LOGINShare
ตอนที่ 6 ยุ่งยากอีกขั้น
Last Updated:
2025-08-08 09:31:30ตอนที่ 6 ยุ่งยากอีกขั้น
เสียงฝีเท้าม้าหยุดลงตรงจุดที่กลิ่นคาวเลือดลอยคละคลุ้งในอากาศ จ้าวเทียนควบม้าเข้ามาอย่างรวดเร็ว เบื้องหน้าคือร่างไร้ลมหายใจห้าร่างกระจัดกระจายอยู่ในพงหญ้า ท่ามกลางร่องรอยการต่อสู้ที่ยังใหม่สด
เขากระโดดลงจากหลังม้า ก่อนกวาดตามองโดยรอบอย่างชำนาญ
“ตรวจสอบให้ละเอียด” เสียงสั่งเด็ดขาดดังขึ้น ทหารติดตามแยกย้ายกันตรวจสอบ จ้าวเทียนเข้ามาดูศพอย่างละเอียด ทหารที่กำลังตรวจบาดแผลกล่าวขึ้น
“ใต้เท้า...ร่องรอยอาวุธลับเช่นนี้ข้าไม่เคยเห็นมาก่อนขอรับ...ผู้ใช้ต้องเป็นคนที่กำลังภายในสูงผู้หนึ่ง...จึงจะสามารถดันมันเข้ามาในร่างกายแบบนี้ได้”
กระสุนปืนเป็นเหล็ก ย่อมเป็นของผิดแปลกสถานที่มันเลยหายไปเรียบร้อยแล้วพวกเขาเห็นเพียงร่องรอยที่ร่างกายถูกเจาะเป็นรู
“ใต้เท้าจ้าว...มีร่องรอยคนหนีไปทางนั้นขอรับ”
จ้าวเทียนพยักหน้าก่อนออกคำสั่ง “เก็บรายละเอียดให้หมด”
แล้วเขาก็ควบม้าตามรอยอย่างรวดเร็ว
ส่วนหลินเยว่วิ่งออกไปยังถนน ร่างกายเต็มไปด้วยรอยเปื้อนและเลือด ทว่าใบหน้างดงามยังคงแฝงความเด็ดเดี่ยว
ทว่าพอคนรถม้าคันหนึ่งกำลังเคลื่อนมา สีหน้านางก็ปรับเปลี่ยนเป็นตื่นตระหนก
คนขับรถม้า เห็นร่างของหญิงสาวผู้หนึ่งวิ่งออกจากแนวป่าด้วยท่าทางร้อนรน
“คุณชาย มีแม่นางน้อยคนหนึ่งวิ่งอยู่ข้างทาง นางเหมือน...กำลังหนีบางอย่างขอรับ”
ลู่เผยที่อยู่ในรถม้าเหลือบตามองขึ้นก่อนจะเลิกม่านผ้าไหม สายตาคมดั่งกระบี่กวาดไปยังต้นเสียงทันทีและในวินาทีนั้นเอง เขาก็สบตากับนาง
มันสะกดใจอย่างประหลาด
แม้เสื้อผ้านางจะฉีกขาดและคราบเลือดเปื้อนเต็มตัว แต่แววตานั้นยังส่องประกายแวววาว ชั่วพริบตาก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นความตื่นตระหนกสมบทบาท
“ช่วยข้าด้วยเจ้าค่ะ! มีคนร้าย...” นางร้องด้วยเสียงสั่นเครือ
ลู่เผยหรี่ตาลงเล็กน้อย พินิจสีหน้าที่ดูเหมือนหวาดกลัว ทว่ากลับไม่สามารถหลอกดวงตาอันคมกริบของเขาได้หมด มันช่างน่าสนใจ
“หยุดรถ” เสียงทุ้มต่ำเปล่งออกมาอย่างสงบเย็น ลู่เผยพับผ้าคลุมบนตักก่อนจะก้าวลงจากรถม้า
หญิงสาวในชุดเปรอะเปื้อนรีบวิ่งตรงเข้ามา ใบหน้าหวาดหวั่น มือบางยึดแขนเขาไว้แน่น
“คุณชายผู้นี้ ได้โปรดช่วยข้าด้วยเจ้าค่ะ” น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกปนวิงวอน
