All Chapters of ฮูหยินได้โปรดอภัยให้สามี: Chapter 1 - Chapter 5

5 Chapters

1 สตรีใจมาร

เมืองฉีเฟิงตั้งอยู่ทิศเหนือของเมืองหลวงแคว้นซีไห่ เป็นเมืองเล็ก ๆ ที่มีผิงชินอ๋องปกครองเป็นเจ้าเมือง และมีหวู่เยว่ซินเป็นแม่ทัพคุ้มกันเมืองชาวบ้านล้วนอยู่อย่างสงบ เพราะแม่ทัพหวู่คอยกำจัดศัตรูที่คุกคามจนสิ้น เขาเก่งกาจ รอบคอบ ไม่เคยแพ้ในสนามรบใด ทว่า...ถูกคนที่รับมาเลี้ยงวางยาสังหาร เพื่อแย่งอำนาจทางการทหาร เด็กสาวคนนั้นถูกท่านแม่ทัพเลี้ยงมาอย่างดี เขาฝึกวรยุทธ์ให้นางด้วยตัวเอง ใครจะคิดว่าเด็กที่มีพรสวรรค์ฝึกวิชาสำเร็จภายในหนึ่งปี จะอกตัญญูทำร้ายผู้มีพระคุณว่ากันว่าแม้แต่ร่างไร้ลมหายใจของท่านแม่ทัพ ยังกลบฝังไร้ซึ่งพิธีทางศาสนา ถึงแม้เวลาจะผ่านไปนานหลายปีแล้ว ชาวบ้านก็ยังไม่ลืมเรื่องเล่าพวกนี้ ทุกครั้งที่พบว่านจิ่วซิ่นก็จะพากันซุบซิบนินทา “เจ้าดูนางสิกล้ามาเดินอวดโฉมที่ตลาดอีกแล้ว ไร้ยางอายเสียจริง”“นั่นสิสังหารได้แม้กระทั่งผู้มีพระคุณ หลายปีมานี้มองไม่เห็นความเศร้าเสียใจในแววตาของนางเลย”“เจ้าว่าเหตุใดท่านแม่ทัพในตอนนี้ไม่จัดการนางเล่า”“ก็เพราะนางมีตราบัญชาการทหารครึ่งหนึ่ง ทหารยังต้องฟังคำสั่งนางนะสิ แม้ท่านแม่ทัพมีใจอยากกำจัดทิ้งก็ทำอย่างโจ่งแจ้งไม่ได้”“แบบนี้บุตรชายเพียงคนเดีย
last updateLast Updated : 2025-09-14
Read more

2 ฝันที่ไม่อยากตื่น

หวู่ไฉตงส่ายหัว อย่าบอกนะว่าอ้อมกอดที่เขาคิดว่าเป็นของมารดาจะเป็นของนางกวางหมิงขมวดคิ้ว “นางบาดเจ็บจะไปที่ไหนได้ ข้าชักจะห่วงแล้วสิ”“นางอาจหนีไปแล้วก็ได้ พอพบอันตรายก็ทิ้งข้าไว้กลัวตายสิไม่ว่า...” หวู่ไฉตงค่อนแคะ“หากนางเป็นคนเช่นนั้น คงไม่เอาตัวเองบังกระบี่ให้เจ้าหรอกนะ ครั้งนี้เจ้าเป็นหนี้ชีวิตนางทำตัวดี ๆ กับนางหน่อย รีบออกตามหาสิมัวนิ่งอยู่ได้ ต่อไปก็อย่าดื่มให้มากสุรานะ รู้รึไม่ว่าถ้าซิ่นเอ๋อร์ไปไม่ทันเจ้าก็เหลือแต่ชื่อแล้ว” กวางหมิงเหลืออด จึงสั่งสอนผู้บังคับบัญชาที่เขาเห็นเป็นน้องชายแท้ ๆ ไปยกใหญ่เจ้านี่อายุน้อยกว่าเขาสามปี ย่อมยังเป็นเด็กในสายตาเขาอาจจะทำเกินหน้าที่ไปบ้าง ทว่าก็หวังดีกับหวู่ไฉตงไม่ใช่หรือ อยากจะโกรธก็โกรธไป สิ่งที่เขาพูดเป็นความจริงทั้งนั้น เมื่อเห็นว่าหวู่ไฉตงนิ่งไม่ขยับเขาจึงเดินหาคนบริเวณใกล้ ๆ แล้วตะโกนเรียก “ซิ่นเอ๋อร์...อยู่แถวนี้รึไม่”จนแล้วจนรอดหาอยู่ถึงสองวันก็หาว่านจิ่วซิ่นไม่พบ พบเพียงหยกพกประจำกาย ตกอยู่ไม่ไกลจากจุดที่หวู่ไฉตงนอนอยู่ เสบียงที่เตรียมมาล้วนแจกจ่ายออกไปจนหมดแล้ว ขืนยังหาต่อไปได้หิวตายกันพอดี“ไม่ต้องหาแล้วมีคนพานางไปเจ้าดูรอยเท้า
last updateLast Updated : 2025-09-14
Read more

