เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 0030
บทล่าสุด
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0335
หลินจืออี้รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าร่างกายของตัวเองอ่อนปวกเปียก เมื่อหลับตาลง เธอก็เห็นเพียงหมวกกันน็อกสีดําสนิทใบหนึ่งชายคนนั้นมองหลินจืออี้ที่อยู่บนพื้น เก็บเข็มฉีดยาแล้วหัวเราะเบาๆ “คนที่อยากฆ่าเธอไม่ได้มีแค่ฉัน ลาก่อน หลินจืออี้”……กงเฉินถืออาหารกลับไปที่โรงพยาบาล มองดูวอร์ดที่ว่างเปล่าและไร้ผู้คน หันหลังกลับและต่อยบอดี้การ์ดจนล้ม“นี่คือการป้องกันของแกเหรอ?”“ขอโทษครับ คุณชายสาม ผมแค่ไปเข้าห้องน้ำ” บอดี้การ์ดพูดอย่างหวาดกลัว“มีใครเคยมาที่นี่บ้าง?”“แม่ลูกที่คุณหลินช่วยไว้ครับ เมื่อกี้ผมถามพยาบาลแล้ว พวกเขาบอกว่าเห็นคุณหลินลงไปหาแม่ลูกคู่นั้นที่ชั้นล่างครับ”พูดยังไม่ทันจบ กงเฉินก็หายตัวไปแล้วที่ชั้นล่าง แม่ลูกกําลังจูงมือเดินจากไปด้วยความเหนื่อยล้า พอเห็นผู้ชายที่มาอย่างอุกอาจก็ต้องตกใจ“หลินจืออี้ล่ะ?” กงเฉินพูดเข้าประเด็นทันที"เธอ...... พักอยู่ชั้นบนไม่ใช่เหรอคะ?" พี่สาวพูดติดอ่างในเวลานี้เสี่ยวเจี๋ยสะบัดมือของพี่สาวและนอนคว่ำลงบนพื้นเพื่อจับแมลงตัวหนึ่ง"แม่ ทำไมเสี่ยวเฮยถึงอยู่ที่นี่ล่ะครับ? ผมให้คุณน้าไว้ปกป้องเขาแล้วไม่ใช่เหรอครับ?”ได้ยินดังนั้น กงเฉินก็เด
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0334
ณ ห้องพักผู้ป่วยเมื่อหลินจืออี้ตื่นขึ้นมา กงเฉินก็จากไปแล้วหลังจากฟื้นฟูกําลังกายแล้ว เธอก็ลุกขึ้นดื่มน้ำเล็กน้อย และเห็นเงาคนโยกเยกอยู่หน้าประตูพอดี“ใครน่ะ?” เธอตะโกนประตูถูกเปิดออกและหัวของเสี่ยวเจี๋ยก็มุดเข้ามา“คุณน้า”“อย่าก่อเรื่อง” พี่คะดึงร่างของเสี่ยวเจี๋ยที่ขวางอยู่ข้างหน้า ผลักประตูเข้ามา “คุณคะ ครั้งนี้ขอบคุณมากจริงๆ นะคะ ฉันจะทำอาหารให้คุณกิน คุณอย่ารังเกียจเลยนะคะ”"จะรังเกียจได้ยังไงล่ะค่ะ? ขอบคุณนะคะคะ ฉันหิวพอดีเลย” หลินจืออี้รู้สึกอายที่จะปฏิเสธ จึงตอบรับด้วยรอยยิ้มพี่คะเปิดกระติกน้ำร้อน เทโจ๊กลูกเดือยหนึ่งชาม แล้วส่งเค้กอีกสองชิ้นให้เธออาหารที่เหลือ เธอเก็บกลับไปอย่างระมัดระวังหลินจืออี้ถามอย่างสงสัย “พี่คะ พี่เก็บอาหารพวกนี้คือ......”“พ่อของเสี่ยวเจี๋ยยังในห้องไอซียูอยู่เลย กินได้หนึ่งคําก็ดีกว่ากินไม่ได้เลย” ผู้หญิงพูดด้วยดวงตาแดงก่ำหลินจืออี้คิดแล้วคิดอีก แล้วถามว่า “เสี่ยวเจี๋ยถูกคนโยนลงไปในแม่น้ำ เกี่ยวข้องกับพ่อของเขาหรือเปล่าคะ?”อาจเป็นเพราะถูกพูดเข้าเรื่อง น้ำตาของผู้หญิงจึงไหลไม่หยุด"พวกมันไม่ใช่คน ตัวเองทำผิดแล้วยังบังคับให้เราเซ็นช
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0333
