Beranda / รักโบราณ / เขาน่ะหรือคลั่งรักข้า! / บทที่ 20 บุตรเขยผู้เก่งกาจ (3/4)

Share

บทที่ 20 บุตรเขยผู้เก่งกาจ (3/4)

last update Terakhir Diperbarui: 2025-06-08 22:00:09

          “หากท่านกล่าวเช่นนี้ ข้าหรือจะกล้าหักหาญน้ำใจท่าน” นางตอบรับด้วยรอยยิ้มก่อนจะพาเขาไปยังร้านขายเครื่องประดับของตระกูลพาน เพื่อเพิ่มกำไรให้แก่ท่านลุง

            ‘ฮุ่ยหลานซี’ ที่ตอนนี้กลายเป็น ‘จิ้นหลานซี’ แล้ว พาว่าที่ฮูหยินของตนเดินเล่นไปทั่วย่านการค้าของเมืองซีหลิง หวังให้บรรดาคุณชายที่พาแม่สื่อไปเยือนจวนตระกูลพานได้ตระหนักและรับรู้ว่าแท้จริงแล้วสตรีที่พวกเขาหมายปองมีเจ้าของแล้ว

            “วันนี้ขอบคุณท่านมากนะเจ้าคะ ที่ซื้อข้าวของให้ข้ามากมาย” นางกล่าวขอบคุณบุรุษที่เดินมาส่งนางที่เรือนหลังจากรับสำรับเย็นเสร็จแล้ว

            “อีกไม่นาน เงินของข้าก็คือของเจ้า ดังนั้นข้าไม่ตระหนี่กับว่าที่ฮูหยินของตนหรอก”

            “เรายังไม่ได้หมั้นหมายกันเสียหน่อย ข้าจะเป็นว่า

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • เขาน่ะหรือคลั่งรักข้า!   บทที่ 21 ร่วมกราบไหว้ฟ้าดินด้วยความเต็มใจ (4/7)

    “ข้าว่าแท้จริงเขาอยากแต่งตั้งแต่สามเดือนก่อนแล้ว แต่จนใจที่ไม่มีฤกษ์ดีเลย จึงพยายามเสาะหานักพรต ไต้ซือที่พอจะหาฤกษ์ดีที่รวดเร็วได้ จนได้ฤกษ์นี้มา ซึ่งเป็นเพียงฤกษ์เดียวที่จะสามารถทำให้เขาได้แต่งฮูหยินภายในปีนี้ได้” นอกนั้นต้องรอนานถึงปีหน้า “ใต้เท้าจิ้นช่างมีความพยายาม” “แต่ก็แพ้ข้า เพราะนอกจากข้ามีความพยายามแล้วข้ายังแข็งแรงมาก” “เจ้าค่ะ ท่านพี่ของข้าเก่งกาจที่สุด ทุกวันนี้ข้าหลงท่านจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว” คนผู้นี้ชอบให้นางชมเชยเช่นนี้บ่อยครั้ง หากนางไม่ยอมเอ่ยปากชมเขา ค่ำคืนนั้นเขาจะรุกเร้านางจนนางไม่ได้หลับไม่ได้นอนเอาแต่ส่งเสียงร้องครวญครางไม่หยุด “ข้าก็รักและหลงเจ้ายิ่งนัก ฮูหยินของข้า” หลวนจิ้นฝานกอดฮูหยินของตนเอาไว้ด้วยความรัก 

  • เขาน่ะหรือคลั่งรักข้า!   บทที่ 21 ร่วมกราบไหว้ฟ้าดินด้วยความเต็มใจ (3/7)

    ‘ที่ผ่านมาข้าเข้าใจผิดใช่หรือไม่’ ยามนั้นที่นางใช้มือช่วย มิใช่ปลดปล่อยครั้งเดียวเขาก็หมดแรงแล้วหรือ “ครานี้เจ้ากระจ่างแจ้งแก่ใจแล้วใช่หรือไม่ ว่าข้านั้นหาได้อ่อนหัด และข้าก็แข็งแรงมากพอจะทำให้เจ้าหลงใหลข้า” คำกล่าวของเขาทำให้ดวงหน้าหวานแดงก่ำด้วยความเขินอาย แท้จริงวันนั้นเขาแกล้งหลับ ‘ปลดปล่อยแค่ครั้งเดียวก็หมดแรงแล้วหรือ ช่างอ่อนหัดยิ่งนัก หากอยากให้สตรีหลงใหลท่านต้องแข็งแรงกว่านี้ เข้าใจหรือไม่’ นั่นคือวาจาที่นางกล่าวกับบุรุษที่นอนหมดแรงจนเข้าสู่ห้วงนิทราหลังจากที่ขอให้นางใช้มือช่วยเขาปลดปล่อย “ที่แท้เป็นข้าที่หลวมตัวให้หมาป่าห่มหนังแกะเช่นท่าน” “เจ้าจงจำไว้ว่าต่อนี้อย่าได้ดูแคลนสามีเรื่องอุ่นเตียงเด็ดขาด มิเช่นนั้นเจ้าอาจจะไม่มีแรงแ

  • เขาน่ะหรือคลั่งรักข้า!   บทที่ 21 ร่วมกราบไหว้ฟ้าดินด้วยความเต็มใจ NC+++(2/7)