3 ความสัมพันธ์ชั่วคืน

สองหนุ่มสาวบนเตียงลืมตาขึ้นมาพร้อมกันในเช้าวันใหม่ ว่านจิ่วซิ่นยิ้มอย่างขัดเขิน ทว่าหวู่ไฉตงกลับกระโดดลงจากเตียงเหมือนถูกไฟร้อนรนก้น “เจ้ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร”แววตาที่เขามองทำให้ว่านจิ่วซิ่นรู้สึกกลัว “เมื่อคืนพวกเรา...”“นี่เจ้าช่างกล้านักที่ปีนขึ้นเตียงยามข้าเมาไร้สติ เจ้าอย่าคิดว่าทำเช่นนี้แล้วจะทำให้ข้าชอบเจ้าได้ เจ้าก็ยังคงน่ารังเกียจไม่เปลี่ยน” หวู่ไฉตงเปลี่ยนจากท่าทีตกใจเป็นยิ้มหยัน ถากถางนางด้วยคำพูดทำร้ายจิตใจว่านจิ่วซิ่นคิดว่าเกิดเรื่องนี้ขึ้นท่าทีของหวู่ไฉตงจะต่างไปจากเดิม แต่เปล่าเลย เขายังคงเป็นเขาที่ไม่ชอบหน้านาง เพราะความรู้สึกหวั่นไหวทำให้นางถลำลึกไปนานแล้ว จึงได้แต่เงียบปากไว้เท่านั้นมิอาจเถียงได้สักคำสายตาเข้มวูบไหวเมื่อเห็นลำคอระหงเต็มไปด้วยรอยรักที่เขาฝากไว้ “รีบใส่เสื้อผ้าแล้วออกไป รึจะรอให้ใครมาเห็น” เขาจับอาภรณ์สตรีที่กระจัดกระจายบนพื้นโยนให้นาง แล้วจัดการสวมอาภรณ์ให้ตนเอง“ไฉตงหมู่บ้านชิงอันเกิดเรื่องอีกแล้ว” กวางหมิงเปิดประตูเข้ามาโดยพลการเหมือนทุกครั้ง ทว่าในห้องโถงรับรองมีบางอย่างแตกต่างจากเดิม สภาพเสื้อผ้าเช่นนั้นไม่ต้องถามก็เข้าใจ กวางหมิงเบิกตากว้างพ
last updateLast Updated : 2025-09-14
Read more

