Share

เกมรักทนายร้าย
เกมรักทนายร้าย
Author: มั่งคั่งไร้ขอบเขต

บทที่ 1

Author: มั่งคั่งไร้ขอบเขต
“ในร่างกายของฉันยังมีของเหลวของเขาอยู่ ถ้าพวกคุณไม่เชื่อก็ไปตรวจดีเอ็นเอได้ค่ะ”

ที่สถานีตำรวจ ภายในห้องสอบสวน

บนคอของหลินอินเต็มไปด้วยรอยแดงที่ดูคลุมเครือ ใบหน้าเล็ก ๆ ซีดขาว แม้แต่เสียงก็ยังสั่นเทา

ส่วนฝั่งตรงข้ามมีชายคนหนึ่งที่สวมสูทราคาแพงหน้าตาหล่อเหลานั่งอยู่ เมื่อเผชิญหน้ากับข้อกล่าวหาของเธอ เขากลับสงบนิ่งไม่หวาดหวั่น

“คุณหลิน คุณแน่ใจ...เหรอครับว่าเป็นทนายฮั่วที่ฝืนใจคุณ ใช้กำลังกับคุณ?”

เจ้าหน้าที่ตำรวจที่รับผิดชอบการบันทึกคำให้การเหลือบมองชายน่าเกรงขามทีหนึ่ง ไม่เชื่อเลยว่าทนายฮั่วผู้โด่งดังจะข่มขืนผู้หญิง

เขาคือทนายความใหญ่ที่ไม่มีใครในแวดวงเมืองหลวงไม่รู้จัก เขาจะรู้กฎหมายแต่ยังทำผิดกฎหมายได้อย่างไร?

หลินอินเงยหน้าขึ้น ดวงตาแดงก่ำ เอ่ยน้ำเสียงอู้อี้ “คุณตำรวจคะ หรือว่าทนายไม่ใช่ผู้ชาย? เขาไม่มีเครื่องมือก่อเหตุหรือไง?”

ฮั่วจิ่งเจ๋อเลิกคิ้ว เหลือบตามองหญิงสาวตรงข้ามที่ดูอ่อนแอน่าสงสาร

“กล่าวหาว่าฉันข่มขืน แล้วหลักฐานล่ะ?”

ดวงตาคู่นั้นลึกล้ำราวบ่อน้ำ มองทะลุได้ทุกสิ่ง

หัวใจหลินอินสะท้าน เธอหลบสายตาเขา ขบเม้มริมฝีปาก “ฉัน...ฉันมีหลักฐาน”

เธอหยิบโทรศัพท์ส่งให้เจ้าหน้าที่ “ข้างในมีไฟล์เสียง พวกคุณฟังได้”

เจ้าหน้าที่เปิดเสียงบันทึก เสียงหวาดกลัวของหลินอินก็ดังก้องไปทั่วห้องสอบสวน สลับกับเสียงร้องไห้วิงวอนให้ฝ่ายชายปล่อย และต่อจากนั้นก็เป็นเสียงไม่เหมาะสำหรับเด็ก

เจ้าหน้าที่ช็อกหนัก มองชายหนุ่มที่ยังคงนิ่งสงบ “ทนายฮั่ว คุณ...”

“ผมยอมรับว่านอนกับเธอจริง”

ริมฝีปากบางของฮั่วจิ่งเจ๋อ เอ่ยด้วยน้ำเสียงเนือย ๆ ไม่ปฏิเสธแม้แต่น้อย

เขายอมรับเร็วเกินไป จนหลินอินเผลอกำชายเสื้อแน่น ความไม่สบายใจเอ่อขึ้นมาแทน

วินาทีถัดมา เสียงเย็นชาของฮั่วจิ่งเจ๋อก็ดังขึ้นอีกครั้ง “แต่เป็นเธอที่ขอให้ผมนอนด้วย”

หลินอินลุกพรวดขึ้น สีหน้าตื่นตระหนก “พูดบ้าอะไรของคุณ!”

