สตรีของคู่ปรับ

ไม่พูดพล่ามทำเพลง จางอวิ๋นอวี้ก็จับตู้ชิงชิงอุ้มแล้วยกตัวลอย ส่วนล่างก็จ้วงแทงไปตามจังหวะการเดิน

“หืม ออกข้างนอกยิ่งตอดแรง เจ้าชอบแบบนี้หรือ” เขาถามสตรีในอ้อมแขน

“อย่าพูดพล่อยๆ” ตู้ชิงชิงดุจางอวิ๋นอวี้ นางถลึงตาใส่ก่อนหลับตาแล้วส่งเสียงครวญครางต่อเนื่อง

แท่งหยกใหญ่ยิ่งใส่ยิ่งร้อน โดยเฉพาะเวลาที่เขาหลั่งน้ำขาวข้นเข้าร่าง ยิ่งทำให้นางรู้สึกว่าตนเองแทบไม่ต่างจากมนุษย์ปกติทั่วไป

ความเย็นเยียบบนตัวแทบไม่หลงเหลืออยู่แม้แต่น้อย

“ไม่แน่ว่าหากข้าเอาเจ้าไปเรื่อยๆ เจ้าอาจจะตั้งครรภ์ก็ได้” จางอวิ๋นอวี้หัวเราะ เพราะถ้าร่างกายตู้ชิงชิงใกล้เคียงมนุษย์เข้าไปทุกวัน การที่นางตั้งครรภ์ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

“บุรุษอย่างเจ้าเนี่ยนะจะเลี้ยงเด็ก ข้านึกภาพไม่ออกเลย” ตู้ชิงชิงบ่น ร่องรักขมิบตอดรัวจนจางอวิ๋นอวี้ต้องหยุดเดิน

“อื้ม ดีมาก ขนาดของข้าใหญ่เช่นนี้แถมยังเอาเจ้าทุกวัน แต่ร่องรักเจ้าก็ยังคับแน่นไม่ต่างจากวันแรกที่ได้กัน” จางอวิ๋นอวี้พูดพลางอุ้มตู้ชิงชิงไปยังศาลาริมสระน้ำ

เขานั่งบนเก้าอี้ ให้ร่างอวบอัดของตู้ชิงชิงนั่งอยู่ด้านบน “ขย่มสิ” เขากระซิบบอกข้างหูของนาง

มือหนาจับสตรีนั่งหันหน้าออก แล้วขยำหน้าอกทั้งสองข้าง นิ้วเรียวบีบจุกหวานจนแข็งสู้มือ

ส่วนริมฝีปากก็เม้มดูดใบหูของตู้ชิงชิงจนนางเสียวสะท้าน

ตู้ชิงชิงหลับตาพริ้ม สูดปาก แล้วเริ่มขยับเอวและสะโพกขย่มท่อนเอ็นของจางอวิ๋นอวี้ตามจังหวะที่ตนเองชอบใจ

ช้าๆ สลับกับถี่รัว ไม่นานนักร่างอวบอัดก็กระตุกเกร็ง ภายในหัวของนางขาวโพลน ร่างกายเสียวซ่านรู้สึกเบาหวิวราวกับล่องลอยได้

จางอวิ๋นอวี้ที่ใกล้จะเสร็จจึงจับเอวของตู้ชิงชิงยกขึ้นลงเป็นจังหวะที่ตัวเองเสียว เขาสวนสะโพกกระแทกขึ้นตอนที่ร่องรักฉ่ำน้ำตอกลงมา

“อืม” บุรุษหลับตา อ้าปากส่งเสียงพึงพอใจ

เขากระเด้งสะโพกสวนขึ้นถี่ๆ ไม่นานนักลำใหญ่ก็หลั่งน้ำรักออกมา

“ข้าได้รับคำสั่งให้ออกไปปราบโจร เจ้าก็อยู่เฝ้าจวนละกัน” จางอวิ๋นอวี้บอกตู้ชิงชิงหลังเสร็จกิจ

“ไม่ ข้าจะไปด้วย” ตู้ชิงชิงปฏิเสธ ในเมื่อนางเป็นสตรีของจางอวิ๋นอวี้แล้ว จะให้อยู่ห่างกันคนละที่ได้อย่างไร

จางอวิ๋นอวี้หยุดครุ่นคิดครู่หนึ่ง เขาไม่อยากให้ผู้อื่นเห็นสตรีของตนเท่าไหร่นัก แต่เมื่อคิดว่านางสามารถปกป้องตนเองได้ จึงอนุญาตให้ไปด้วยกัน

.......

