ตอนที่2

เช้าวันต่อมา

ร่างบางตื่นมาอาบน้ำ แต่งตัวด้วยชุดนักศึกษาตัวโคร่ง และเลือกที่จะใส่กระโปรงพลีทยาวเหนือเข่าเพราะกลัวว่าจะสะดุดล้มอีกครั้ง หลังจากเช็คความเรียบร้อยเสร็จ ก็สะพายกระเป๋าเป้ใบเล็กออกจากห้อง จากนั้นจึงนั่งวินมอเตอร์ไซค์ไปมหาลัย

หลังจากมาถึงมหาลัย ร่างบางก็เดินช้าๆไปที่โรงอาหาร เนื่องจากข้อเท้ายังรู้สึกเจ็บอยู่เล็กน้อย

ร่างบางสั่งอาหารตามสั่งและเดินไปซื้อน้ำเปล่า จากนั้นจึงเลือกนั่งโต๊ะที่อยู่ใกล้ร้านอาหารตามสั่งมากที่สุด

หลังจากได้อาหารก็นั่งกินอยู่สักพัก จากนั้นจึงได้ยินเสียงร่างสูงเอ่ยทัก พร้อมกับฝ่ามือใหญ่ที่ยื่นมาสะกิด

"ไอ้พรีม...ดีขึ้นยังวะ?"

"ดีขึ้นแล้วแต่ยังเจ็บอยู่...แล้วมึงกินไรยัง?"

"ยังเลย...ว่าจะมาหาไรกินนี่แหละ"

"วางกระเป๋าแล้วไปซื้อสิ เดี๋ยวเฝ้าให้" ร่างบางชี้ไปยังที่นั่งฝั่งตรงข้าม

"โอเค งั้นฝากก่อน...เดี๋ยวมา" ร่างสูงตอบตกลง แล้ววางกระเป๋าสะพายไว้บนโต๊ะ จากนั้นจึงเดินไปสำรวจร้านอาหาร ประมาณห้านาทีก็กลับมาพร้อมกับข้าวมันไก่ และน้ำโคล่าหนึ่งแก้ว

"มึงกินเสร็จแล้วเหรอ" ร่างสูงเอ่ยถาม

"ใช่"

"จะไปแล้วเหรอ?" ร่างสูงถาม เมื่อเห็นร่างบางลุกขึ้นยืน

"ยังๆ กูจะไปเก็บจานเฉยๆ"

"อ๋อ"

"แน่ะๆ มึงก็กลัวไม่มีเพื่อนเหมือนกันใช่ไหมล่ะ...คิกๆ...สบายใจได้ กูจะเกาะติดมึงตั้งแต่ตอนนี้ยันเรียนจบเลยล่ะ" ร่างบางโน้มใบหน้าไปทางร่างสูงแล้วหัวเราะเบาๆ

"เปล่า...กูกลัวมึงสะดุดล้มอีก...ขี้เกียจดูแลอ่ะ" ร่างสูงยักคิ้วก่อนจะหัวเราะเบาๆ

"มึงนี่นะ!" ร่างบางเบะปาก ก่อนจะเดินไปเก็บจาน แล้วเดินมานั่งตรงข้ามร่างสูง จากนั้นจึงเอาสองมือเท้าคางแล้วจ้องหน้าร่างสูง

"มองทำเชี่ยไร...กูจะแดกข้าวไม่ลงเพราะมึงเนี่ย" ร่างสูงขมวดคิ้ว

"ดูๆไปแล้ว มึงก็หล่อเหมือนกันนะเนี่ย ไม่ได้หล่อธรรมดานะ แต่โคตรหล่อเลยอ่ะ หล่อเหมือนไม่มีอยู่จริง" ร่างบางพูดอย่างจริงจัง

"มึงเพิ่งรู้เหรอ?" ร่างสูงยิ้มมุมปาก

"ดีจังเลย" ร่างบางยิ้มกว้างแล้วพูดต่อว่า "พอมีคนหล่ออยู่ใกล้ๆ กูรู้สึกกระชุ่มกระชวยยังไงก็ไม่รู้อ่ะ ดีจังที่มีเพื่อนเป็นคนหล่อ"

"..."