คิ้วเรียวขมวดเล็กน้อยเมื่อเห็นรอยขีดข่วนและเสื้อผ้าที่เกือบไม่อาจเรียกได้ว่าสวมใส่ได้อีกแล้ว ลู่เผยก้มลงใช้ผ้าคลุมคลี่ลงบนร่างหญิงสาวอย่างเงียบงัน
ยังไม่ทันเอ่ยถามสิ่งใด เสียงฝีเท้าหนักแน่นก็ดังขึ้นจากด้านหลัง ชายหนุ่มรูปร่างองอาจในชุดขี่ม้าควบเข้ามาหยุดตรงหน้า
หลินเยว่เบิกตากว้าง รีบส่ายหน้าและผงะเล็กน้อยก่อนกล่าวเสียงเร่ง “ไม่ใช่คนผู้นี้เจ้าค่ะ”
ลู่เผย จดจำเครื่องหมายของทหารของตระกูลไป๋ได้ เขาหันไปยกมือประสานคารวะอีก
บุรุษผู้นั้นคือจ้าวเทียน นายกองคนสนิทของแม่ทัพใหญ่ ไป๋จิ้งหาน
ดวงตาคมปลาบของจ้าวเทียนกวาดมองหญิงสาวอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นสภาพนาง เขาก็เข้าใจว่าคงเป็นคนนี้ที่เขาตามมา
แต่ดูเหมือนว่านางไร้วรยุทธ์ เขาก้าวเท้าเข้ามาใกล้แล้วเอ่ยถาม
“เจ้าเกี่ยวข้องอะไรกับศพห้าศพตรงนั้น”
หลินเยว่เงยหน้าขึ้นมองบุรุษตรงหน้า นัยน์ตาไหวระริกด้วยความตระหนกปนตื่นกลัว
“ขะข้า… ข้าชื่อหลินเยว่เจ้าค่ะ” หญิงสาวสูดหายใจเฮือกหนึ่ง ราวกับพยายามกลืนความหวาดกลัวลงคอ ก่อนจะเอ่ยต่อ
“ข้า… ข้าเพิ่งจะถูกส่งตัวเพื่อเข้าจวนนายอำเภอโจวเจ้าค่ะ ระหว่างเดินทาง ข้ารู้สึกปวดท้องอย่างหนักจึงขอหยุดพัก ป้าคนที่ดูแลข้าก็พาเข้าไปในป่าข้างทาง… แล้วจู่ ๆ ก็มีชายแปลกหน้าสองคนโผล่มา ข้าตกใจมากตะโกนให้คนช่วย พวกเขาเริ่มต่อสู้กันข้าถือโอกาสหนีออกมา”
นางหยุดหายใจเฮือกหนึ่ง น้ำตาคลอเบ้าอย่างง่ายดาย ราวกับความกลัวกำลังกัดกินหัวใจ
“ข้าไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นใคร ข้าแค่… วิ่งหนีออกมา วิ่งมาจนเกือบจะหมดแรง แล้วก็… มาเจอกับคุณชายท่านนี้เจ้าค่ะ”
ดวงตากลมโตฉายแววขอความเห็นใจอย่างเต็มเปี่ยม ร่างเล็กสั่นเทาเล็กน้อย มือบางจิกแน่นชายเสื้อผ้าที่เปรอะเปื้อน
จ้าวเทียนมองหญิงสาวเงียบ ๆ “แล้วอาวุธที่ใช้… เจ้าเคยเห็นมาก่อนหรือเปล่า” เขาถามอีกครั้ง ดวงตาเข้มจับจ้องไม่ละไปทางอื่น
หลินเยว่เม้มริมฝีปากแน่นก่อนส่ายหน้า “ข้าไม่รู้เลยเจ้าค่ะ… ข้าตกใจจนไม่ได้หันกลับไปมองด้วยซ้ำ ข้าแค่อยากหนีให้รอดเท่านั้น…”
จ้าวเทียนทบทวนชื่อที่ได้ยินด้วยสีหน้าครุ่นคิด ก่อนเอ่ยเสียงเข้ม
“เจ้าชื่อหลินเยว่หรือ...บิดาเจ้าคือใคร?”
หลินเยว่หลุบตาลงเล็กน้อยก่อนตอบ “หลินอันเจ้าค่ะ”
ทันทีที่ได้ยินชื่อ จ้าวเทียนนิ่งไปครู่หนึ่ง สีหน้าท่าทางคล้ายตกอยู่ในภวังค์ ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นคล้ายคนลำบากใจ
“เรื่องชักจะวุ่นเสียแล้ว...”