ชานเมือง

เหมียวอี้หลิงมาไหว้พระที่วัด นางขอพรให้ตนเองได้ดิบได้ดีหลังจากแต่งงาน

ทว่าตอนที่นางเดินทางกลับก็พบกับรถม้าขององค์ชายสี่เหอควานขวางเอาไว้

“คนบนรถม้าใช่คุณหนูจวนเจ้ากรมโยธาหรือไม่” องครักษ์ของเหอควานตะโกนถาม

สาวใช้และสารถีที่นั่งอยู่ด้านหน้าต่างพยักหน้ารับ

“ไม่ทราบว่าพวกท่านคือคุณชายท่านไหนหรือเจ้าคะ” สาวใช้ตะโกนถามกลับ

“องค์ชายสี่ต้องการความช่วยเหลือจากคุณหนู” องครักษ์ตอบสายตาดุดัน

“องค์ชายสี่ต้องการความช่วยเหลือจากหม่อมฉันอย่างนั้นหรือ” เหมียวอี้หลิงเปิดม่านหน้าต่างถามด้วยความประหลาดใจ

“ใช่แล้ว รบกวนคุณหนูรองเหมียวมาที่รถม้าข้าด้วย” เหอควานได้ยินเสียงเหมียวอี้หลิงจึงเปิดม่านหน้าต่างตอบ สายตากวาดมองสตรีไม่วางตา

เหมียวอี้หลิงเงียบไปชั่วครู่ นางนึกถึงเรื่องที่ตนเองอธิษฐาน จึงอยากลองเสี่ยงดวงพบเหอควานดู อย่างไรเสียองค์ชายสี่ก็มีอำนาจมากกว่าจางอวิ๋นอวี้ ทั้งฮ่องเต้ยังไม่ได้คัดเลือกองค์รัชทายาท ดังนั้นองค์ชายสี่ผู้นี้ก็อาจจะได้เป็นองค์รัชทายาท

สตรีลงจากรถม้าของตน แล้วขึ้นรถม้าของเหอควาน องครักษ์ของเหอควานจึงตะโกนบอกสาวใช้ของเหมียวอี้หลิง

“พวกเจ้าไม่ต้องรอ ไม่เกินหนึ่งชั่วยามข้าจะพาคุณหนูรองเหมียวไปส่งที่จวนเจ้ากรมโยธาเอง”

...

ภายในรถม้า

องค์ชายสี่เหอควานมองสตรีที่เข้ารถม้าด้วยความสนใจ เมื่อนางกำลังเลือกที่นั่งเขาจึงให้นางมานั่งด้านข้าง

“คุณหนูรองเหมียว” เขาเอ่ยทักทาย ทว่ามือหนายื่นมาจับแล้วดึงให้ร่างบางล้มลงบนตักของตนเองทันที

“อุ้ย องค์ชาย” เหมียวอี้หลิงอุทานด้วยความตกใจ

“ข้าถูกพิษ ดีที่ข้าพบเจ้า เจ้ามาช่วยข้าแก้พิษที” พูดจบเขาก็ไม่รอช้า มือหนาจับเสื้อผ้าของเหมียวอี้หลิงแล้วถอดออกอย่างช่ำชอง

ไม่นานนักเรือนร่างเปลือยเปล่าของเหมียวอี้หลิงก็นอนแผ่หลาอยู่บนเบาะใหญ่

“องค์ชาย จะทำอะไรหรือเพคะ” เหมียวอี้หลิงแม้จะเขินอายแต่ก็ยังแสร้งถามอย่างไร้เดียงสา

