Главная / วาย / เกิดใหม่เป็นนายซินแบบงง ๆ / บทที่ 10 หวนคืนสู่ในเรื่อง

Share

บทที่ 10 หวนคืนสู่ในเรื่อง

last update Последнее обновление: 2025-05-11 18:05:45

 

บทที่ 10

หวนคืนสู่เนื้อเรื่อง

 

ภาพที่เห็นข้างหน้าเขาตอนนี้คือ สามแม่ลูกที่ร้องตกใจโวยวายอยู่ที่หน้าห้องของเขา ซึ่งเป็นห้องใต้หลังคา ไม่มีทางที่คนพวกนี้จะมาอยู่ที่นี่ได้ ยิ่งกับสภาพห้องเขาที่เต็มไปด้วยหนูหลายสิบตัวที่รุมกัดผ้าเขากระจุยกระจายไปทั่วทั้งห้อง รวมไปถึงชุดที่เขาตัดไว้ไปงานวันนี้ด้วย หรือจะเรียกได้ว่าชุดในห้องเขาไม่เหลือสักชุดที่จะสามารถใส่ได้ตอนนี้

เสื้อผ้าในตู้เสื้อผ้าทั้งหมดเหมือนถูกดึงออกมาให้หนูกัด ประตูตู้ยังไม่ได้ปิดด้วยซ้ำ ที่นอนหมอนมุ้ง ผ้าม่าน อะไรก็ตามที่เป็นผ้าถูกกัดขาดวิ่นไม่เหลือเคล้าเดิม แต่สภาพไม่น่าจะใช่กัดอย่างเดียวน่าจะถูกตัดผสมโรงเข้าไปด้วย

“ตายแล้ววว หนูพวกนี้มาจากไหนกันเนี่ยย พวกแกมาช่วยเอามันออกไปเลยนะ”

“นังซินแกปล่อยให้ห้องสกปรกจนมีหนูเต็มห้องยั้วเยี้ยไปหมดได้ยังไง ห้ะ!!!” อลิสโวยวายเสียงดัง

“ตายแล้ว อย่างนี้น้องซินจะทำยังไงดีครับเนี่ย ชุดน้องซินพังหมดเลย ชุดพี่น้องซินก็ใส่ไม่ได้อีก ถ้าจะเอามาแก้ไซซ์ตอนนี้คงไม่ทันแล้ว”

ตอนนี้เขาหมดคำจะพูดของจริง ชุดสำรองหนึ่งชุดที่เหลืออยู่ก็เป็นเศษผ้าอยู่ที่พื้นไปแล้ว เขาหลับตาและสูดหายใจเข้าลึกเพื่อสงบอารมณ์ เขาจะไม่โมโหขนาดนี้เลย ถ้ามันไม่ใช่ชุดที่เขาตัดด้วยตัวเอง ตั้งใจทำมันอย่างสุดฝีมือ ไม่ได้เตรียมใจว่ามันจะซ้ำแล้วซ้ำอีก ไม่ว่านี่จะเป็นสันดานตัวละครหรือถูกครอบด้วยบทมันไม่มากไปหน่อยเหรอ ไม่มากไปเหรอไอ้แก่ มากไม่มากกูไม่รู้ด้วยละ เนื้อเรื่องเป็นยังไงมันช่างมัน!! ไม่ต้องไปกันหมดนี่แหละอิควายเอ้ยยยย

“ว้ายยยย อีซินนี่แกทำอะไรเนี่ย!” เขาแกล้งสะดุดขาตัวเองแล้วกระชากกระโปรงฉันนอกของอลิสให้ขาดออก

“ขะ..ขอโทษครับผมไม่ได้ตั้งใจ” ต่อให้มันจะมีชุดอีกแต่คงจะไม่ภูมิใจเท่าชุดที่เกรย์ฟาให้มาหรอก

“มึง” อลิสผลักเอลเลอร์ออกจากตัว

“โอ้ย ขอโทษครับ พี่อลิสผลักผมมา” เขาก็อาศัยจังหวะนี้ หันไปจัดการกับชุดอลันบ้าง มันไม่ได้ขาดง่ายขนาดนั้น แต่เขาจัดการตรงช่วงที่เป็นเข็มกลัดและกระดุม พวกมึงไม่ได้ใส่ชุดที่ภูมิใจนักหนาไปหรอก หึ