4 สัญญาที่ถูกลืม

หวู่ไฉตงเหลือบมองก่อนจะพูดเหน็บแนม “ข้ามีคนคอยรองมือรองเท้าไม่จำเป็นต้องนำทัพเอง” นางอยากได้ตำแหน่งแม่ทัพมากไม่ใช่หรือไร เขาเองก็อนุเคราะห์ให้ตามที่นางต้องการมาตลอด ไม่เคยแย่งหน้าที่แม่ทัพมาจากนางเลย นางคงไม่รู้วรยุทธ์เขาเหนือนางมานานแล้ว เขาแค่ไม่เผยความสามารถออกมาเท่านั้น ยังคงรอเวลาที่เหมาะสมอยู่ นางยังถือตราบัญชาการครึ่งหนึ่ง เขายังไม่คิดจะกำจัดนางทิ้งยามนี้“เจ้าควรออกศึกเองได้แล้ว อย่าลืมว่าเจ้าคือแม่ทัพไม่ใช่ข้า” ว่านจิ่วซิ่นนั่งลงด้านข้างหวู่ไฉตง วันนี้นางไม่วางอำนาจกับเขา ทั้งยังใช้น้ำเสียงอ่อนโยน เพื่อให้เราสองใกล้ชิดกันมากขึ้นแม่ทัพหนุ่มลุกขึ้นยืน แล้วเดินไปนั่งเก้าอี้โยก “ก็รู้นี่” น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเย็นชาเขารู้สึกไม่ชอบใจเมื่อนางมานั่งใกล้ สตรีดี ๆ ที่ไหนจะปีนเตียงบุรุษที่เมาไร้สติ มีแค่นางเท่านั้นที่กล้าทำ “ถ้าอยากให้ข้าไป...เจ้าก็มอบตราบัญชาการอีกครึ่งมาให้ข้าสิ” หวู่ไฉตงกล่าวพลางยิ้มร้าย เมื่อเห็นท่าทีลังเลของอีกฝ่าย เขาก็หัวเราะอย่างเย้ยหยัน นางวางแผนมานานเพียงนี้ จะมอบตราบัญชาการคืนเขาโดยง่ายได้อย่างไร“ถ้าครั้งนี้เจ้านำทัพชนะกลับมา ข้า...จะคืนตราบัญชาการอีกครึ
last updateLast Updated : 2025-09-14
Read more

5 การแก้แค้นได้เริ่มขึ้นแล้ว

หวู่ไฉตงไม่คาดคิดว่านางจะพูดคำว่าชอบเขาออกมา ในระยะเวลาสามปีที่แต่งงานกัน เขาเรียกสตรีเข้าจวนไม่ซ้ำหน้า ไม่เห็นว่านางจะมีท่าทีเสียใจตรงไหน มีแต่วางอำนาจบาตรใหญ่ไล่คน และสิ่งที่นางกล่าวมาทั้งหมดเขาไม่คิดจะเชื่อ ทว่าคำพูดนางมีผลกับใจอย่างบอกไม่ถูกแม่ทัพหนุ่มหลุบตาลงต่ำกล่าวเสียงเย็นชา “คำพูดหวานหูของเจ้าหลอกข้าไม่ได้ อีกอย่างถ้าเป็นเจ้าจะชอบฆาตกรที่ทำลายครอบครัวเจ้าลงรึ” จากนั้นก็แบมือไปตรงหน้านาง เพื่อเตือนสติว่าควรทำตามที่พูดได้แล้วว่านจิ่วซิ่นยื่นตราบัญชาการไว้บนฝ่ามือเขา “ข้าเข้าใจแล้ว” หญิงสาวเก็บซ่อนน้ำตาไว้อย่างมิดชิด ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าเขาไร้ความรู้สึกก็ยังถามให้ตนเจ็บ แต่ไม่เป็นไรความรู้สึกที่อัดอั้นมานาน ได้ปลดปล่อยออกมาสักที แม้จะเจ็บปวดใจแต่ก็นับว่าได้ระบายแล้ว “ว่ามา...จะให้ข้าทำอะไร”ไหนบอกว่าชอบเขาไม่เห็นเสียใจสักนิดที่ถูกปฏิเสธ ก็ว่าอยู่แล้วคนเจ้าแผนการแบบนาง คงพูดเพื่อยึดตราบัญชาการไว้เท่านั้น ยังดีที่ไม่หลงกลนางมีอายุมากกว่าเขาสองปี เก่งกว่าเขาทุกด้านก็จริง แต่เขาเป็นบุตรชายตระกูลหวู่ นางมีสิทธิ์อะไรมายึดครองสิ่งที่ควรเป็นของเขา อีกอย่างนางได้มาโดยไม่ชอบธรรม ได้
last updateLast Updated : 2025-09-14
Read more
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status