บทที่31

"ฝัน พรุ่งนี้ไปกินข้าวบ้านพี่นะ" เพราะพรุ่งนี้เป็นวันเกิดของมามี๊ ท่านขอแค่ได้ทุกคนอยู่พร้อมหน้าทานข้าวด้วยกันพูดคุยอัพเดตเรื่องราวต่างๆ เพราะหลายปีมานี้โอกาสที่ทุกคนจะได้อยู่พร้อมหน้ามีน้อยมาก ผมเลยอยากถือโอกาสนี้พาเธอไปแนะนำให้ป๊ากับมามี๊ได้รู้จัก

"อารมณ์​ไหนอีกเนี่ย" 

"อารมณ์​อยากเปิดตัวเมียครับ" 

"ไม่เร็วไปหรอ" ผลัดมาหนึ่งปีแล้ว เอาอะไรมาเร็ว

"ช้าไปด้วยซ้ำ"

เด็กดื้อไม่พูดอะไรต่อไม่หยิบยกข้ออ้างขึ้นมาต่อรองเหมือนทุกทีที่ผมชวนเธอไปบ้าน พาตัวเองวิ่งเข้าไปในห้องนอนหายไปนานจนผมรู้สึกสงสัยเลยแอบตามเข้าไปดูสักหน่อย 

บานเลื่อนตู้เสื้อผ้าถูกเปิดกว้างมีเธอยืนยุ่งอยู่กับการหาเสื้อผ้าจนไม่ทันสังเกตว่ามีผมเดินเข้ามานั่งข้างกองชุดเดรสสี่ห้าชุดที่ถูกวางไว้บนที่นอน ผมเลยหยิบขึ้นมาดูชุดสองชุดเป็นแบบที่ผมไม่เคยเห็นเธอใส่แนวนี้มาก่อน น่ารักเรียบร้อยซะจนผมเองก็คิดภาพไม่ออกว่าถ้าอยู่บนตัวเธอแล้วจะสวยมากขนาดไหน

"อ้าว ลุงเข้ามาเงียบเชียว" 

"งั้นมาช่วยฝันเลือกหน่อยสิ" 

ผมคว้าเอวบางเข้ามานั่งบนตักแกร่งใช้นิ้วเคาะปลายจมูกเชิดรั้นเบาเบาด้วยความมันเขี้ยว เข้ามานั่งนานแล้วแท้ๆ แต่เธอกลับพึ่งสนใจกัน ก่อนจะช่วยหยิบชุดที่เธอเลือกไว้มาวางทาบบนร่างบางและให้เธอลองเปลี่ยนให้เขาดู

"แอบไปซื้อมาตั้งแต่เมื่อไหร่"

"พี่ไม่เคยเห็นฝันใส่สักครั้ง" 

"ไม่สวยหรอ" 

"สวยครับ" 

"ชอบให้ใส่แบบนี้" 

เดรสลูกไม้สีครีมแขนตุ๊กตาเป็นชุดแรกที่ผมเลือกให้เธอลองให้ผมดูเพราะรู้สึกชอบชุดนี้เป็นพิเศษ ยิ่งอยู่บนตัวเธอผมก็ยิ่งชอบมาก เพราะฉะนั้นผมว่าให้เธอใส่ชุดนี้แหละ แล้ววันหลังพาเธอไปซื้อแบบนี้มาอีกหลายๆ ชุด เธอจะได้เลิกใส่แขนกุดเอวลอยกางเกงตัวจิ๋วสักที

"ฝันยังไม่มีของขวัญ​ให้คุณป้าเลย"

"คุณป้าไหน" 

"ก็มามี๊ลุงไงคะ" มือเล็กดึงแก้มของผมให้ยืดออกพร้อมกับย่นจมูกใส่

"เรียกเหมือนพี่" จะเรียกคุณป้าได้ยังไงกัน ต้องเรียกมามี๊ถึงจะถูก

"..."