“จับมันเข้าไปขังไว้ในห้อง” แอนนาเมื่อเห็นว่าเอลเลอร์เล่นแง่ก็รีบสั่งคนให้จับเอลเลอร์ขังไว้ในห้องที่มีแต่เศษซากเสื้อผ้าและหนูอีกหลายสิบตัว

เมื่อมีคนดันเอลเลอร์เข้าไปในห้องใต้หลังคา คนแม่ก็เอาไม้มาขัดประตูไว้ เพื่อไม่ให้เอลเลอร์ออกมาได้

“เก่งนักก็หาทางออกมาเองละกันซินเดอเรลล่า เดี๋ยวพวกฉันกลับมาจัดการแกทีหลัง ส่วนพวกลูก ไปเปลี่ยนชุดใหม่เตรียมตัวไปงานได้แล้วจ่ะ”

“แต่ชุดนี้พี่เกรย์ฟาให้มานะครับ”

“แล้วแกจะไปกันสภาพกระดุมขาด กระโปรงขาดกันรึไง ไปเปลี่ยนเอาชุดที่เข้ากับหน้ากากบนหน้าละกัน ดูดี ๆ”

หลังจากนั้นสามแม่ลูกก็ไปเตรียมตัวอีกครั้งเพื่อไปงานเต้นรำ อลันหวังว่าหน้ากากอันนี้จะทำให้เกรย์ฟาเลือกตัวเองเป็นคู่ เพราะเป็นหน้ากากที่เกรย์ฟามอบให้เอลเลอร์ เขาตั้งใจทำผมแต่งหน้าให้คล้ายเอลเลอร์ที่สุด วันนี้เหมือนโชคเข้าข้างที่งานเลือกเป็นงานหน้ากาก ตัวเขานั้นรู้ดีเกรย์ฟาชอบเอลเลอร์ และมันก็ดูเหมือนจะมีใจให้เล็ก ๆ เหมือนกัน

เดี๋ยวพี่ดูแลพี่เกรย์ให้นะครับน้องเอล ไม่ต้องห่วง

อลันหันไปมองหน้าต่างห้องใต้บันไดแล้วยิ้มหยันออกมาก่อนที่จะก้าวขึ้นรถเพื่อไปงาน

.

.

.

“หิว หิวหิว”

“จริงด้วย กัดเลยกัดๆ”

“กัด หิวกัด”

หลังจากประตูปิดไม่นานเขาก็ได้ยินเสียงร้องหิวอยู่รอบๆ ตัว เขานั้นไม่ได้กลัวผีแต่ก็ตกใจไม่น้อย แต่เมื่อสังเกตไปสักพักก็รู้สึกว่าเสียงจะมาจากสัตว์ตัวเล็ก ๆ ที่เรียกว่าหนูที่วิ่งกัดผ้าเขาทั่วห้อง

เอาจริงดิ

สกิลพูดกับสัตว์ของบรรดาเจ้าหญิงเหรอ บ้าเหรอ แฟนตาซีไปป่าว

แต่ลองดูก็ไม่เสียหาย

“นี่ พวกหนู”

พรึ่บ!

หนูทุกตัวหยุดการกระทำของตัวเองแล้วหันมาทางเอลเลอร์

“เห้ย คุยได้จริงด้วย สวัสดีเราชื่อเอลเลอร์”

“เอลเลอร์ เอลเลอร์ สวัสดี”

“เอลเลอร์ เอลเลอร์ สวัสดี”

“เอลเลอร์ เอลเลอร์ สวัสดี”

“หิว หิวมากเอลเลอร์”

“กัดๆ กัดเลยเอลเลอร์”

“หิวเหรอ ที่กัดผ้านี่เพราะหิวเหรอ”

“กัดเพราะหิว ทำรังๆ”

“หยุดกัดผ้าก่อน เดี๋ยวเราพาออกไปหาอะไรกิน เอ้ย ออกไม่ได้นี่หว่า”

