MasukShare
บทที่6
Terakhir Diperbarui:
2025-04-20 23:44:13"ดีครับ"
"ขออีกรูปครับ" "สวยครับ" วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่พอเรียนเสร็จฉันก็รีบขับรถตรงมาสตูดิโอสำหรับถ่ายสินค้าตัวใหม่ที่ฉันได้เป็นพรีเซนเตอร์ตัวล่าสุด ในเมื่อมีงานครีมอาบน้ำแล้ว งานครีมบำรุงผิวกายก็ต้องมาด้วยเหมือนกัน และแน่นอนว่าฉันได้ลองใช้แล้วหอมมากแล้วก็ช่วยให้ผิวเนียนลื่นดูสุขภาพดีอีกด้วย "เหนื่อยมั้ยคะ น้องฝัน" มีพี่แพทมาด้วยดีแบบนี้แหละ มีคนคอยดูแลคอยเป็นห่วงเพิ่มพลังให้ฉันลุยงานต่อได้เต็มที่ "ไม่เหนื่อยค่ะพี่แพท" "อีกเซ็ตไหวมั้ย" มือใหญ่ทาเล็บเจลสีแดงเบอร์กันดียื่นมาจับปอยผมสีน้ำตาลให้น้องสาว มองเธออย่างเอ็นดู "ไหวอยู่แล้วค่ะ" "เริ่ด" ฉันโผลเข้าไปกอดขอกำลังใจจากผู้จัดการส่วนตัว ก่อนจะเดินไปนั่งโซฟาสีขาวที่ถูกปูด้วยผ้าขนสัตว์สีชมพูตรงหน้ากล้องหยิบสินค้าขึ้นมาพรีเซ็นต์อย่างเป็นธรรมชาติ เปิดฝาขวดออกแล้วก้มหน้าเล็กน้อยดมกลิ่มหอมละมุนจากขวดครีมบำรุงผิวพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูประทับใจตั้งแต่สัมผัสแรก ค่อยๆ เทครีมลงฝามือก่อนจะตีลงบนเนื้อครีมเบาๆ ให้เห็นความนุ่มที่จะช่วยทำให้ผิวเด้งฟูดูอิ่มน้ำ เบี่ยงตัวเล็กน้อยยกขาขาวขึ้นมาวางบนโซฟาทาครีมลงไปจนทั่วทั้งแขนและขาเสมือนอยู่ที่คอนโดตัวเอง "โอเคครับ" ทันทีที่ตากล้องถ่ายเสร็จ ฉันก็ยกมือไหว้พี่ๆ ทีมงานทั้งช่างหน้าช่างผมช่างไฟครบทุกคนอย่างนอบน้อม นี่แหละฉันถึงมีงานเข้ามาอย่างต่อเนื่อง "เก่งมากค่ะคุณน้อง" แน่นอนว่าคนแรกที่ฉันวิ่งไปหาก็คือพี่แพทคนงาม "ลูกค้าชอบมาก" "ดีจังเลยค่ะ กลับกันเลยมั้ยคะ" เพราะเสื้อผ้าที่ฉันใส่อยู่เป็นเสื้อผ้าส่วนตัวที่ทางแบรนด์ดังส่งมาให้เป็นของขวัญ บังเอิญธีมสีตรงกับสินค้าพอดี ฉันเลยเอามาใส่ ไม่ต้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เสียเวลา กลับบ้านไปพักร่างได้เลย "ไปค่ะ เดี๋ยวพี่ไปส่งที่รถ" "ขอบคุณนะคะพี่แพท บ๊ายบายค่ะ" หลังจากพี่แพทเดินมาส่งฉันที่รถและช่วยเก็บกระเป๋าเครื่องสำอางใบใหญ่ไว้บนเบาะหลังเรียบร้อย นางก็กลับไปทำหน้าที่ผู้จัดการส่วนตัวรับค่าจ้างของฉันวันนี้จากลูกค้า รวมถึงโอนเงินเข้าบัญชีให้ด้วย ฉันเหนื่อยพี่แพทก็เหนื่อยเหมือนกัน ฉันเคยขอให้พี่แพทหักเปอร์เซ็นต์ส่วนแบ่งไว้เลยหลายต่อหลายครั้ง แต่ผู้จัดการส่วนตัวของฉันคนนี้ไม่ยอมขอรับเป็นเงินเดือนแทน บอกว่ากลัวใจตัวเองจะเอาไปเปย์ผู้ชายหมด แล้วจะไม่พอใช้ ทำฉันขำมาก ไว้จะขอตามไปบาร์โฮสบ้าง อยากรู้ว่าเขาเปย์กันหนักขนาดไหน ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง Film.lff : ถ่ายเสร็จยัง Film.lff : จะกลับกี่โมง Film.lff : ฉันรออยู่ที่ห้อง "ลืมไปเลย ว่าวันนี้เขาจะมา" เสียงเล็กพึมพำกับตัวเองเมื่อเห็นข้อความบนหน้าจอที่ถูกส่งมาจากเจ้ากรรมนายเวร "แวะซื้อข้าวก่อนแล้วกัน ปล่อยให้รอไปนั่นแหละ" ตัวเล็กตีไฟเลี้ยวเข้าร้านส้มตำเจ้าประจำเลือกเมนูสองสามอย่างสั่งกลับไปกินที่ห้อง ไม่ลืมที่จะสั่งคอหมูย่างกับข้าวเหนียวเผื่อว่าเขาจะกินเผ็ดไม่ได้ เดี๋ยวจะอดกินร้านอร่อยๆ แบบนี้ สงสารหรอกนะ แกร๊ก! "ทำไมกลับช้า" คนตัวโตนั่งกอดอกอยู่บนโซฟาหันมามองด้วยสีหน้าบึ้งตึงราวกับโกรธใครมาอย่างนั้น "ก็บอกแล้วไงว่ามีถ่ายงาน" จ๊อก จ๊อก "หิวหรอ" ถึงว่านั่งหน้าบูดเชียว "อืม" "แล้วทำไมไม่สั่งอะไรมากินก่อน" "รอกินพร้อมเธอ" เสียงขุ่นตอบสั้นๆ แต่เป็นประโยคที่ทำให้ฉันรู้สึกดีชะมัด กว่าสองปีแล้วที่ฉันใช้ชีวิตคนเดียว