“หูไม่ได้แตกและได้ยินทุกคำ”
“ได้ยินแล้วยังจะมายุ่งอีก”
“ไม่ยุ่งไม่ได้เพราะนี่คือหน้าที่ของฉัน เอาล่ะอย่าพูดมาก มากินข้าวได้แล้วค่ะ” หญิงสาวไม่สนใจท่าทางเหมือนเด็กสามขวบของเขาแต่ตักข้าวมาตรงปากของเขา
“อ้าปากสิคะ”
วาสิฏฐีบอกพร้อมด้วยสีหน้าขึงขัง ธีรดลตวัดสายตาคมเข้มมองอย่างไม่ชอบใจ ใบหน้าหล่อเหลาราวเทพเจ้าปั้นแต่งแดงก่ำด้วยความกราดเกรี้ยว หากเป็นคนอื่นคงกลัวจนหัวหด แต่ขอโทษ ไม่ใช่เธอแน่นอน วาสิฏฐีฉีกยิ้มหวานให้เขา
“กินเองไม่ได้ก็ต้องป้อนไงคะ คุณหนูธีม...”
นอกจากไม่กลัวแล้วยังมีหน้าใจกล้ายั่วแหย่เขาอีก ธีรดลมองเธอตาขุ่นเข้ม
“ไม่ต้องมายุ่ง”
“ไม่ยุ่งไม่ได้เพราะคุณเป็นคนไข้ของฉัน”
“คุณราวีคนไข้ไม่เลิกแบบนี้ทุกคนเลยรึไง”
“อะไรกันคุณ นี่เขาเรียกว่าดูแลเอาใจใส่คนไข้อย่างดีต่างหากล่ะ” หญิงสาวยิ้มกว้างจนตาหยีไม่ยี่หระต่อสายตาขวางๆ ของเขา
“เอ้า อ้าปาก กินข้าวเสียทีสิคะ จะได้กินยา ฉันมีอย่างอื่นต้องทำต่อ ไม่ใช่พี่เลี้ยงเด็กที่จะต้องมานั่งป้อนข้าวป้อนน้ำคุณทั้งวัน”
“ฉันไม่กิน และฉันก็ไม่ใช่เด็กสามขวบ”
“เฮ๊อะทำตัวยิ่งกว่าเด็กสามขวบอีก” หญิงสาวพูดเบาๆ พลางย่นจมูกใส่เขา ธีรดลเห็นท่าทางของเธอแล้วก็ชักสีหน้าทันที
“ฉันไม่กิน”
“คุณต้องกิน ถ้าไม่กินดีๆ ล่ะก็ ฉันจะยัดใส่ปากคุณแล้วนะ”
หญิงสาวท่าทางขึงขังขึ้นทำท่าจะยัดข้าวใส่ปากของเขาจริงๆ ธีรดลหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธ ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนอวดดีทำกับเขาถึงขนาดนี้ เจ้าหล่อนควรพินอบพิเทา เอาอกเอาใจเขาสิ เพราะเขาเป็นนายจ้างและยังเป็นคนไข้ของเธอด้วย แล้วนี่เธอมาแสดงความอวดดีแบบนี้กับเขาได้อย่างไรกัน
“กินสิคะ..”
