Home / โรแมนติก / เพียงเศษใจ / EP 1/1 ผมเป็นสามีของคุณ

Share

เพียงเศษใจ
เพียงเศษใจ
Author: อัญจรี

EP 1/1 ผมเป็นสามีของคุณ

last update Last Updated: 2025-06-16 08:32:59

เพียงเศษใจ

[1]

ผมเป็นสามีของคุณ

ใบหน้าเนียนกริบของหญิงสาววัยสามสิบเอ็ด กระจ่างอยู่ในกระจก วงหน้ารูปไข่เรียวรี คิ้วโก่งพอเหมาะรับกับดวงตากลมโต ริมฝีปากรูปกระจับดูเล็กกระจุ๋มกระจิ๋มยามประดับอยู่บนวงหน้านี้ หลานสาวย่าพร้อม พิศมองความงามแบบเรียบง่ายอย่างที่ลูกพี่ลูกน้องของเธอเคยว่ากระทบแล้วพบว่ามันคงจริงตามนั้น ทุกอย่างที่ก่อเกิดเป็นเธอสมบูรณ์แบบ แต่มิได้ทำให้เธอสวยผุดผาดบาดตา อาจเป็นเพราะใบหน้านี้ แห้งแล้งการแย้มยิ้มก็เป็นได้

หญิงสาวปัดความคิดไร้สาระทิ้งไปเสีย เธอสอดก้านของตุ้มหูเพชรอันแวววาวเข้ารูหูของตัวเอง หางตายังเหลือบไปเห็นแฟ้มเอกสารปกสีแดง คล้ายว่ามันวางอยู่ตรงนี้มาเกือบเดือนแล้ว เธอมองมันอีกคราหนึ่ง เอื้อมมือไปหมายจะเปิดดูสักนิดแต่ประตูกลับถูกเคาะ ตามด้วยเสียงของพี่เลี้ยงที่วัยมากกว่าเธอราวสิบปี เจ้าหล่อนผลักประตูเข้ามาเพื่อรายงานบางอย่าง

“คุณอุ่นคะ มีแขกมาค่ะ”

“แขกเหรอ?” เธอถามย้ำแล้วมองนาฬิกาบนข้อมือ “นี่เพิ่งจะหกโมงเช้านะ ใครมากันล่ะ”

“ไม่ทราบค่ะ คุณเขาไม่พูดอะไรเลย”

“แล้วทำไมพี่ไม่ถามละคะ” บ่นให้พี่เลี้ยงแล้วจำต้องยุติการแต่งตัว เธอดูดีแล้ว สำหรับการไปทำงาน แต่ว่า...คนที่รออยู่ข้างล่างนี่สิ ใครกันนะ

ความใคร่รู้ของหญิงสาวถูกเฉลยในไม่กี่นาทีถัดมา ผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่กลางห้องรับแขก เขาสวมยีนสีเข้มมีรอยขาดตรงหัวเข่า สวมเสื้อลายตารางสีอ่อนกว่ากางเกงเล็กน้อย แวบแรกนั้นเธอไม่ได้มองหน้าเขาเลย เธอเห็นเพียงบ่ากว้างของเขากับเชิ้ตพอดีตัวที่รัดรึงจนคล้ายจะเห็นกล้ามเนื้อแน่นๆ ตรงหน้าอก เขายังมองเธอนิ่งๆ และนั่นทำให้เธอยิ่งใคร่รู้ เขาไม่ใช่ผู้ชายหรอก แต่เป็นเพียงเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่อายุไม่น่าจะเกินยี่สิบ และเขา...หน้าตาหล่อเหลาทีเดียว

“บ้านนี้สวนกว้างจัง ฝั่งโน้นที่รกๆ ทำสวนกล้วยน่าจะดี”

หญิงสาวมุ่นคิ้ว อะไรของเขากัน เธอหันมองพี่เลี้ยง พี่พุดซ้อน ก็ทำหน้างงไม่แพ้กัน

“คุณเป็นใครกัน”

“ผมเหรอ ผมชื่อ ศรัณ ครับ ศรัณ ศาสตรา ผมมาพบคุณอารดา”

เจ้าบ้านสาวมุ่นคิ้วแรงกว่าเดิม เด็กหนุ่มคนนี้ ใครกันนะ

“แล้วคุณมาหาอารดาทำไม”