พอมีคนมาพูดแบบนี้ใจฉันก็สั่นไหวได้อย่างง่ายดาย "ซื้อส้มตำมา กินได้มั้ย" "ได้" ผมเดินตามหลังร่างบางไปยังโต๊ะกินข้าวอย่างว่าง่าย มองดูเธอแกะถุงอาหารใส่จานอย่างคล่องแคล่ว เหมือนจะมีส้มตำปู ต้มแซ่บ คอหมูย่าง ลาบหมู ขนมจีน แล้วก็ข้าวเหนียว อันนี้น่าจะเป็นของผม มุมปากยกยิ้มเล็กๆ ให้กับความเอาใจใส่กัน อย่างน้อยเธอก็ซื้อมาเผื่อเขา "นั่งดีดีได้มั้ย" เสียงเล็กโวยวายทันทีที่มือหนาเอื้อมมาคว้าเอวบางลงไปนั่งทับบนหน้าตัก "เธอแหละ นั่งดีดี" "อยากกินส้มตำ" เขาบอกอย่างเอาแต่ใจเพราะเห็นคนตัวเล็กกินอย่างเอร็ดอร่อย เลยอยากจะชิมบ้าง "ตักเองสิ" "..." แทนที่จะเอื้อมมือไปตักส้มตำในจานมากิน เขากลับจับข้อมือเล็กที่กำลังตักส้มตำเข้าปากมาป้อนใส่ปากตัวเองตามด้วยข้าวเหนียวแก้เผ็ดคำโตเคี้ยวตุ้ยๆ "อร่อยมั้ย" เธอเอียงหน้าไปถามเขาตาแป๋วคาดหวังเล็กๆ ว่าเขาจะชอบกินเหมือนกัน "อืม" "ลองกินคอหมูย่างมั้ย ร้านนี้อร่อยมากนะ" "เธอป้อน" จานคอหมูย่างก็อยู่ใกล้ๆ เขาตักกินเองได้ แต่อยากให้เธอเอาใจกันมากกว่า "งั้นไม่ต้องกิน" "อื้อ" "อืม อร่อย" เพราะเธอหันไปตักอาหารที่เขาอยากกินโดยไม่สนใจกัน เขาก็เลยเอามือหนาจับหน้าเล็กให้หันมาหาก่อนจะประกบปากแย่งชิ้นหมูในปากเล็กเข้ามาไว้ในปากตัวเอง ก่อนจะถอยออกใช้นิ้วโป้งเช็ดมุมปากให้คนน้องจนเรียบร้อย และกลับไปตั้งหน้าตั้งคอกันต่ออย่างอารมณ์ดีปล่อยให้เธอนั่งหน้าแดงมองจ้องตาขวาง "เธอต้มแซ่บหน่อย" หลังจากคอหมูย่างคำนั้นคนตัวเล็กก็ไม่ได้นั่งกินดีดีอีกเลย เพราะต้องคอยป้อนคนพี่ไปด้วย ส่วนเขาก็มีหน้าที่แค่ใช้ส้อมจิ้มข้าวเหนียวกินเพราะไม่อยากมือเลอะ ส่วนมืออีกข้างก็คอยจับเส้นผมสีน้ำตาลมาม้วนเล่นราวกับสนุกนักหนา #พี่ฟิล์มติดเด็ก
Bab terkait
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่7
"กระเป๋าอะไรเนี่ย" ตัวเล็กเดินวนรอบกระเป๋าเดินทางสีดำขนาดใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่กลางห้องนอนของเธอ จำได้ว่าเธอไม่เคยซื้อยี่ห้อนี้นี่"กรี๊ด น่าเกลียดที่สุดเลย" มือเล็กหยิบผ้าสีดำขึ้นมาคลี่กางดู แต่มันกลับเป็นสิ่งที่เธอไม่คิดว่าจะเห็นเป็นสิ่งแรกในกระเป๋าใบนี้ "เป็นอะไร" คนโตกว่าเปิดประตูห้องตามเสียงเอะอะโวยวายเข้ามา"นี่อะไร""บ๊อกเซอร์ไง" เสียงทุ้มตอบอย่างหน้าตาเฉยราวกับเป็นเรื่องปกติเขาเดินไปหย่อนกายนั่งตรงปลายเตียงเหยียดขายาวไขว่ทับกันปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกทีละเม็ดไม่รู้ร้อนรู้หนาวมองเธออย่างยียวนชวนคนตัวเล็กโมโหจนหน้าแดงขึ้นกว่าเดิม"แล้วขนมาทำไมเยอะแยะ" เธอพยายามนับหนึ่งถึงหมื่นระงับอารมณ์ของตัวเองให้เย็นลง"ขี้เกียจขับรถไปขับรถมา""นี่ลุง ห้ามนอนนะ ลุกมาเอาเสื้อผ้าใส่ไม้แขวนเดี๋ยวนี้เลย" แต่การนับเลขของเธอถูกพังลงอีกครั้งเมื่อเขานอนหงายราบลงไปกับที่นอนสุดหวงของเธออย่างสบายใจ บอกแล้วไงให้อาบน้ำก่อนขึ้นเตียง!"สั่งเก่ง เป็นเมียฉัน?" "โนจ๊ะ พอดีไม่อยากมีผัวแก่" เหนื่อย ฉันเหนื่อยที่จะเถียงกับตาแก่นี่มากเพี๊ยะ! ฉันได้แต่กลอกตาบนและพาตัวเองเดินหนีไปสงบสติอารมณ์ในห้องน้ำ หวังว่า
Terakhir Diperbarui : 2025-04-21เธอในความ(ลับ)รัก บทที่8
