"ทำไมไม่ไปใส่เสื้อผ้า"
"ไม่มี" ร่างสูงเปลือยเปล่ามีเพียงผ้าขนหนูสีขาวปกปิดท่อนล่างนอนพิงหัวเตียงเล่นเกมส์ในมือถืออย่างสบายใจ "จิ๊ วุ่นวายมาก" คนตัวเล็กกลอกตามองบ่นอย่างเบื่อหน่ายกับคนตรงหน้า แต่ก็ยอมเดินไปหาเสื้อผ้าในตู้ให้เผื่อมีตัวไหนที่เขาพอจะใส่ได้ "อะ" "ของใคร?" มีชุดกีฬาของผู้ชายด้วยหรอวะ "คู่นอน" "อ๊ะ เป็นบ้าอะไรอีกเนี่ย" มือหนาดึงมือบางจนคนที่ไม่ทันตั้งตัวหน้าขมำมาจุ๊บลูกชายตัวโต ไอ้เราก็ตื่นง่ายซะด้วย... "ของใคร" "ตอบ!" ขอเคลียร์เรื่องนี้ก่อน อย่างอื่นค่อยว่ากันทีหลัง "จิ๊ ด้อมส่งมาให้" "เชื่อได้?" "ก็แล้วแต่" ดาราสาวสะบัดก้นกลมหันหลังไม่สนใจ ทำคนพี่อยากจะฟาดก้นให้หายมันเขี้ยว เพี๊ยะ! "ไอ้แก่โรคจิต" โรคจิต? แค่กับเธอนี่แหละ... ที่จริงผมเห็นป้ายแท๊คก็รู้แล้วว่าเป็นเสื้อใหม่ไม่ผ่านการใช้งานมาก่อน แค่อยากได้ยินจากปากเล็กๆ นั่นแค่นั้น แต่กว่าจะได้คำตอบที่ถูกใจเล่นเอารู้สึกเหนื่อยเหมือนกันนะ หรือเราจะแก่จริงๆ วะ เพื่อเป็นการยืนยันนอนยันว่าผมยังหนุ่มยังแน่นไม่ได้แก่ตามที่เธอชอบว่า ผมก็เลย... พรึ่บ! "จิ๊" ดึงผ้าขนหนูผืนเดียวที่มีโยนไปปลายเตียงข้างๆ ตรงที่เธอนั่ง บิดตัวไปมาเล็กน้อยให้พอหายเมื่อย แล้วค่อยๆ แกะเสื้อกับกางเกงออกมาจากถุงพลาสติกส่งให้คนตัวเล็กช่วยถืออย่างบังคับ เริ่มใส่กางเกงปกปิดอาวุธร้ายที่กำลังตื่นทั้งที่ไม่อยากใส่เท่าไหร่ และสุดท้ายยื่นมือไปแบขอเสื้อจากคนที่นั่งหน้าแดงมองตาขวาง 'หึ' แกล้งเด็กก็สนุกอยู่นะ "พรุ่งนี้ไปไหนปะ" "ไม่ พักร่าง" "..." คนพี่ชะเง้อมองคนน้องที่กำลังนั่งเช็คคาเลนดาร์ "ลุง วันนี้นับเป็นหนึ่งวันนะ" "เพราะงั้น วีคนี้เหลือสามวัน" พูดเองเออเองลงคาเลนดาร์เอง คิดว่ายอม? "อย่ามามั่ว" "ยังไม่นับ" "ไม่รู้แหละ ฉันนับ" นับได้ยังไงวะ ตั้งใจจะมานอนจับมือเฉยๆ อย่างนี้ผมก็เสียเปรียบหน่ะสิ! "นับ?" "อืม" คนตัวเล็กก้มหน้าก้มตาดูตารางงาน ไม่รู้ถึงภัยที่กำลังคืบคลานเข้ามาในไม่ช้า กรี๊ดดด "โอ๊ย ฮ่าๆๆ" สองมือหนาจั๊กจี้เอวบางหยุกหยิกราวกับรู้จุดอ่อนมาก่อน