“ออกได้ ออกได้ เอลเลอร์”

“พวกเธอออกได้แต่เราออกไม่ได้น่ะสิ”

“ออกได้ๆ เราเปิดให้ ไป ๆ”

หลังจากพูดจบบรรดาหนู ๆ หลายสิบตัวก็วิ่งออกไปทางช่องบนหลังคา แล้วช่วยกันผลักไม้ที่ขัดประตูอยู่ออก ใช้เวลาเพียงครู่เดียวเท่านั้น เมื่อได้ยินเสียงไม้ตก เอลเลอร์ก็ลองเปิดประตูดูซึ่งก็เปิดได้จริง ๆ

“เปิดได้จริงด้วย เก่งมาก ป่ะเด็ก ๆ เราพาไปหาอะไรกิน”

“เก่ง ๆ เก่งมาก”

เอลเลอร์เดินนำลงมาที่ห้องครัวโดยมีขบวนหนูวิ่งตามไปด้วย เมื่อถึงครัวเอลเลอร์ก็เอาพวกธัญพืช และพวกบรรดาหัวเผือกหัวมันมาให้หนูที่พอเห็นของกินก็พากันรุมกินอย่างรีบร้อน

“ไม่ต้องรีบ ถ้าไม่อิ่มเราเอามาให้กินอีก” ว่าแล้วก็หยิบหนูตัวเล็กสุดที่พยายามจะเบียดเข้าไปกินแต่ไม่ถึงมาข้างนอกแล้วเอาอาหารมาให้

“เอลเลอร์เอลเลอร์ ใจดี” เจ้าตัวเล็กพูดจบก็เอาหัวมุดมืออ้อนเขา

หลังจากกินไปสักพักตัวที่อิ่มก่อนก็เริ่มออกมานั่งคุยเล่นกับเอลเลอร์

“เอลเลอร์ ๆ แล้วไม่ไปงานเต้นรำหรอ”

“เอลเลอร์ ขอโทษ ๆ ที่กัดชุดเอลเลอร์ พวกเราอดอาหารมาหลายวัน เราเลยห้ามตัวเองกันไม่ได้เลย ห้ามไม่ได้”

“ขอโทษเอลเลอร์” “ขอโทษเอลเลอร์”

“ขอโทษเอลเลอร์” บรรดาหนูเอ่ยขอโทษเอลเลอร์

“ไม่เป็นไรนะ ไม่ต้องขอโทษหรอก” หนูทั้งหลายจะควบคุมสัญชาตญาณสัตว์ได้ดีแค่ไหนกันเชียว ยิ่งหิวแล้วด้วย

“แล้วก็คงไปไม่ได้แล้ว ไม่มีชุดแล้วล่ะ” ปลงว่ะ ทำขนาดนี้ยังโดนสกัดดาวรุ่งไม่ให้ไปงานได้เลย เฮงซวยสุด

ฟริ้งงง

“พูดเรื่องชุดเรื่องชุดกันอยู่เหรอจ๊ะ” 

“ไอ้แก่!!!!!!!”

ปึก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เกิดใหม่เป็นนายซินแบบงง ๆ   บทที่ 27 จบบริบูรณ์

     บทที่ 27 ทุกคนใช้ชีวิตอย่างมีความสุข เวลาผ่านมาจนเกือบถึงงานวันแต่งงาน สามแม่ลูกนั่นเข้าไปใช้กรรมในคุกมาสักพักแล้ว เขาว่าจะไปเยี่ยมสักหน่อยล่ะนะ อยากรู้ว่าในคุกมันสุขสบายเกินกว่าที่พวกนั้นเคยทำร้ายเอลเลอร์คนเก่าไว้หรือเปล่า แต่ก็นั่นแหละ การที่พวกนั้นต้องติดคุกตลอดชีวิตทั้งที่ก่อนหน้านี้เคยใช้ชีวิตอย่างสุขสบายบนกองเงินกองทองของคนอื่นก็คงจะทุกข์ทรมานกันอยู่ไม่น้อยเห็นว่าหากทำตัวดีทำงานในคุกที่มีการสอนงานและให้ทำงานไปด้วย ถ้าขยันและประเมินแล้วสำนึกผิดจริงก็จะถูกลดโทษก็ต้องมารอดูกันว่าพวกนั้นจะทำได้รึเปล่า“พี่เกรย์ครับเตรียมตัวเสร็จรึยัง พี่ไม่ต้องเอาคนไปด้วยหรอกไปแค่เรานี่แหละครับ พวกนั้นอยู่ในคุกคงทำอะไรเราไม่ได้อีกแล้ว”เอลเลอร์มารอที่บ้านของเกรย์ฟาเพื่อรอให้อีกฝ่ายพาไปเยี่ยมสามแม่ลูกนั่น“เสร็จแล้วค่ะ เดี๋ยวเอาตามที่หนูว่าก็ได้ค่ะ ไปกันเลยดีกว่า พี่ให้คนเตรียมรถม้าไว้แล้วค่ะ”ทั้งสองคนออกเดินทางตรงไปที่ราชทัณฑ์ในเมือง เกรย์ฟาก็ไม่ได้มีการถามว่าน้องจะไปเยี่ยมทำไม ก็อย่างที่บอกเขาน่ะแค่น้องบอกว่าต้องการเขาก

  • เกิดใหม่เป็นนายซินแบบงง ๆ   บทที่ 25 ความยุติธรรมอยู่ที่นี่

     บทที่ 25ความยุติธรรมอยู่ที่นี่ วันที่ทางกรมยุติธรรมบอกว่าจะติดประกาศ ทางกรมยุติธรรมได้มีการส่งเจ้าหน้าที่นำจดหมายเชิญเอลเลอร์ เกรย์ฟา เจ้าเมืองและทนายประจำตระกูลทอมสันเข้ามาฟังคำตัดสินที่บ้านทอมสันเองใช้เวลาเพียงไม่นานทุกคนก็มารวมตัวกันที่ห้องรับรองของบ้านทอมสัน เป็นห้องที่มีความคล้ายห้องประชุม โต๊ะกลางห้องเป็นรูปวงรี เก้าอี้วางพอสำหรับคนพอดี โดยที่ตอนนี้รองเจ้ากรมยุติธรรมนั่งอยู่หัวโต๊ะ ถัดมาทางด้านซ้ายคือท่านเจ้าเมือง ด้านขวาเป็นตำรวจที่มากับท่านรองเจ้ากรมและสามแม่ลูกตามลำดับอายุ ทางด้านเจ้าเมืองต่อด้วยเกรย์ฟา และถัดมาคือเอลเลอร์“เอาล่ะครับหลังจากที่ผมได้เข้ามาจัดการคดีนี้ด้วยตัวเอง และตรวจสอบโดยละเอียดแล้ว วันนี้คือวันที่คดีสิ้นสุดและระหว่างที่ผมมาแจ้งผลอย่างเป็นทางการนั้น เจ้าหน้าที่อีกส่วนได้มีการนำผลการตัดสินไปติดประกาศหลังจากที่ผมก้าวเท้าออกจากห้องนี้ คดีนี้จะเผยแพร่การตัดสินสู่สาธารณชนทันที ทุกคนถือว่ารับทราบแล้วนะครับ” เจ้ากรมยุติธรรมพูดขึ้น“ค่ะ” “ครับ” ทุกคนตอบรับด้านสามแม่ลูกที่เห็นวันนี้ท่าน