"สมัยก่อนคิดว่ามึงหยิ่ง แต่จริงๆแล้วมึงเป็นคนน่ารักมากเลยอ่ะ" ร่างบางยังคงเอ่ยชมไม่หยุด

"อยากได้อะไรจากกูป่ะเนี่ย?" ร่างสูงมองคนตรงหน้าอย่างสำรวจ

"ดูออกเลยเหรอ?" ร่างบางหัวเราะเบาๆแล้วแลบลิ้นอย่างน่ารัก

"หวังอะไรจากกูจริงด้วย มึงนี่แย่ว่ะ" ร่างสูงยื่นมือไปตบศีรษะร่างบางเบาๆ

"โอ๊ย!" ร่างบางโอดครวญ

"สม"

"แต่ที่กูชมมึงอ่ะ กูพูดจริงๆนะ แต่ที่เวิ่นเว้อขนาดนั้น เพราะอยากให้มึงพากูไปหาฉลามอ่ะ" คนที่ร่างบางเอ่ยถึงคือเพื่อนสมัยมัธยมปลายที่เป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกับร่างสูง เธอเพิ่งรู้จากกลุ่มเพื่อนสมัยเรียนว่าฉลามสอบติดคณะวิศวะฯที่นี่ด้วย

"ไปหามันทำไม?"

"ก็" ร่างบางบิดตัวไปมาด้วยความเขินอาย

"มึงชอบไอ้ฉลามเหรอ?" ร่างสูงถาม

"ชะ...ใช่"

"หยุดความคิดของมึงไว้ ไอ้ฉลามไม่ชอบผู้หญิงสไตล์แบบมึงหรอก"

"อ้าว...ไอ้คิ!" ร่างบางถลึงตาใส่

"กูพูดจริงๆ ไอ้ฉลามมันชอบผู้หญิงเซ็กซี่ แต่มึง..."

"กูทำไม...กูไม่เซ็กซี่ตรงไหน"

"มึงก็กล้าถามเนอะ เฮ้อ~" ร่างสูงมองร่างบางแล้วส่ายหน้า

"ชิ! งั้นไม่ไปหาฉลามก็ได้ เปลี่ยนเป็นพากูไปลูบป้ายหน้าตึกคณะวิศวะฯแทน...ได้ไหม"

"ไปลูบทำไม?" ร่างสูงถามด้วยความสงสัย

"ได้ยินมาว่าถ้าลูบป้ายวิศวะจะได้แฟนเป็นวิศวะ"

"อ่า~" ร่างสูงพยักหน้า ก่อนจะพูดต่อว่า "มึงเลยจะลองดู?"

"ใช่ ถ้าลูบแล้ว...กูอาจจะได้เป็นแฟนฉลามก็ได้นะ" ร่างบางยิ้มกว้าง ตกอยู่ในห้วงมโนฝัน

"กูบอกว่าไอ้ฉลามชอบผู้หญิงเซ็กซี่ มึงก็ฟังบ้าง"

"ก็ฟังอยู่"

"เฮ้อ~ เอาเถอะ เอาที่มึงสบายใจ"

"พูดแบบนี้แสดงว่าจะไปเป็นเพื่อนใช่ไหม?" ร่างบางยื่นมือไปจับแขนร่างสูง พร้อมส่งสายตาอ้อน

"เออ"

"ไอ้คิ~ น่ารักที่สุด~ ทั้งหล่อ ทั้งใจดี ทั้ง..."

"พอๆ ไปกันได้แล้ว" ร่างสูงเอ่ยห้าม แล้วเอาจานไปเก็บ จากนั้นทั้งสองคนก็ออกจากโรงอาหาร แล้วเดินไปยังตึกคณะฯ

เมื่อมาถึงคณะฯ ก็เริ่มเข้าเรียนคาบแรก จนถึงคาบสุดท้ายของวันสิ้นสุดประมาณสี่โมงกว่าๆ ก็มีรุ่นพี่ปี2 เรียกรวมเพื่อทำกิจกรรมรับน้อง

พวกเราไปยังห้องประชุมของคณะฯ พวกพี่ๆเขาก็พาทำกิจกรรมสันทนาการต่างๆ ให้จับกลุ่ม กลุ่มละ6คน เพื่อเล่นเกมส์ มีฉัน มีไอ้คิ แล้วก็เพื่อนใหม่อีก4คน เป็นผู้หญิงสามคน ผู้ชายหนึ่งคน คนที่สวยเซ็กซี่ชื่อกระปุก คนที่สูงหน้าคมชื่อใบเตย คนที่อวบอ้วนชื่อกระต่าย คนที่หล่อหน้าหวานชื่อโดม