“ผมต้องตอบคุณด้วยเหรอ”

คนถูกย้อนทำตาโตอย่างเคืองขุ่น ถ้าเธอถามเขาก็ควรต้องตอบสิ

ศรัณมองเจ้าบ้านอย่างพิจารณา ผู้หญิงที่สูงเพียงบ่าเขา วงหน้านั้นมิได้งามผุดผาดบาดตา แต่ก็ชวนให้พิศมองไม่น้อย คิ้วโก่งจมูกโด่งพอเหมาะ ดวงตากลมโต ริมฝีปากเล็กน่าเอ็นดู หล่อนน่าจะอายุมากกว่าเขา ดูจากการแต่งตัวและผมที่มวยไว้จนตึงเปรี๊ยะนั่นละนะ ถ้าใส่แว่นสายตาอันหนาเตอะ คงได้เรียกคุณครูระเบียบกันล่ะ

“ฉันคิดว่าคุณคงเข้าใจผิดบางอย่าง อารดาคงไม่รู้จักคุณหรอก”

“คุณรู้จักเธอใช่ไหม บอกเธอมานี่ทีสิ”

“ทำไมฉันต้องทำอย่างนั้น”

“เพราะผมมีธุระกับเธอ”

“เรื่อง?”

“เรื่องของผมกับเธอครับ”

ความเงียบงันดังกระหึ่มขึ้นในตอนนั้น นานชั่วนาทีก่อนที่หญิงสาวจะเอ่ย

“พี่พุดซ้อนส่งแขกที”

“คะ?” พุดซ้อนทำหน้าเลิ่กลั่ก

“ผมเพิ่งมาจะไล่กันแล้วหรือ ผมแค่อยากเจออารดา เรียกเธอมาได้ไหม”

“คุณเป็นอะไรกับเธอล่ะถึงจะให้ฉันไปเรียกเธอมาพบ”

“ว่าที่สามี”

“อะไรนะ!?”

“ผมเป็น...ว่าที่สามีของอารดา”

ตุ้บ!

กระเป๋าสะพายที่คล้องไหล่อยู่ ร่วงหล่นลงพื้น หญิงสาวหน้าซีดเผือด มองเด็กหนุ่มที่เดินเข้ามาใกล้แล้วอยากฆ่าตัวตายนัก คุณย่า…คุณย่าทำอะไรลงไป!

“ว่าไงครับ ผมจะพบคุณอารดาได้หรือยัง”

กลิ่นของชายหนุ่มชวนให้หญิงสาวมึนงง กลิ่นอุ่นๆ ของคนตรงหน้าทำเอาแข้งขาอ่อนไปหมด

“ว้าย! คุณคะ!”

นายสาวของพุดซ้อนเข่าอ่อนยวบ และคงได้ล้มลงไปหากมืออุ่นๆ ของเขาไม่คว้าไว้

“คุณ!?”

“ปล่อย! ปล่อยฉันนะ!” เธอดิ้นเมื่อรับรู้ถึงอกอุ่นของเขา เขายอมปล่อยแต่โดยดี หน้าตายังมีความงุนงงปนอยู่ “ไป! ไปนั่งตรงโน้น ห่างๆ ฉันเลย!”

ศรัณเป็นงง แต่ก็ยอมถอยไปนั่งที่เดิม ผู้หญิงตรงหน้าเขาทำไมทำท่าประหลาดนัก มันแปลกหรือที่เขาจะมีภรรยาชื่ออารดา

“คุณคะ เป็นยังไงบ้างคะ”

“ไม่! ไม่เป็นไรพี่ ขอกระเป๋าค่ะ...กระเป๋า”

พุดซ้อนรีบหยิบกระเป๋าให้คนเป็นนาย เจ้าบ้านสาวตั้งสติ มองชายหนุ่มอีกคราด้วยดวงตาที่พิจารณายิ่งกว่าเดิม ขณะเดียวกันก็บอกตัวเองว่าให้ใจเย็นๆ

“ขอน้ำเย็นๆ สักแก้วสิพี่ เอามาให้แขก เอ่อ…ให้เขาด้วย”

พุดซ้อนรีบไปหาน้ำมาให้ไว เมื่อกลับมาอีกครา ยังถูกสั่งให้ไปหยิบแฟ้มเอกสารบนห้องลงมาให้

