยู่ในห้องใต้ดินคับแคบที่ค่ายทหาร นางย้อนคิดไปถึงชั่วยามก่อน ในขณะที่จิตใจกำลังสับสน เงาร่างอ้วนท้วนก็เข้ามาประชิดตัว ลำคอของนางรู้สึกถึงความเย็นของโลหะขึ้นมาทันใด “ถ้าเจ้าใ
ฮูหยินได้โปรดอภัยให้สามี 38 หลักฐานความบริสุทธิ์มาช้าไป 1
“ปิดคดีการลอบสังหารท่านเจ้าเมือง คนร้ายที่อยู่เบื้องหลังได้รับโทษแล้ว” ผู้ตรวจการซุนเอ่ยปิดคดีว่านจิ่วซิ่นหัวใจบีบแน่น ยามได้ยินว่าหวู่ไฉตงสิ้นใจแล้ว นางไม่เข้าใจ คนที่เพิ่งพบและรู้จักกัน เหตุใดจึงมีผลกับหัวใจนางเช่นนี้ ก่อนเขาจะสิ้นใจ มองนางด้วยสายตาห่วงใยหรือนางกับเขาจะรู้จักกันมาก่อน “เรื่องก่อนหน้าที่เจ้าล่วงเกินข้า ข้ายกโทษให้เจ้าแล้วนะแม่ทัพหวู่” ว่านจิ่วซิ่นเอ่ยทั้งน้ำตาไหล นางไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าน้ำตาไหลได้อย่างไร ความเศร้าแทรกซึมสู่ก้นบึ้งหัวใจ คล้ายเสียของสำคัญบางอย่างไป แต่นางกับท่านแม่ทัพหาได้รู้จักกันมาก่อน ความรู้สึกพวกนี้คืออะไรกันแน่กวางหมิงควบม้ามาอย่างเร่งรีบ ผ่าฝูงชนเข้าไปในที่ว่าการ หลังจากได้รับมอบหมาย ให้ไปกวาดล้างบ่อนวอนเฉาเมื่อชั่วยามที่แล้ว พอหวู่ไฉตงสอบถามนักโทษแล้วพบเบาะแส ก็มาสั่งเขาทันทีให้ไปสืบเรื่องนี้รองแม่ทัพหนุ่มกระโดดลงหลังม้า กระบอกตาร้อนผ่าวครั้นได้เห็นสภาพสหายที่อาภรณ์ย้อมด้วยโลหิตสีแดงฉานเขามาช้าเกินไป ช้าจนช่วยท่านแม่ทัพไว้ไม่ทัน ตอนนี้เขามีหลักฐานเอาผิดคนบงการแล้ว “เหตุใดเจ้าไม่รอข้าก่อนไฉตง” กวางหมิงกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ เขาสะอื้นไห้จนไหล่สั
ฮูหยินได้โปรดอภัยให้สามี 37 คำสั่งประหาร 2
“ในเมื่อเจ้าทุกข์ใจ ไยจึงสั่งประหารเขา” ฮ่องเต้วัยกลางคน ใบหน้าอ่อนเยาว์กว่าอายุ เอ่ยถามอนุชาเสียงอ่อนโยน“เขาทำผิด กระหม่อมมิอาจละเว้น เพราะความสัมพันธ์ส่วนตัวได้ อีกอย่างหลักฐานก็มัดตัวเขาจนดิ้นไม่หลุด” ผิงชินอ๋องเอ่ยด้วยท่าทีกลัดกลุ้ม“ที่เจ้าพูดก็ถูก เช่นนั้นก็อย่าเสียใจเลยเป็นเขาที่มักใหญ่ใฝ่สูงหาเรื่องใส่ตัวเอง” ฮ่องเต้เอ่ยน้ำเสียงอ่อนโยนเพื่อปลอบใจอนุชา“พ่ะย่ะค่ะ” ผิงชินอ๋องตอบรับ และนั่งเงียบงันอยู่เช่นนั้น ‘เยว่ซิน ข้าขอโทษที่ปกป้องไฉตงไม่ได้อย่างที่เคยรับปากเจ้า’ เขาพร่ำขอโทษสหายรักในใจเพื่อคล้ายความรู้สึกผิดหวู่ไฉตงถูกจับไปโบยหน้าลานที่ว่าการ ผู้ตรวจการซุน คล้ายจะประจานให้ใต้หล้ารู้ความผิดของเขา ชาวบ้านมากมายต่างมุงดูและวิพากษ์วิจารณ์สายตาคมกริบลึกลับจับจ้องไปที่ผู้ตรวจการซุน