ตอนที่ 182

@อาทิตย์ถัดมา

เสียงยามเท้าใหญ่เหยียบย่ำบนใบไม้แห้งกรอบดังก้อง ดึงให้สายตาวาววับของเหล่าสิ่งมีชีวิตตัวเล็กและผอมเกร็งหันขวับ เห่าเสียงขรมเป็นการต้อนรับผู้มาเยือน

ก่อนพวกมันจะวิ่งกระเจิดกระเจิงหนีหายกันไปคนละทิศคนละทางเมื่อร่างสูงเยื้องย่างเข้าไปใกล้ ฝ่าวงล้อมอย่างไร้ความเกรงกลัว

แววตาคมกริบของติณณ์ยังคงนิ่งสงบ สาวเท้าก้าวตรงไปข้างหน้าด้วยความเร็วคงที่ไม่มีเปลี่ยนแปลง แม้สิ่งแวดล้อมรอบกายจะเต็มไปด้วยสิ่งก่อสร้างที่มีลักษณะคล้ายเจดีย์ขนาดย่อม ทั้งยังมีบรรยากาศเงียบเหงาชวนให้รู้สึกวังเวงก็ตาม

ชั่วอึดใจจุดหมายปลายทางก็ปรากฏให้เห็น ร่างสูงค่อย ๆ ย่อตัวลงนั่งทับส้นหน้าบ้านจำลองหลังเล็กซึ่งแตกต่างจากหลังอื่น ๆ อย่างสิ้นเชิง

"สวัสดีครับแม่ ติณณ์แวะมาเยี่ยม"

แววตาอ่อนลงทันทีที่สะดุดเข้ากับใบหน้าสะสวยของหญิงสาวที่กำลังฉีกยิ้มหวานมาให้ผ่านรูปถ่าย เอ่ยทักทายคนในรูปแล้วบรรจงวางช่อดอกไม้ลงบนแท่นตรงหน้า

โดยปกติแล้วเมื่อไหร่ก็ตามที่ชีวิตพบเจอกับปัญหาหรือเรื่องไม่สบายใจ เขามักจะหลบมานั่งคุยกับมารดาอยู่เป็นประจำ ทว่าเหตุผลที่ทำให้เขามาในวันนี้นั้นแตกต่าง

มือใหญ่ลูบไล้ไปตามกรอบกระจก รอยยิ้มสดใสของมารดาส่