รู้นั่นแหละ พึ่งอ่านเจอในเพจแฟนด้อมของเธอเมื่อครู่ "วันนี้ห้ามนับ" "พอ พอแล้ว ฮ่าๆๆ" ร่างบางดิ้นหนีไปมาจนนอนหงายลงไปกับเตียงสีขาว พยายามขยับหนีมือซุกซน แต่หนีเท่าไหร่ก็หนีไม่พ้นเพราะคนตัวโตตามมาคร่อมล็อคขาเธอเอาไว้ จนเธอหมดหนทางสู้ "วีคนี้เหลือกี่วัน" ตอบให้ถูกใจพี่นะหนู "สาม อ๊ะ สี่" "สี่วัน" "หึ" ก็แค่นี้ ชอบให้ออกแรงอยู่เรื่อย คนตัวโตทาบตัวลงไปทับร่างบางราวกับตัวเองตัวเบาหวิว ซุกหน้าเข้าไปซบซอกคอหอมๆ หอมกลิ่นอาบน้ำกลิ่นเดียวกับเขา แต่แปลกที่เขากลับรู้สึกว่ามันหอมกว่ากลิ่นบนตัวเขามาก พยายามข่มอารมณ์ให้อาวุธร้ายที่กำลังดันหน้าขาเรียวให้สงบลงไวไว เพราะอยากให้ร่างนุ่มนิ่มได้นอนพักเก็บแรงไว้สู้กันต่อในวันพรุ่งนี้ "ลุกได้แล้ว ง่วง" "นิ่งๆ" เสียงแหบพร่าเตือนคนใต้ร่างไม่ให้ขยับจนเขาไม่สงบ ก่อนจะพลิกตัวทั้งเขาและเธอให้นอนตะแคงสอนแขนแกร่งเข้าไปให้คนตัวเล็กหนุนแทนหมอน ขยับตัวเข้าไปเล็กน้อยให้ได้ซุกหน้าลงบนผมหนา ส่งมืออีกข้างวางทาบผ่านเอวบางลูบหน้าท้องเนียนลื่นเบาเบาราวกับกล่อมเด็กดื้อให้นอนฝันดี "เธอ" "หืม" "อยาก" "..." ใบหน้าสวยเห่อร้อนทันทีที่เขาบอกความต้องการ ทั้งที่ได้ยินเสียงลมหายใจสม่ำเสมอเหมือนว่าเขาหลับสนิทไปแล้วแท้ๆ ทั้งที่คิดว่าคืนนี้ตัวเองจะได้นอนหลับสบายสักหน่อย กระทั่งเสียงแหบพร่าที่ฟังดูก็รู้ว่าพยายามข่มอารมณ์ตัวเองเอาไว้บอกกัน ทำใจดวงนี้เต้นระรัวขึ้นมาอีกครั้ง ทำไมต้องหวามไหวไปตามเขาด้วยนะ "อยากนอน" "อืม" ฟังดูก็รู้ว่านอยด์ เอาแต่ใจชะมัดเลย "..." "จิ๊" สุดท้ายคนตัวเล็กก็ข่มตานอนไม่หลับ พลิกตัวเข้าหาคนโตกว่า ทำใจกล้าส่งมือนุ่มเข้าไปทักทายเจ้ามังกรยักษ์ที่ไม่ยอมหลับยอมนอนแถมพองตัวใหญ่เกินกว่าที่มือของเธอจะโอบได้รอบ "ฮึ่ม" "ฝะ ฝัน" ความซุกซนของคนน้องทำคนพี่อย่างเขาว้าวุ่นไปหมด มือนุ่มๆ บีบๆ นวดๆ ราวกับอยากทำความรู้จักกับมังกรร้ายตัวนี้ ก่อนจะรูดขึ้นรูดลงอย่างนึกสนุก ใช้นิ้วไล่วนส่วนบนปลายหยักอันแสนบอบบางที่ไหวต่อสัมผัสจากความนุ่มนิ่มหยอกล้อให้คนตัวโตปั่นป่วนที่สุด