Share

บทที่ 22

Author: แผ่นแป้งแห่งเหมันต์
ซางเป่ยเฉินรีบเดินทางกลับประเทศในคืนนั้น เขาได้รับทราบจากเลขาฯ ว่า ก่อนที่เขาจะรีบร้อนไปยังประเทศฝรั่งเศสนั้น เขาเคยพูดในงานเลี้ยงว่า "ลู่รั่วซีคือภรรยาของเขา"

คนที่มีเจตนาในงานนั้นได้บันทึกเรื่องนี้ไว้ และใช้มันข่มขู่คณะกรรมการบริษัทซางให้จ่ายเงินก้อนโตเป็นค่าปิดปาก

สิ่งนี้ทำให้คณะกรรมการบริษัทโกรธแค้นอย่างมาก พวกเขาเชื่อว่าตระกูลลู่อยู่เบื้องหลัง จึงได้จ้างแฮ็กเกอร์หลายคนให้เจาะระบบบริษัทตระกูลลู่ และขโมยความลับทางการค้าจำนวนนับไม่ถ้วน

ทันทีที่ความลับเหล่านั้นถูกเปิดเผย ราคาหุ้นของตระกูลลู่ก็จะตกต่ำ ย่อมนำไปสู่การล้มละลาย และเป็นหนี้จำนวนมหาศาลอย่างแน่นอน

เมื่อซางเป่ยเฉินกลับมาถึงห้องประชุมคณะกรรมการ เขาก็ได้ยินบรรดาผู้ก่อตั้งอาวุโสหัวเราะเยาะกัน

"คราวนี้ตระกูลลู่ตายแน่ ในความลับเหล่านี้ไม่เพียงแต่มีผลงานชั่วชีวิตของท่านประธานลู่เท่านั้น แต่ยังมีเรื่องความลับที่ลูกชายของเขาลู่อี้เจ๋อพัวพันกับการติดสินบนอีกด้วย เมื่อเรื่องถูกเปิดเผย ตระกูลลู่ไม่เพียงแต่จะถูกประณามจากทุกวงการ แต่อาจจะต้องโทษจำคุกทุกคนในครอบครัวหลายปีด้วยซ้ำ"

"ลูกสาวสองคนของเขาก็หนีไม่พ้นใช่ไหม? แม้ว่าลูกสาวคนเล็ก
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เงาจันทร์บางๆ ยามอรุณ   บทที่ 23

    ข่าวไฟไหม้ตึกระฟ้าของตระกูลซางได้พุ่งติดเทรนด์ฮอตบนโซเชียลมีเดียในคืนนั้น สร้างความตกตะลึงไปทั่วประเทศส่วนตระกูลลู่ที่อยู่ต่างประเทศ ทราบข่าวนี้เมื่อ 5 วันหลังจากเกิดเหตุพ่อแม่ของเธอรู้สึกเสียดายอย่างมาก แต่ลู่เฉียวเฉียวและลู่อี้เจ๋อกลับรู้สึกว่าตระกูลซางได้รับผลกรรมของตัวเอง"ตระกูลซางเล่นงานตระกูลลู่ของเรามาหลายชั่วอายุคนแล้ว วันนี้พินาศด้วยน้ำมือตัวเอง ก็ถือว่าถูกกรรมตามสนอง" ลู่เฉียวเฉียวแสดงความไม่พอใจอย่างยิ่งลู่อี้เจ๋อเห็นด้วย ทว่าแม่ของเธแก็เตือนขึ้นมาในขณะนั้น "ทุกคนอย่าบอกเรื่องนี้กับรั่วซีนะ เดือนหน้าก็ถึงวันแต่งงานของนางแล้ว อย่าให้เรื่องเน่าๆ แบบนี้มากระทบอารมณ์ของเธอเด็ดขาด"ทุกคนในครอบครัวพยักหน้าเห็นด้วย พ่อของเธอจึงซ่อนหนังสือพิมพ์ที่ลงข่าวในประเทศฉบับนี้ไว้ใต้โต๊ะกาแฟโดยมีพาดหัวข่าวเผยให้เห็นว่า "ความขัดแย้งภายในตระกูลซางก่อให้เกิดไฟไหม้ครั้งใหญ่ ผู้ก่อตั้งอาวุโสถูกฝังในกองเพลิง"...ผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียวจากเหตุเพลิงไหม้ครั้งนั้นคือซางเป่ยเฉินแม้เขาจะไม่ตาย แต่ทั่วทั้งร่างกายก็ถูกไฟคลอกจนเสียโฉม ใบหน้าอันหล่อเหลาถูกทำลาย จนไม่มีใครสามารถจำหน้าเขาได้อีก