“ขอฉันคุยกับเขาสักคำ พี่จะไปทำอะไรก็ไปเถอะ” บอกพี่เลี้ยงดิบดี รอจนอีกฝ่ายจากไปจึงได้เปิดแฟ้มออกดู เธอพิจารณาเอกสารในแฟ้มอย่างถี่ถ้วน จึงได้เห็นว่าข้อมูลคร่าวๆ ในนั้นเป็นของคนที่ชื่อศรัณจริงๆ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เพียงเศษใจ   EP 4/2 ไม่ทันตั้งตัว

    “มีอะไรกันแน่รุ้ง ท่าทีถึงเป็นอย่างนี้”อารดาถามไถ่อย่างใจเย็น ไม่ใช่ไม่โกรธหรอกนะ แต่อย่างที่รู้ โกรธหรือไม่โกรธอย่างไร สุดท้ายคนที่เจ็บแล้วต้องเงียบก็คงเป็นเธออยู่ดี“ลูกค้าแกน่ะสิ”“อะไร ลูกค้าฉันทำไม”“เขาโทรมาหาพี่ธีเมื่อเช้า เขาติดเชื้อ โควิด” เธอหมายถึงโรคเกี่ยวกับระบบทางเดินหายใจชนิดหนึ่งซึ่งกำลังระบาดอยู่ในช่วงนี้ มันสามารถติดกันได้ง่ายๆ ทางสารคัดหลั่งเมื่อคนที่มีเชื้อไอหรือจาม“หา!?” อารดาอ้าปากค้างอย่างตื่นตระหนก“แต่คุณก็ไม่ควรมาทำร้ายคุณอุ่นอย่างนี้” ศรัณตำหนิ แต่รสิกาเชิดหน้าใส่“ขอโทษที มันชินมือน่ะ” รสิกาว่าแล้วยิ้มเย้ยศรัณกำหมัดแน่นหนึบ อารดาคว้ามือเขามากุมไว้ ปรามเบาๆ ไม่ให้เขาใจร้อนเกินไปอรุณฉายมองภาพนั้นแล้วแอบเบะปากใส่ เธอถอยหลังเข้าใกล้หน้าต่างอีกนิด ก่อนจะหยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋ากางเกงมาปิดปากปิดจมูกไว้ กันโรคภัยไว้ก่อน“คนไหนล่ะ เมื่อวานลูกค้าก็มีพอสมควรนะ”“คนสุด

  • เพียงเศษใจ   EP 4/1 ไม่ทันตั้งตัว

    [4]ไม่ทันตั้งตัว__________อารดายังไม่เห็นศรัณเลยตั้งแต่ตื่นนอน เธออาบน้ำแต่งตัวแล้วเดินลงมาข้างล่างเพราะวันนี้วันเสาร์ ไม่ต้องไปทำงาน เธออยากคุยกับศรัณอีกสักนิดเรื่องความเป็นมาของเขา อย่างน้อยเผื่อคนที่บ้านถามไถ่เรื่องสามี จะได้ตอบถูกเธอไม่ต้องตามหาอะไรมากมาย เขาอยู่ในห้องรับแขกกับพี่พุดซ้อนที่กำลังแกะกล่องอะไรสักอย่างอยู่ มีอรุณฉายยืนเหล่มองทั้งคู่อยู่ใกล้บานหน้าต่าง“ทำอะไรอยู่คะ”พุดซ้อนหันมองเจ้านาย ยิ้มให้เจ้าหล่อนก่อนจะแกะห่อต่อ ศรัณเดินไปหาภรรยา โอบบ่าแล้วพาเดินเร็วๆ ไปยังโต๊ะที่พี่พุดซ้อนกำลังจัดการกับลังกระดาษใบหนาแล้วอารดาก็ได้ตาเบิกโต เมื่อเห็นกล่องสี่เหลี่ยมเรียบหรูเรียงอยู่ในลังถึงหกใบด้วยกัน ถ้าไม่รู้จักแพ็กเกจมาก่อน คงเข้าใจว่าในกล่องคือเครื่องเพชร“พอไหม หามาได้แค่หกขวดเอง”อารดายังงงอยู่ พี่พุดซ้อนเปิดกล่องให้ดูก็เห็นขวดน้ำหอมอยู่ในนั้น ขวดแก้วสีสวยมีฝาปิดรูปมงกุฎที่ทำจากทองคำแท้ยี่สิบสี่กะรัต ใช่แล้วล่ะ มันคือน้ำหอม CLIVE CHRIS