สรุปเมื่อคืนเป็นอีกหนึ่งคืนที่ผมได้แต่นอนจับมือเธอไม่ได้ทำอะไรอะไรอย่างที่ตกลงกันไว้ เพราะท่าทางอ่อนเพลียจากการบ้านของเธอไหนจะงานถ่ายแบบที่ไปถ่ายมาอีกเห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้ แถมยังหลับปุ๋ยนอนน้ำลายยืดใส่แขนล่ำๆ นี้ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกรังเกียจแม้แต่น้อย ใจกลับนึกสนุกหยิบมือถือมาถ่ายรูปเก็บไว้เผื่อวันนึงได้เอามาเป็นข้อต่อรองกับเธอจุ๊บอันที่จริงตาคู่คมลืมตาตื่นได้สักพักใหญ่ แต่ยังคงนอนมองหน้าใสๆ ในอ้อมแขนที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่ เธอมีสิ่งหนึ่งที่แตกต่างจากผู้หญิงทุกคน เพราะเธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมนอนกอด นอกจากมามี๊กับหมูอ้วน จะว่าไป มันก็หลับสบายดีไปอีกแบบเหมือนกัน"ลุง ทำอะไรกินอะ" คนตัวเล็กเดินออกมาจากห้องนอนสีหน้าท่าทางงัวเงียพึ่งตื่นนอนไม่ห่วงสวยเลยสักนิด"ไข่เบเนดิกท์" "โห ทำเป็นด้วยหรอ" ตากลมลุกวาวเหมือนไม่เชื่อกัน"พอได้" "ทำให้สาวๆ กินบ่อยละสิ" "ก็ใช่" เวลากลับบ้านผมมักจะรับหน้าที่ทำอาหารเช้าให้ทุกคนอยู่ตลอด โดยเฉพาะมามี๊และน้องสาวคนสวยโฟกัส ที่ต้องขอให้ผมทำเมนูนี้ให้กินทุกครั้งที่อยู่ด้วยกันจากที่เธอจะเดินเข้ามาหา กลับแวะหันไปเปิดตู้เย็นทำทีเป็นเทน้ำดื่มแล้วเดินกลับไ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-23เธอในความ(ลับ)รัก บทที่9
"ลุง อ้อมไปด้านหลังนะ" "เปลืองน้ำมัน" ขับรถหรูบอกเปลืองน้ำมันเนี่ยนะ ให้ตายเถอะ"งั้นจอดข้างหน้า ตรงนั้น" ฉันชี้ข้างทางก่อนถึงประตูมหาวิทยาลัย พอจะมีต้นไม้บังไม่ให้ใครสังเกตเห็น ถ้าเป็นข่าวตอนนี้ พี่แพทได้บ่นหูชาแน่"จอดตรงนี้ๆ" "..."ฉันละอยากจะบีบคอเขาสักทีจริงๆ คนอะไรกวนประสาทชะมัด เพราะสุดท้ายเขาก็ยอมขับรถเข้าประตูหลังวนมาจอดหลังอาคารเรียนของฉันพอดิบพอดีราวกับรู้ทุกซอกทุกมุมเหมือนเป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยอย่างไงอย่างงั้น"เดี๋ยว" "อะไรอีก""ค่ารถ" คนแก่กวนประสาทแบมือมาตรงหน้า"สองร้อยพอนะ ไม่มีแบงค์ย่อยหน่ะ" และแน่นอนว่า ฉันรีบเปิดกระเป๋าสตางค์หาเงินจ่ายค่ารถให้เขาอย่างไม่อิดออด ขับรถมาเองแต่แรกก็ดีหรอก"..." ฟอดจุ๊บมือหนากำมือจับทั้งแบงค์สีแดงที่เธอยื่นให้พร้อมกับมือเล็กไม่ยอมปล่อย ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปกดจมูกลงแก้มนุ่มฟอดใหญ่และเลื่อนมากดริมฝีปากลงปากสีแดงเบาเบาหนึ่งทีเป็นค่ารถที่เขาอยากได้เก่งนักนะ ทำให้หัวใจดวงนี้เต้นโครมครามอยู่เรื่อย"เรียนเสร็จ รอตรงนี้ เดี๋ยวมารับ" "ไม่ต้อง ฉันมีงานต่อ""เคยบอกยังว่า อย่าขัดใจ" เป็นคนแก่ที่เอาแต่ใจไม่เกินจริง ได้แต่แอบบ่นในใจคนเด
Terakhir Diperbarui : 2025-04-24เธอในความ(ลับ)รัก บทที่10
เมื่อเช้าหลังจากส่งเธอเสร็จ ผมก็รีบเข้าไปเคลียร์งานที่บริษัทเพื่อจะได้ทันเวลาพามามี๊ออกมาเปิดหูเปิดตาทานมื้อกลางวันข้างนอกทำหน้าที่แทนป๊าที่ติดประชุมสำคัญของบริษัทไอ้เลนส์ และถือโอกาสกลับไปเปลี่ยนรถด้วย โดยเลือกเป็นรถสปอร์ตสีดำราคารองจากรุ่นนี้ลงมา เพราะไม่อยากให้วาดฝันกลายเป็นจุดสนใจเวลาที่ลงจากรถของผม แค่ตอนที่ทุกอย่างระหว่างเรายังคงเป็นความลับไม่มีใครรู้เท่านั้น แต่ผมก็ไม่ได้อยากจะปิดอะไรขนาดนั้น"ถ่ายเสร็จกี่โมง" "อืม...สองทุ่ม ถ้าไม่ต้องซ่อมนะ" เธอเช็คตารางงานดูให้แน่ใจอีกครั้ง"ฉันรอตรงนี้" ผมปรับเบาะหนังให้เลื่อนไปด้านหลังเล็กน้อย แล้วหันไปหยิบไอแพดมารอประชุมออนไลน์"กลับเลยได้นะ" "ขัดใจจังวะ""งั้นก็แล้วแต่" "เดี๋ยว" ผมเรียกเธอไว้เพื่อจะหยิบเสื้อคลุมหลังเบาะให้ เผื่อข้างในห้องถ่ายเปิดแอร์เย็นเกินไป"จะทวงค่ารถอีกรึไง" "มีสักสองร้อยปะ หึ" แต่พอเห็นเธอมองตาเขียวใส่ก็อดอยากจะแกล้งสักหน่อยไม่ได้"วันหลังไม่ต้องมาส่งเลยนะ" ท่าทางไม่ยอมกันพองขนเหมือนเม่นแคระอย่างกับแกะ ทำผมต้องยื่นนิ้วไปเคาะหลังจมูกเบาเบาอย่างมันเขี้ยว เพราะถ้าเกิดทำให้เธอมีรอยตอนนี้ คงได้โดนบีบคอแน่"เอาเส
