บทที่ 0290

หลิวซินหน่าถูกขวางไว้นอกห้องทํางาน ทําให้เกิดความวุ่นวายขึ้น

ทุกคนต่างก็พากันมุงดู

หลินจืออี้รู้สึกเพียงว่าเงาร่างตรงหน้าพลิ้วไหว เมื่อตั้งสติได้ กงเฉินก็มุ่งหน้าไปทางที่ซ่งหว่านชิวอยู่ตั้งนานแล้ว

เขาเดินไปพลาง มองเฉินจิ่นไปด้วย เหมือนกําลังกําชับอะไรบางอย่าง

ฝีมือของเฉินจิ่นดีมาก เขาคงจะกังวลว่าจะมีคนทําร้ายซ่งหว่านชิว

เมื่อมองดูเงาที่จากไป หลินจืออี้ก็ทรุดตัวลงนั่งกับพื้นอย่างทนไม่ไหวอีกต่อไป

จนกระทั่งได้ยินเสียงฝั่งนั้นคึกคักขึ้นเรื่อยๆ เธอจึงเช็ดหน้าอย่างแรงแล้วลุกขึ้นเดินไป

นอกห้องทํางานของหลี่ฮวน มีสัญญาณเตือนภัยจริงๆ

หลิวซินหน่าเพิ่งเดินเข้าไปใกล้ห้องทํางาน สัญญาณเตือนภัยก็ดังขึ้น เธอรีบวิ่งเข้าไปอย่างไม่หยุดหย่อน ใครจะรู้ว่าถูกรปภ.ขวางไว้

"เรียกนังสารเลวนั่นออกมา กล้าดียังไงมายั่วยวนผู้ชายของฉัน?”

เสียงเคลื่อนไหวดังมาจากในห้องทํางาน หลิวซินหน่าได้ยินก็ยิ่งพลุกพล่านมากขึ้น รปภ.ไม่กล้าใช้กําลังมากเกินไปเนื่องจากสถานะของเธอ

หลินจืออี้ยืนอยู่ข้างฝูงชนมองทุกอย่างอย่างเย็นชา

หลิวซินหน่าไม่พอใจกับการขัดขวางของรปภ. เธอยกมือขึ้นและตบหน้าเขา

แกคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน? รู้ไหม