Se connecterShare
บทที่ 102
Dernière mise à jour:
2025-11-11 23:55:21
Latest chapter
เธอเป็นของผม บทที่ 109
เมื่อรสาถูกพาตัวออกไปวินทัพก็หันกลับมาหาดารินทร์แล้วพาเธอเดินเข้าห้องไป ทิ้งให้ลูกน้องอีกสองคนยืนเฝ้าธามเอาไว้ ธามที่เห็นแบบนั้นก็เค่นหัวเราะออกมา“น่าสนใจดีนี่”เมื่อลากดารินทร์กลับเข้ามาภายในห้อง เขาก็จับข้อมือของเธอขึ้นมาดู ก็พบว่าช้ำจนขึ้นเป็นสีม่วง ๆ รอบข้อมือเลย“เจ็บหรือเปล่า” เขาถามด้วยน้ำเส
เธอเป็นของผม บทที่ 108
หลังจากที่ได้นอนพักไปหลายชั่วโมงดารินทร์ก็ตื่นขึ้นมา พบว่าเป็นช่วงเวลาสองทุ่มกว่าแล้ว ภายในห้องนอนของเธอถูกปิดมืดสนิท มีเพียงแสงไฟจากด้านนอกของเมืองเท่านั้นที่ส่องเข้ามาภายในความมืดของห้องที่มีเพียงเธออยู่ร่างบางลุกจากเตียงนอนช้า ๆ ก่อนจะเดินออกไปโซนห้องทำงานด้านนอก ก็พบว่าไร้เงาของเจ้าของห้องทำงาน
เธอเป็นของผม บทที่ 107
หลังจากที่ดารินทร์ป้อนข้าวคนดื้ออย่างวินทัพเสร็จเขาก็ยอมกินยาและเดินกลับเข้าไปนอนง่าย ๆ ดารินทร์จึงไปจัดการตัวเองเพื่อเตรียมตัวทำงานต่อ วันนี้เธอยังไม่ได้งีบหลับสักนาทีเลยด้วยซ้ำ“หาว~” ร่างบางหาวออกมาฟอดใหญ่ขณะที่กำลังเคีลยร์เอกสารในส่วนที่สำคัญเพื่อเตรียมให้คนป่วยเซ็นหลังตื่น“คุณดารินทร์…ยังไม่ได
เธอเป็นของผม บทที่ 106
หลังจากที่ลูกน้องของวินทัพเอาสิ่งที่ดารินทร์ต้องการมาให้แล้ว ร่างบางก็จัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าของเขาและตนเองจนแล้วเสร็จ กว่าจะเรียบร้อยก็ทำเอาร่างบางหอบเหนื่อยไปหลายรอบ เพราะเขาขัดขืนอยู่ตลอด แถมบางครั้งยังลืมตามามองค้อนใส่เธออีกด้วย หลังจากดารินทร์จัดการตัวเองเรียบร้อยก็เดินกลับมาหาเขาที่เตียงนอน ยื
เธอเป็นของผม บทที่ 105
เป็นไปตามคาด เขาไม่ได้กินยาจริง ๆ เพราะตั้งแต่ไปพบลูกค้ากลับมา เขาก็เตรียมตัวเข้าประชุมไม่ได้คิดสนใจจะกินยาเลย และผลของการดื้อของเขาก็คืออาการหวัดกินน่ะสิ เพราะเขากำลังนั่งซูดซ้าดน้ำหมูกที่ไหลออกมาเพราะพิษไข้อยู่“ไหวไหมคะ?” ดารินทร์เอ่ยถามหลังจากที่มีคนพูดจบแล้วเขาก็ใช้ทิชชู่แผ่นสุดท้ายของห่อไปแล้ว
เธอเป็นของผม บทที่ 104
คุณหญิงจิตกมลมองหน้าของดารินทร์ตาเขียวปั๊ด จากที่ไม่ชอบอยู่แล้วยิ่งไม่ชอบไปกันใหญ่“ปากดีให้ได้ตลอดแล้วกัน ออกไปได้แล้วฉันไม่อยากจะเสวนากับคนอย่างหล่อน” คุณหญิงจิตกมลพูดแล้วหันหน้าหนีทันทีดารินทร์เพียงดค้งให้เท่านั้นก่อนจะเดินออกจากห้องไป“ถือดีนัก” คุณหญิงจิตกมลว่าร่างบางลับหลังเบา ๆหนึ่งชั่วโมงต
Vous vous intéresseriez aussi à