เธอย้ำอีก หนุ่มสาวจ้องตากันเขม็งอย่างไม่มีใครยอมใคร และในที่สุดเขาก็ต้องเป็นฝ่ายยอมเมื่อเธอทำท่าจะยัดข้าวใส่ปากของเขาจริงๆ ทั้งยังบีบปลายคางของเขาไว้อย่างมั่นคงอีกด้วย
“กินแล้วกิน ปล่อยได้แล้วยายบ้า”
ธีรดลสะบัดตัวจนหลุดจากพันธนาการของเธอ แต่ก็ยังมองคนตรงหน้าตาขุ่นขวางอยู่เช่นเดิม
“แค่นี้ก็เรียบร้อย ทำให้ต้องเสียพลังงานทำไมเยอะแยะก็ไม่รู้”
หญิงสาวผละออกไปแล้วหัวเราะอย่างชอบใจก่อนจะเดินไปเก็บข้าวของที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้นพลางฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีอีกด้วย
ธีรดลกระแทกลมหายใจอย่างหงุดหงิดที่ไม่สามารถเอาชนะเธอได้ หลายต่อหลายครั้งที่เขาพยายามขัดขืนและจะเอาชนะเธอ แต่ไม่เคยสำเร็จเลย ทั้งยังโดนเจ้าหล่อนเอาคืนจนเขาพ่ายไม่เป็นท่า
“อยากเอาชนะฉันก็ต้องทำกายภาพบำบัดให้ตัวเองหายดีนะคะ จะได้ไม่มานั่งหน้างอเป็นเจ้าชายหัวร้อนอยู่แบบนี้”
เสียงใสๆ ของเธอแว่วมาเหมือนรู้ว่าเขากำลังคิดอะไร ธีรดลปรายตามองคนที่กำลังจัดที่นอนของเขาไปเรื่อยๆ ด้วยท่าทางสบายๆ ยิ่งทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดมากขึ้น
“ยายปีศาจร้าย”
“ได้ยินนะค้าว่าพูดอะไรคุณหนูธีม”
ธีรดลกระแทกลมหายใจหนักๆ เข่นเขี้ยวอยู่ในใจ ยายปีศาจร้ายหูดีจริงเชียว ขนาดเขาพูดเบาๆ กับตัวเอง เจ้าหล่อนยังไงได้ยิน ทางด้านวาสิฏฐีนั้นปรายตามองชายหนุ่มที่กินข้าวอย่างกระแทกกระทั้นยิ้มๆ
“เป็นไงบ้างหนูวา...” น้ำเสียงเอื้ออาทรของคุณนรา ทำให้หญิงสาวต้องถอนใจออกมาหนักๆ ก่อนจะยิ้มกว้างให้ผู้สูงวัย
“ไม่เท่าไหร่ค่ะคุณแม่ หนักกว่านี้ก็เจอมาแล้ว นี่แค่เด็กสามขวบเอาแต่ใจ” คุณนราหัวเราะลั่นเลยทีเดียวกับคำพูดเปรียบเปรยของเธอ
“ก็ว่าไปนั่น”
“ไม่เกินความจริงเลยค่ะ”
“แต่แม่ว่า ตอนเด็กตาธีมแกไม่ได้ดื้อขนาดนี้นะ”
“โอยยย... หวังว่าวาคงไม่เจอเด็กเกเรมากกว่านี้นะคะ แค่นี้วาก็แทบหมดแรงแล้วค่ะ” หญิงสาวบอกยิ้มๆ
“เอาเถอะๆ ยังไงแม่ก็ขอบใจหนูวานะที่ไม่ถอดใจเสียก่อน ตาธีมน่ะดื้อแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก อยากเอาชนะ อยากเป็นที่หนึ่งตลอดแหละ ถ้าจับจุดถูกก็จะกำราบได้ง่าย เชื่อแม่สิ”