  • เกิดใหม่เป็นนายซินแบบงง ๆ   บทที่ 26 จบเรื่องสักทีนะ

     บทที่ 26จบเรื่องสักทีนะ ตอนนี้ทั้งเมืองนั้นต่างพูดคุยกันเรื่องบ้านทอมสัน ที่สามแม่ลูกนั้นไม่ได้ใช้นามสกุลทอมสันอีกต่อไป ทั้งยังมีเรื่องที่เป็นข่าวลือก่อนหน้านี้เป็นความจริงทั้งหมด ทุกคนต่างเห็นใจเจ้าเด็กซนที่แม้จะพึ่งปรากฏตัวออกจากบ้านได้ไม่นานแต่ก็มีนิสัยที่น่ารักและเป็นกันเอง ยิ่งเป็นแบบนี้ก็ยิ่งทำให้ชาวเมืองสาปส่งสามแม่ลูกและมีการพูดกันว่าการติดคุกตลอดชีวิตนั้นดีแล้ว ไม่ควรปล่อยออกมาให้เป็นอันตรายต่อคนอื่น ที่สำคัญคือจะไม่เป็นอันตรายต่อเอลเลอร์ที่เป็นคนลากพวกนั้นเข้าคุกด้วยแล้วยังมีข่าวลืออีกเรื่องที่เป็นที่ฮือฮาและน่าแตกตื่น คือท่านรองเจ้ากรมแยกบ้านกันอยู่กับภรรยา แต่นั่นก็เป็นเพียงข่าวลือที่ไม่ได้รับการยืนยันจึงไม่ได้มีการพูดต่อกันมากมาย แต่ก็มีข่าวออกมาว่าเพราะภรรยาท่านเจ้ากรมที่เป็นเพื่อนกับแอนนานั้น พยายามที่จะช่วยแอนนาเลยทำให้ท่านรองเจ้ากรมนั้นไม่พอใจ แต่ก็นั่นแหละข่าวลือที่ออกมานั้นไม่ได้รับการยืนยันอย่างเป็นทางการสักอย่าง...“เป็นไงบ้างคะ หลังจากที่เรื่องจบแล้ว หนูมีความสุขขึ้นรึเปล่

  • เกิดใหม่เป็นนายซินแบบงง ๆ   บทที่ 24 ความยุติธรรมอยู่ที่ไหน

     บทที่ 24ความยุติธรรมอยู่ที่ไหน ทางด้านคนที่เกรย์ฟาส่งให้เดินทางไปตามหาป้ามาลีนั้น เมื่อผ่านไปหนึ่งวันได้ทำการส่งจดหมายมาว่าตอนนี้เจอป้ามาลีแล้วและป้าปลอดภัยดี ตอนนี้กำลังรวบรวมคนที่เคยเป็นคนของบ้านทอมสันตั้งแต่สมัยนายท่านทอมสันกลับไปที่บ้านมาลีเดินทางออกจากบ้านตั้งแต่ที่ได้ยินการพูดคุยระหว่างสามแม่ลูกกับท่านรองเจ้ากรมและภรรยา จึงได้รู้ว่าทางด้านภรรยาของท่านรองเจ้ากรมเป็นเพื่อนกับแอนนา ทางนั้นจึงติดต่อแล้วขอร้องให้รองเจ้ากรมยุติธรรมนั้นช่วยเหลือ ทางสามแม่ลูกนั้นแสดงละครใหญ่โตว่าโดนเอลเลอร์กลั่นแกล้ง หากเธอไม่ได้อยู่ด้วยทุกครั้งตอนเกิดเรื่องและไม่รู้จักนิสัยแม่ลูกพวกนี้มาก่อนอย่างที่ท่านรองเจ้ากรมนั้นได้รับรู้เธอก็คงเชื่อคำลวงเหล่านั้นคนพวกนั้นเล่าทั้งน้ำตาใส่ร้ายคุณหนูของเธอต่าง ๆ นานา ความจริงเรื่องนี้ไม่ต้องถึงมือรองเจ้ากรมเรื่องต่าง ๆ ก็สามารถจบได้อย่างยุติธรรม อีกทั้งคดีนี้ก็กำลังจะเสร็จสิ้นในวันพรุ่งนี้ หรือก็คือหลังจากวันที่ท่านรองเจ้ากรมมาที่บ้านทอมสันถึงแม้รองเจ้ากรมจะเชื่อมั่นในการทำงานของลูกน้องตัวเอง แต

