EP.6 รักแรก แสบสัน

๓

รักแรก แสบสัน

“น้องอ้ายคะ ช่วยยกกาแฟเข้าไปให้บอสด้วยนะคะ”

         มาลินีเลื่อนถาดกาแฟไปตรงหน้าสาวสวยรุ่นน้อง ดวงตาที่มองนั้นส่งยิ้มอ่อนอย่างล้อเลียน เพราะตั้งแต่สาวน้อยเข้ามาทำงานเป็นผู้ช่วยของตน ก็ดูเหมือนบอสจะสดใสและกระปรี้กระเปร่า โดยเฉพาะสายตาที่มองสาวสวยตรงหน้านั้นชัดเจนว่าพาทิศพอใจในตัวเดือนอ้ายมากแค่ไหน

         ที่ผ่านมา แม้พาทิศจะขึ้นชื่อว่ามีสาวๆ ในสต๊อกเพียบ ทว่าเขาไม่เคยทำตัวเป็นสมภารกินไก่วัด ไม่แลตามองผู้หญิงในบริษัทของตนเอง ไม่แม้แต่จะพาผู้หญิงของเขามาพลอดรักที่ทำงาน ทว่าเวลานี้ดูเหมือนแม่สาวน้อยหน้าแฉล้มคนนี้จะทำให้ความตั้งใจของชายหนุ่มเปลี่ยนแปลงไปมากพอสมควรเลยทีเดียว

         เดือนอ้ายแก้มร้อนผ่าวเมื่อได้รับสายตาล้อเลียนจากมาลินี ก่อนจะยกถาดกาแฟเข้าไปในห้องของพาทิศ

         บอส...ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองเมื่อหญิงสาววางกาแฟลงบนโต๊ะ ทำให้เดือนอ้ายงุนงงเล็กน้อย เพราะปกติเขาจะรั้งหล่อนเอาไว้พูดคุยหรือถามไถ่ไปเรื่อยเปื่อย แต่คราวนี้เขาทำเหมือนไม่สนใจหล่อน หญิงสาวจึงเตรียมหมุนตัวกลับทว่ากลับถูกเขาเรียกเอาไว้ก่อน

         “เที่ยงนี้ไปกินข้าวกับผมนะ”

         คำชักชวนของพาทิศทำให้คนฟังแทบไม่เชื่อหูตัวเอง หัวใจดวงน้อยพานกระตุกโลด จากนั้นเต้นแรงรัว เช่นเดียวกับนวลแก้มที่เป็นสีเรื่อ ก่อนจะหันไปมองเขา จึงพบว่าคนที่ทำเป็นสนใจงานอย่างเดียวกำลังยิ้มให้หล่อน ทำให้หญิงสาวขวยเขินจนแก้มแดงปลั่ง แล้วตอบรับคำชวนของชายหนุ่ม

         “ค่ะ”

         หลังจากนั้น เมื่อทั้งสองออกไปด้วยกันบ่อยขึ้น พนักงานก็เริ่มซุบซิบเรื่องของเดือนอ้ายและพาทิศหนาหู ทว่าเวลานั้นหญิงสาวกลับไม่คิดสนใจ ด้วยมัวแต่ปลาบปลื้ม เพราะการที่คนระดับพาทิศให้ความสนใจจนถึงขั้นคบหานั้นไม่ใช่เรื่องง่าย เดือนอ้ายรู้สึกราวกับว่าตัวเองคือซินเดอเรลล่า เป็นผู้หญิงที่แสนโชคดี เพราะแม้แต่มาลินีเองยังเคยเปรยว่าหล่อนคือพนักงานคนแรกที่เขาแสดงความสนใจจนออกนอกหน้าและให้เกียรติพาไปกินข้าวด้วยกันบ่อยๆ

         ช่วงเวลานั้น จึงเป็นช่วงเวลาที่เต็มไปด้วยความสุข สำหรับหล่อน ไม่ว่าจะมองไปทางไหน รอบตัวก็เต็มไปด้วยสีชมพู

         เดือนที่สามของการคบหา หญิงสาวก็ยอมทอดกายให้เขาเชยชม พาทิศสอนให้หล่อนได้รู้จักกับความรักที่ลึกซึ้งอีกรูปแบบซึ่งหล่อนไม่เคยพานพบ มันทั้งอ่อนหวาน ซาบซ่านและเร่าร้อนในเวลาเดียวกัน

         ช่วงเวลาแห่งความรักความใคร่นั้นผ่านไปอย่างรวดเร็ว เผลอไม่นานหล่อนและเขาก็คบหากันมาครบหนึ่งปี ขณะที่หญิงสาวกำลังเดินเลือกซื้อของในห้างสรรพสินค้าอยู่นั้น จู่ๆ ก็เกิดอาการหน้ามืด ร้อนถึงพนักงานที่ต้องช่วยกันพาไปปฐมพยาบาลอย่างเร่งด่วน

         เมื่ออาการดีขึ้นหญิงสาวจึงตัดสินใจไปตรวจร่างกายในคลินิกแห่งหนึ่งใกล้ที่พัก แต่สิ่งที่รับรู้หลังจากนั้นทำให้หญิงสาวเย็นวาบไปทั้งร่าง

         คนแรกที่เดือนอ้ายคิดถึงและต้องการบอกข่าวก็คือพาทิศ เวลานั้นชายหนุ่มอยู่กับบิดาและมารดา กำลังหารือถึงการขยายกิจการในต่างประเทศ แต่เมื่อรับโทรศัพท์จากเดือนอ้ายเขาก็ถึงกับนิ่งงันราวรูปปั้น รู้สึกเหมือนมีใครเอาอะไรที่ทั้งหนักและแข็งมาทุบศีรษะของเขาเข้าอย่างจัง

         หลังจากนั้น สิ่งที่เดือนอ้ายไม่เคยคาดหวังว่าจะได้ยินและพบเห็นจากคนที่หล่อนรักก็คือ...

         “ผมคิดว่าผมป้องกันดีทุกครั้งนะอ้าย เคยกำชับคุณแล้วไม่ใช่หรือ แล้วมันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไง ทำไมคุณถึงสะเพร่าแบบนี้!”

         เดือนอ้ายหน้าเผือดซีดกับคำพูดของอีกฝ่าย ใบหน้าเห่อร้อนอับอายราวกับเพิ่งถูกตบหน้าฉาดใหญ่ ทุกอย่างผิดไปจากที่หล่อนคาดหวังเอาไว้มากโข ร่างสูงใหญ่ในชุดลำลองทว่าดูดีทุกกระเบียดนิ้วเดินกลับไปกลับมา สีหน้าท่าทางเต็มไปด้วยความกลัดกลุ้ม บอกชัดว่าเขายังไม่พร้อมที่จะเป็นพ่อคนในเวลานี้...

         “อ้าย...” หญิงสาวส่ายหน้า

    “อ้ายไม่รู้ว่าเกิดขึ้นได้ยังไง”

         หญิงสาวตอบตามจริง หล่อนมั่นใจว่ากินยาคุมถูกต้องครบถ้วน และเขาเองก็ป้องกันตัวเองทุกครั้งที่มีอะไรกับหล่อน จึงไม่อาจทราบว่าเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้อย่างไร แต่ดูเหมือนกลับยิ่งก่อไฟในอารมณ์ของพาทิศให้โหมกระหน่ำรุนแรง