บทที่ 0393

เธอส่งตัวเลขชุดหนึ่งให้กงเฉินโดยตรง จากนั้นลบข้อความทิ้ง

เมื่อเห็นว่าดวงตาของเฉินซู่หลานกําลังจะพลิกขึ้น มือของเธอจึงคลายออก

ที่จริงเธอเองก็อยากจะบีบคอเฉินซู่หลานให้ตายไปเลย

แต่ชาตินี้ ชีวิตของเธอเพิ่งจะเริ่มต้น เธอสัญญากับซิงซิงว่าจะต้องเป็นคนใหม่ที่ไม่เหมือนเดิม

เธอจะไม่ยอมให้คนแบบนี้มาทําลายชีวิตที่เหลือของเธอเด็ดขาด

หลังจากเฉินซู่หลานดิ้นหลุดแล้ว ก็ตะโกนเหมือนคนบ้าว่า "ช่วยด้วย!"

เพิ่งสิ้นเสียง ประตูก็ถูกผลักออก กงเยี่ยนที่เพิ่งพันแผลเสร็จก็รีบพาบอดี้การ์ดเข้ามา

กงเยี่ยนดึงหลินจืออี้ออกโดยตรง "จืออี้ ใจเย็นๆ หน่อย! ถ้าไม่ใช่กงเฉิน แม่ลูกอย่างเราก็คงไม่ตกต่ำขนาดนี้ เป็นเพราะเขาบังคับทั้งนั้น!”

พอฟังจบ หลินจืออี้ก็เงียบลงทันที ใบหน้าที่เดิมทีไร้สีเลือดอยู่แล้วยิ่งขาวซีด จ้องมองกงเยี่ยนด้วยหางตาแดงก่ำ

"คุณก็รู้เหรอ? หรือว่าคุณก็มีส่วนร่วมด้วย?”

กงเยี่ยนถึงพบว่าตัวเองปากไวไปแล้ว

เฉินซู่หลานที่ถูกประคองขึ้นมาเอามือกุมคอ พูดอย่างกระสับกระส่ายว่า “เขารู้แน่นอนอยู่แล้ว! เพราะเขาเป็นคนส่งเธอเข้าห้องกงเฉินด้วยตัวเอง!”

หลินจืออี้จ้องตาเขม็ง ดิ้นรนอยู่ในอ้อมอกของกงเยี่ยนอย่างหายใจถ