    “เช่นนั้นก็อย่าได้ชักช้าเลย” กล่าวจบเขาก็โอบรั้งเอวคอดกิ่วของนางให้เข้ามาแนบชิด มือใหญ่จับใบหน้าเล็กเอาไว้ก่อนจะกดริมฝีปากลงบนกลีบปากสีอ่อน ลิ้นร้อนบุกรุกเข้าโพรงปากนุ่มเกี่ยวกระหวัดพัวพันปลุกเร้าความปรารถนา ความสัมผัสวาบหวามทำให้นางอ่อนระทวย อาภรณ์ถูกถอดออกอย่างเร่งรีบ รู้ตัวอีกคราทั้งนางและเขาก็เปลือยเปล่า เขาดันตัวให้นางเอนกายนอนลงบนเตียง มือใหญ่ลูบไล้ไปตามผิวกายอ่อนนุ่ม ก้อนเต้าหู้อวบอิ่มสั่นไหวไปตามการขยับตัวยั่วเย้าให้เขาสัมผัสและเคล้นคลึงมัน ยอดอกชูชันทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะหยอกเย้าด้วยปลายลิ้นก่อนจะดูดกลืนอย่างหิวกระหาย “อ๊า...” เหลียงจิ่วเม่ยส่งเสียงร้องครวญครางพลางบิดกายไปมาอย่างรัญจวน เมื่อหยอกเย้ายอดอกอวบอิ่มจนพอใจแล้ว เขาเลื่อนกายลงสู่ตรง

  • เขาน่ะหรือคลั่งรักข้า!   บทที่ 21 ร่วมกราบไหว้ฟ้าดินด้วยความเต็มใจ (1/7)

    21 ร่วมกราบไหว้ฟ้าดินด้วยความเต็มใจ ด้านแคว้นซีหนาน หลังจากได้มีการจัดงานเลี้ยงต้อนรับภายในวังหลวงอย่างอบอุ่นแล้ว ฮ่องเต้จงเจียเย่ที่ปลื้มปีติเพราะได้พบเจอทายาทเพียงคนเดียวของพี่สาวฝาแฝด รีบออกราชโองการแต่งตั้งเหลียงจิ่วเม่ยให้เป็นองค์หญิงขั้นหนึ่งมีพระราชทินนามว่า ‘จงจิ่ว’ มีบรรดาศักดิ์เทียบเท่าองค์หญิงที่ประสูติแต่ฮองเฮาเพื่อชดเชยความรู้สึกผิดในใจของพระองค์เอง 

  • เขาน่ะหรือคลั่งรักข้า!   บทที่ 20 บุตรเขยผู้เก่งกาจ (4/4)

    พรึ่บ! ทว่าบุรุษที่อยู่ในสภาพเมามายเมื่อครู่กลับดึงรั้งตัวนางอย่างแรงจนเสียหลักเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเขา “ที่เมืองซีหลิงหนาวยิ่งนัก คืนนี้เจ้านอนกับข้าได้หรือไม่” น้ำเสียงกระจ่างใสที่ไม่ใกล้เคียงกับคนเมา ทำให้นางรู้ได้ทันทีว่าเขาแสร้งทำ “นี่ท่าน! แกล้งเมาหรือเจ้าคะ” นางดิ้นเล็กน้อย “หากข้าไม่แกล้งเมา เจ้าคิดว่าสุราจะหมดไปกี่ไหกัน” เอาตัวรอดเก่งเหลือเกิน คนผู้นี้ช่างเจ้าเล่ห์ยิ่งนัก... “เช่นนั้นท่านก็นอนเถิดเจ้าค่ะ” นางพยายามแกะมือเขาออกเพื่อลุกจากเตียง “เจ้านอนกับข้าที่นี่ไม่ได้หรือ” จิ้นหลานซีจับ

  • เขาน่ะหรือคลั่งรักข้า!   บทที่ 20 บุตรเขยผู้เก่งกาจ (3/4)

    “หากท่านกล่าวเช่นนี้ ข้าหรือจะกล้าหักหาญน้ำใจท่าน” นางตอบรับด้วยรอยยิ้มก่อนจะพาเขาไปยังร้านขายเครื่องประดับของตระกูลพาน เพื่อเพิ่มกำไรให้แก่ท่านลุง ‘ฮุ่ยหลานซี’ ที่ตอนนี้กลายเป็น ‘จิ้นหลานซี’ แล้ว พาว่าที่ฮูหยินของตนเดินเล่นไปทั่วย่านการค้าของเมืองซีหลิง หวังให้บรรดาคุณชายที่พาแม่สื่อไปเยือนจวนตระกูลพานได้ตระหนักและรับรู้ว่าแท้จริงแล้วสตรีที่พวกเขาหมายปองมีเจ้าของแล้ว “วันนี้ขอบคุณท่านมากนะเจ้าคะ ที่ซื้อข้าวของให้ข้ามากมาย” นางกล่าวขอบคุณบุรุษที่เดินมาส่งนางที่เรือนหลังจากรับสำรับเย็นเสร็จแล้ว “อีกไม่นาน เงินของข้าก็คือของเจ้า ดังนั้นข้าไม่ตระหนี่กับว่าที่ฮูหยินของตนหรอก” “เรายังไม่ได้หมั้นหมายกันเสียหน่อย ข้าจะเป็นว่า

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status