ตอนที่ 1 การเกิดใหม่ของมี่มี่

ตอนที่ 1

การเกิดใหม่ของมี่มี่

ดวงวิญญาณสีจางของมี่มี่ลอยไปตามยมทูตขาวดำเฮยไป๋อู่ฉางที่มารับวิญญาณของเธอในครั้งนี้

จนเมื่อทั้งสามมาหยุดอยู่ห้องโถงของนรกก็จะเห็นจ้าวแห่งยมบาลนั่งอยู่บนเก้าอี้ทองแดงตรงกลางห้อง ส่วนด้านซ้ายและขวาก็เป็นผู้ช่วยในการตัดสินในเรื่องอายุขัยและความดีที่จะส่งผลต่อการไปเกิดใหม่ในภพหน้า

“มี่มี่ ไม่มีสกุล?” จ้าวแห่งนรกหรือยมบาลติงชย่าเงยหน้าถามนาง

มี่มี่พยักหน้าเป็นอันดับแรกก่อนจะอธิบาย “ตั้งแต่จำความได้ก็อยู่ในสถานกำพร้าแล้วค่ะ”

ยมบาลติงชย่าถอนหายใจเฮือกใหญ่ “เฮยอู่ฉาง! ไป๋อู่ฉาง! พวกเจ้าไม่ดูให้ดีเสียก่อนหรือไงเวลาไปรับวิญญาณน่ะ”

ยมทูตขาวดำรีบลอยมาใกล้ๆ ร่างของมี่มี่ ก่อนที่ยมทูตขาวจะก้มมองดูใบหน้าของเธออย่างใกล้ชิด ทำให้ลิ้นที่ห้อยยาวของเขาสะบัดโดนร่างวิญญาณนางหลายที

“พวกข้าก็ดูดีแล้วขอรับ นี่ไง นางคือวิญญาณนะขอรับ ข้าไม่ได้ไปรับคนเป็นๆ มาเสียหน่อย”

ยมทูตติงชย่าพยักหน้ารัวๆ มือก็ปัดไล่ให้พวกเขารีบออกไปให้พ้นเสีย “มี่มี่ ความจริงแล้วแก่นวิญญาณเจ้ายังไม่หมดอายุขัยเสียทีเดียว ถ้าเจ้าสองตนนั้นไม่ไปรับวิญญาณเจ้ามาเสียก่อน หน่วยงานทางน้ำก็กู้ร่างเจ้าขึ้นไปทัน หลังจากนั้นไม่นานเจ้าก็จะฟื้น”

“ถ้าเช่นนั้น หากฉันจะกลับไปตอนนี้ล่ะคะ” หญิงสาวเอ่ยถามขึ้นทันที

ยมบาลติงชย่าส่ายหัวช้าๆ “ไม่ทันแล้วล่ะ...แต่พวกเราสามารถให้เจ้าไปเกิดใหม่ได้ตอนนี้ทันทีเลยเพื่อเป็นการไถ่โทษ ข้าให้เจ้าเลือกได้เลยว่าอยากไปที่ใด”

อยู่ๆ หัวของมี่มี่ก็ขาวโพลน เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นกับเธอ วิญญาณยังไม่หมดอายุขัยแต่กลับไปไม่ได้แล้ว? ถ้าเช่นนั้นเธอจะไปที่ไหนได้กันล่ะ

“มี่มี่ขออภัยที่ข้าต้องตรวจสอบดวงจิตของเจ้า ทุกครั้งข้าก็ต้องตรวจดวงจิตของดวงวิญญาณทุกตน” จ้าวแห่งยมบาลกล่าวขึ้นมาอีกครั้ง “ตอนที่ข้าตรวจสอบข้าเห็นสิ่งที่เจ้าได้อ่านก่อนจะมาที่นี่ สิ่งที่เขาเรียกว่า...นิยาย?”

มี่มี่นึกออกก็ร้องอ้อออกมาทันที นิยายที่เธอหัวเสียกับตอนจบก่อนจะออกมาจากหอพักเรื่องนั้นนั่นเอง

“เอาล่ะ! ว่ากันว่าคนเราจะผูกจิตกับสิ่งสุดท้ายที่ได้ทำหรือได้เห็นก่อนตาย ข้าจะให้เจ้าไปเกิดอยู่ในเรื่องนั้นก็แล้วกัน ข้าจะสร้างเป็นโลกให้เจ้าใหม่โดยเฉพาะ มีครอบครัวได้ ตายไปก็พาวิญญาณคู่ชีวิตไปเกิดด้วยกันได้ เรียกได้ว่าทั้งหมดในนิยายที่เจ้าจะได้เข้าไปอยู่ล้วนมีจิตวิญญาณ แต่จงจำไว้ว่าเจ้าเลือกไม่ได้ว่าจะเป็นใคร เกิดเป็นผู้ใด เจ้าจะได้ไปอยู่ในร่างของคนที่ใกล้จะถือกำเนิดในเรื่องเท่านั้น เอาล่ะเดี๋ยวจะไม่ทันการณ์ รีบไปเสียเถิด”

มี่มี่ยังไม่ทันได้พูดอะไรสักอย่างก็ถูกกระแสบางอย่างกระชากวิญญาณเธอออกไปจากขุมนรกอย่างแรง

ในหูก็ได้ยินเสียงของยมบาลติงชย่าดังกึกก้อง จนทั่วโซนประสาทของเธอ

“เริ่มเนื้อหาของเรื่องได้แล้ว!”

