ออกตามหา

“นำตัวนางไป”

เทียนจวินออกคำสั่งน้ำเสียงทรงพลัง ทหารเซียนสองคนจึงไม่รีรอนำตัวตู้ชิงชิงออกนอกตำหนักไห่ถังอย่างไร้เมตตา

หลังจากที่เทียนจวินพูดคุยกับฮองเฮาสักพักก็กลับตำหนักของตน ตงฟางอันนั่วที่ยืนหลบอยู่ด้านข้างก็เดินมาพูดคุยประจบเอาใจ

“ฮองเฮาเพคะ จดหมายของผี เอ่อ แม่นางตู้ผู้นั้น หม่อมฉันจะเอาไปส่งให้ท่านเทพหย่วนเฉินเองเพคะ จะได้ไม่ต้องลำบากท่านเทพ”

ฮองเฮาครุ่นคิดเล็กน้อย แต่เมื่อเห็นใบหน้าไร้เดียงสาของตงฟางอันนั่วจึงพยักหน้าตกลง “ได้สิ รบกวนเจ้าแล้ว”

“ไม่รบกวนเลยเพคะ ถึงอย่างไรหม่อมฉันก็ต้องกลับไปที่ตำหนักอยู่แล้ว” ตงฟางอันนั่วตอบ ริมฝีปากถูกกัดแน่นไม่ให้เผยรอยยิ้มชั่วร้ายออกมา

แกล้งทำเป็นลืมมอบสักหนึ่งอาทิตย์ หรือไม่ก็แกล้งทำหาย แค่นี้หย่วนเฉินก็จะพลาดกับตู้ชิงชิงอีกครั้ง

........

ลานด้านหน้าบ่อจุติ

ตู้ชิงชิงถูกพาตัวมายืนด้านหน้าบ่อ เทพที่เฝ้าบ่อจุติก็กระวีกระวาดหยิบถ้วยน้ำลืมเลือนมาส่งให้นาง

“ดื่มลงไปเถอะ การลืมดีต่อการจุติใหม่ของเจ้า” เทพผู้เฝ้าบ่อบอกกับตู้ชิงชิง

“ไม่ต้องกังวลไป แม้เทียนจวินจะให้เจ้าไปเกิดเป็นเดรัจฉาน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่กับวาสนาของเจ้า หากเจ้าวาสนาดีก็อาจจะ