บอกแล้วไง ว่าจะทำให้เขามีแค่ฉันคนเดียว "อ่าาา" จนกระทั่งร่างสูงเกร็งกระตุก อุณหภูมิของเจ้ามังกรยักษ์สูงขึ้นถึงขีดสุด ปลดปล่อยน้ำสีขาวพุ่งออกมาเปรอะเปื้อนมือซุกซนจนล้นออก ทำคนพี่เบาสบายตัวไม่น้อย จุ๊บ "แสบนักนะ" มือใหญ่ประคองหน้าเล็กขึ้นมารับรางวัลเป็นจูบอันแสนหวานนานหลายนาที ก่อนจะถอนออกให้คนเก่งได้พักหายใจ มองเธออย่างคาดโทษที่กล้ามาแกล้งเขาไว้ก่อน เอื้อมไปหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดความเหนียวเหนอะหนะบนมือบางอย่างเบามือ และอุ้มพาคนน้องไปล้างทำความสะอาด กลับมานอนพร้อมกัน คราวนี้...นอนจริงๆ "นอนได้ยัง" "หึ ได้ครับน้องฝัน" #พี่ฟิล์มไหวมั้ย นอนนะนอน🤭 #อ่านเพลินๆ สบายๆ ฟินๆ กันเหมือนเดิมนะคะ"มามี๊เสร็จยังครับ" ตั้งแต่ที่เขารู้ว่ามีเบบี๋น้อยมานอนขดตัวอยู่ในท้องของฉันตั้งแต่วันนั้น เขามักจะทำเสียงเล็กเสียงน้อยแล้วก็มีหางเสียงเสมอ ไม่เว้นแม้แต่เวลาที่อยากกวนประสาทฉันด้วย เพราะเขามั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าเบบี๋ตัวน้อยจะเป็นผู้หญิง แต่ที่จริงถ้าเป็นผู้ชายเขาก็ไม่ติดหรอก เขาบอกว่าจะได้มีเพื่อนไปเตะฟุตบอลตอนเย็น กลัวจะพากันไปเที่ยวซะมากกว่า ฉันว่าต้องเป็นแบบที่ฉันคิดแน่ๆ"เสร็จแล้วค่ะปะป๊า""ทำไมใส่ชุดนี้คะ" ฉันก้มมองดูชุดตัวเองตามสายตาที่เขาไล่มอง ปกตินะ...เสื้อยืดสีขาวเอวลอยกับกางเกงผ้าขายาว สบายๆ ต้องใส่ตอนนี้แหละ ถ้าท้องโตกว่านี้คงใส่ไม่ค่อยสวยและไม่สบายเท่าไหร่"ไปกินอาหารญี่ปุ่นร้านพี่ไอไม่ใช่หรอ""กะ ก็ใช่ แต่ปะป๊าอยากให้มามี๊ใส่เดรสสวยๆ มากกว่า" แปลกอยู่นะ ปกติถ้าไปร้านใกล้ๆ แถวนี้หรือร้านพี่ไอ ฉันก็ใส่แบบนี้ได้นี่นา หรือว่าแพ้ท้องอีกแล้ว ถึงได้งอแงอารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ แบบนี้มือหนาของเขาดันแผ่นหลังเล็กเบาเบาให้เดินกลับเข้าไปในห้องนอนอีกครั้ง ก่อนจะเปิดตู้เสื้อผ้าเลือกเดรสยาวสีขาวแขนตุ๊กตาที่เขาชอบให้เธอเปลี่ยน คนตัวเล็กก็รับไปเปลี่ยนอย่างตามใจ เห็นแก่ที่เขาแพ้ท้องแทนเธอมาหลา