  • เกิดใหม่เป็นนายซินแบบงง ๆ   บทที่ 23 สายสืบตัวจ้อย

     บทที่ 23สายสืบตัวจ้อย หลังจากที่ฟังเรื่องราวจากหนูทั้งหลายที่แย่งกันเล่า แม้จะต้องนำมาปะติดปะต่อเรื่องสักหน่อยแต่ก็พอเข้าใจได้ พวกเขาเลยรีบกลับไปที่บ้านของเกรย์ฟาเพื่อเร่งหารือกับท่านเจ้าเมืองว่าตอนนี้เรื่องนี้เป็นยังไงบ้าง หากมีการยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือจริง ๆ จะทำอย่างไรกันต่อก่อนออกมาเอลเลอร์ไม่ลืมกำชับให้บรรดาหนูนั้นดูแลตัวเองดี ๆ เพราะหากพวกนั้นเห็นมีหวังคงฆ่าทิ้งแน่ ตอนแรกเอลเลอร์เสนอให้มาด้วยกัน แต่เจ้าตัวเล็กทั้งหลายบอกว่าจะอยู่คอยสืบความให้ แม้เป็นห่วงแต่เจ้าหนูก็แสดงให้เห็นว่าห้าวันที่ผ่านมานั้นดูแลตัวเองได้ฟ้าที่มืดลงสนิทพอดีกับที่ทั้งสองคนเดินทางมาถึงบ้านของเกรย์ฟา พวกเขารีบเดินเข้าไปในบ้านเพราะเวลานี้ จาฟาร์น่าจะเดินทางกลับมาจากที่ทำงานแล้ว“พ่อครับ ผมพึ่งรู้เรื่องที่กรมยุติธรรมทำงานล่าช้า พ่อช่วยตรวจสอบให้หน่อยได้ไหมครับว่ามีคนยศใหญ่ลงมาช่วยเหลือสามแม่ลูกนั่นรึเปล่า เรื่องใหม่ที่ผมรู้มาเป็นอย่างนี้ครับ...” เกรย์ฟาเล่าเรื่องที่ได้รับรู้มาจากหนูทั้งสิบแปดตัวให้กับจาฟาร์ได้รับรู้“จริงเหรอ ช่วงน

  • เกิดใหม่เป็นนายซินแบบงง ๆ   บทที่ 22 การเตือนจากเพื่อนตัวน้อย

     บทที่ 22การเตือนจากเพื่อนตัวน้อย เอลเลอร์เริ่มกระวนกระวาย เมื่อป้ามาลีขาดการติดต่อนานเกินไป เขารอให้เกรย์ฟากลับมาจากที่ทำงานเพื่อปรึกษาเรื่องนี้ อาจจะต้องกลับไปดูที่บ้านทอมสัน หากไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็ดีไปหลังจากนั้นไม่นานเกรย์ฟาก็ได้กลับจากที่ทำงาน เอลเลอร์ก็พุ่งเข้าไปหาทันที“พี่เกรย์ หนูมีอะไรจะปรึกษาค่ะ”“ครับ มีอะไรครับ”“ป้ามาลี ไม่ส่งจดหมายมาหาหนูห้าวันแล้ว ไม่รู้ว่าเป็นอะไรรึเปล่า พี่ช่วยพาหนูไปดูหน่อยได้ไหม” ตอนนี้เอลเลอร์ร้อนใจเป็นอย่างมาก เขามามีความสุขอยู่บ้านนี้จนลืมไปว่าป้ามาลีอาจตกอยู่ในอันตรายได้“ได้สิครับ ให้พี่ส่งคนไปก่อนดีไหมครับ เดี๋ยวเป็นยังไงให้เขารายงานมาแล้วเราค่อยมาคิดอีกที”“พี่เกรย์ หนูอยากไปเองมากกว่า พี่พาหนูไปหน่อยได้ไหม ยังไงก็มีเจ้าหน้าที่กรมยุติธรรมอยู่แล้ว ไม่น่ามีอะไรหรอก”“ได้ครับ เดี๋ยวพี่ขอเตรียมตัวสักครู่นะครับ เดี๋ยวพี่ไปด้วยเอาคนของเราไปด้วยแล้วกันนะครับ”“ครับ หนูรอนะ”เกรย์ฟาเมื่อเข้าไปเตรียมพร้อมเสร็จแล้วก็สั่งคนเตรียมตั

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status