แต่เธอกลับทำเป็นหูทวนลมหยิบมือถือขึ้นมาหาของขวัญ​ทั้งกระเป๋ารองเท้าเครื่องประดับอยู่นาน จนผมต้องช่วยออกความเห็นให้สั่งเป็นสตอเบอร์รี่ชีสเค้กของโปรดของมามี๊และมามี๊​ก็จะได้เป่าเค้กของเธอด้วย ทำเด็กดื้อนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ภูมิใจที่ได้ออกเงินเอง เพราะไม่ยอมใช้เงินในกระเป๋าสตางค์​ของผม 

ลูกสะใภ้​อยากจะเอาใจแม่ผัวทั้งที ผัวที่ดีอย่างผมก็ต้องตามใจ

"ป๊า มามี๊" วันนี้เขาพาฉันตื่นแต่เช้าอาบน้ำแต่งตัวขับรถมาที่บ้านหลังใหญ่ ทันทีที่รถจอดในโรงจอดรถเรียบร้อย มือใหญ่ก็จูงมือเล็กของฉันเดินเข้ามาด้านในภายในห้องนั่งเล่น ที่เหมือนจะมีคุณป๊ากับคุณมี๊ของเขานั่งรออยู่ พร้อมกับพี่เลนส์ที่นั่งหน้านิ่งอยู่โซฟา​ข้างๆ

"พาสาวที่ไหนมาด้วยครับลูก" คุณ​มี๊​ของเขาส่งยิ้มมาให้อย่างใจดี ถ้าไม่บอกฉันคงคิดว่าเป็นพี่สาวของเขาแน่

"วาดฝันครับ เมียผม" 

"!!!" คำแนะนำตัวฉันของเขา ทำฉันตาเบิกกว้างด้วยความตกใจ แต่เพราะอยู่ต่อหน้าผู้ใหญ่ฉันเลยทำได้เพียงยิ้มหวานๆ หันไปถลึงตาใส่เขาอย่างคาดโทษ แล้ววาดฝันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนละทีนี้! 

"อะ เอ่อ สวัสดีค่ะ​คุณ​ลุงคุณป้า" 

"ต้องเรียกคุณป๊ากับคุณมี๊สิจ๊ะ มามานั่งพักก่อนค่ะ" คุณมี๊เดินเข้ามาจูงมือของฉันพาเดินไปนั่งข้างๆ อย่างเป็นกันเอง อบอุ่นหัวใจชะมัดเลย

"ฝันซื้อสตอเบอร์รี่​ของโปรดของมามี๊มาฝากด้วยนะครับ" 

"ว้าว ขอบใจนะคะน้องฝัน" 

"คราวที่แล้วที่พามาแนะนำให้ป๊ารู้จัก ไม่ใช่คนนี้" คุณป๊ามองหน้าฉันเล็กน้อย ก่อนจะหันไปพูดกับอิตาลุงที่นั่งอยู่ตรงผนักพักแขนข้างฉัน

"จริงป๊า เลนส์​ก็ว่าคนละคน" แม้แต่พี่ชายฝาแฝดของเขาก็เออออด้วย แสดงว่าเรื่องนี้ต้องมีมูลอยู่บ้าง 

มือเล็กๆ จากที่ประสานวางไว้ตรงหน้าตักเล็กอย่างเรียบร้อยก็ค่อยๆ ขยับเข้าไปใกล้ขาแกร่งทีละนิด หยิกมัดจำไว้ก่อนหนึ่งทีจนเขาต้องนั่งลูบบริเวณที่ถูกหยิกปอยๆ

"ป๊า ผมจะฟ้องมามี๊ให้หมด" 

"ฝันเชื่อค่ะ เพราะฝันก็เคยเจอผู้หญิงเข้ามาทักไม่ซ้ำเลยค่ะ" ฉันว่าฉันควรอาศัยโอกาสนี้แหละฟ้องคุณมี๊ให้ช่วยจัดการเขาแทนฉัน ฉลาดสุดๆ ไปเลยวาดฝัน! 