  • เพียงเศษใจ   EP 3/6 คืนเข้าหอ

    ภายในห้องนอนอารดาทิ้งกายลงปลายเตียง เสียดายน้ำหอมก็เสียดาย แต่ก็เท่านั้นแหละ ต่อให้ไม่มีศรัณมาช่วยเร่งเร้า อย่างไรเสียคืนนี้น้ำหอมขวดนั้นก็ต้องไปอยู่ในมือของอรุณฉายอยู่ดี กำลังใจในการสู้คนมันหมดลงตั้งนานแล้ว หมดลงตั้งแต่วันที่บิดาเลิกกอดลูกสาวคนโตกระมังหมับ!อยู่ๆ แขนแข็งแรงของสามีก็สวมกอดเข้ามาแนบแน่น มันอบอุ่นและสื่อให้รู้ถึงการปกป้องคุ้มภัย เธออยากผลักไส อยากด่าสักนิด แต่ตอนที่มีแขนเขาโอบรัดร่างอยู่ มันก็อุ่นดีเหมือนกัน“พรุ่งนี้หวังว่าจะไม่เป็นอย่างนี้นะ”“เป็นยังไง” เธอย้อนทันควัน“เป็นคนที่ยอมทุกอย่างยังไงล่ะ”อารดาแกะแขนเขาออก เจ้าเด็กคนนี้ชอบบงการเสียจริง“บางครั้งมันก็เรื่องเล็กน้อย ช่วยได้ก็ช่วยไป คนในบ้านก็ไม่ใช่คนอื่น ครอบครัวแท้ๆ”“แต่เหมือนว่าทุกคนไม่ได้เห็นคุณเป็นครอบครัวเลย พร้อมที่จะเบียดเบียน รังแก และสร้างความกดดันต่างๆ นานาให้แก่คุณ”อารดาไม่ชอบเลยที่เขาพูดอย่างนั้น มันแทงใจดำจนเธอเจ็บแปลบเหลือเกิน“ถ้าคุณไ

  • เพียงเศษใจ   EP 3/5 คืนเข้าหอ

    ศรัณส่งสายตายั่วเย้าเฝ้ามองเธอ แผ่นอกหนั่นแน่นของเขาลอยอยู่เบื้องบน เธออธิบายเป็นคำพูดไม่พูด รู้แต่ว่าในวินาทีที่เขาพามือเธอไปลูบไล้ลอนกล้ามแน่นๆ เหล่านั้น หัวใจในอกก็ได้สั่นรัวๆ ให้ตายเถอะ ไม่ว่าจะกล้ามเขา ใบหน้าเขา หรือเสียงเขา เธอตอบรวมๆ ได้แค่ว่ามันละลานตาไปหมด!ก๊อกๆๆเสียงเคาะประตูยุติบทรักในตอนเริ่ม อารดาได้ยินมันก่อนและพยายามบอกให้ศรัณรู้ เขาเองก็ได้ยิน แต่เลือกที่จะเมินเฉย ผิวเนื้อตรงซอกคอของอารดาน่าชื่นชมกว่าเสียงเคาะนั่นนักก๊อกๆๆเสียงเคาะดังขึ้นอีกตามด้วยเสียงของคนที่อยู่ด้านนอก อารดาจำต้องผลักศรัณออก หัวหูยุ่งเหยิง พวงแก้มเห่อร้อน ต้องรีบลุกมาจัดการเสื้อผ้าหน้าผมให้ไว ก่อนจะตรงดิ่งไปที่ประตูแอ๊ด...บานประตูเปิดอ้าพร้อมหน้ายุ่งๆ ของอรุณฉาย“ทำอะไรอยู่ฮะ เรียกตั้งนานก็ไม่ขานรับ”อรุณฉายถามพี่สาวแต่ตานั้นมองไกลเข้าไปถึงเตียงนอน แลเห็นผู้ชายตัวใหญ่กำลังสอดกายเข้าใต้ผ้านวม เธอเห็นบ่าเขาแวบๆ คล้ายว่าเขาจะไม่ได้สวมเสื้อ หรือว่าสองคนนี้กำลัง...“มีอะไรหรือเปล่า” อารดาถามน้อง“ก็...เปล่า คือ...จำได้ว่าพี่มีน้ำหอมยี่ห้อเดียวกันกับฉันน่ะ ของฉันหมดพอดี ขอยืมใช้สักวันสองวันสิ”อารดา