“จริงค่ะ วาเห็นด้วย” สองสาวต่างวัยคุยกันอย่างสนุกสนานทำให้คนที่เพิ่งพาตัวเองออกมาจากห้องของตัวเองหลังจากที่เก็บตัวเงียบมาทั้งวัน
“นี่มันเวลาทำงานไม่ใช่หรือไง มานั่งหัวเราะเหมือนคนบ้าอยู่ตรงนี้ทำไม”
“ตาธีม... ดูพูดเข้าลูกคนนี้นี่” คุณนราทำเสียงปรามลูกชาย
“ผมต้องการคนป้อนข้าว” พูดจบเขาก็พากดปุ่มพาวีลแชร์คันเก่งของตนจากไป วาสิฏฐีกับคุณนราอ้าปากค้างมองหน้ากันอย่างประหลาดใจ
“สงสัยวันนี้ฝนจะตก”
“สงสัยว่า คงอยากเอาชนะหนูวา” แล้วทั้งสองก็หัวเราะให้กัน
“สู้ๆ นะหนูวา แม่อยากเห็นตาธีมเดินได้ และยิ้มได้อีกครั้ง”
“ค่ะ วาจะพยายาม”
“สู้ๆ” คุณนรายิ้มให้พร้อมกับทำท่าประกอบให้กำลังใจหญิงสาวที่นางหมายมั่นว่าอยากได้มาเป็นสะใภ้ ถ้าหากนางไม่คาดหวังสูงมากเกินไป ก็อยากจะให้เธอลงเอยกับธีรดล
“หวังว่าฉันคงจะสมหวังนะ หากพลาดจากหนูวาไปฉันก็คงเสียดายแย่” ผู้สูงวัยพูดคนเดียวอย่างมีความหวังเมื่อหญิงสาวเดินจากไปแล้ว
“ตามตารางที่คุณหมอให้มาและผลการตรวจ ขาคุณดีขึ้นมากนะคะ นี่คือตารางที่เราจะทำกายภาพบำบัดกันในอาทิตย์นี้”
เธอบอกเมื่อเข้ามาในห้องกว้างที่มีอุปกรณ์สำหรับการทำกายภาพบำบัดและเป็นห้องออกกำลังกายขนาดย่อม และมีสระว่ายน้ำส่วนตัวอีกด้วย
“ก็ทำสิ”
“วันนี้ทำตามตารางนี้ค่ะ”
หญิงสาวยื่นเอกสารสำหรับการเตรียมตัวทำกายภาพสำหรับวันนี้ให้กับเขา ชายหนุ่มรับไปดูแล้วยื่นคืนให้กับเธอ
“ฉันไม่อยากทำแบบนี้ อยากจะเดินได้เลย”
วาสิฏฐีทำเสียงเฮอะในลำคอแล้วเท้าสะเอวมองคนที่นั่งทำหน้าตายอยู่บนวีลแชร์อย่างจะกินเลือดกินเนื้อ
“ทำไม่ได้ ก็ลาออกไป”
“งี่เง่า... คุณจะต้องทำตามตารางที่ฉันทำให้เท่านั้น ถ้าทำไม่ได้ ก็นั่งวีลแชร์ไปตลอดชีวิตนั่นล่ะ ชาตินี้อย่าหวังจะชนะฉันเลย”
ตอนที่31. อวสาน“ในที่สุดเรื่องวุ่นๆ ก็จบลงด้วยดีซะทีนะคะ” วาสิฏฐีพูดขึ้นเมื่ออยู่ในห้องหอกับสามีเพียงลำพัง ธีรดลเดินเข้ามาโอบกอดภรรยาเอาไว้หลวมๆ แล้วหอมแก้มนวลแผ่วเบาอย่างเอาใจ“แถมยังช่วยชีวิตเพื่อนรักของวาได้ด้วยใช่ไหมล่ะที่ทำให้วายิ้มกว้างขนาดนี้”“แน่นอนสิคะ ยายวีวี่กับพี่ธัชดูเหมาะสมกันจะตายไป ว่าไหมคะ ไม่คิดว่าคุณแม่จะแอบคิดเหมือนวา”“แล้วไม่ดีหรือไง”“ดีสิคะ แบบนี้แหละที่วาชอบ”“หึ.. วันแต่งงานตัวเองแท้ๆ คิดถึงแต่เรื่องคนอื่นได้ยังไงกัน” น้ำเสียงของเขาติดจะงอนๆ จนเธอต้องรีบเอาใจ“อย่าน้อยใจสิคะ เรื่องวันนี้มันเหนือการควบคุมนะคะ อีกอย่าง วันนี้เหมือนเราได้จัดงานแต่งงานสองคู่เลยนะ จู่ๆ พี่ธัชก็มีเมีย ดีออกค่ะเห็นมั้ยคะ งานแต่งงานของเราเนี่ยช่างเป็นวันที่ดีจริงๆ เลย”วาสิฏฐียิ้มพลางดันร่างสามีแสนงอนนอนลงบนที่นอนนุ่มที่โรยด้วยกลีบกุหลาบสีหวานช้าๆ ซึ่งเขาก็แสนจะยินดีที่จะโอนอ่อนผ่อนตาม“ไม่ได้น้อยใจเสียหน่อย แค่อยากให้เมียเห็นผัวเป็นที่หนึ่งในใจก็เท่านั้น ส่วนเรื่องเพื่อนรักของวาก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของพี่ธัชไปเราไม่ต้องไปยุ่ง โอเคมั้ย”“แหม.. รีบส่งไม้ให้พี่ธัชเลยนะคะ วารู้หรอกค่ะว
ตอนที่30.สิ้นคำพูดของคุณนรา นางรตีกับลูกๆ ถึงกับหน้าถอดสีเมื่อได้ยินชื่อแซ่ของเจ้าของบ้าน“คุณ คุณว่าอะไรนะคะ คุณเป็นใครนะคะ”“อ้อ.. นี่พวกเธอคงไม่รู้สินะว่าที่ที่พวกเธอเหยียบอยู่นี่เป็นคฤหาสน์ของตระกูลลูเซียโน่ และที่ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเธอนี่คือ คุณนรา ลูเซียโน่ เฉิน และลูกชายทั้งสามคนของคุณนรา”องุ่นพูดขึ้นด้วยท่าทางมาดมั่นพร้อมทั้งเชิดหน้าใส่สามแม่ลูกอย่างเป็นต่อ“แม่.. เป็นไปได้ยังไง ไหนว่าแค่บ้านของพวกเศรษฐีใหม่ไม่ได้มีชื่อเสียงอะไร”“นั่นสิ แล้วทีนี้เราจะทำไงดี แต่ว่า.. แม่ ลูกชายตระกูลนี้งานดีมากเลย ฉันอาจจะมีสิทธิ์เป็นเมียเขานะแม่”“พวกแกนี่ให้มันน้อยๆ หน่อย ตอนนี้คิดก่อนว่าจะทำไง ไม่ใช่มามัวบ้าผู้ชาย เอาตัวรอดจากตรงนี้ให้ได้ก่อนเถอะ”สามแม่ลูกกระซิบกระซาบปรึกษาหารือกัน ก่อนที่นางรตีจะเอ่ยขึ้นเมื่อนึกขึ้นได้“ยังไงซะพวกคุณก็เป็นคนนอกครอบครัวของเรา ดังนั้นเรื่องนี้เป็นปัญหาในครอบครัว พวกคุณก็ไม่เกี่ยวอยู่แล้ว วีวี่กลับบ้านกับน้านะจ๊ะ พวกเรามีเรื่องต้องคุยกัน”นางหันมาทำเสียงอ่อนหวานกับวีรนุชที่ยืนมองมาตาขวาง แต่หญิงสาวก็หันไปมองคุณนราเหมือนขอความช่วยเหลือ“จะว่าเราเป็นคนนอกก็ไม่