จอมมารหลานต้า จ้องมองเปลือกหอยทั้งสี่ด้วยความจดจ่อ จนเหล่าภรรยาต้องรีบมาประชิดตัวคอยปลอบเขาอยู่ไม่ห่าง แต่ความเป็นจริงพวกนางย่อมรู้อยู่แก่ใจว่าหากบุตรของพวกนางที่ร่างอยู่ในเปลือกหอยยามนี้ไม่เปิดออกมาเสียที เกรงว่าพวกนางจะถูกขับไล่ออกไปจากเมืองปีศาจเป็นแน่

หลงอีอี ที่เป็นภรรยาหลวงและตำแหน่งสูงที่สุดนั้นย่อมไม่ถูกขับไล่ออกไปแน่นอนเพราะว่าจอมมารหลานต้านั้นรักนางมากที่สุด ทั้งยังร่วมหอกับนางเพียงผู้เดียวอีกต่างหาก ส่วนภรรยารองที่เหลืออีกสามนางที่เป็นปีศาจนั้นเขาแค่ใช้วิธีกัดพวกนางเพื่อฝากฝังให้ทั้งสามคลอดบุตรออกมาให้เขาเท่านั้น

แน่นอนว่าที่ทำไปทั้งหมดก็เพราะกลัวว่าหลงอีอีจะคลอดบุตรไม่ไหว และเขาเองก็เป็นจอมมารที่ต้องมีบุตรเยอะตามประเพณีที่มีมานาน

“ท่านพี่เป็นห่วงลูกหรือเจ้าคะ” หลงอีอียกมือเล็กขึ้นตบไหล่กว้างสามีเบาๆ “ท่านอย่ากังวลไปเลย ข้าเองก็เป็นห่วงนางเช่นกัน แต่นางเป็นลูกของท่านนางก็ย่อมเข้มแข็งเป็นแน่เจ้าค่ะ”

จอมมารหลานต้ายิ้มตอบภรรยาสาวอย่างอ่อนโยน เขารู้ว่าลูกของเขาและนางอย่างไรก็แข็งแรงอยู่แล้ว แต่เขาก็อดห่วงไม่ได้ว่านางจะลืมตาขึ้นมาอย่างปลอดภัยในเปลือกหอยที่อยู่ใต้น้ำนั่นได้หรือไม่

นั่นก็เป็นเพราะว่า...หลงอีอีเป็นมนุษย์

มี่มี่ลืมตาขึ้นมาช้าๆ ที่นางอ่านนิยายนางจำได้ว่านางเอกมีด้วยกันสามคน ไม่รู้ว่านางจะได้เป็นหนึ่งในสามคนนั้นหรือไม่

แต่พอลืมตาขึ้นมาจนเต็มตากลับพบว่านางนอนอยู่ในสถานที่คับแคบอยู่ที่ไหนสักแห่ง ไม่มีเสียงผู้คนวอแวให้หนวกหู และไม่เห็นอะไรเลยนอกจากสีขาวมุกที่ราวกับเปลือกหอย

เดี๋ยวนะ...เปลือกหอยหรือ!!

ทันใดนั้นเปลือกหอยก็อ้าออกจนกระแสน้ำดันเข้ามาในเปลือกหอยที่มี่มี่นอนอยู่ ทั้งยังหายใจใต้น้ำได้อีก เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอเกิดมาเป็นนางมารที่ชะตาอาภัพที่สุดในเรื่องนี้แล้ว!

จากนั้นมี่มี่ก็ถูกฉุดขึ้นมาจากใต้น้ำด้วยแรงบางอย่างที่ออกมาจากมือของชายผมขาวบนบก

ก่อนที่มี่มี่จะเห็นเขายกยิ้มขึ้นมุมปากเล็กน้อย “ถือกำเนิดเสียทีบุตรสาวคนโตของข้า หลานเฟย”

มี่มี่เห็นสีหน้าร้อนรนของสตรีด้านหลังจอมมารผมขาว ในโลกมารปีศาจนั้นมีกฎอยู่ตั้งแต่แรกแล้วว่าหากบุตรของใครคลอดออกมาจากท้องมารดาแล้วก็ต้องนำร่างทารกไปไว้ในเปลือกหอยทันที หลังจากนั้นสองปีค่อยกลับมารับร่างบุตรกลับไป หากครอบครัวไหนมีบุตรสองคนแล้วเปลือกหอยใครอ้าออกก่อนคนนั้นก็จะได้เป็นบุตรคนแรกตามประเพณีของโลกปีศาจ

มี่มี่จึงคิดได้ว่า ดังนั้นแล้วพวกภรรยาน้อยที่เหลือของจอมมารผมขาวจึงได้มีสีหน้าไม่สู้ดีเช่นนี้นี่เอง...