Terakhir Diperbarui : 2025-04-27เธอในความ(ลับ)รัก บทที่11
ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ ที่เขาจับตัวของฉันพลิกไปพลิกมาอยู่บนโซฟา ไม่สิ! ต้องบอกว่าทั่วห้องนั่งเล่นถึงจะถูก"ลุกได้แล้ว" ฉันบอกคนที่ทิ้งตัวลงมานอนทับจนร่างบางๆ ของฉันจมไปกับโซฟา คิดว่าตัวเล็กมากหรือไงกัน"ง่วง" เสียงอู้อี้ตอบอยู่ในลำคอเป่าลมร้อนรดต้นคอของฉันจนขนลุก"ลุกเร็ว ฉันหิวข้าว""กินฉันไม่อิ่ม?" มันน่าทุบสักทีมั้ย ใครกินใครกันแน่ปึก! "หึ" ฟอดขนาดโดนฉันทุบเข้ากลางหลัง ก็ใช่ว่าเขาจะลุกออกไปจากตัวฉันง่ายๆ กลับพลิกตัวจับฉันนอนตะแคงมีเขานอนซ้อนอยู่ข้างหลัง กอดเอวฉันเข้าไปแนบแน่น สอดแขนมาให้ฉันหนุนแทนหมอน มันก็รู้สึกอบอุ่นหัวใจอยู่หรอกนะ แต่ติดตรงที่อะไรอะไรของเขามันขยายใหญ่จนดันก้นกลมงอนของฉันอีกแล้ว..."มีตัวอย่างงานที่ถ่ายวันนี้ป่ะ" "มี" เป็นรูปที่ทีมงานส่งให้เช็คความเรียบร้อยสร้างความมั่นใจว่าทุกอย่างที่ออกมาจะเซฟมากและไม่โป๊จนเกินงาม"เอามาดูหน่อย" อยากดูอะไรตอนนี้ ฉันละอยากจะเครซี่"รอดูในโซเชียลสิ""ไม่ จะดูเดี๋ยวนี้" เฮ้อ...คนแก่เอาแต่ใจอย่างนี้ทุกคนมั้ยนะหนึ่งในกฎเหล็กของงานโฆษณาที่ลูกค้าบรีฟฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่าและซีเรียสมากๆ ก็คือ ห้ามเผยแพร่ออกไปก่อนเปิดตัวสินค้า
Terakhir Diperbarui : 2025-04-28เธอในความ(ลับ)รัก บทที่12
วันนี้เป็นวันเสาร์ก็จริง แต่เป็นอีกหนึ่งวันที่ฉันต้องตื่นแต่เช้ากว่าปกติเพราะมีนัดพาแองจี้ไปแคสบทซีรีย์ตามที่สัญญากับนางเอาไว้ แน่นอนว่าฉันทำหน้าที่เพื่อนสาวแสนน่ารักเป็นสารถีขับรถไปรับนางด้วยตัวเอง ฉันชอบขับรถเล่นหน่ะ"แองจี้ ลงมาเร็ว" ฉันเปิดลำโพงต่อสายหาเพื่อนรักทันทีที่รถกำลังตีไฟกระพริบ"ฉันยืนรอแกอยู่ข้างล่าง" "โอเคๆ เลี้ยวเข้ามาแล้ว" ฉันถอยหลังเทียบรถจอดตรงหน้าที่เพื่อนยืนพอดิบพอดีอย่างมืออาชีพ"ไฮ...""อืม" อุตส่าห์มารับแท้ๆ แต่กลับเย็นชาใช่ฉันเนี่ยนะ ใจร้ายเกินไปแล้ว"เป็นอะไรของแก ทำไมเกร็งขนาดนั้น""อยู่ในบท" อ่อ ถึงว่าละนิ่งเชียว ฉันก็ลืมไปเลยว่าคาแรกเตอร์ที่แองจี้ต้องไปแคสวันนี้นางได้รับบทเป็นคนเย็นชาพูดน้อยไร้ความรู้สึก ซึ่งฉันก็ติวเพื่อนมาเป็นอย่างดีแล้วละ แต่เป็นธรรมดาที่นางจะตื่นเต้นขนาดนี้ ครั้งแรกนี่นะ ตอนฉันไปแคสงานครั้งแรกก็ตื่นเต้นแบบนี้เหมือนกัน"มั่นใจตัวเอง ท่องไว้" สองมือเล็กเกาะบ่าเพื่อนส่งพลังบวกอย่างให้กำลังใจ"แกทำได้อัษ" แน่นอนว่าต่อหน้าทีมงานมากมายเรียกชื่อนี้ดีที่สุด "อื้ม""ลุย" หลังจากเชียร์อัพเพื่อนเสร็จ ฉันก็แอบมายืนหลบมุมให้กำลังใจอยู่ห่างๆ
Terakhir Diperbarui : 2025-05-01เธอในความ(ลับ)รัก บทที่1
Lens.lff : โรงแรมเดิม ห้องเดิมFilm.lff : เออ แต๊งค์ร่างสูงโปร่งเหยียดกายอยู่บนโซฟาเบดในห้องทำงานของเพื่อนรักอย่างตริติณเจ้าของร้านเหล้า พิมพ์ข้อความหาแฝดให้หาสาวๆ มาช่วยปลดปล่อยอารมณ์ความเครียดให้ในคืนนี้ตามประสาหนุ่มโสด มันก็ต้องมีกันบ้าง ซึ่งทุกรายต้องจบในคืนเดียวและแยกย้ายไม่มีสานต่อใดใดทั้งนั้น จะได้ไม่มีปัญหาตามมาให้วุ่นวายใจกัน"กว่าจะมา" "กูมาปกติ" ปกติของเจ้าของร้านอย่างไอ้ติณคือสองทุ่ม แต่ตอนนี้เข็มนาฬิกาบอกเวลาเกือบสามทุ่มแล้ว ติดเด็กตั้งแต่เล็กจนโตจริงๆ"หมดแก้ว กูจะกลับละ" ผมรินน้ำสีอำพันราคาแพงให้เพื่อนจนเต็มแก้ว