ตอนที่29.“อย่าริทำตัวเป็นพ่อสื่อเลยเจ้าตัวดี”“โธ่ น้องก็แค่หวังดีน่าพี่ชาย”“ไม่ต้องเลย นายหวังดีกับฉันทีไร ชีวิตฉันปั่นป่วนทุกที”ผู้เป็นพี่ชายยกมือห้าม ท่าทางเข็ดขยาดของชายหนุ่มเรียกเสียงหัวเราะของทุกคน แล้วไม่นานส้มโอก็วิ่งหน้าตื่นเข้ามา“แย่แล้วค่ะคุณท่าน แย่แล้วๆ”“มีอะไรส้มโอหน้าตาตื่นมาเชียว”“มี มีคนมาค่ะ”“มีคนมาแล้วยังไง ตั้งสติดีๆ ค่อยๆ พูด”“คือว่า มีคนมาหาคุณหนูวีวี่แล้วเกิดตะลุมบอนกันอยู่หน้ารั้วโน่นค่ะ เหมือนเขาจะมาพาตัวคุณหนูวีวี่ไป”“แย่แล้ว.. ต้องเป็นแม่เลี้ยงของวีวี่แน่เลยค่ะ” วาสิฏฐีหน้าตื่นเป็นห่วงเพื่อนรักขึ้นมาทันที“งั้นเราออกไปดูกันดีกว่า”ว่าแล้วทุกคนก็รีบลุกออกไปจากโต๊ะรับประทานอาหารมื้อค่ำอันแสนสุขไปที่หน้าบ้านก็ทันได้เห็นกลุ่มชายฉกรรจ์กลุ่มหนึ่งไม่ต่ำกว่าห้าคนและหญิงสาวอีกสามคนยืนรุมล้อมทั้งฉุดกระชากลากถูวีรนุชอยู่ โดยมีองุ่นกีดขวางป้องกันไม่ให้คนพวกนั้นทำได้สำเร็จภาพที่เห็นจึงดูวุ่นวายโกลาหลอยู่ไม่น้อยเมื่อองุ่นสาวตุ้ยนุ้ยร่างยักษ์ไม่ยอมให้ใครเข้าถึงตัววีรนุชได้ง่ายๆ“ถอยไปนะนังอ้วน อย่ามาขวางพวกฉัน ฉันจะพาตัวนังลูกไม่รักดีกลับ”“ฉันไม่ใช่ลูกแก นังแพศยา
ตอนที่28.“ฉันนี่แย่จริง วันดีของเพื่อนแท้ๆ มานั่งพูดพร่ำอะไรก็ไม่รู้ พูดถึงแต่เรื่องของตัวเองอีกต่างหาก”“ฉันเข้าใจเธอนะวีวี่ และไม่เป็นไรเลย เธอสามารถพูดได้ฉันไม่ได้ถือสาอะไรอีกอย่างฉันรู้ว่าเธอกลัวว่ากำลังจะเสียที่พึ่งสุดท้ายอย่างฉันไป เธอแค่กลัว และทุกคนมีสิทธิ์ที่จะกลัว”วาสิฏฐีพูดยิ้มๆ แล้วลูบไหล่ของวีรนุชอย่างปลอบโยน เข้าใจดีว่าตอนนี้วีรนุชรู้สึกอย่างไร วีรนุชก็เหมือนลูกคุณหนูที่ถูกเลี้ยงอย่างตามใจ ดูท่าทางดื้อรั้นเอาแต่ใจและร้ายกาจไม่ยอมคน แต่ลึกๆ แล้ว วีรนุชก็ต้องการการปกป้อง อ่อนแอเป็น ร้องไห้เป็น ซึ่งคนที่วีรนุชจะแสดงความอ่อนแอให้เห็นก็มีเพียงเธอคนเดียวเท่านั้น กับคนอื่น วีรนุชคือคุณหนูตัวร้ายที่พร้อมจะบวกทุกอย่างไม่ไว้หน้าใคร แต่กับเธอ วีรนุชเสมือยน้องสาวตัวน้อยที่แม้จะร้ายแสนร้ายเพียงใด ก็ต้องการความรัก และได้รับการปกป้องทะนุถนอม ซึ่งเธอก็พร้อมจะปกป้องน้องสาวคนนี้เสมอและท่าทางอันอ่อนโยนและความเข้าอกเข้าใจ พร้อมจะปกป้องทุกเมื่อของวาสิฏฐีนี้เอง ที่ทำให้วีรนุชประทับใจในตัวของเพื่อนคนนี้ วาสิฏฐีคือผู้หญิงที่เป็นผู้หญิงทั้งเนื้อทั้งตัว วาสิฏฐีอ่อนหวานน่ารัก แต่ก็เด็ดเดี่ยวเข