ฮั่วจิ่งเจ๋อยกมุมปาก ดวงตาดำขลับฉายรอยยิ้ม “ฉันมีหลักฐาน”

“หลักฐานอะไร?” หลินอินพลันตึงเครียดขึ้นมา แต่ก็คิดว่ามันเป็นไปไม่ได้ เพราะเธอตั้งใจวางแผนถึงได้แอบบันทึกเสียงไว้ล่วงหน้า ทว่าหลังจากฮั่วจิ่งเจ๋อพาเธอกลับบ้านก็เริ่มเรื่องบนเตียงทีนทีทันที เขาจะมีหลักฐานอะไรได้?

ความตึงเครียดในใจของหลินอินจึงผ่อนคลายลงเล็กน้อย

จนกระทั่งได้ยินคำพูดถัดมาของชายหนุ่ม

“ในห้องนอนฉันติดกล้องเอาไว้ จะเป็นการข่มขืนหรือสมยอม แค่ดูก็รู้”

ฮั่วจิ่งเจ๋อเขย่าโทรศัพท์ในมือ มองหญิงสาวอย่างใจเย็น “อยากให้ฉันเปิดบนจอใหญ่ไหม?”

หลินอินหน้าถอดสี “คุณ คุณถึงขนาดติดกล้องในห้องนอนเลยเหรอ!”

“เพื่อป้องกันพวกผู้หญิงเจ้าเล่ห์บางคน” ฮั่วจิ่งเจ๋อยิ้มบาง

หลินอินพลันลนลาน เธอคิดมาทุกทางแต่ไม่เคยคาดว่าฮั่วจิ่งเจ๋อจะติดกล้องในห้องนอน เช่นนั้นภาพที่เธอกับเขามีความสัมพันธ์ก็ถูกบันทึกไว้ทั้งหมดน่ะสิ

หากถูกเปิดบนจอใหญ่ เธอไม่ต้องป่นปี้ตีนังเหรอ!

ตอนนี้หลินอินรู้สึกเสียใจอย่างที่สุด

“คุณตำรวจ หลักฐานอยู่ในโทรศัพท์ของผม พร้อมพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของผมได้ทุกเมื่อ”

ฮั่วจิ่งเจ๋อเอื้อมมือจะส่งโทรศัพท์ให้เจ้าหน้าที่ตำรวจ

“เดี๋ยว!” หลินอินได้สติ รีบเอ่ย “ฉัน...ฉันจะไม่แจ้งความเขาแล้ว!”

เจ้าหน้าที่ทำหน้าขรึม “หมายความว่ายังไง? แจ้งความนี่ใช่ว่าอยากแจ้งก็แจ้ง อยากถอนก็ถอนได้หรอกนะ? คุณหลิน คุณกำลังทำให้ตำรวจเสียเวลา เสียทรัพยากรอยู่นะ!”

“และถ้าหลักฐานของทนายฮั่วเป็นความจริง คุณก็กำลังหมิ่นประมาท มีโทษติดคุกนะเลยนะ!”

หลินอินยังอายุน้อย ถูกขู่ก็สะดุ้งทันที เลือดฝาดบนใบหน้าหายวับ เหลือเพียงความซีดเผือด

“ฉัน... ฉัน...” เธอบีบนิ้วแน่นไม่รู้จะทำอย่างไร น้ำตาคลอในดวงตา

ดูท่าเธอจะกลัวจริง ๆ

ฮั่วจิ่งเจ๋อเหลือบตาขึ้นเล็กน้อย เมื่อสายตาไปหยุดอยู่ที่รอยแดงถี่ ๆ บนคอของเธอ ในหัวก็อดนึกถึงภาพที่เธอร้องไห้จนใบหน้าอาบน้ำตาอยู่ใต้ร่างเขาไม่ได้

เสียงสะอื้นแผ่วกับเสียงครางนั้นราวกับยังดังก้องอยู่ข้างหู

“ช่างเถอะ จบแค่นี้แล้วกัน”