  • เงาจันทร์บางๆ ยามอรุณ   บทที่ 22

    ซางเป่ยเฉินรีบเดินทางกลับประเทศในคืนนั้น เขาได้รับทราบจากเลขาฯ ว่า ก่อนที่เขาจะรีบร้อนไปยังประเทศฝรั่งเศสนั้น เขาเคยพูดในงานเลี้ยงว่า "ลู่รั่วซีคือภรรยาของเขา"คนที่มีเจตนาในงานนั้นได้บันทึกเรื่องนี้ไว้ และใช้มันข่มขู่คณะกรรมการบริษัทซางให้จ่ายเงินก้อนโตเป็นค่าปิดปากสิ่งนี้ทำให้คณะกรรมการบริษัทโกรธแค้นอย่างมาก พวกเขาเชื่อว่าตระกูลลู่อยู่เบื้องหลัง จึงได้จ้างแฮ็กเกอร์หลายคนให้เจาะระบบบริษัทตระกูลลู่ และขโมยความลับทางการค้าจำนวนนับไม่ถ้วนทันทีที่ความลับเหล่านั้นถูกเปิดเผย ราคาหุ้นของตระกูลลู่ก็จะตกต่ำ ย่อมนำไปสู่การล้มละลาย และเป็นหนี้จำนวนมหาศาลอย่างแน่นอนเมื่อซางเป่ยเฉินกลับมาถึงห้องประชุมคณะกรรมการ เขาก็ได้ยินบรรดาผู้ก่อตั้งอาวุโสหัวเราะเยาะกัน"คราวนี้ตระกูลลู่ตายแน่ ในความลับเหล่านี้ไม่เพียงแต่มีผลงานชั่วชีวิตของท่านประธานลู่เท่านั้น แต่ยังมีเรื่องความลับที่ลูกชายของเขาลู่อี้เจ๋อพัวพันกับการติดสินบนอีกด้วย เมื่อเรื่องถูกเปิดเผย ตระกูลลู่ไม่เพียงแต่จะถูกประณามจากทุกวงการ แต่อาจจะต้องโทษจำคุกทุกคนในครอบครัวหลายปีด้วยซ้ำ""ลูกสาวสองคนของเขาก็หนีไม่พ้นใช่ไหม? แม้ว่าลูกสาวคนเล็ก