เหอควานไม่ตอบคำถาม เขาปลดผ้าคาดเอวของตนเอง ดึงกางเกงลงจนแท่งหยกโผล่พ้นอาภรณ์ชูคอผงกหัวหงึกหงึกแทนคำตอบ

เหมียวอี้หลิงจ้องมองไม่วางตา แท่งหยกร้อนขององค์ชายสี่แม้จะไม่ยาวใหญ่เหมือนของจางอวิ๋นอวี้ แต่ก็ใหญ่สมตัวสีแดงก่ำ มีเส้นเลือดโดยรอบดูดุดันนัก

“ข้าถูกพิษน่ะ ดูสิ มันต้องการปลดปล่อย” เหอควานเห็นว่าสตรีมองอาวุธประจำกายของตนแล้วกลืนน้ำลาย เขาจึงเอ่ยปากออกมา

“เพื่อช่วยเหลือองค์ชาย ก็ได้เพคะ” สตรีตอบน้ำเสียงเขินอาย แต่ขาเรียวขาวอ้าออกกว้างราวกับพร้อมให้เขาแทรกกายสอดใส่เข้ามา

“ฮ่า ฮ่า คุณหนูเหมียวทั้งฉลาดทั้งงดงาม องค์ชายเช่นข้าชื่นชอบยิ่งนัก” เหอควานพูดพร้อมกับเคลื่อนกายไปตรงหว่างขาของสตรี เขาก้มหน้าแล้วใช้ลิ้นร้ายตวัดเลียกลีบเนื้อนุ่มที่ยังไม่เคยผ่านมือชาย

“อื้อ” เหมียวอี้หลิงส่งเสียงและสะดุ้งจนยกสะโพกแอ่นใส่หน้าของเหอควาน บุรุษยิ่งชอบใจยกฝ่ามือรองใต้สะโพกแล้วจับดันขึ้นให้ตนเองใช้ปากได้ถนัด

เขาทั้งเลียทั้งดูด ลิ้นร้ายตวัดเลียกลีบเนื้อซ้ายขวาจนชุ่มฉ่ำ ริมฝีปากดูดเม้มเกสรเนื้อนูนจนขยายใหญ่ขึ้น

“อ้า อ้า อ้า” เหมียวอี้หลิงครางออกมาพร้อมกับส่ายสะโพกแสดงถึงความเสียวซ่านของตนเอง

ลิ้นร้ายโลมเลียได้ไม่นาน ร่องรักก็หลั่งน้ำใสชโลมจนเปียกชุ่ม

“พร้อมแล้วสินะ” เหอควานพูด เขาเปลี่ยนท่าทาง เป็นคุกเข่าแล้วจับต้นขากางออกมาพาดบนต้นขาตนเอง

มือหนาข้างหนึ่งขยำเต้านมที่ขนาดพอดีมือ มืออีกข้างจับแท่งหยกสีแดงถูกตรงปากทางรักขึ้นลงเร็วๆ จนได้จังหวะเขาก็จับหัวหยักยัดเข้าไป

เอวสอบดันกระแทกอีกไม่กี่ที แท่งหยกนั้นก็เข้าไปจนมิด

“โอ๊ะ โอ๊ะ อ๊า” เหมียวอี้หลิงส่งเสียงตอนถูกกระแทกเข้ามา เมื่อแก่นกายแทรกเข้ามาจนมิดโพรงเนื้อนุ่มนางก็ครางเสียงหวาน “อื้ม แน่นมากเลยเพคะ”

เหอควานยิ้มชอบใจ “เจ้านั่นแหละที่ยอดเยี่ยมนัก คับแน่นกว่าสตรีคนอื่นๆ ที่ข้าเคยร่วมหลับนอนด้วยยิ่งนัก” บุรุษพูดคำหวานจนสตรีลืมตัวขมิบโพรงรักบีบรัดแท่งหยกร้อน