ฮั่วจิ่งเจ๋อลุกขึ้นจะเดินออกไป เห็นแก่ที่เธอมอบพรหมจรรย์ให้เขา เขาไม่คิดจะเอาเรื่องกับนักศึกษาที่ยังไม่จบปริญญา

เมื่อคู่กรณีทั้งสองฝ่ายไม่ติดใจความ ตำรวจเองก็เลือกจะไม่สร้างเรื่องให้มาก เพียงตักเตือนหลินอินสองสามคำแล้วปล่อยเธอกลับ

อากาศเดือนพฤษภาคมยังไม่อบอุ่นนัก ลมยามเที่ยงที่พัดมาก็ยังแฝงความหนาวเย็นจับใจ

หลินอินสวมเดรสสีขาวบางเบาเดินออกจากสถานีตำรวจ หนาวจนฟันกระทบกันรัว

เธอเงยหน้าขึ้น เห็นรถหรูสีดำคันหนึ่งจอดอยู่ตรงหน้า

ฮั่วจิ่งเจ๋อร่างสูงใหญ่พิงอยู่กับประตูรถ คาบบุหรี่ที่จุดแล้วเอาไว้ มองเธอด้วยดวงตาดำขลับแวบหนึ่ง

หลินอินกัดฟัน ขยับเท้าเดินเข้าไป แหงนหน้ามองเขา “คุณช่วย...ลบวิดีโอนั้นได้ไหม ถือซะว่าเป็นอุบัติเหตุ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น”

“อุบัติเหตุ? ตอนที่เสนอตัวทอดกายเมื่อคืนนี้ กล้าพูดเหรอว่าไม่รู้ฐานะของฉันน่ะ?”

ฮั่วจิ่งเจ๋อคาบบุหรี่ไว้ นัยน์ตาสีดำลุ่มลึกและเฉียบคม

หลินอินหลบสายตาอย่างละอายใจ “ฉันไม่รู้ว่าคุณพูดเรื่องอะไร”

ฮั่วจิ่งเจ๋อหัวเราะเยาะ เสียงทุ้มต่ำและเยือกเย็น “งั้นเหรอ หลินอิน น้องสาวของผู้ถูกกล่าวหาหลินเจ๋อ”
Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เกมรักทนายร้าย   บทที่ 84

    หลินอินคืนเงินทั้งหมดที่ติดค้างฮั่วจิ่งเจ๋อ ลาออกจากครูสอนพิเศษ ตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าจะไม่ยุ่งกับเขาอีก ความสัมพันธ์พังทลายลงอย่างสิ้นเชิงแน่นอนว่าเธอไม่ทำอาหารให้ฮั่วจิ่งเจ๋อกินอีก และไม่จำเป็นต้องถวายตัวหนึ่งครั้งให้เขาทุกสัปดาห์ เพียงแต่เมื่อเป็นแบบนี้ หลินเจ๋อไม่มีคนดูแลเขาในสถานีตำรวจแล้ว ฮั่วจิ่งเจ๋อไม่มีทางใจดีถึงขั้นช่วยเธอดูแลพี่ชายฟรีๆ หรอกโชคดีเงินที่เธอเก็บออมเงินจากค่าชดเชยหลายต่อหลายครั้งมีไม่น้อย คืนฮั่วจิ่งเจ๋อไปส่วนหนึ่งยังเหลืออีกส่วนตัว เอาเงินทั้งหมดไปติดสินบนคนในคุก อย่างน้อยก็ช่วยดูแลเขาได้บ้างหลังจากจ่ายค่าทั้งหมด เธอกลับมาเป็นยาจกอีกครั้งถึงอย่างไรก็เรียนจบแล้ว ต่อจากนี้ก็ไม่มีเรื่องอะไร เพื่อหาเงินหลินอินตัดสินใจยื่นขอทำงานในโรงพยาบาลล่วงหน้า เวลาสองวันเธอก็เช่าบ้านเสร็จแล้ว อยู่กับคนแปลกหน้าห้าหกคน ถึงแม้ห้องที่นี่จะแค่ทั่วๆ ไป แต่ข้อดีคือระยะเวลาในการเดินทางสั้นวันเข้าทำงาน ฟู่หวยจิ่นเป็นคนพาเธอกรอกเอกสารเข้าทำงาน พาเธอทำความรู้จักสิ่งแวดล้อม ไปเธอไปกินข้าว ดูแลเธออย่างดีหลินอินรู้สึกซาบซึ้งมาก คิดอยากเลี้ยงข้าวเขาเป็นการขอบคุณประจวบเหมาะวันห