เขาคือผู้ที่ได้รับคำสั่งจากรองแม่ทัพให้มารับหญิงสาวชื่อหลินเยว่นี้เข้าจวน เพื่อเป็นอนุของนายท่านโดยตรง
เมื่อมั่นใจว่าหญิงสาวตรงหน้าคือคนเดียวกับที่ต้องรับตัว สีหน้าของเขาก็ลดตัวตนลง “ข้าจะให้คนพาคุณหนูไปพักก่อน ส่วนเรื่องที่เกิดขึ้นตรงนี้ ข้าจะจัดการเอง”
เสียงของจ้าวเทียนนั้นเรียบ นัยน์ตาเข้มพินิจหญิงสาวตรงหน้าด้วยสายตาอีกแบบ
ลู่เผยที่เฝ้ามองอยู่เงียบ ๆ พลันเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย สีหน้าของจ้าวเทียนที่เปลี่ยนไปราวพลิกฝ่ามือนั้น ย่อมไม่อาจหลุดพ้นจากสายตาเขาไปได้
“ดูเหมือนนางจะมิใช่คนธรรมดาเสียแล้ว…”
เขาพลันครุ่นคิด ใจหนึ่งก็ยังหวั่นเรื่องบิดาที่ถูกคุมตัว อีกใจก็รู้ว่าในเวลานี้... ทุกโอกาสล้วนมีค่า
“ใต้เท้า ในเมื่อข้าลงมาช่วยคุณหนูแล้ว เช่นนั้น... ข้าขออาสาไปส่งนางที่โรงเตี้ยมก็แล้วกันขอรับ”
จ้าวเทียนหันมองลูกน้องที่ตามครู่หนึ่ง ก่อนจะหันกลับมา เอ่ยด้วยน้ำเสียงสุภาพ
“เช่นนั้นรบกวนคุณชายด้วย”
หลินเยว่เหลือบมองชายทั้งสอง แววตาฉายแววแปลกใจเพียงชั่วครู่ แต่ก็รวบรวมสีหน้าให้กลับเป็นหญิงสาวผู้ตื่นกลัวอับจน ไร้ที่พึ่ง
นางค้อมศีรษะเล็กน้อย พลางกล่าวเสียงแผ่ว
“ขอบคุณคุณชาย ขอบคุณใต้เท้าทั้งสองเจ้าค่ะ…”
จ้าวเทียนให้คนของตัวเองติดตามไปคุ้มกันหลินเยว่สองคน ก่อนจะกำชับทั้งสองหลายประโยคแล้วขอตัว
Latest chapter
เกิดใหม่พร้อมมิติ ข้าคือแม่ค้าตัวร้าย ตอนที่ 56 ปุ๋ยเกลือ
ตอนที่ 56 ปุ๋ยเกลือตระกูลชุนตระกูลชุนตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้วแม้กระทั่งผู้ที่มาส่งข่าวสารจากเมืองฉางโจวยังอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองด้วยความตื่นตะลึงในความเปลี่ยนแปลง ครอบครัวที่ครั้งหนึ่งเคยยากจนแทบไม่มีจะกิน บัดนี้กลับคึกคักดั่งเรือนคหบดีผู้มั่งคั่งเสียงฝีเท้าดังขึ้นจากลานด้านใน หลินอวี่ก็รีบวิ่งออกมาต้อนรับ ใบหน้าที่เคยหม่นหมองกลับสดใสขึ้นมาก เด็กหนุ่มโค้งตัวรับข่าวด้วยความกระตือรือร้น ดวงตาวาววับ“พี่สาวกับพี่เขย...เป็นอย่างไรบ้างขอรับ?”คนส่งสารมองดูเด็กหนุ่มตรงหน้า คนผู้หนึ่งที่ครั้งก่อนแทบไม่มีกำลังใจจะเงยหน้ามองผู้ใด บัดนี้กลับดูสง่างามขึ้นราวกับมีอนาคตสดใสรออยู่เบื้องหน้าเขากำลังจะเอ่ยถ้อยคำต่อ แต่ทันใดนั้นกลับมีร่างสตรีผู้หนึ่งก้าวตามออกมาจากในเรือน ข้างกายมีบ่าวตามมาผู้หนึ่งในแวบแรกเขายังนึกไม่ออกว่าเป็นใคร กระทั่งได้เพ่งมองอยู่นาน จึงนึกออกหญิงผู้นั้นคือ ชุนเสวี่ยสตรีผอมบางที่ครั้งหนึ่งเคยดูโรยรินเพราะแบกรับความทุกข์ยากมานานหลายปีบัดนี้แม้เครื่องแต่งกายยังเรียบง่ายไร้สิ่งหรูหรา แต่แววตาเปี่ยมไปด้วยชีวิตชีวา ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มอ่อนละมุนราวแสงเช้าส่องผ่านม่านหมอก และทุกก้า