“อื้อ ตอดแน่นดีเหลือเกิน ข้าชอบ” เหอควานชมอีกครั้งก่อนเริ่มขยับเอวสอบเข้าออก เขากระแทกร่องรักจากแรกที่เนิบช้า แต่เมื่อร่างกายถูกกระตุ้นมากขึ้นเขาก็กระแทกกระทุ้งแรงๆ รัวๆ

ปัก ปัก ปัก ปัก ปัก

“อ้า อ้า อ้า อ้า อ้า อ้า” เหมียวอี้หลิงทำหน้าเคลิบเคลิ้ม อ้าปากส่งเสียงครางดังไม่อายผู้ใด

เหอควานมองใบหน้านางก็ชอบใจยิ่งนัก เพราะสีนางของนางแสดงออกเห็นได้ชัดว่าชื่นชอบการปรนเปรอของเขา

แค่นี้ก็ล่องลอย กว่าจะเสร็จอีกสองสามยกคงทำให้นางถึงสวรรค์ครั้งแล้วครั้งเล่า

มือหนาจับข้อมือเรียวเล็กทั้งสองข้างรวบขึ้นเหนือศีรษะ เหอควานก้มหน้าดูดเต้านมทั้งสองข้างสลับไปมาขณะที่กระแทกโพรงนุ่มอย่างเมามัน

ได้เป็นบุรุษคนแรกของสตรีแค่นี้ก็เปรมปรีดิ์แล้ว ยิ่งเปิดบริสุทธิ์สตรีของคู่ปรับยิ่งน่าปลื้มใจกว่า

“เรียกข้า เรียกชื่อข้า” เหอควานเงยหน้าจากเต้าอวบสั่งสตรีเสียงดัง

“อะ องค์ชาย สี่ หะ เหอ ควาน หม่ะ หม่อมฉัน ชอบ มาก มาก เพ คะ” เหมียวอี้หลิงกลั้นไม่ให้ตนเองครางเพื่อพูดกับเขา

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า อย่างนี้สิ ข้าชอบ” พูดจบเขาก็ดูดเลียทั่วทั้งเต้าสลับกันไปมา ส่วนล่างก็กระแทกดุเดือดไม่กลัวว่ากลีบเนื้อจะช้ำแต่อย่างใด

ร่วมรักที่ดีต้องแบบนี้ ตอกให้ตาลอยสมองเบลอ จะได้คิดถึงแต่เขา อยากมอบตัวให้แต่เขา

เหอควานคิดเช่นนี้มาโดยตลอด เขาจึงไม่เคยแทงสตรีนางใดอย่างอ่อนโยน

ถึงกระนั้นการเอาอย่างดุเดือดและป่าเถื่อนนั้นก็ทำให้สตรีต่างลืมลีลาของเขาไม่ลง

ติดใจจนตามมาถึงจวนองค์ชายอยู่บ่อยครั้ง

เมื่อใกล้ถึงจุดสุดยอด เหอควานก็กระแทกถี่รัว จากนั้นก็ชักท่อนเอ็นของตัวเองออกแล้วจับยัดเข้าปากเหมียวอี้หลิงอย่างรวดเร็ว

อ็อก อ็อก อ็อก

น้ำรักขาวข้นพุ่งใส่เข้าปากเหมียวอี้หลิง สตรีตกใจ มองตาบุรุษราวกับต้องการความคิดเห็นของเขา

“กลืนลงไป ดี อย่างนั้นแหละ ดี” เหอควานชมเชยเหมียวอี้หลิงที่ทำทุกอย่างตามที่เขาบอก

นางทั้งสะสวย ตรงนั้นก็คับแน่น แถมหัวอ่อนเชื่อฟัง เลี้ยงเพิ่มสักคนก็ไม่เสียหาย

เวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วยามเขาก็เสร็จสมตามที่ตั้งใจ บุรุษดึงหยกห้อยเอวส่งให้นางเก็บไว้

“สตรีเยี่ยมยอดอย่างเจ้า ไว้ข้าจะไปรับเข้าวัง” เขาดึงนางมาจูบปากแลกลิ้นอีกสักพักถึงส่งตัวนางกลับจวน