ตอนที่ 3 หว่านเสน่ห์

“เห้ย มึง ไอ้เตอร์!” เสียงจ๊าบเพื่อนสนิทของโนเตอร์ดังขึ้นขณะที่พวกเขานั่งอยู่ที่โต๊ะม้าหินอ่อนในคณะวิศวะ “นั่นไง น้องดาหวัน คณะแพทย์ฯ คนสวย คนที่มึงบอกว่าเป็นคนเดียวที่ไม่หวั่นไหวกับความหล่อของมึงไง”

โนเตอร์หันไปมองดาหวันที่เดินผ่านมาในชุดนิสิตแพทย์สีขาวสะอาดตา ผมยาวดำสลวยของเธอพลิ้วไหวไปตามลม ดวงตาคมโตของเธอจ้องตรงไปข้างหน้าอย่างไม่สนใจใครเลย เห็นภาพนี้ทำให้ใจของโนเตอร์รู้สึกทั้งทึ่งและท้าทายไปพร้อมๆ กัน

“มึงนี่ก็ตอกย้ำกูจังนะ” โนเตอร์พูดพร้อมถอนหายใจพลางส่ายหัว แต่สายตากลับไม่ละไป จากดาหวัน

“กูว่ามึงติดใจยัยนี่จริงๆ ว่ะ” พี่จ๊าบยิ้มกว้าง “สาวๆ หลายคนมาติดมึงเป็นสิบ แต่ดาหวันกลับไม่สนใจเลย แบบนี้ยิ่งทำให้น่าสนใจใช่ป่ะล่ะ?”

โนเตอร์ยิ้มมุมปาก ความท้าทายนี้เป็นสิ่งที่เขาไม่เคยเจอมาก่อน “เออ กูยอมรับว่ามึงพูดถูก คนอื่นมองแต่ความหล่อของกู แต่ยัยนี่เหมือนจะมองข้ามทุกอย่าง...ยิ่งทำให้กูอยากจะรู้จักเธอมากขึ้นไปอีก”

“มึงนี่แปลกวะ” จ๊าบหัวเราะลั่น “ยิ่งโดนเมิน ยิ่งตาม”

โนเตอร์ยิ้มบางๆ ก่อนจะพิงหลังกับพนักม้าหินอ่อน “เฮอะ เดี๋ยวกูจะพิสูจน์ให้ดูก็แล้วกัน ว่าถึงจะสวยแต่โสด ดาหวันก็ไม่พ้นมือกูหรอก... คอยดูนะเว้ย”

โนเตอร์นั่งครุ่นคิดพร้อมกับขยับตัวอย่างไม่สบายใจในขณะที่จ๊าบยังคงหัวเราะเบาๆ ข้างๆ เขา “มึงช่วยคิดหน่อยดิว่าจะหว่านเสน่ห์ยังไงให้ดาหวันตกหลุมรัก” โนเตอร์พูดขึ้นในที่สุด หลังจากเงียบไปสักพัก

“มึงนี่นะ” จ๊าบยิ้มกว้างก่อนจะเอื้อมมือไปตบไหล่เพื่อน “ถึงมึงจะหล่อแค่ไหน แต่อย่าลืมว่า ยัยนั่นก็สวยใช่เล่น คนจีบเป็นดอกเห็ดเลยนะ”

โนเตอร์พยักหน้าเบาๆ พร้อมรอยยิ้มที่มีความมุ่งมั่นอยู่ในนั้น “เออน่ะ กูรู้... แต่กูก็อยากจะจีบยัยนี่ให้ติดไง เธอไม่เหมือนกับคนอื่น”

จ๊าบมองหน้าเพื่อนแล้วพยักหน้าเข้าใจ “กูว่ามึงต้องเล่นทีละนิด เอาแบบเนียนๆ อย่าให้ดูพยายามมากเกินไป เพราะดูท่าแล้วดาหวันคงจะไม่ชอบผู้ชายที่ทำตัวเด่นเกินหน้าเกินตา”

โนเตอร์ฟังแล้วเริ่มคิดตาม “แล้วกูต้องทำยังไงล่ะ? ปกติกูแค่ยืนเฉยๆ สาวๆ ก็เข้ามาแล้ว แต่ยัยนี่มันไม่ใช่ไง”

จ๊าบหัวเราะอีกครั้ง “กูว่ามึงต้องเปลี่ยนแผนหน่อยนะ เริ่มจากเป็นเพื่อนที่ดีก่อน อย่าเร่งรีบมาก ค่อยๆ ทำให้เธอเห็นว่ามึงไม่ได้มีดีแค่หล่อ แต่ก็เป็นคนที่เธอพึ่งพาได้ด้วย”

โนเตอร์พยักหน้า “เออว่ะ ฟังดูดี กูจะลองเริ่มจากตรงนี้ละกัน แต่บอกเลยนะเว้ย กูไม่มีทางยอมแพ้ง่ายๆ แน่”

“ก็ไม่ใช่ไอ้เตอร์แล้วล่ะถ้ายอมแพ้เร็วขนาดนั้น” จ๊าบตอบพลางยิ้ม ก่อนจะโบกมือให้โนเตอร์เริ่มแผนการของเขา

โนเตอร์นั่งคิดต่อไปพร้อมกับยิ้มมุมปาก ความท้าทายนี้ยิ่งทำให้เขารู้สึกอยากเอาชนะมากขึ้นเรื่อยๆ เขารู้ว่าเส้นทางที่จะพิชิตใจดาหวันไม่ได้ง่าย แต่ความดื้อดึงและเสน่ห์ของเขาอาจจะทำให้เธอหันมาสนใจเขาได้ในสักวันหนึ่ง.