บทที่ 0279

ทันใดนั้น ซ่งหว่านชิวก็คว้าผ้าพันคอของหลินจืออี้ไว้โดยไม่คาดคิด และออกแรงดึงเธอมาตรงหน้าตัวเอง

ระหว่างดึงกัน รอยฟันบนคอของหลินจืออี้ก็ถูกเผยออกมาให้เห็น

เมื่อซ่งหว่านชิวเห็นอย่างนั้น หางตาของเธอก็ฉายแววอํามหิต แรงที่มือก็ยิ่งออกมากขึ้น

"ยังใส่อยู่เหรอ กลัวว่าคนอื่นจะไม่หรือว่าเธอเป็นคนยังไง? เอามันมาให้ฉัน”

“……”

หลินจืออี้เจ็บคอไปชั่วขณะ รีบกัดฟันบิดข้อมือของซ่งหว่านชิวทันที

ถึงยังไงเธอก็เป็นคุณหนูผู้สูงศักดิ์ที่บอบบางคนหนึ่ง ถ้าพูดถึงความแข็งแรงนี่ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลินจืออี้เลย

หลินจืออี้มองเธออย่างเย็นชา “ทําไมคุณชายสามผู้สง่าผ่าเผยถึงไม่ได้เตรียมผ้าพันคอให้คุณนายสามล่ะ? แต่ก็ไม่เป็นไร เธอสามารถขอเพิ่มในสินสอดได้”

พูดจบก็ผลักมือของเธอออกอย่างแรง

ซ่งหว่านชิวสบตาหลินจืออี้อย่างเคียดแค้น แต่ในวินาทีต่อมา มุมปากของเธอก็ยกยิ้มเยาะขึ้น แล้วถือโอกาสล้มตัวลงไปชนชั้นวางกระถางต้นไม้

“อ๊ะ!”

ซ่งหว่านชิวกรีดร้องออกมา เอามือกุมหัวแล้วล้มลงกับพื้น เลือดไหลอาบหน้าผาก

เมื่อได้ยินเสียง ทุกคนในห้องประชุมก็วิ่งออกมา

“คุณซ่ง คุณเป็นอะไรไป?”

เพื่อนร่วมงานคนหนึ่งรีบประคองซ่งหว่านชิวขึ้นมา

แ