บทที่ 32

เฉินมู่ปัดมืออีกฝ่ายออกอย่างหมดความอดทน “ฟังนะลู่ซีเจ๋อ ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือจากคุณ ส่วนเรื่องระหว่างเฉินชิงเสวี่ยกับฉันที่เธอใช้ให้ใครซักคนลักพาตัวและใส่ร้ายฉัน หรือแม้แต่พยายามทำลายความไร้เดียงสาของฉัน คุณจะให้ฉันหยวนหยวนงั้นเหรอ? ฝันไปเถอะ!”

เฉินมู่หันหลังเดินออกจากประตูไป ทว่าเมื่อกำลังจะถึงประตู เธอกลับจำบางอย่างได้ จึงหยุดและหันกลับไปเอ่ย “ฝากกลับไปบอกแม่ของคุณด้วยนะ ขอบคุณสำหรับคำเชิญของท่าน ต่อให้ทั้งโลกไม่มีผู้ชายเหลืออยู่ ฉันก็จะไม่แต่งงานกับตระกูลลู่เด็ดขาด!”

ลู่ซีเจ๋อถูกเฉินมู่เยาะเย้ยระรัวไม่หยุดจนเขาไม่มีจังหวะตอบโต้เฉินมู่แต่อย่างใด

เมื่อเขามีสติขึ้นมา หัวใจก็ลุกโชนขึ้นด้วยความโกรธทันที เฉินมู่เป็นอะไรไป ทำไมเธอถึงกล้าวิพากษ์วิจารณ์คนอื่นด้วยท่าทางเหยียดหยามเช่นนี้?

คู่หมั้นที่เขาเลือกเป็นผู้หญิงที่ใจดีและอ่อนโยนที่สุดในโลกนี้แล้ว แม้แต่เฉินมู่ก็อิจฉา! เขาจะรอดูวันที่เฉินมู่เสียใจจนต้องหลั่งน้ำตา!

เวลานี้ เฉินมู่ไม่มีเจตนาจะเข้าไปพัวพันกับคนอย่างตระกูลลู่ อย่างไรก็ตาม เธอมีเงินถึงสามสิบล้านแล้ว เธอต้องการหาที่พักส่วนตัวและไม่ถูกรบกวนจากคนนอก เพื่อให้ตัวเองได้จั