ก๊อก ก๊อก ก๊อก"เดี๋ยวฝันไปเปิดเอง" คนตัวเล็กชะโงกหน้าขาวใสมาจากตู้เย็นอาสาเป็นคนไปเปิดประตูรับแขก เพราะผมนอนดมยาดมหมดแรงอยู่บนโซฟาหลังจากวิ่งเข้าวิ่งออกไปโก่งคออาเจียนในห้องน้ำมาสามรอบได้"สวัสดีค่ะพี่เลนส์" "ค่ะ"ปึก! "ไม่ต้องมาคะขากับเมียกู!" หมอนอิงลอยไปกลางอากาศพร้อมกับสายตาอาฆาตและเสียงเข้มๆ จากผม น่าเสียดายดันลอยไปตกใส่มือไอ้แฝดเสียได้ ถ้าไม่ติดว่ากำลังเวียนหัวอยู่คงได้วิ่งไปกระโดดถีบสักทีสองที"ไงมึง ถึงกับไปทำงานไม่ไหว?" ยังจะเดินยิ้มหน้าระรื่นเข้ามาใกล้เหมือนชอบอกชอบใจที่เห็นผมอยู่ในสภาพไม่มีแรงแบบนี้"เออ กูขอพักสักสองสามวัน" "มึงประชุมแทนกูไปก่อน" ช่วงนี้งานสายการบินค่อยข้างลงตัวไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง เพราะงั้นพี่ชายของผมคนนี้สามารถปลีกตัวมาประชุมโครงการต่างๆ แทนผมได้ สบายมาก"ค่าโอทีกู?" ซีอีโอสายการบินยักษ์ใหญ่เรียกร้องขอค่าโอที เหลือจะเชื่อ! "ไอ้พี่เวร กูเป็นน้องมึงนะ" "สองนาทีกูไม่นับ" ปึก! เวลานี้เราสองคนก็ไม่ต่างจากเด็กน้อย ปาหมอนใส่กันไปกันมาอย่างไม่มีใครยอมกัน จนเมียผมถึงกับนั่งกุมขมับปวดหัวกับความไม่โตของเราสองคน สุดท้ายผมก็เป็นฝ่ายยอมแพ้ยกธงขาวเพราะอาการเว
ไม่น่าเชื่อว่าฉันกับเขาจะสามารถเป็นแฟนกันได้นานขนาดนี้ นานจนจากที่ฉันเรียนอยู่ปีสอง มาตอนนี้ฉันกำลังจะจบการศึกษาในเดือนหน้านี้แล้ว เราสองคนอยู่ด้วยกันทุกวันนอนพร้อมกันตื่นพร้อมกันกินข้าวพร้อมกัน จนบางทีฉันก็แอบคิดว่าจริงๆ แล้วฝาแฝดของเขาคือฉันนี่แหละ ใครจะไปรู้ว่าหนุ่มฮอตที่มีแต่สาวๆ หมายปองจะมาเป็นตาลุงขี้หวงของฉัน เพราะตอนนี้ฉันแทบไม่ได้รับงานเลย เขาสั่งให้พี่แพทรับเฉพาะงานเสื้อผ้าแฟชั่นตามฤดูกาลที่ออกคอลเลคชั่นใหม่ และพวกครีมบำรุงผิวหน้าอะไรแบบนี้เท่านั้น พวกชุดว่ายน้ำหรือครีมอาบน้ำที่เคยมีโดนกากบาทตัดทิ้งออกจากลิสต์ทั้งหมดดีนะที่ตอนนั้นฉันโกยงานโกยเงินตุนเข้ากระเป๋าไว้เยอะ ไม่อย่างนั้นคงเสียดายโอกาสดีดีแน่"ลุง ยังไม่ตื่นหรอ" เกือบสิบโมงแล้วนะ ปกติถึงจะเป็นวันหยุดเขาก็ต้องตื่นขึ้นมาชงกาแฟและออกกำลังกายแต่เช้า ต่างจากวันนี้นอนขดตัวอยู่ในผ้าห่มไม่ยอมลุกสักที"ไม่สบายรึเปล่าคะ" "...""