แต่เมื่อมองเข้าไปในดวงตาของเธอ เขาก็รู้สึกยากที่จะควบคุมตัวเองแม้แต่เส้นผมที่ตกลงมาที่ปลายจมูกก็ยังยั่วยวนใจเขาไม่รอให้หลินจืออี้มีปฏิกิริยาอะไร ชายหนุ่มตรงหน้าก็ค่อยๆ ปัดผ่านริมฝีปากของเธอ ราวกับแมลงปอแตะผิวน้ำแต่ชั่วพริบตาเดียว มือที่แนบท้ายทอยของเขาก็จับศีรษะของเธอไว้ และจูบเธออย่างลึกซึ้งด้วยความปรารถนาที่จะครอบครองแต่ระยะเวลาไม่นาน กําปั้นที่กําแน่นของเขาก็ดังขึ้นภายใต้หูของหลินจืออี้ เธอได้ยินแม้กระทั่งเสียงที่ยับยั้งการระงับอารมณ์กงเฉินจ้องมองเขา “หลินจืออี้ เธอช่างมีความสามารถจริงๆ”หลินจืออี้ไม่เข้าใจเขาไม่ให้โอกาสเธอถามให้ชัดเจนเลย แต่ดึงเธอเข้าไปนอนในผ้าห่มทันที“นอนต่ออีกหน่อย”หลินจืออี้ขยับไปสองที เมื่อเห็นว่าผลักผู้ชายไม่ออก ก็ทำได้แค่หลับตาลงอย่างยอมแพ้……ที่นอกประตูซ่งหว่านชิวจับลูกบิดประตูไว้แน่น มองดูสองคนที่นอนกอดกันอยู่ข้างใน โกรธจนตัวสั่นไปหมดแต่เธอก็ไม่กล้าผลักประตูบานนี้ออก ได้แต่กลั้นไฟแห่งความโกรธแล้วหันหลังกลับไปเมื่อเดินมาถึงหน้าลิฟต์ มือข้างหนึ่งที่อยู่ข้างหลังก็ปิดปากเธอและลากเธอเข้าไปในบันไดหลังจากตกอยู่ภายใต้ภกงเฉินค์ ชายหนุ่มก็
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0332
เมื่อเสี่ยวเจี๋ยจมลง หลินจืออี้ก็จับมือเขาไว้แน่นในเวลานี้เขากลัวจนหน้าซีด“ไม่ต้องกลัว ฉันจับเธอไว้แล้วนะ”หลินจืออี้ปลอบไปพลาง ใช้มือเท้าคางของเขาไปพลางแต่น้ำหนักของเด็กอายุหกเจ็ดขวบไม่เบาเลย บวกกับเสื้อผ้าที่ดูดน้ำแล้ว แม้ว่าเธอจะเป็นผู้ใหญ่ก็ยังค่อนข้างลําบากแต่โชคดีที่เสื้อผ้าของเธอไม่เยอะ แขนทั้งสองข้างก็ขยับได้คล่องตัวอยู่แม้ว่าจะหนาว แต่กัดฟันอดทนหน่อยก็ยังพอได้อยู่หลินจืออี้ลากเด็กว่ายไปถึงฝั่งอย่างยากลําบาก ผู้หญิงคนนั้นร้องไห้พลางเอื้อมมือไปดึงเธอ“คุณคะ รีบส่งมือมาให้ฉันหน่อยค่ะ”“ดึงเด็กขึ้นไปก่อนค่ะ”เห็นได้ชัดว่าหลินจืออี้รู้สึกหมดแรง และไม่รู้ว่าจะสามารถดึงเด็กไว้ได้นานแค่ไหนผู้หญิงคนนั้นกล่าวขอบคุณพลางลากเด็กที่หนาวจนแข็งขึ้นฝั่งไปด้วยขณะที่เธอยื่นมือไปดึงหลินจืออี้ กิ่งไม้หนาเท่าแขนก็ลอยมาจากต้นน้ำ ชนเข้ากับไหล่ของหลินจืออี้โดยตรงเธอครางเสียงต่ำ แขนชาจนปล่อยมือผู้หญิง และถูกกิ่งไม้กระแทกเข้าไปในวังวนของกระแสน้ำ“คุณคะ! คุณคะ!” ผู้หญิงคนนั้นยืนตะโกนอยู่ริมตลิ่ง “ช่วยด้วย!”หลินจืออี้ดิ้นรนภายใต้แม่น้ำหลายครั้ง แล้วร่างกายก็จมลงอย่างควบคุมไม่ได้
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0331
