บทที่ 39

เฉินชิงเสวี่ยจ้องไปยังสีหน้าเย้ยหยันของพี่สาว เธอโกรธจัดจนสีหน้าบิดเบี้ยว

ใช้อะไรมาตัดสินกัน! เธอสวยกว่าเฉินมู่ชัด ๆ! ทั้งเชื่อฟังและรู้ความกว่าเฉินมู่! เธอดีกว่าเฉินมู่ในทุก ๆ ด้าน แต่คุณนายลู่ก็ยังยินยอมที่จะให้นังอัปลักษณ์เฉินมู่นี่เป็นลูกสะใภ้!

เฉินมู่กับเฉินชิงเสวี่ยสบตากัน ไม่อาจปิดความเคียดแค้นในดวงตาของเธอได้ทั้งหมด

เฉินมู่ก้าวขาขึ้นบันไดแล้วเอ่ยทิ้งท้ายอย่างแผ่วเบา “ฉันพูดแล้วว่าจะไม่แต่งงานกับลู่ซีเจ๋อ ช่วยเก็บอาการทางสายตาของเธอหน่อย ไม่อย่างนั้นแผนแอ๊บแบ๊วของเธอมันจะพังเอานะ”

เฉินชิงเสวี่ยพูดออกมาด้วยความโกรธ “ก็จำได้นี่ว่าแกเคยพูด!”

เฉินมู่ชะงักฝีเท้า พลันนึกถึงคำพูดนั่นที่ฮั่วหยุนเซียวพูดในวันนี้

“คุณจำได้นี่ว่าผมชื่อฮั่วหยุนเซียว แล้วก็รู้ด้วยว่าไม่ควรตัดสายผม”

ตอนนั้นสมองของเธอมีแค่เรื่องขอสงบศึกกับเรื่องของซิงอวี่มีเดีย แต่ไหนแต่ไรก็ไม่ได้คิดอย่างรอบคอบ ตอนนี้พอมาคิดดูแล้ว นี่แหละเป็นสาเหตุว่าทำไมฮั่วหยุนเซียวถึงไม่พอใจ

เฉินมู่หันหน้าไปมองสายตาที่โกรธเคืองของเฉินชิงเสวี่ย และก็มองไปที่ครีมเค้กที่หกเละเทะอยู่บนพื้นแล้วคิดไอเดียขึ้นมาได้

เธอลงจากบันไดพลันตรงเข้า