  • เกมรักทนายร้าย   บทที่ 83

    ภายในใจมีการคาดเดามากมายผุดขึ้นมา โดยไม่มีข้อยกเว้น ล้วนเป็นการคาดเดาที่ไม่ดีภายในห้องพักผู้ป่วยเงียบลง...ตอนหลังฮั่วจิ่งเจ๋อให้คนส่งหลี่หย่ากลับบ้านกลับไปถึงคอนโด หลินอินนั่งลงบนโซฟา ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวอยู่ตลอดฮั่วจิ่งเจ๋อยื่นน้ำอุ่นให้เธอหนึ่งแก้ว เสียงของเขาเปี่ยมไปด้วยความสุขุมอบอุ่น “อย่าคิดมากเกินไป”“ไม่ให้ฉันคิดมากได้ยังไงคะ”หลินอินจับแก้วน้ำในมือแน่น อดไม่ได้ที่จะพูดสิ่งที่ตนคาดเดาออกมา “พี่อวี่โหรวถูกขังอยู่ต่างประเทศ ไม่แน่เฉียนเย่าจู่นั่นแหละที่อยากเอาตัวพี่อวี่โหรวไปขายให้พวกต่างชาติก็ได้”“บางทีเขาอาจจะเอาเรื่องนี้ข่มขู่พี่ชายฉัน ดังนั้นจู่ๆ พี่ชายฉันก็ยอมรับผิด!”หลินอินยิ่งพูดยิ่งคิดก็ยิ่งกระจ่างชัด“หรือว่าเฉียนเย่าจู่พุ่งเป้าไปที่พี่อวี่โหรวตั้งแต่แรก แต่สุดท้ายพี่ชายฉันรู้เข้าจึงลงมือกับเขา แต่เขามีทั้งอำนาจและมีอิทธิพลก็เลยฉวยโอกาสจับพี่ชายฉันเข้าคุก แต่พี่อวี่โหรวก็ตกอยู่ในกำมือของเขาอยู่ดี จึงใช้พี่อวี่โหรวเป็นเครื่องมือขู่พี่ชายฉันไม่ให้พูดความจริง!”หลินอินรู้สึกว่าเธอรู้ความจริงแล้ว เธอยืนขึ้นด้วยความตื่นเต้น สาวเท้าเก้าใหญ่เดินไปที่ประตูคอนโด

  • เกมรักทนายร้าย   บทที่ 82

    ฟังจากที่พูดแล้ว ฮั่วจิ่งเจ๋อราวกับไม่รู้ความสัมพันธ์ความสัมพันธ์ระหว่างเฉียนเย่าจู่กับวิลล่าเฉินหัวคาดไม่ถึงมาก ในฐานะที่ฮั่วจิ่งเจ๋อเป็นลูกพี่ลูกน้องของเฉียนเย่าจู่ กลับไม่รู้เรื่องนี้เนี่ยนะอย่างนี้แล้ว ฮั่วจิ่งเจ๋อคงไม่รู้เรื่องอื่นเหมือนกันเฉินหัวแอบสังเกตสีหน้าของฮั่วจิ่งเจ๋อ พูดอย่างพิจารณา “วิลล่านี้คุณชายเฉียนมีหุ้นสี่สิบเปอร์เซ็นต์ ถ้าขึ้นโรงขึ้นศาล เกรงว่าคุณชายเฉียนก็จะเดือดร้อนไปด้วย”แววตาของฮั่วจิ่งเจ๋อเย็นยะเยือกมากขึ้นหลินอินแปลกใจ คิดไม่ถึงว่า เฉียนเย่าจู่จะเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วยแต่คิดแล้วก็ไม่แปลก เฉียนเย่าจู่ไม่ใช่คนดีอะไรอยู่แล้ว หาเงินสกปรกๆ เป็นเรื่องปกติไม่แน่เขาอาจจะเป็นคนดูแลการค้าทั้งหมดนี้ก็ได้เดี๋ยวก่อน...ความคิดบางอย่างผุดขึ้นในใจของหลินอิน แววตาของเธอทอประกายแล้วทอประกายอีกพูดถึงเฉียนเย่าจู่ ทุกอย่างเงียบไปชั่วขณะ ได้ยินแม้กระทั่งเสียงเข็มตกลงบนพื้น สีหน้าของทุกคนแตกต่างกันไป ต่างคนต่างมีเรื่องบางอยู่เฉินหัวสังเกตสีหน้าของฮั่วจิ่งเจ๋อด้วยความระมัดระวัง ฮั่วจิ่งเจ๋อหน้านิ่ง ดวงตาของเขาเย็นราวกับน้ำแข็ง น่ากลัวมาก เห็นชัดว่ายิ่งไม่พ