เกิดใหม่พร้อมมิติ ข้าคือแม่ค้าตัวร้าย ตอนที่ 55 สำรวจพื้นที่
ตอนที่ 55 สำรวจพื้นที่ เมืองฉางโจวในยามนี้สงบเงียบ สายลมทะเลพัดเอื่อยชื่นเย็น หลินเยว่กับลู่เผยใช้เวลาว่างเดินเลาะชายหาด น้ำทะเลสะอาดใสราวกระจกสะท้อนแสงแดดระยิบระยับ เสียงคลื่นซัดฝั่งแผ่วเบาผสมเสียงนกทะเลที่บินโฉบอยู่เหนือผิวน้ำทั้งสองเดินชมหมู่บ้านชาวประมงเล็ก ๆ ก่อนจะมาถึงพื้นที่กว้างใหญ่ที่มีแอ่งน้ำเค็มเรียงราย นาเกลือของชาวบ้านนั่นเอง กลิ่นไอเค็มพัดมาแตะจมูก คนงานจำนวนหนึ่งกำลังกวักเกลือขึ้นจากร่องน้ำ แบกตะกร้าหนักไปวางเรียงไว้เป็นกองสายตาหลินเยว่พลันสะดุดกับกองเกลือที่ถูกเททิ้งไว้ด้านข้าง เธอหยุดก้าวขมวดคิ้วเล็กน้อย“นั่น...คืออะไรหรือ”ชาวนาเกลือที่อยู่ใกล้เงยหน้าขึ้น รีบตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพ“เกลือฉีไฉขอรับ”หลินเยว่เลิกคิ้วอย่างแปลกใจ ชายผู้นั้นจึงรีบอธิบายเพิ่มเติม “มันเป็นเกลือที่ใช้ไม่ได้ขอรับ รสขมปนฝาด เค็มจนเกินทน จึงต้องทิ้งไว้เช่นนี้”หลินเยว่นิ่งคิด สายตาจับจ้องกองเกลือสีหม่นนั้น ความรู้จากชาติก่อนแล่นวาบขึ้นในใจทันที “หรือว่า...นี่จะคือเกลือบิทเทิน?”สิ่งหนึ่งแวบวาบขึ้นมาในห้วงความคิด หลินเยว่หันไปหาชาวนาเกลือทันที “ข้าขอซื้อเกลือฉีไฉพวกนี้ทั้งหมดได้หรือไม่”ชา
เกิดใหม่พร้อมมิติ ข้าคือแม่ค้าตัวร้าย ตอนที่ 54 รางวัลที่มอบ
ตอนที่ 54 รางวัลที่มอบฝุ่นควันลอยคลุ้งเต็มลาน หุบเขาดังกึกก้องราวกับโกรธเกรี้ยว ทหารต้าเชี่ยจำนวนมากล้มลงไม่ทันตั้งตัวความโกลาหลปะทุขึ้นทันทีในความวุ่นวายนั้น ไป๋จิ้งหานคว้าปืนไรเฟิลจากหลังขึ้นมาอย่างมั่นมือเขาหลบหลังแนวต้นไม้ แล้วยกขึ้นเล็ง ดวงตาเย็นเฉียบจับจ้องเพียงหนึ่งเป้าหมายแม่ทัพใหญ่ของต้าเชี่ยยังนั่งอยู่บนหลังม้ามั่นใจเกินตัว คำรามสั่งการไม่หยุดเพียงหนึ่งลมหายใจ...เสียงลั่นแผ่วเบาดังขึ้นจากใต้เงาไม้ปัง!แม่ทัพใหญ่นั้นตัวกระตุก ก่อนจะร่วงจากหลังม้าไปอย่างหมดสิ้นเลือดไหลอาบลงพื้น เหล่าทหารต้าเชี่ยพากันแตกตื่นอย่างแทบไม่เชื่อสายตา“แม่ทัพ...! แม่ทัพตายแล้ว!!”การตายของผู้นำทำให้ขวัญทัพแตกกระเจิงไป๋จิ้งหานวางปืนลง หันไปพยักหน้าให้จ้าวเทียนที่ซุ่มอยู่ไม่ไกลจ้าวเทียนรับคำทันที พลันจุดพลุส่งสัญญาณสีแดงทะยานขึ้นฟ้าเมื่อแสงสีแดงกระจายกลางอากาศจากอีกฟากของหุบเขา แม่ทัพไป๋เจี้ยนเห็นสัญญาณใบหน้าที่เคยเคร่งขรึมฉายแววเข้มแข็งขึ้นในทันใดเขาเงื้อแขนขึ้นสูง ก่อนตะโกนก้อง“เคลื่อนพล—!!”เสียงกลองศึกเริ่มต้นขึ้นกองทัพเยี่ยนโจวเคลื่อนพลอย่างพร้อมเพรียงครั้งนี้...ถึงเวลาตอบโต้!