จะได้ตามกันทัน"รีบ?" "กูมีธุระ" เกร๊ง! "เจอกัน" หลังจากยกแก้วจนหมด ผมก็บอกลาเหมือนทุกครั้ง ก่อนจะก้าวขายาวออกจากห้อง วิ่งลงบันไดเหล็ก ผิวปากอย่างอารมณ์ดี ตรงไปไฮเปอร์คาร์คู่ใจ ปลายทางคือโรงแรมในเครือของผมนี่แหละห้อง 909"มาเร็ว" ไอความเย็นจากเครื่องปรับอากาศออกมาจากประตูห้องที่ถูกแง้มไว้ ทำผมแปลกใจไม่น้อย เพราะอันที่จริงห้องนี้มีเพียงผมกับไอ้แฝดเท่านั้นที่เปิดได้ ส่วนสาวๆ จะต้องรอที่ล็อบบี้ก่อนหรือว่าไอ้แฝดจะแวะมาดู แต่ก็ดีเหมือนกัน กำลังร้อนอยู่พ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-19เธอในความ(ลับ)รัก บทที่2
"มาคุยกันก่อน" "ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนได้มั้ยละ" "ห้ามตุกติก""รู้ทันอีก" เสียงเล็กพึมพำเบาเบา ก่อนจะหอบผ้าห่มวิ่งเข้าห้องน้ำพยายามหลบหน้า แสบกว่าที่คิดระหว่างรอเด็กแสบไปทำใจในห้องน้ำ ผมก็เดินไปหยิบมือถือโทรเช็คความแน่ใจกับไอ้แฝด และไม่ผิด... เมื่อคืนสาวที่ไอ้แฝดดิลมาให้ติดต่อผมไม่ได้เลยขับรถกลับ ไอ้เลนส์เลยโอนเงินค่าน้ำมันและค่าเสียเวลาให้ไปแทน มีฝาแฝดมันดีแบบนี้จัดการให้ทุกอย่างส่วนผม...จะเอายังไงกับเด็กคนนี้ดีหว่ะ! "กรี๊ด" เป็นอะไรอีก ผีเข้า?กำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆ เสียงแหลมแสบแก้วหูก็ดังออกมาจากในห้องน้ำ ตามมาด้วยร่างบางในเสื้อคลุมอาบน้ำตัวโคร่งผูกเชือกไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไหร่เผยให้เห็นรอยคิสมาร์กที่ผมทำไว้ทุกพื้นที่เมื่อคืน เธอพุ่งตรงเข้ามายืนโวยวายตรงหน้า"นี่ เมื่อคืนทำอะไรฉันห๊ะ" "อยากทบทวน?" "หยุดเลยนะลุง"คำก็แก่สองคำก็ลุง ได้ยินแล้วมันก็รู้สึกเจ็บจี๊ดเหมือนกันนะ สงสัยต้องย้ำอีกสักทีสองทีดีมั้ยว่าผมไม่ได้แก่ขนาดนั้นแถมเรี่ยวแรงยังดีมากด้วย"จะคุยกันได้ยัง" ผมถามคนขี้โวยวายแบบจริงจังเพราะอยากจะนอนต่ออีกหน่อย"รีบพูด รีบแยกย้าย" แปลว่าไม่ต้องรีบจากที่ผมตั้งใจจะคุยดีดีอยา
Terakhir Diperbarui : 2025-04-19
Bab terbaru
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่12
วันนี้เป็นวันเสาร์ก็จริง แต่เป็นอีกหนึ่งวันที่ฉันต้องตื่นแต่เช้ากว่าปกติเพราะมีนัดพาแองจี้ไปแคสบทซีรีย์ตามที่สัญญากับนางเอาไว้ แน่นอนว่าฉันทำหน้าที่เพื่อนสาวแสนน่ารักเป็นสารถีขับรถไปรับนางด้วยตัวเอง ฉันชอบขับรถเล่นหน่ะ"แองจี้ ลงมาเร็ว" ฉันเปิดลำโพงต่อสายหาเพื่อนรักทันทีที่รถกำลังตีไฟกระพริบ"ฉันยืนรอแกอยู่ข้างล่าง" "โอเคๆ เลี้ยวเข้ามาแล้ว" ฉันถอยหลังเทียบรถจอดตรงหน้าที่เพื่อนยืนพอดิบพอดีอย่างมืออาชีพ"ไฮ...""อืม" อุตส่าห์มารับแท้ๆ แต่กลับเย็นชาใช่ฉันเนี่ยนะ ใจร้ายเกินไปแล้ว"เป็นอะไรของแก ทำไมเกร็งขนาดนั้น""อยู่ในบท" อ่อ ถึงว่าละนิ่งเชียว ฉันก็ลืมไปเลยว่าคาแรกเตอร์ที่แองจี้ต้องไปแคสวันนี้นางได้รับบทเป็นคนเย็นชาพูดน้อยไร้ความรู้สึก ซึ่งฉันก็ติวเพื่อนมาเป็นอย่างดีแล้วละ แต่เป็นธรรมดาที่นางจะตื่นเต้นขนาดนี้ ครั้งแรกนี่นะ ตอนฉันไปแคสงานครั้งแรกก็ตื่นเต้นแบบนี้เหมือนกัน"มั่นใจตัวเอง ท่องไว้" สองมือเล็กเกาะบ่าเพื่อนส่งพลังบวกอย่างให้กำลังใจ"แกทำได้อัษ" แน่นอนว่าต่อหน้าทีมงานมากมายเรียกชื่อนี้ดีที่สุด "อื้ม""ลุย" หลังจากเชียร์อัพเพื่อนเสร็จ ฉันก็แอบมายืนหลบมุมให้กำลังใจอยู่ห่างๆ
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่11
ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ ที่เขาจับตัวของฉันพลิกไปพลิกมาอยู่บนโซฟา ไม่สิ! ต้องบอกว่าทั่วห้องนั่งเล่นถึงจะถูก"ลุกได้แล้ว" ฉันบอกคนที่ทิ้งตัวลงมานอนทับจนร่างบางๆ ของฉันจมไปกับโซฟา คิดว่าตัวเล็กมากหรือไงกัน"ง่วง" เสียงอู้อี้ตอบอยู่ในลำคอเป่าลมร้อนรดต้นคอของฉันจนขนลุก"ลุกเร็ว ฉันหิวข้าว""กินฉันไม่อิ่ม?" มันน่าทุบสักทีมั้ย ใครกินใครกันแน่ปึก! "หึ" ฟอดขนาดโดนฉันทุบเข้ากลางหลัง ก็ใช่ว่าเขาจะลุกออกไปจากตัวฉันง่ายๆ กลับพลิกตัวจับฉันนอนตะแคงมีเขานอนซ้อนอยู่ข้างหลัง กอดเอวฉันเข้าไปแนบแน่น สอดแขนมาให้ฉันหนุนแทนหมอน มันก็รู้สึกอบอุ่นหัวใจอยู่หรอกนะ แต่ติดตรงที่อะไรอะไรของเขามันขยายใหญ่จนดันก้นกลมงอนของฉันอีกแล้ว..."มีตัวอย่างงานที่ถ่ายวันนี้ป่ะ" "มี" เป็นรูปที่ทีมงานส่งให้เช็คความเรียบร้อยสร้างความมั่นใจว่าทุกอย่างที่ออกมาจะเซฟมากและไม่โป๊จนเกินงาม"เอามาดูหน่อย" อยากดูอะไรตอนนี้ ฉันละอยากจะเครซี่"รอดูในโซเชียลสิ""ไม่ จะดูเดี๋ยวนี้" เฮ้อ...คนแก่เอาแต่ใจอย่างนี้ทุกคนมั้ยนะหนึ่งในกฎเหล็กของงานโฆษณาที่ลูกค้าบรีฟฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่าและซีเรียสมากๆ ก็คือ ห้ามเผยแพร่ออกไปก่อนเปิดตัวสินค้า
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่10
เมื่อเช้าหลังจากส่งเธอเสร็จ ผมก็รีบเข้าไปเคลียร์งานที่บริษัทเพื่อจะได้ทันเวลาพามามี๊ออกมาเปิดหูเปิดตาทานมื้อกลางวันข้างนอกทำหน้าที่แทนป๊าที่ติดประชุมสำคัญของบริษัทไอ้เลนส์ และถือโอกาสกลับไปเปลี่ยนรถด้วย โดยเลือกเป็นรถสปอร์ตสีดำราคารองจากรุ่นนี้ลงมา เพราะไม่อยากให้วาดฝันกลายเป็นจุดสนใจเวลาที่ลงจากรถของผม แค่ตอนที่ทุกอย่างระหว่างเรายังคงเป็นความลับไม่มีใครรู้เท่านั้น แต่ผมก็ไม่ได้อยากจะปิดอะไรขนาดนั้น"ถ่ายเสร็จกี่โมง" "อืม...สองทุ่ม ถ้าไม่ต้องซ่อมนะ" เธอเช็คตารางงานดูให้แน่ใจอีกครั้ง"ฉันรอตรงนี้" ผมปรับเบาะหนังให้เลื่อนไปด้านหลังเล็กน้อย แล้วหันไปหยิบไอแพดมารอประชุมออนไลน์"กลับเลยได้นะ" "ขัดใจจังวะ""งั้นก็แล้วแต่" "เดี๋ยว" ผมเรียกเธอไว้เพื่อจะหยิบเสื้อคลุมหลังเบาะให้ เผื่อข้างในห้องถ่ายเปิดแอร์เย็นเกินไป"จะทวงค่ารถอีกรึไง" "มีสักสองร้อยปะ หึ" แต่พอเห็นเธอมองตาเขียวใส่ก็อดอยากจะแกล้งสักหน่อยไม่ได้"วันหลังไม่ต้องมาส่งเลยนะ" ท่าทางไม่ยอมกันพองขนเหมือนเม่นแคระอย่างกับแกะ ทำผมต้องยื่นนิ้วไปเคาะหลังจมูกเบาเบาอย่างมันเขี้ยว เพราะถ้าเกิดทำให้เธอมีรอยตอนนี้ คงได้โดนบีบคอแน่"เอาเส
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่9
"ลุง อ้อมไปด้านหลังนะ" "เปลืองน้ำมัน" ขับรถหรูบอกเปลืองน้ำมันเนี่ยนะ ให้ตายเถอะ"งั้นจอดข้างหน้า ตรงนั้น" ฉันชี้ข้างทางก่อนถึงประตูมหาวิทยาลัย พอจะมีต้นไม้บังไม่ให้ใครสังเกตเห็น ถ้าเป็นข่าวตอนนี้ พี่แพทได้บ่นหูชาแน่"จอดตรงนี้ๆ" "..."ฉันละอยากจะบีบคอเขาสักทีจริงๆ คนอะไรกวนประสาทชะมัด เพราะสุดท้ายเขาก็ยอมขับรถเข้าประตูหลังวนมาจอดหลังอาคารเรียนของฉันพอดิบพอดีราวกับรู้ทุกซอกทุกมุมเหมือนเป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยอย่างไงอย่างงั้น"เดี๋ยว" "อะไรอีก""ค่ารถ" คนแก่กวนประสาทแบมือมาตรงหน้า"สองร้อยพอนะ ไม่มีแบงค์ย่อยหน่ะ" และแน่นอนว่า ฉันรีบเปิดกระเป๋าสตางค์หาเงินจ่ายค่ารถให้เขาอย่างไม่อิดออด ขับรถมาเองแต่แรกก็ดีหรอก"..." ฟอดจุ๊บมือหนากำมือจับทั้งแบงค์สีแดงที่เธอยื่นให้พร้อมกับมือเล็กไม่ยอมปล่อย ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปกดจมูกลงแก้มนุ่มฟอดใหญ่และเลื่อนมากดริมฝีปากลงปากสีแดงเบาเบาหนึ่งทีเป็นค่ารถที่เขาอยากได้เก่งนักนะ ทำให้หัวใจดวงนี้เต้นโครมครามอยู่เรื่อย"เรียนเสร็จ รอตรงนี้ เดี๋ยวมารับ" "ไม่ต้อง ฉันมีงานต่อ""เคยบอกยังว่า อย่าขัดใจ" เป็นคนแก่ที่เอาแต่ใจไม่เกินจริง ได้แต่แอบบ่นในใจคนเด