  • เกมรักทนายร้าย   บทที่ 81

    ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่คิดที่จะฮุบเธอเอาไว้คนเดียว แค่ทุกคนได้สนุกกับหลินอินกันหมด ฮั่วจิ่งเจ๋อยังจะล่วงเกินทุกคนได้เหรอ“วันนี้ฉันจะเอาเธอให้ได้!”การขัดขืนของหลินอินไร้ประโยชน์ ถูกพาตัวออกไปโทรศัพท์ตกลงบนพื้น หน้าโทรออกตัดสายไปแล้ว……หลินอินเห็นศาลาอาคารประหลาดนั่นอีกครั้ง สิ่งที่แตกต่างคือ ครั้งนี้คนที่ถูกส่งเข้าไปมีเธอด้วยเธอกระวนกระวายมาก ดีดดิ้นสุดชีวิตหลี่หย่าหลับตาลง สีหน้าซีดขาวไร้ความหวังหลิวจงกระชากผมของหลินอิน แววตาของเขาฉายความร้ายกาจ “ข้างในมีหลายคนรอเธอไปบำเรอ ทุกคนจะรักและทะนุถนอมเธอแน่นอน แค่เข้าไป ไม่ว่าผู้ชายของเธอจะเป็นเทวดาลงมาจุติ ก็ช่วยเธอไม่ได้”“อย่างนั้นเหรอ?”เสียงทุ้มต่ำเคล้าไปด้วยความเย็นยะเยือกที่น่าสะพรึงกลัวหลินอินเงยหน้าขึ้นด้วยความดีใจ เมื่อเห็นใบหน้าที่คุ้นเคยน้ำตาของเธอรินไหลออกมา “ทนายฮั่ว!”ทนายฮั่วก้าวเท้ายาวเดินมา ใบหน้าใต้ผมสั้นไร้ซึ่งสีหน้าใดๆ ทว่าเขากลับสร้างความเย็นยะเยือกและน่าสะพรึงกลัวทันทีที่เขามา ความกดอากาศลดลงไปหลายองศาหลินอินอาศัยจังหวะที่หลิวจงตะลึงงัน กัดมือเขาอย่างแรง อีกฝ่ายปล่อยมือเพราะความเจ็บปวด หลินอินฉวยโอ