เกิดใหม่พร้อมมิติ ข้าคือแม่ค้าตัวร้าย ตอนที่ 53 ควรจบได้แล้ว
ตอนที่ 53 ควรจบได้แล้วแม่ทัพของต้าเชี่ยยืนอยู่เบื้องหน้ากระดานวางแผน ศีรษะเชิดขึ้นด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยมเขารู้ดี รู้จำนวนไพร่พลของศัตรูที่ค่ายเมืองฉางโจว กองกำลังของเยี่ยนโจวในตอนนี้มีเพียงสองหมื่นกว่านาย ขณะที่เขา…มีทัพพลเกือบแสน“ไม่ว่าเจ้าจะใช้แผนไหน ก็ไม่มีวันชนะ” เขาพึมพำกับตนเองด้วยแววตาเย็นชาเขาสั่งให้นายกองคนสนิทออกไปสำรวจภูมิประเทศรอบเมืองโดยเร็ว โดยเฉพาะเส้นทางที่ลัดเลาะไปตามแนวเขา “หากจะมีทางรอด พวกมันคงใช้ซุ้มโจมตีเป็นเดิมพันสุดท้าย”“ให้คนจับตาทุกช่องเขา ทุกหุบแคบ อย่าให้แม้แต่หนูยังเล็ดลอด”แววตาแม่ทัพของต้าเชี่ยวาวโรจน์ ทหารบางคนร้องเตือนว่าอีกฝ่ายมี หน้าม้า ฝีมือเก่งกล้า เคลื่อนไหวรวดเร็วจนน่าหวาดหวั่นแต่แม่ทัพหาได้ใส่ใจไม่“หน้าม้าไม่กี่สิบคน จะทำอะไรทัพแสนของข้าได้?”เสียงหัวเราะของเขาเย็นเยียบดังขึ้นในกระโจมบัญชาการ“ไป๋เจี้ยน…เจ้ากล้าเกินตัวนัก ข้าให้โอกาสเจ้าอยู่เฉย ๆ ยังเลือกจะบุกลอบมาท้าทายชะตา หากเช่นนั้น…ก็จงเตรียมใจรับมันเถอะ”แววตาเขาแข็งกร้าวราวเหล็กกล้าศึกครั้งนี้ ขุนพลเยี่ยนโจว…จะแพ้โดยไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะร้องขอความเมตตา เมื่อกองทัพต้าเชี่
เกิดใหม่พร้อมมิติ ข้าคือแม่ค้าตัวร้าย ตอนที่ 52 ข่าวศึก
ตอนที่ 52 ข่าวศึกสถานการณ์ชายแดนเริ่มตึงเครียดขึ้นทุกขณะ ชาวบ้านต่างเร่งหาที่หลบภัย บางส่วนก็ทยอยอพยพออกนอกพื้นที่เช้าตรู่เสียงเคาะประตูดังขึ้นตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่าง เจ้าของบ้านที่หลินเยว่เช่าอยู่เดินเข้ามาพร้อมสีหน้าเคร่งเครียด“พวกเจ้าได้ข่าวหรือยัง? ตอนนี้กองทัพของต้าเชี่ยกำลังจะเข้ามาใกล้เมืองแล้ว หากไม่มีธุระสำคัญก็รีบออกจากที่นี่เถอะ ข้านำค่าเช่าส่วนต่างมาคืนให้ พวกข้าก็กำลังจะออกเดินทางเหมือนกัน”ลู่เผยรับถุงเงินไว้ก่อนจะยื่นคืน “พวกข้าก็กำลังจะออกเดินทางเช่นกัน เงินนี้ท่านป้าเก็บไว้เถอะ ถือเป็นการช่วยเหลือกันในยามยาก”หญิงชราเบิกตากว้างเล็กน้อย มองพวกเขาด้วยความซาบซึ้ง“ขอบคุณมากเจ้าค่ะ ขอให้เดินทางปลอดภัย”เมื่อประตูปิดลงอีกครั้ง หลินเยว่หันไปเอ่ยเสียงแผ่ว“สงคราม...