  • เพียงเศษใจ   EP 3/4 คืนเข้าหอ

    “ถ้ามันไม่สนุกแล้วคุณอยู่ในนั้นทำไม ผมเป็นพวกขี้ร้อนด้วย ผมไม่เข้าไปอยู่ในลิ้นชักกับคุณหรอก แต่ผม...จะดึงคุณออกมา เชื่อสิ...โลกของผมสนุกกว่าโลกของคุณเยอะเลย”อารดามองเด็กน้อยคนหนึ่งที่กำลังทำทุกวิถีทางเพื่อให้เธอก้าวออกจากโลกแคบๆ ในลิ้นชัก เขาคงต้องใช้เวลาอีกนาน และเขาอาจทำสำเร็จหากไม่ท้อถอยเสียก่อน“กลับไปได้แล้ว ฉันจะนอน”เธอบอกแต่เขาไม่ลุกจากเตียง แถมยังทิ้งกายลงบนฟูกนุ่มของเธอ“ไม่กลับ จะนอนนี่ ห้องผมร้อนจะตาย นอนนี่เย็นดี”เขาว่าแล้วยิ้ม ไม่สนไม่แคร์ อารดาได้แต่มุ่นคิ้ว“ให้เวลากันบ้างสิ อย่างน้อยฉันควรได้เวลาทำใจที่ต้องมีสามีอายุน้อยกว่า”“ไม่ต้องคิดมากเรื่องนั้นหรอกน่า ทีคุณอายุมากกว่าผมยังไม่คิดมากเลย”“ศรัณ!”“ครับโผ้มมม...” เขาขานรับด้วยเสียงที่โอเว่อร์เกินจริงอารดาส่ายหัวระอา เมื่อกี้ฟังคำพูดคำจาแล้วช่างน่าฟังนัก แต่เพียงพริบตาดูเหมือนว่าเขาจะกลับมาป่วนประสาทกันอีกแล้ว“ฉันไม่ชิน เรารู้จักกันยังไม่ถึงยี่สิบ

  • เพียงเศษใจ   EP 3/3 คืนเข้าหอ

    คนถูกสอนสั่ง ฟังวาจาของคนที่อ่อนวัยกว่า นี่เธอต้องให้เด็กอย่างเขามาสั่งสอนแล้วหรือ“ฉันจะไม่เปลี่ยนอะไรทั้งนั้น”“งั้นผมจะหย่ากับคุณ”อารดาเม้มปากแน่น มองคนตรงหน้าราวกับว่าเธอเป็นเพียงแมวตัวน้อยๆ แล้วเขาคือราชสีห์ตัวใหญ่แต่วัยขบเผาะ“มาแต่งงานกับฉันเพราะอะไรกันแน่นะ”“สักวันหนึ่งผมจะบอก ผมไม่ได้ต้องการแค่ภรรยา แต่ต้องการผู้หญิงคนหนึ่งที่เข้มแข็ง เด็ดเดี่ยวและมีหัวใจโอบอ้อมอารี จากที่ย่าพร้อมสาธยายความดีงามของคุณให้ผมฟัง ผมไม่ลังเลเลยที่จะยอมแต่งงาน เพราะฉะนั้น อย่าทำให้ผมผิดหวังสิ” มิใช่เพียงร้องขอ แต่ปลายนิ้วแข็งแรงเลื่อนไปหาปลายคางของสาวเจ้า บีบมันเบาๆ แต่ถูกอารดาปัดทิ้ง“ฉันจะไม่เปลี่ยนตัวเองเพื่อใคร”“งั้นพรุ่งนี้เราไปหย่ากัน และคุณ...จะไม่ได้เงินสักบาทจากย่าพร้อม”“นี่รู้เหรอ?” เธอประหลาดใจที่เขารู้เรื่องนี้ด้วย“ก็...พอจะรู้มาบ้าง ไม่มีผู้หญิงที่ไหนยอมแต่งงานกับคนที่ไม่เคยเจอหน้าหรอก ถ้าไม่มีเรื่องเงินเข้ามาข้องเกี่ยว”

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status