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่8
สรุปเมื่อคืนเป็นอีกหนึ่งคืนที่ผมได้แต่นอนจับมือเธอไม่ได้ทำอะไรอะไรอย่างที่ตกลงกันไว้ เพราะท่าทางอ่อนเพลียจากการบ้านของเธอไหนจะงานถ่ายแบบที่ไปถ่ายมาอีกเห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้ แถมยังหลับปุ๋ยนอนน้ำลายยืดใส่แขนล่ำๆ นี้ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกรังเกียจแม้แต่น้อย ใจกลับนึกสนุกหยิบมือถือมาถ่ายรูปเก็บไว้เผื่อวันนึงได้เอามาเป็นข้อต่อรองกับเธอจุ๊บอันที่จริงตาคู่คมลืมตาตื่นได้สักพักใหญ่ แต่ยังคงนอนมองหน้าใสๆ ในอ้อมแขนที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่ เธอมีสิ่งหนึ่งที่แตกต่างจากผู้หญิงทุกคน เพราะเธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมนอนกอด นอกจากมามี๊กับหมูอ้วน จะว่าไป มันก็หลับสบายดีไปอีกแบบเหมือนกัน"ลุง ทำอะไรกินอะ" คนตัวเล็กเดินออกมาจากห้องนอนสีหน้าท่าทางงัวเงียพึ่งตื่นนอนไม่ห่วงสวยเลยสักนิด"ไข่เบเนดิกท์" "โห ทำเป็นด้วยหรอ" ตากลมลุกวาวเหมือนไม่เชื่อกัน"พอได้" "ทำให้สาวๆ กินบ่อยละสิ" "ก็ใช่" เวลากลับบ้านผมมักจะรับหน้าที่ทำอาหารเช้าให้ทุกคนอยู่ตลอด โดยเฉพาะมามี๊และน้องสาวคนสวยโฟกัส ที่ต้องขอให้ผมทำเมนูนี้ให้กินทุกครั้งที่อยู่ด้วยกันจากที่เธอจะเดินเข้ามาหา กลับแวะหันไปเปิดตู้เย็นทำทีเป็นเทน้ำดื่มแล้วเดินกลับไ
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่7
"กระเป๋าอะไรเนี่ย" ตัวเล็กเดินวนรอบกระเป๋าเดินทางสีดำขนาดใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่กลางห้องนอนของเธอ จำได้ว่าเธอไม่เคยซื้อยี่ห้อนี้นี่"กรี๊ด น่าเกลียดที่สุดเลย" มือเล็กหยิบผ้าสีดำขึ้นมาคลี่กางดู แต่มันกลับเป็นสิ่งที่เธอไม่คิดว่าจะเห็นเป็นสิ่งแรกในกระเป๋าใบนี้ "เป็นอะไร" คนโตกว่าเปิดประตูห้องตามเสียงเอะอะโวยวายเข้ามา"นี่อะไร""บ๊อกเซอร์ไง" เสียงทุ้มตอบอย่างหน้าตาเฉยราวกับเป็นเรื่องปกติเขาเดินไปหย่อนกายนั่งตรงปลายเตียงเหยียดขายาวไขว่ทับกันปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกทีละเม็ดไม่รู้ร้อนรู้หนาวมองเธออย่างยียวนชวนคนตัวเล็กโมโหจนหน้าแดงขึ้นกว่าเดิม"แล้วขนมาทำไมเยอะแยะ" เธอพยายามนับหนึ่งถึงหมื่นระงับอารมณ์ของตัวเองให้เย็นลง"ขี้เกียจขับรถไปขับรถมา""นี่ลุง ห้ามนอนนะ ลุกมาเอาเสื้อผ้าใส่ไม้แขวนเดี๋ยวนี้เลย" แต่การนับเลขของเธอถูกพังลงอีกครั้งเมื่อเขานอนหงายราบลงไปกับที่นอนสุดหวงของเธออย่างสบายใจ บอกแล้วไงให้อาบน้ำก่อนขึ้นเตียง!"สั่งเก่ง เป็นเมียฉัน?" "โนจ๊ะ พอดีไม่อยากมีผัวแก่" เหนื่อย ฉันเหนื่อยที่จะเถียงกับตาแก่นี่มากเพี๊ยะ! ฉันได้แต่กลอกตาบนและพาตัวเองเดินหนีไปสงบสติอารมณ์ในห้องน้ำ หวังว่า
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่6