ตอนที่27.วาสิฏฐียิ้มปลื้มปริ่มกับตัวเอง ขณะเข้ามาเปลี่ยนชุดเป็นชุดราตรีสำหรับทานมื้อค่ำกับครอบครัวซึ่งเป็นชุดราตรีสั้นฟูฟ่องแบบเรียบง่ายแต่หรูหราสีฟ้าสดใสซึ่งเป็นสีโปรดของเธอ“แหม... หน้าบานเหลือเกินนะแม่คุณ”วีรนุชเดินมากระแซะเพื่อนรักอย่างหมั่นไส้ ร่างระหงในชุดเดรสสั้นเหนือเข่าฟูฟ่องสีม่วงอ่อนคล้ายกับชุดของเจ้าสาว แม้แบบจะเรียบง่ายแต่ก็ส่งผลให้ผู้สวมใส่งดงามราวเจ้าหญิงตัวน้อยแสนซนงดงามไม่ต่างจากเจ้าสาวในค่ำคืนนี้นั่งลงตรงหน้าเจ้าสาวแสนสวย“แหงล่ะ คืนนี้เป็นคืนของฉันนี่นา เจ้าสาวอย่างฉันก็ต้องสวยที่สุดหน้าบานที่สุดอยู่แล้ว”“เธอโชคดีจังนะที่ได้แต่งงานกับพี่ธีม ได้แต่งงานกับคนที่ตัวเองรัก”“ถ้าเธอเจอคนที่รัก เธอก็จะได้แต่งงานกับเขา และเอก็จะมีความสุขเหมือนกันกับฉัน...”“ไหนล่ะคนที่ฉันรักและเขาก็รักฉันน่ะ มีที่ไหนกัน ตั้งแต่คบกันมาเธอเคยเห็นฉันคบใครจริงจัง หรือมีใครมาคบฉันจริงจังมั่งไหมล่ะ ผู้ชายที่เข้ามาหาฉันมีแต่พวกหน้าหม้อ ตอแหลไปวันๆ คบฉันเพื่ออยากใช้ฉันเป็นสะพานไปสู่ดวงดาว คบกับฉันเพราะฉันรวย เพราะพ่อฉันเป็นประธานบริษัท คนพวกนั้นไม่มีใครจริงใจกับฉันสักคน ขนาดเพื่อนผู้หญิงก็ยังไม่
ตอนที่26. “คุณหญิงนราครับ ภารกิจของลูกชายสุดหล่อสำเร็นลุล่วงนะครับ คุณหญิงแม่จัดการเตรียมงานแต่งได้เลย”“ย่ะพ่อคุณ แต่กว่าจะสำเร็จก็ทำเอาแม่ลุ้นจนเหนื่อยนะ น่าจะให้หนูวาเล่นตัวมากกว่านี้หน่อย”“อย่าบอกนะครับว่าทั้งหมดนี่คุณแม่วางแผนแกล้งผม”“แล้วไม่ได้หรือไงจ๊ะ ก็เราปากแข็งก่อนนี่นา แม่ก็เลยบอกหนูวาให้เล่นตัวมากหน่อย อย่ายอมใจอ่อนง่ายๆ แต่ไม่นึกเลยว่าหนูวาจะยอมใจอ่อนงานขนาดนั้น”“โอ๊ย คุณแม่ครับ แค่นี้ลูกชายคุณแม่ก็แทบหัวใจสลายแล้วนะครับ คอยดูนะผมจะจัดการลงโทษยัยหนูวาของคุณแม่หนักๆ เลยโทษฐานแกล้งให้ผมทรมานใจ”ปากพูดสายกับผู้เป็นแม่แต่สายตาจับจ้องอยู่ที่หญิงสาวอย่างหมายมาด วาสิฏฐีพยายามจะดิ้นรนออกจากวงแขนแข็งแรงเมื่อรู้ว่าชะตากรรมของตนจะเป็นอย่างไรในตอนนี้ ถ้าไม่หนีไปตอนนี้มีหวังโดนเขาจับกินทั้งตัวแน่นอน“จะทำอะไรก็ระวังหน่อยก็แล้วกัน เดี๋ยวหลานแม่จะตกใจขวัญหนีดีฝ่อ”“นี่คุณแม่รู้แล้วหรือครับว่าวาท้อง”“แม่ก็ไม่แน่ใจนักหรอก แต่จากประสบการณ์ แม่มั่นใจว่าหนูวากำลังจะมีหลานให้แม่แน่นอน เอาล่ะ ตอนเย็นกลับมาฉลองกับแม่ก็แล้วกัน แม่จะเตรียมของอร่อยไว้ให้ แล้วอย่าทำให้สะใภ้ของแม่มีรอยขีดข่วนเ