พวกเราพูดคุยกันอย่างเกร็งๆในช่วงแรก พอได้ทำกิจกรรมร่วมกันก็รู้สึกว่าสนิทกันมากขึ้น

"เอาล่ะ เด็กๆ" อาจารย์พูดใส่ไมค์ พวกเราจึงหันไปสนใจอาจารย์

"ใครอยากเป็นดาว ใครอยากเป็นเดือนบ้าง มีคนอาสาไหม?" อาจารย์ถาม ทุกคนเงียบกริบแล้วมองหน้ากัน

"ถ้าไม่มีอาจารย์จะเป็นคนเลือกนะ" อาจารย์พูดจบก็กวาดสายตามามองนักศึกษาทุกคน และแน่นอนว่าต้องมาหยุดอยู่ตรงหน้าอคิราห์

"อาจารย์เลือกเธอ" อาจารย์ชี้ไปที่ร่างสูง เขาพยักหน้า จากนั้นจึงลุกขึ้นยืนแล้วยกมือขึ้น

"มีอะไรเหรอ?" อาจารย์ถาม

"ผมเป็นเดือนก็ได้ ไม่มีปัญหา แต่ข้อแม้ของผมคือคนที่เป็นดาวจะต้องเป็นเพื่อนคนนี้เท่านั้นครับ" ร่างสูงชี้ไปที่ร่างบางซึ่งกำลังทำหน้าเหวออยู่ด้านข้าง

"ไอ้คิ!" ร่างบางสะกิดร่างสูง ร่างสูงจึงหันมามอง

"ไม่เอานะเว้ย" ร่างบางพูดเบาๆ ร่างสูงจึงก้มมากระซิบที่ข้างหูร่างบางว่า "ไปเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ"

ร่างบางเงียบไปสักครู่ ก็พูดว่า "งั้นพาไปหาฉลามด้วยนะ"

"เออ"

"สัญญานะ" ร่างบางยื่นนิ้วก้อยไปตรงหน้าเขา

"สัญญา" ร่างสูงตอบ ไม่ได้ยื่นมือไปเกี่ยวนิ้วก้อย แต่ดึงร่างบางให้ลุกขึ้นยืนแทน

"อ่า~ เด็กคนนี้...ถ้าจับแต่งหน้าแต่งตัวดีๆก็น่าจะสวยอยู่" อาจารย์มองสำรวจร่างบางแล้วพยักหน้า จากนั้นจึงพูดว่า "งั้นเลือกเชียร์ลีดเดอร์ต่อ"

พวกเราไม่ได้รู้ว่าใครได้เป็นเชียร์ลีดเดอร์บ้าง เนื่องจากรุ่นพี่พาตัวไปอีกห้อง

"เพี๊ยะ" ร่างบางฟาดฝ่ามือลงกลางหลังของร่างสูง

"โอ๊ย! ตีกูทำไมเนี่ย" ร่างสูงถาม

"โทษฐานที่ไม่ถามกูสักคำ"

"ก็แลกกับการที่กูพามึงไปหาไอ้ฉลามแล้วไง จะตีกูทำไมอีก?" ร่างสูงขมวดคิ้ว

"โกรธเหรอ?" ร่างบางสังเกตสีหน้าเขา

"..."

"เฮ้ย~" ร่างบางเห็นร่างสูงเงียบ จึงเดินไปใกล้ๆ จากนั้นจึงเงยหน้าขึ้นมองเขา ทำแก้มพอง ดัดเสียงพูด พร้อมกับยื่นมือไปจับแขนร่างสูงเขย่าๆเบา

"งื้อ~ คุณเพื่อนสุดหล่อขา~ อย่าโกรธเขาเลยน๊า~"

"กูไม่ได้โกรธ...แล้วทีหลังอย่าทำเสียงแบบนี้อีกนะ"

"ทำไม"

"กูขนลุก"

"ไอ้คิ!

"ฮ่าๆ" ร่างสูงหัวเราะลั่น