ไม่เคยเมตตาผู้ใดเลย” นางกำลังทำผิดหรือไม่ลู่เผยยิ้มปลอบเบา ๆ “ที่ใดมีผลประโยชน์ ที่นั่นย่อมมีความขัดแย้ง แต่หากตกลงกันได้ ก็ย่อมดีกว่าการใช้กำลัง” หลินเยว่กล่าวด้วยน้ำเสียงหดหู่ “หวังว่าสิ่งที่ข้ากำลังทำ จะพาเรื่องราวทั้งหมดคลี่คลายไปในทางที่ดี”ชายหนุ่มพยักหน้า “ศึกระหว่างสองเมืองนี้...ไม่ว่าอย่างไรก็ต
เกิดใหม่พร้อมมิติ ข้าคือแม่ค้าตัวร้าย ตอนที่ 51 จัดการพวกมัน
ตอนที่ 51 จัดการพวกมัน เสียงกลองเตือนภัยรัวก้องสะท้อนไปทั่วเมืองฉางอี้ คบเพลิงนับสิบถูกชูสูงบนกำแพง พวกเขาเห็นกลุ่มหลินเยว่ได้ทันที ประตูเมืองถูกเปิดออก “พวกมันอยู่นั่น! ไล่ตามไป!” เสียงตะโกนของทหารดังสนั่น ก่อนกลุ่มธนูไฟพุ่งออกมาเป็นสายแสงสีแดงฉานหลินเยว่หันมามองพวกพ้อง “ได้เวลาหนีแล้ว!”พวกเขาไม่จำเป็นต้องเก็บปืนทำให้สามารถปลีกตัวได้อย่างรวดเร็ว ไป๋จิ้งหานกับซูเหยียนขึ้นม้าด้วยท่วงท่าฉับไว ก่อนชักบังเหียนบังคับให้ม้าควบห่างออกไป ทหารเมืองฉางอี้หลายสิบคนรีบวิ่งกรูลงจากกำแพงพร้อมคบเพลิง ไล่ตามฝูงม้าที่กำลังแล่นเร็วเป็นสายลมเสียงเกือกม้ากระทบพื้นดังก้อง “ตึก ตึก ตึก!” ฝุ่นดินฟุ้งกระจายคลุ้งไปทั้งแนวทุ่ง เสียงธนูและหอกที่ไล่ตามมาดังแหวกอากาศเฉียดผ่านหูอย่างน่าหวาดเสียวหลินเยว่หันกลับไปเหนี่ยวไกอีกนัด “ปัง!” เสียงก้องสะท้อนกลางความมืด ลูกกระสุนพุ่งฝังใส่เกราะทหารที่วิ่งนำจนร่างนั้นล้มทั้งยืน เลือดสาดเปรอะพื้น เหล่าผู้ไล่ล่าพลันชะงักไปชั่วครู่ แต่เสียงตะโกนโกรธเกรี้ยวยังคงดังก้อง“จับพวกมัน! อย่าให้หนีไปได้!”หลินเยว่กระโดดขึ้นม้าอย่างคล่องแค
You may also like
ทัณฑ์อสุรา
เพลงมีนา13.1K viewsเกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน
พิมพ์สีทอง48.9K viewsสามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ
กะปอมพ่นไฟ18.1K viewsสามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ23.5K viewsรักท่านอ๋อง...ช่างหวานล้ำ
ชาไทยเย็น435 viewsโอสถฟ้าบัญชารัก
พี่สาวตระกูลหลี่392 viewsองค์หญิงสองสามี
ไฉ่เฉิน / หลานจิง / ราตรีฝนพรำ / เกนไลซี / ไนยาดา1.6K viewsเล่ห์รักจอมทัพ
อิ่น เยว่662 views