"ดีครับ""ขออีกรูปครับ""สวยครับ" วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่พอเรียนเสร็จฉันก็รีบขับรถตรงมาสตูดิโอสำหรับถ่ายสินค้าตัวใหม่ที่ฉันได้เป็นพรีเซนเตอร์ตัวล่าสุด ในเมื่อมีงานครีมอาบน้ำแล้ว งานครีมบำรุงผิวกายก็ต้องมาด้วยเหมือนกัน และแน่นอนว่าฉันได้ลองใช้แล้วหอมมากแล้วก็ช่วยให้ผิวเนียนลื่นดูสุขภาพดีอีกด้วย"เหนื่อยมั้ยคะ น้องฝัน" มีพี่แพทมาด้วยดีแบบนี้แหละ มีคนคอยดูแลคอยเป็นห่วงเพิ่มพลังให้ฉันลุยงานต่อได้เต็มที่"ไม่เหนื่อยค่ะพี่แพท""อีกเซ็ตไหวมั้ย" มือใหญ่ทาเล็บเจลสีแดงเบอร์กันดียื่นมาจับปอยผมสีน้ำตาลให้น้องสาว มองเธออย่างเอ็นดู"ไหวอยู่แล้วค่ะ" "เริ่ด" ฉันโผลเข้าไปกอดขอกำลังใจจากผู้จัดการส่วนตัว ก่อนจะเดินไปนั่งโซฟาสีขาวที่ถูกปูด้วยผ้าขนสัตว์สีชมพูตรงหน้ากล้องหยิบสินค้าขึ้นมาพรีเซ็นต์อย่างเป็นธรรมชาติ เปิดฝาขวดออกแล้วก้มหน้าเล็กน้อยดมกลิ่มหอมละมุนจากขวดครีมบำรุงผิวพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูประทับใจตั้งแต่สัมผัสแรก ค่อยๆ เทครีมลงฝามือก่อนจะตีลงบนเนื้อครีมเบาๆ ให้เห็นความนุ่มที่จะช่วยทำให้ผิวเด้งฟูดูอิ่มน้ำ เบี่ยงตัวเล็กน้อยยกขาขาวขึ้นมาวางบนโซฟาทาครีมลงไปจนทั่วทั้งแขนและขาเสมือนอยู่ที่คอนโดตัวเอ
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่5
"ทำไมไม่ไปใส่เสื้อผ้า""ไม่มี" ร่างสูงเปลือยเปล่ามีเพียงผ้าขนหนูสีขาวปกปิดท่อนล่างนอนพิงหัวเตียงเล่นเกมส์ในมือถืออย่างสบายใจ"จิ๊ วุ่นวายมาก" คนตัวเล็กกลอกตามองบ่นอย่างเบื่อหน่ายกับคนตรงหน้า แต่ก็ยอมเดินไปหาเสื้อผ้าในตู้ให้เผื่อมีตัวไหนที่เขาพอจะใส่ได้"อะ""ของใคร?" มีชุดกีฬาของผู้ชายด้วยหรอวะ"คู่นอน" "อ๊ะ เป็นบ้าอะไรอีกเนี่ย" มือหนาดึงมือบางจนคนที่ไม่ทันตั้งตัวหน้าขมำมาจุ๊บลูกชายตัวโต ไอ้เราก็ตื่นง่ายซะด้วย..."ของใคร""ตอบ!" ขอเคลียร์เรื่องนี้ก่อน อย่างอื่นค่อยว่ากันทีหลัง"จิ๊ ด้อมส่งมาให้""เชื่อได้?" "ก็แล้วแต่" ดาราสาวสะบัดก้นกลมหันหลังไม่สนใจ ทำคนพี่อยากจะฟาดก้นให้หายมันเขี้ยวเพี๊ยะ! "ไอ้แก่โรคจิต" โรคจิต? แค่กับเธอนี่แหละ...ที่จริงผมเห็นป้ายแท๊คก็รู้แล้วว่าเป็นเสื้อใหม่ไม่ผ่านการใช้งานมาก่อน แค่อยากได้ยินจากปากเล็กๆ นั่นแค่นั้น แต่กว่าจะได้คำตอบที่ถูกใจเล่นเอารู้สึกเหนื่อยเหมือนกันนะ หรือเราจะแก่จริงๆ วะเพื่อเป็นการยืนยันนอนยันว่าผมยังหนุ่มยังแน่นไม่ได้แก่ตามที่เธอชอบว่า ผมก็เลย...พรึ่บ!"จิ๊"ดึงผ้าขนหนูผืนเดียวที่มีโยนไปปลายเตียงข้างๆ ตรงที่เธอนั่ง บิดตัวไปมาเล็กน้อ
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่4
"เหนื่อยชะมัดเลย" ร่างบางทิ้งตัวลงบนเตียงสีขาวสอาดตาคิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นตลอดหลายชั่วโมงที่ผ่านมา ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากราวกับความฝันแต่มันกลับเป็นความจริงที่อาจทำให้ชีวิตเธอวุ่นวายมากขึ้นนับจากวันนี้ อย่างน้อยต้องขอบคุณโชคชะตาตัวเองนะวาดฝัน ที่ไม่ไม่โชคร้ายไปเจอกับเสี่ยแก่ๆ ลงพุงหน่ะ"โอ๊ย วาดฝัน แกคิดอะไรของแกเนี่ย" ใบหน้าร้อนผ่าวสะบัดไปมาราวกับอยากลบภาพในหัวออกให้หมด กล้ามแน่นๆ หน้าท้องเป็นลอน และอะไรต่อมิอะไรที่ทำให้วาบหวามจนปั่นป่วน"เด็กของฉัน ชิ จะทำให้เลี้ยงใครไม่ได้อีกเลย คอยดู" มือเล็กหยิบเช็คเงินสดในกระเป๋าออกมาเก็บไว้ในลิ้นชักหัวนอนทั้งที่ควรเอาไปเข้าบัญชีแล้วใช้ให้คุ้ม แต่วาดฝันคนนี้ไม่ได้เดือดร้อนขนาดนั้นซะหน่อย P'Pat : น้องฝันอย่าลืมลงรูปโปรโมทสินค้านะ Dream😴 : ไม่ลืมๆ ค่ะพี่แพท ว่าแล้วก็ทำงานให้คุ้มกับค่าจ้างและตำแหน่งพรีเซนเตอร์ครีมอาบน้ำสักหน่อย "รูปนี้แล้วกัน" รูปที่ฉันเลือกลงโปรโมทในไอจี เป็นรูปที่พี่แพทถ่ายให้ไว้ลงโปรโมทนี่แหละ ฉันนอนหลับตาพริ้มแช่อยู่ในอ่างจากุชชี่เผยผิวขาวใสช่วงลำคอเรื่อยลงมาถึงช่วงหน้าอกมีฟองสบู่ปกปิดเนินอวบอิ่มดูพอดีพอดี และที่ส