ถ้าใช้คําพูดของหลี่ฮวนก็คือ คนอายุอย่างเธอ ส่วนใหญ่มีพลังชีวิตแปดถึงเก้าส่วนแต่เธอกลับมีเพียงครึ่งเดียวซ้ำยังกําชับให้เธอใช้อย่างประหยัดบางทีนี่อาจเป็นราคาของการเกิดใหม่หลินจืออี้ดึงสติกลับมา แสร้งดำเนินเป็นนิ่งหมายจะดำเนินการต่อผู้ชายที่อยู่ข้างๆ กลับโบกมือ “ไปดูข้างหน้าหน่อย”ผู้จัดการหลี่รีบพูดว่า "คุณชายสามสายตาไม่เลวเลยนะครับ ด้านหน้าเต็มไปด้วยอัญมณีที่หายาก เชิญครับ"กงเฉินตอบรับคําหนึ่ง แล้วเดินผ่านหน้าหลินจืออี้ไปทันใดนั้น ฝ่ามือของหลินจืออี้ก็ร้อนผ่าว ตกใจจนยืนอึ้งอยู่ที่เดิมเมื่อคนอื่นๆ เดินเข้าไป เธอถึงแบมือออกมันเป็นกระเป๋าอุ่นมือขนาดเท่าฝ่ามือ สีชมพูทำไมกงเฉินถึงมีของแบบนี้“จืออี้” ผู้จัดการหลี่ตะโกนอยู่ข้างหน้า“มาแล้วค่ะ”หลินจืออี้กํากระเป๋าอุ่นมือไว้แน่น แล้วรีบเดินตามไปห้องโถงนิทรรศการหินดั้งเดิมมืดมาก นอกจากไฟเล็กๆ บนตู้โชว์แล้ว รอบๆ สามารถมองเห็นเงาคนได้อย่างชัดเจนเท่านั้นหลินจืออี้ยืนอยู่ข้างๆ และปรบมือให้กับสุนทรพจน์ของผู้จัดการหลี่ตลอดเวลาท่ามกลางเงาคนแน่นขนัด กลิ่นกายที่เย็นสบายห่อหุ้มเข้ามา เสียงหายใจที่ข้างหูก็ร้อนขึ้นมาเช่นกันพ
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0330
อีกด้านหนึ่งเซวียมั่นรอแขกผู้มีเกียรติที่ด้านหน้ากับผู้จัดการหลี่ระหว่างนั้นเธอดูโทรศัพท์สามครั้ง แต่ก็ยังติดต่อหลินจืออี้ไม่ได้ผู้จัดการหลี่ถามว่า "ประธานเซวีย แล้วหลินจืออี้ล่ะ เรานัดกันไว้ไม่ใช่เหรอ?”เซวียมั่นยิ้มอย่างเคอะเขิน “เธอ......”ทันใดนั้น ซ่งหว่านชิวก็เดินเข้ามาและยืนอยู่ข้างผู้จัดการหลี่“จืออี้บอกว่าไม่ค่อยสบาย คงไม่มาแล้วค่ะ”ผู้จัดการหลี่ขมวดคิ้ว ไม่ได้พูดอะไร และยอมรับโดยปริยายให้ซ่งหว่านชิวยืนอยู่ข้างๆแต่โดนเด็กใหม่เบี้ยวนัด ย่อมรู้สึกไม่สบายใจแน่นอนเมื่อเห็นเช่นนั้น ซ่งหว่านชิวก็ยกมุมปากขึ้นขณะที่เธอกําลังลําพองใจอยู่นั้น เสียงของหลินจืออี้ก็ดังมาจากข้างหลัง“ใครบอกว่าฉันจะไม่มา?”เมื่อได้ยินเสียง ทุกคนก็หลีกทางให้ หลินจืออี้ที่สวมชุดสีแดงผ่าสูงเหมือนเปลวไฟที่แผดเผาเดินเข้ามาในสายตาของทุกคนผ้าที่เป็นประกายระยิบระยับ ขับผิวของเธอให้ขาวเนียนราวกับหิมะนอกจากนี้ยังมีพื้นผิวที่เป็นเอกลักษณ์ด้วยเส้นไหมแข็งที่มีตาข่ายขนาดใหญ่ ประดับด้วยเพชรที่แตกหลายเม็ดเผยให้เห็นดวงตาคู่หนึ่งที่มีเสน่ห์มากเมื่อเห็นคนที่มา มุมปากของซ่งหว่านชิวก็กระตุกสองสามครั้งห
บางทีคุณอาจจะชอบ
ภรรยาที่(ไม่)รัก
ชะนีติดมันส์16.4K viewsหย่า…มารักฉันเลย
เบลล่า19.9K viewsนางบำเรอ BAD GUY
ลำเจียก44.6K viewsขยี้รักคู่หมั้น NC-20
C22.1K viewsหวานนักรักของซาตาน
หงส์ จันรัญจวน แม่พลอยหุง236 viewsเด็กก็รักเป็นไหมพี่
Plearn92.0K viewsคุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ
หลิวหลีเสวียเสวี่ย350.7K viewsตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด
xichng262 views