  • เงาจันทร์บางๆ ยามอรุณ   บทที่ 21

    หลังจากนั้นพักหนึ่ง ซางเป่ยเฉินก็ยังคงอยู่ในประเทศฝรั่งเศส เพื่อพยายามขอการให้อภัยจากลู่รั่วซีแต่ลู่อี้เจ๋อได้เริ่มส่งคนมาบีบบังคับให้ซางเป่ยเฉินเซ็นชื่อในใบหย่าแล้ว ทว่าซางเป่ยเฉินก็ยังคงไม่ยอม ทำให้ลู่อี้เจ๋อต้องใช้กลยุทธ์ที่ "ไม่เป็นทางการ"ทั้งข่มขู่ คุกคาม และใช้ความรุนแรง... ทำทุกอย่างที่ควรทำ บอดี้การ์ดที่ซางเป่ยเฉินนำติดตัวมาก็สามารถต่อสู้กับคนของตระกูลลู่ได้อย่างสูสี บอดี้การ์ดของตระกูลลู่ไม่สามารถเข้าใกล้ซางเป่ยเฉินได้เลย ไม่ต้องพูดถึงการได้ลายเซ็นของเขาทั้งสองฝ่ายไม่ยอมแพ้ ทำให้สถานการณ์เข้าสู่จุดเดือดในที่สุด ในคืนหนึ่ง การเข้ามามีส่วนร่วมของจิ้นจือหรานก็ทำให้ซางเป่ยเฉินได้ลิ้มรสความเจ็บปวดที่ทนไม่ได้วันนั้น จิ้นจือหรานโทรศัพท์หาซางเป่ยเฉิน เชิญเขามาที่บ้านตระกูลจิ้นเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับลู่รั่วซีเมื่อซางเป่ยเฉินเดินเข้าไปในคฤหาสน์ตระกูลจิ้น เขาก็ได้ยินเสียงแปลกๆ ดังมาจากสวนเสียงนั้นฟังดูเร้าอารมณ์อย่างยิ่ง และเสียงผู้ชายก็ฟังดูเหมือนจิ้นจือหรานซางเป่ยเฉินเดินตามเสียงไป เมื่อมาถึงพุ่มกุหลาบในสวน เขาก็เห็นลู่รั่วซีกับจิ้นจือหรานกอดจูบกันอย่างดูดดื่ม!ม่านตาของซ

  • เงาจันทร์บางๆ ยามอรุณ   บทที่ 21

    ทว่าซางเป่ยเฉินกลับหัวเราะเยาะตัวเอง เขาไม่เชื่อคำพูดของลู่รั่วซี เขาค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้ น้ำฝนจากตัวเขาหยดลงบนพื้นพรม ค่อยๆ ซึมเป็นวงเปียกชื้นเหมือนกับความรู้สึกของเขาในตอนนี้"คุณไม่รักผมไม่ได้" เขาพิจารณาสีหน้าของลู่รั่วซี พยายามค้นหาร่องรอยของการโกหก "คุณทุ่มเทเพื่อผมมากมาย คุณตามจีบผมถึง 6 ปีเต็ม จะเป็นไปได้อย่างไรที่จะบอกว่าไม่รักก็ไม่รัก?"ลู่รั่วซียิ้มอย่างขมขื่น เงยหน้าขึ้น แล้วกล่าวทีละคำ"ซางเป่ยเฉิน ที่แท้คุณก็รู้ว่าฉันทุ่มเทเพื่อคุณมาก?"น้ำเสียงของนางเต็มไปด้วยการประชดประชัน ทำให้หัวใจของเขาถูกบีบรัดอย่างแรง เจ็บปวดราวกับหายใจไม่ออก"เพราะผมรู้ว่าคุณทุ่มเทเพื่อผมมาก คราวนี้ผมถึงต้องมาพาคุณกลับไป" ซางเป่ยเฉินมองนางอย่างอ้อนวอน "รั่วซี ผมผิดไปแล้ว ผมทำเรื่องที่ขอโทษคุณไม่ได้มากมายในอดีต แต่ตอนนี้ผมยอมรับผิดกับคุณแล้ว คุณให้โอกาสผมสักครั้ง ให้ผมชดเชยให้คุณอย่างดีเถอะ รั่วซี ให้โอกาสผมได้รักคุณ..."สีหน้าของลู่รั่วซีสงบนิ่ง มองเขาเหมือนกับมองคนแปลกหน้าที่ไม่สำคัญ เธอไล่เรียงข้อกล่าวหาของเขาตลอดหลายปีที่ผ่านมาอย่างเย็นชา"ซางเป่ยเฉิน คุณเอาอะไรมารักฉัน? คุณคู่ควรที่จะพู