"จริงหรอลูก" 

"จริงค่ะคุณ​มี๊ มากกว่าสามครั้งค่ะ" ฉันโผลเข้าไปกอดคุณ​มี๊มายอย่างออดอ้อนขอความเห็นใจลอบมองเขาอย่างคนเหนือกว่า

"ฟิล์ม​ ไม่น่ารักเลยนะลูก"

"มามี๊​จะไม่คุยด้วยนะ" 

"หึ/หึ"

"อยู่เฉยๆ งานก็เข้าซะงั้น" แน่นอนว่าตาลุงไม่มีทางโดนดุคนเดียวแน่ เพราะนิ้วร้ายๆ ของเขาก็แอบเอาคืนเอื้อมมาหยิกเข้าเอวบางของฉันเหมือนกัน เคยยอมกันซะที่ไหน! 

นั่งคุยทำความรู้จัก​กันไม่นานฉันก็รู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นครอบครัวของเขาอบอุ่นและน่ารักกับฉันมากถึงมากที่สุด ทำฉันรู้สึกโล่งใจไม่น้อยนึกว่าจะต้องเจอแบบในละครแล้วซะอีก

ก่อนที่น้องสาวคนเล็กของเขาจะเดินเข้ามาพร้อมกับแฟนหนุ่ม​ เราสองคนเคยเจอกันมาแล้วครั้งหนึ่งตอนงานเปิดร้านเหล้าที่เขาลงทุนกับพี่เลนส์และพี่ตริติณแฟนพี่โฟกัสเมื่อไม่นานมานี้ แน่นอนว่าฉันสามารถผ่านด่านน้องสาวคนสวยของเขาได้อย่างง่ายดาย อาจเป็นเพราะด้วยวัยที่ใกล้กันมากด้วยละมั้ง และพี่โฟก็ไม่ถือตัวหรือตั้งแง่อะไรกับฉันเลยสักนิด เลยทำให้เราคุยกันถูกคอ แถมยังมีไลน์กลุ่มสามสาวมีฉัน พี่โฟกัส และพี่มินินที่ไลน์​คุยกันทุกวันชวนกันไปชอปปิ้งไปเดินเล่นกันแบบผู้หญิงผู้หญิง ตอนนี้เราก็เลยสนิทกันมากเชียวแหละ

"มากันครบแล้ว ไปค่ะ มามี๊หิวข้าวแล้ว" 

"อยากชิมสตอเบอร์รี่​ชีสเค้ก​ด้วยค่ะ" 

ฉันกับพี่โฟกัสคล้องแขนคุณมี๊​คนละข้างพากันไปห้องอาหารปล่อยให้หนุ่มๆ เดินตามหลังกันมานั่งประจำที่ของตัวเอง ฉันลองแอบนับเก้าอี้ดูแล้วเหมือนจะว่างอีกหนึ่งที่นะคงเตรียมไว้ให้สำหรับแฟนในอนาคตของพี่เลนส์​แน่เลย

"ทานเยอะๆ นะน้องฝัน ไม่ต้องกลัวอ้วน" พี่โฟกัสยิ้มตาสระอิส่งมาให้ฉัน 

"น่าอร่อยขนาดนี้ พรุ่งนี้ค่อยลดค่ะ" 

ฉันมองอาหารเกือบสิบเมนูตรงหน้าพร้อมกับฟังเสียงเล่าว่าเมนูนี้เป็นเมนูโปรดของใครจากคุณมี๊ พอท่านพูดจบเมนู​นั้นก็จะถูกตักมาวางบนจานของฉันจากลูกชายคนรองของท่าน กว่าฉันจะชิมทุกเมนูกินทุกคำจนหมด เล่นเอาพุงที่เคยแบนราบป่องออกมาให้เห็น