ก่อนจะละสายตาออกมา แล้วทอดมองไปยังว่านจิ่วซิ่นที่ยืนดูอยู่ท่ามกลางฝูงชน ชายหนุ่มเกิดโมโหขึ้นมากะทันหันเมื่อเห็นสายตาไม่ทุกข์ไม่ร้อนของอีกฝ่าย เมื่อก่อนเขาก็ใช้สายตาเช่นนี้มองนางสินะ นางคงจะเอาคืนเขา แต่เหตุใดยามนี้เขาเจ็บหัวใจนักเล่าที่ถูกนางเมินว่านจิ่วซิ่น เห็นเหงื่อเย็นผุดขึ้นเต็มหน้าผากหวู่ไฉตง
ฮูหยินได้โปรดอภัยให้สามี 36 คำสั่งประหาร 1
ผิงชินอ๋องมองแม่ทัพหนุ่มด้วยสายตาเฉยชา ในมือถือจดหมายสั่งการที่ผู้ตรวจการซุนนำมาให้ ลายมือในจดหมายเป็นลายมือที่เขาสอนเองกับมือ เหตุใดเขาจะจำไม่ได้ “เจ้ากับข้าเคยมีความแค้นกันรึไม่” น้ำเสียงที่เอ่ยราบเรียบไม่มีระลอกคลื่น“กระหม่อมไม่เคยมีความแค้นใดกับพระองค์พ่ะย่ะค่ะ” หวู่ไฉตงคำนับสองมือผสานเข้าด้วยกันก้มหน้ากล่าวด้วยความเคารพ“แล้วเหตุใดเจ้าต้องสั่งคนมาสังหารข้า ทั้งยังปล้นคนร้ายอีก” ผิงชินอ๋องเอ่ยถามเสียงราบเรียบ“เพราะกระหม่อมกลัวว่า...” คนร้ายจะถูกฆ่าปิดปาก เขาพูดไม่ทันจบด้วยซ้ำ ผู้ตรวจการซุนก็กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ท่านอ๋องแม่ทัพหวู่จับคนไปเพื่อปิดบังอำพราง เรื่องนี้เดาไม่ยากเลย เขาไม่ได้มีหน้าที่สอบสวนเรื่องนี้ แต่รีบปล้นคน เพราะกลัวโทษพ่ะย่ะค่ะ หลักฐานก็อยู่ในมือพระองค์แล้ว ลายมือในจดหมาย เทียบกับลายมือท่านแม่ทัพแล้วเป็นลายมือเดียวกัน”หวู่ไฉตงเหลือบมองผู้ตรวจการซุน เสียดายที่ไม่ได้อัดเขา จึงทำให้เขาพูดได้คล่องปากเช่นนี้ ทั้งยังมีการเตรียมหลักฐานเท็จไว้ล่วงหน้าอีกด้วย ราวกับว่าหมายตาเป้าหมายไว้ก่อนแล้ว“เป็นเช่นนั้น กระหม่อมห้ามแล้วก็ถูกทำร้าย” นายอำเภอเผิงกล่าวฟ้องเสียงอู้อี้
ฮูหยินได้โปรดอภัยให้สามี 35 สายตาที่ว่างเปล่า 2
จู่ ๆ ก็รู้สึกว่าคนเหล่านี้สมควรได้รับ ทำชั่วย่อมได้รับผลกรรมชั่ว “แม่นางหากเจ้าบอกความจริง ข้ากับท่านแม่ทัพจะไว้ชีวิตเจ้า และกันเจ้าไว้เป็นพยาน อีกทั้งยังจะคุ้มครองความปลอดภัยของคนที่เจ้าห่วงด้วย…ห่วงของเจ้าคงไม่ใช่แค่ตัวเองใช่รึไม่ เจ้าก็รู้หากคนร้ายไม่ถูกจับ คนที่เจ้าห่วงใยก็จะตกอยู่ในอันตรายเช่นกัน”“พวกท่านจะคุ้มครองเราได้จริงหรือเจ้าค่ะ แม่ข้า แม่ข้าตกอยู่ในอันตราย” หนึ่งในคนร้ายหญิงที่พุ่งเข้าใส่ฮ่องเต้เอ่ยด้วยท่าทีหวาดกลัวว่านจิ่วซิ่นมองไปที่หวู่ไฉตงเพื่อให้เขาตอบรับ ทว่าชายคนนั้นกลับไม่พูดสิ่งที่นางต้องการ ยืนกอดอกมองนางอยู่ได้ นางจึงตอบเสียเอง “แน่นอน”หญิงสาวที่ถูกจับมองไปทางหวู่ไฉตง นางรู้ว่าคนที่มีอำนาจสั่งการไม่ใช่สตรีที่พูดคุยกับนางอยู่หวู่ไฉตงพยักหน้าให้หญิงสาวคนนั้น เป็นการรับปาก หญิงสาวจึงเริ่มเล่าสิ่งที่ตนรู้ออกมา“ข้าไม่รู้ว่าคนที่สั่งการเบื้องหลังคือใคร แต่เกี่ยวข้องกับบ่อนวอนเฉา”“ไม่เคยได้ยินมาก่อน” หวู่ไฉตงพึมพำออกมาเขาอยู่ฉีเฟิงมาตั้งแต่เด็ก ชื่อบ่อนวอนเฉาไม่เคยเฉียดกรายเข้าหูให้ได้ยินเลย“ที่แห่งนี้ลึกลับซับซ้อน คนที่จะเข้าบ่อนได้ต้องมีป้ายสมาชิก ตอนข้าเข้า
ฮูหยินได้โปรดอภัยให้สามี 34 สายตาที่ว่างเปล่า 1
หวู่ไฉตงยิ้มเย็น ถ้าปล่อยตาเฒ่าเจ้าเล่ห์คนนี้สืบสวน คงได้มาเพียงแพะเท่านั้น “นายอำเภอเผิงกลัวสิ่งใดกันแน่ ข้าแค่อยากเข้าไปฟังด้วยเท่านั้น”“ข้าจะกลัวสิ่งใดกัน เพียงแต่การปฏิบัติหน้าที่ของข้าไม่อาจให้คนนอกยื่นมือเข้ายุ่งได้” นายอำเภอเผิงต่อปากต่อคำไม่ลดละหวู่ไฉตงมุมปากกระตุก “ข้าอยากได้คนดูสิใครจะกล้าขวาง”หน็อยแน่!! เจ้าเด็กคนนี้นี่หัวรั้นไม่เบา “ท่านแม่ทัพกล้าก็ลองดู” นายอำเภอเผิงเชิดหน้าขึ้นอย่างหยิ่งผยอง กับเด็กที่มีแต่ตำแหน่ง ไม่มีผลงานคนนี้ เขาไม่กลัวแม้แต่น้อย“ข้ากล้าอยู่แล้ว” หวู่ไฉตงชกเข้าที่ใบหน้าเหี่ยวย่นเต็มแรง“เจ้า...เจ้า...ข้าจะรายงานท่านอ๋อง” นายอำเภอเผิงริมฝีปากสั่นระริก ทั้งเนื้อทั้งตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ กล้าดีนักนะเจ้าเด็กเหลือขอ ไว้เขารายงานท่านอ๋อง เจ้าเด็กนี่ต้องได้รับโทษสถานหนัก ที่ทำร้ายเจ้าหน้าที่ขณะปฏิบัติงาน เขาไม่ยอมเด็ดขาดเจ้าเด็กบ้าฟันข้าแทบหลุด!! ข้าจะ...ข้าจะเอาคืนแน่หวู่ไฉตงไม่เพียงไม่หยุดทำร้ายคน ยังเดินเข้าหาอย่างเชื่องช้า แล้วชกซ้ำตรงจุดเดิม ทำให้นายอำเภอเผิงลนลานถอยหนีจนล้มลงพื้น ขดตัวใช้มือสองข้างปกป้องศีรษะไว้อย่างหวาดกลัวครั้นเห็นดังนั้นห
Maaari mong magustuhan
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน
อันอี่หราน105.9K viewsสนมร้างรักขอทวงบัลลังก์
ม่อเยี่ยน682.4K viewsข้าจะพาครอบครัวใหม่ไปสู่ความร่ำรวย
ต้าซินซิน52.2K viewsยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
หว่านชิงอิ๋น417.0K viewsมาเฟียสาวทะลุมิติมาเป็นเจ้าของร้านผ้าไหมอันดับหนึ่ง
ต้าซินซิน5.4K viewsเป็นนางร้ายกลับใจไม่ได้ง่ายถึงเพียงนั้น
คุณหนูหยางเอิน3.8K viewsเคียงพยัคฆ์บุพเพรักข้ามภพ
ต้าซ้อ10.6K viewsยามใบไผ่ต้องสายลม (ภาควัยเยาว์)
อู๋หมิง - นางแมวแห่งเสียนหลอ86 views