  • เงาจันทร์บางๆ ยามอรุณ   บทที่ 19

    ในคืนที่พิธีหมั้นจบลงนั้น นอกบ้านก็เกิดพายุฝนฟ้าคะนองภายในห้องหนังสือของคฤหาสน์ตระกูลลู่ ลู่รั่วซีเล่าเรื่องการแต่งงานแบบลับๆ กับซางเป่ยเฉินทั้งหมดออกมาตั้งแต่การแอบคบกับเขาอย่างลับๆ ไปจนถึงการจดทะเบียนสมรสโดยที่ครอบครัวไม่รู้ ไปจนถึงการพ่ายแพ้ต่อการเดิมพันกับเมิ่งหนิง และความคับแค้นใจต่างๆ นานาที่ได้รับ... เธอสารภาพกับครอบครัวทั้งหมดหลังจากฟังเรื่องราวทั้งหมด สีหน้าของคนในตระกูลลู่ก็หนักอึ้งลู่รั่วซีคิดว่าทุกคนจะตำหนิที่มีอดีตกับลูกชายของตระกูลซาง แต่สิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจคือ พ่อแม่เสียใจเพียงแค่"ลูกสาวที่ดีของตระกูลลู่เรา เพียบพร้อมทั้งหน้าตาและอำนาจ กลับถูกซางเป่ยเฉินบีบบังคับมาถึงขั้นนี้"ลู่เฉียวเฉียวมองรอยแผลเป็นบนมือซ้ายของลู่รั่วซีด้วยความสงสาร ในดวงตาของเธอมีน้ำตาคลอ"ที่แท้คุณโกหกฉันว่าโดนน้ำมันร้อนลวก ที่จริงแล้วถูกกรดกำมะถันสาดใส่ ต้องเจ็บปวดขนาดไหนกัน..."ลู่อี้เจ๋อกำหมัดแน่นด้วยความโกรธ เขาคำรามอย่างเจ็บแค้น "ซางเป่ยเฉินกล้าทำกับน้องสาวของฉันขนาดนี้ ฉันไม่ปล่อยเขาไปแน่!"แต่ลู่รั่วซีกลับกล่าวว่า "พี่คะ ฉันไม่สนใจอีกต่อไปแล้ว เขาจะทำอะไรก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันอีก

  • เงาจันทร์บางๆ ยามอรุณ   บทที่ 18

    แขกเหรื่อภายในงานต่างพากันกระซิบกระซาบด้วยความประหลาดใจ"นั่นท่านประธานซางแห่งตระกูลซางใช่ไหม? เขามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไรกัน?""ตระกูลลู่กับตระกูลซางเป็นศัตรูกันมาหลายชั่วอายุคน ตระกูลลู่ไม่มีทางเชิญเขามาแน่""พวกคุณดูสิ สีหน้าของท่านประธานลู่ซีดเผือดไปแล้ว"ซางเป่ยเฉินไม่สนใจสายตาของผู้คน เขาเดินขึ้นไปบนเวที ในดวงตาของเขามองเห็นเพียงลู่รั่วซีเท่านั้น เขาหยุดยืนตรงหน้าเธอ แล้วกล่าวด้วยเสียงสะอื้น "รั่วซี ผมมารับคุณกลับบ้าน กลับไปกับผมเถอะ"ลู่รั่วซีตกตะลึงจนพูดไม่ออก ในหัวมีแต่ความคิดว่า ซางเป่ยเฉินมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?เขาจะรู้ได้อย่างไรว่าตัวเองมาที่ประเทศฝรั่งเศส?และเมื่อครู่เขาพูดว่ากลับบ้าน... เขาตามมาที่นี่เพื่อตามหาเธอจริงๆ หรือ?ไม่... นี่เป็นไปไม่ได้ ตอนนี้เขาควรอยู่กับเมิ่งหนิงอย่างมีความสุข ไม่จำเป็นต้องมาตามหาเธอเลยการที่เธอจากไป เป็นความสุขครั้งยิ่งใหญ่สำหรับเขาลู่รั่วซีถอยหลังไปหนึ่งก้าว เลือกที่จะยืนข้างจิ้นจือหราน และปฏิเสธซางเป่ยเฉินด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาอย่างยิ่ง: "ท่านประธานซาง ฉันไม่เข้าใจว่าคุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร แต่ฉันรู้ว่าตระกูลของเราไม่เคยมีความเ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status