  • เกมรักทนายร้าย   บทที่ 80

    “ช่วยด้วย ช่วยด้วย ช่วยฉันด้วย!”ประตูห้องสูทถูกทุบปังๆ เสียงดัง เสียงร้องขอความช่วยเหลือด้วยความหวาดกลัวของหญิงสาวฟังแล้วชวนให้หัวใจสะท้านหลินอินกระโดดลงจากเตียงวิ่งไปที่ประตู ดูสถานการณ์ด้านนอกผ่านตาแมวหญิงสาวผมเผ้ายุ่งเหยิงเสื้อผ้าหลุดลุ่ยตบประตูอย่างแรง ไม่มีคนเปิดเธอจึงทุบประตูบานถัดไป ทั้งยังหันไปมองด้านหลังเป็นครั้งคราว สีหน้าหวาดกลัวราวกับบางสิ่งบางอย่างไล่ตามมาอย่างไรอย่างนั้นเธอแทบจะเคาะประตูทุกบานแล้ว ทุกคนทำเหมือนไม่ได้ยินเสียง ไม่มีใครเปิดประตู ถึงขั้นที่ว่าไม่มีแม้แต่คนออกมาดูสถานการณ์หญิงสาวทรุดตัวลงนั่งบนพื้น สีหน้าสิ้นหวังทันใดนั้นเอง เธอลุกขึ้นยืน วิ่งชนกำแพงสีขาวนี่เป็นการวิ่งชนให้ตายในครั้งเดียว!ดวงตาของหลินอินสั่นเทา เปิดประตูโดยไม่แม้แต่จะคิด “เดี๋ยว!”หญิงสาวหันกลับไป เวลานี้เอง คนกลุ่มหนึ่งวิ่งมา หลินอินรู้จักผู้ชายที่วิ่งมาคนแรก...เขาคือหลิวจง!“แกยังคิดจะหนีไปไหน เอาตัวยัยนั่นกลับไป!”สีหน้าของหญิงสาวซีดขาว มองหลินอินด้วยแววตาร้องขอความช่วยเหลือ หลินอินไม่คิดอะไรทั้งนั้น คว้าตัวหญิงสาวเข้ามาในห้อง ปิดประตูดังปังหลังจากทำทุกอย่างเสร็จ หลินอิ

  • เกมรักทนายร้าย   บทที่ 79

    หลินอินหายใจเฮือกใหญ่ ไม่รอเธอดีขึ้น วินาทีต่อมาเธอก็รู้สึกคล้ายร่างกายลอยอยู่กลางอากาศ เอวบางถูกฮั่วจิ่งเจ๋อคว้าเอาไว้ กดเธอแนบชิดกับกำแพงบ่อน้ำพุร้อนหลินอินรีบกอดคอของเขาเอาไว้ “คุณทำอะไรคะ?”แววตาของฮั่วจิ่งเจ๋อลุ่มลึก นัยน์ตาที่ซ่อนเร้นอบอวลไปด้วยความปรารถนาที่อยากจะครอบครอง“คุณ”ฝ่ามือใหญ่ของเขาออกแรงจับเอวของหญิงสาว ริมฝีปากบางจูบเธออีกครั้ง พรมจูบลำคอทีละนิดๆ...น้ำกระเพื่อมครั้งแรกของวันนี้อยู่ในน้ำ ครั้งที่สอง อยู่ใต้น้ำหลังจากนั้นก็คือพื้น เก้าอี้นอน ห้องแต่งตัว...ฮั่วจิ่งเจ๋อในวันนี้ดุดันเป็นพิเศษ ไม่ให้โอกาสหลินอินในการหายใจสักนิด มาทุกท่วงท่ารอบหนึ่ง แม้แต่ท่ายากก็ลองแล้ว คิดไม่ถึงว่าหลินอินตัวอ่อนขนาดนี้ กลับทำได้สำเร็จฮั่วจิ่งเจ๋อยิ่งคึกก็ยิ่งเล่นใหญ่มากขึ้นหลินอินทนการกระทำของเขาไม่ไหว น้ำตาเม็ดโตรินไหลออกมา ร้องไห้อ้อนวอนเขา“ก่อนหน้านี้หลอกฉันเก่งมากไม่ใช่เหรอ ให้ฉันช่วยตัวเอง ตอนนี้จะหนีรอดเหรอ”เขาชำเนาเธอพลางกัดติ่งหู น้ำเสียงแหบพร่าถึงขีดสุดหลินอินร้องไห้แล้ว ผู้ชายคนนี้เจ้าคิดเจ้าแค้นเกินไปแล้ว!ต่อไปนี้เธอจะไม่หลอกเขาอีกแล้ว ฮือๆ ๆ...หลิน

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status