ตัวก็ไม่ร้อนนี่นา" ฉันเดินไปนั่งข้างเตียงยื่นมือเล็กไปแตะหน้าผากกว้างเพื่อวัดอุณหภูมิบนตัวเขา"พี่เวียนหัว" คนตัวโตดึงมือเล็กไปแนบแก้มกอดแขนฉันไว้ไม่ปล่อย"หรอ งั้นนอนพักหน่อย เดี๋ยวฝันไปทำข้าวต้มใ
"ฝัน พรุ่งนี้ไปกินข้าวบ้านพี่นะ" เพราะพรุ่งนี้เป็นวันเกิดของมามี๊ ท่านขอแค่ได้ทุกคนอยู่พร้อมหน้าทานข้าวด้วยกันพูดคุยอัพเดตเรื่องราวต่างๆ เพราะหลายปีมานี้โอกาสที่ทุกคนจะได้อยู่พร้อมหน้ามีน้อยมาก ผมเลยอยากถือโอกาสนี้พาเธอไปแนะนำให้ป๊ากับมามี๊ได้รู้จัก"อารมณ์ไหนอีกเนี่ย" "อารมณ์อยากเปิดตัวเมียครับ" "ไม่เร็วไปหรอ" ผลัดมาหนึ่งปีแล้ว เอาอะไรมาเร็ว"ช้าไปด้วยซ้ำ"เด็กดื้อไม่พูดอะไรต่อไม่หยิบยกข้ออ้างขึ้นมาต่อรองเหมือนทุกทีที่ผมชวนเธอไปบ้าน พาตัวเองวิ่งเข้าไปในห้องนอนหายไปนานจนผมรู้สึกสงสัยเลยแอบตามเข้าไปดูสักหน่อย บานเลื่อนตู้เสื้อผ้าถูกเปิดกว้างมีเธอยืนยุ่งอยู่กับการหาเสื้อผ้าจนไม่ทันสังเกตว่ามีผมเดินเข้ามานั่งข้างกองชุดเดรสสี่ห้าชุดที่ถูกวางไว้บนที่นอน ผมเลยหยิบขึ้นมาดูชุดสองชุดเป็นแบบที่ผมไม่เคยเห็นเธอใส่แนวนี้มาก่อน น่ารักเรียบร้อยซะจนผมเองก็คิดภาพไม่ออกว่าถ้าอยู่บนตัวเธอแล้วจะสวยมากขนาดไหน"อ้าว ลุงเข้ามาเงียบเชียว" "งั้นมาช่วยฝันเลือกหน่อยสิ" ผมคว้าเอวบางเข้ามานั่งบนตักแกร่งใช้นิ้วเคาะปลายจมูกเชิดรั้นเบาเบาด้วยความมันเขี้ยว เข้ามานั่งนานแล้วแท้ๆ แต่เธอกลับพึ่งสนใจกัน ก่อนจะช่วย
"ฝันหิวอาหารทะเลมากเลย" ระหว่างนั่งรถไปรีสอร์ทที่เขาจองไว้ ฉันก็รู้สึกหิวอยากจะกินอาหารทะเลอร่อยๆ มาก มาทะเลทั้งทีนี่นะ เดี๋ยวเขาจะหาว่ามาไม่ถึง"เดี๋ยวพี่สั่งพนักงาน" "หรือจะไปกินที่ร้านดี ชวนพี่แพทไปด้วย" "ได้" ตามใจเก่งก็คุณลุงของวาดฝันคนนี้นี่แหละ"ลุงร้านนี้ดีมั้ย" ฉันรับหน้าที่เสิร์ชหาร้านซีฟู้ดใกล้ฉัน และดูคะแนนรีวิวว่าร้านไหนน่าไปที่สุด