บทที่ 33

ทางฝั่งฮั่วหยุนเซียวก็มีเสียงเตือน “ดิ๊งด่อง”เหมือนกัน เขาขมวดคิ้ว พร้อมทั้งเปิดสถานที่ต้นทางของสัญญาณอีกฝ่ายในเมืองปินไห่ขึ้นมาดู

ส่วนฮานเฉิงที่ได้ยินเสียงนั้นก็วิ่งไปมาอย่างตื่นเต้น “พบแล้วเหรอครับ อะไรจะเร็วขนาดนั้น? มันอยู่ในสหรัฐอเมริกาใช่ไหม? ผมจะรีบส่งคนไปจับมัน!”

ฮั่วหยุนเซียวส่ายหัว มือหนาปิดคอมพิวเตอร์ พร้อมกล่าว “จองเที่ยวบินที่เร็วที่สุดและกลับไปที่ปินไห่”

ฮานเฉิงเบิกตากว้างกว่าเดิมเมื่อเห็นตำแหน่งสัญญาณบนคอมพิวเตอร์ จากนั้นก็รีบไปจองตั๋วทันที

ทางด้านอพาร์ทเมนท์เพนต์เฮาส์ในเมืองปินไห่

เฉินมู่หมอบลงกับพื้นเพื่อเก็บเศษมันฝรั่งทอดของตน จากนั้นก็ตบหน้าผากเกลี้ยงไปหนึ่งที เป็นฮั่วหยุนเซียวไปได้อย่างไรเนี่ย!

ฮั่วหยุนเซียวซื้อบริษัทซิงอวี่มีเดียของเธอ! และเธอก็ไม่สามารถเอาเงินไปหมุนแลกบัญชีอื่นได้! ไม่เช่นนั้นฮั่วหยุนเซียวจะติดตามเงินของเธออย่างแน่นอน!

เฉินมู่กอดมันฝรั่งทอดพร้อมร้องไห้น้ำตาซึม สิ่งเดียวที่ทำให้เธอมีความสุขได้ในตอนนี้คือบริษัท มันจะไม่มีอะไรผิดพลาดใช่ไหม?

เธอล็อคประตูอพาร์ทเมนท์ ก่อนจะกลับไปที่บ้านตระกูลเฉิน

กว่าจะกลับถึงบ้านก็ค่ำมืดแล้ว ทันทีที่เปิดประตูก