เลือกมาสองสามร้านถามความเห็นเขาสักหน่อย"หืม ร้านนี้รอนานนะ รอไหว?" ฉันเปิดรูปร้านที่ได้คะแนนรีวิวเยอะที่สุดให้เขาดู"หรอ แล้วร้านนี้ละ" กลัวรอนานจนโมโหหิวแล้วพาลกินไม่อร่อยนี่แหละ"พี่ไม่ไปเคย แต่ลองได้" ยังไงดีละทีนี้ การเลือกร้านอาหารเป็นอะไรที่ยากมากสำหรับฉัน กลัวพาทุกคนไปเจอร้านไม่อร่อยจัง"เป็นอะไร ทำหน้ายุ่ง""ฝันเลือกไม่ถูก" "หึ" สุดท้ายฉันตัดสินใจเลือกตามที่เขาบอกตั้งแต่แรก สั่งอาหารของทางรีสอร์ทนี่แหละ ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่อร่อย เขาก็จะได้ไม่ต้องเหนื่อยขับรถไปขับรถกลับด้วย รถสปอร์ตหรู ถอยหลังจอดเข้าที่พร้อมกับรถของพี่แพท เพราะเขาจองห้องพักเผื่อผู้จัดการส่วนตัวของฉันด้วย แถมยังเป็นห้องสวีทเห็นวิวทะเลสวยมาก สวยพอพอกับห้องฉันเลย ทำฉั
"ลุง" คนน้องวิ่งมากอดคอเขาจากด้านหลังยื่นแก้มนุ่มๆ มาแนบแก้มสากอย่างออดอ้อน"หืม" ผมตอบรับในลำคอรอฟังเสียงหวานๆ ของเด็กแสบ ดูซิ จะมีเรื่องอะไรมาเล่าให้ผมฟังอีกตั้งแต่เป็นแฟนกันแบบจริงจัง ไม่ได้อยู่ในสถานะคู่นอนเหมือนตอนแรก ผมก็ได้เข้าไปอยู่ในชีวิตเธอมากขึ้น ไม่ว่าเธอจะไปไหนทำอะไรอยู่ที่ไหนก็มักจะกลับมาเล่าให้ผมฟังจนรู้สึกเหมือนได้ไปด้วยกันในทุกๆ ที่ ซึ่งผมชอบนะ ชอบมาก และผมก็ทำเช่นนั้นเหมือนกัน"วันหยุดนี้ว่างมั้ย" "ทำไม" ระหว่างรอเธอตอบ ผมก็เปิดตารางงานเช็คดูให้มั่นใจ แต่ถึงไม่ว่างผมก็เลื่อนได้"ฝันมีถ่ายงานที่ต่างจังหวัด ไปด้วยกันมั้ย" "พี่ไปได้?" จริงอยู่ที่เกือบสามเดือนมานี้ ผมมักจะไปรอรับเธอทั้งกองถ่ายโฆษณาหรือเวลาที่เธอไปเดินแบบอยู่ตลอด จนผมกับทีมงานเริ่มคุ้นชินกันบ้าง ถึงขนาดที่ทุกคนสามารถเก็บเรื่องของผมกับเธอไว้เป็นความลับได้ มีค่าปิดปากเป็นชานมไข่มุกและขนมอร่อยๆ จากร้านของมินินที่ผมซื้อติดมือไปทุกครั้งตามคำแนะนำของคุณแพทผู้จัดการส่วนตัวของเธอ"อ่าฮะ" "ไม่กลัวเป็นข่าว?" ครั้งนี้เป็นงานต่างจังหวัด และคงต้องค้างคืน ซึ่งผมไม่มีทางนอนคนละห้องเด็ดขาด"ลุงกลัวหรอ" "ไม่เคยกลัวค