LOGINShare
ตอนที่4
Last Updated:
2025-04-01 22:48:40ณ หอพักxxx
"เอ่อ...ห้องกูรกนิดนึงนะ" ฉันหันไปพูดกับเขาในขณะที่ไขกุญแจ "เออ" "แอ๊ด" ร่างบางเปิดประตูแล้วเดินนำเข้าไปด้านใน แล้วรีบวิ่งไปเก็บพวกเสื้อผ้าที่กองทิ้งไว้ โยนใส่ตระกร้าผ้า จากนั้นจึงเดินไปตรงตู้เสื้อผ้าแล้วพูดต่อว่า "เดี๋ยวกูเอาผ้าขนหนูให้" "ขอบใจ" ร่างสูงตอบ "เจอแล้ว...ของใหม่เลยนะ" ฉันแกะกล่องผ้าขนหนูที่ได้เป็นของขวัญปีใหม่ยื่นให้เขา จากนั้นจึงชี้ไปที่ห้องน้ำ เขาจึงรับผ้าขนหนูแล้วเดินเข้าห้องน้ำ ประมาณห้านาที เขาก็ใส่ชุดลำลองเดินออกมา "ทำไมอาบน้ำไวจังวะ?" "ก็ปกตินะ" "เหรอวะ?" "ห้องมึงน่ารักดีนะ" เขามองไปที่เตียง โต๊ะอ่านหนังสือ โต๊ะเครื่องแป้ง ที่จัดเป็นสัดเป็นส่วนสไตล์มินอล แต่ตกแต่งด้วยของน่ารักกุ๊กกิ๊กเอาไว้ด้วย "น่ารักเหมือนกูแหละ" "..." "กูโคตรเกลียดหน้ามึงตอนนี้เลย เชี่ยมาก!" ฉันตีแขนเขาเบาๆ แล้วทำหน้าตาหมั่นไส้ เพราะหน้าเขาแสดงออกประมาณว่า'หน้าอย่างมึงเนี่ยนะ' "หยอกๆ ฮ่าๆ" เขาหัวเราะ "ครืด ครืด" เสียงมือถือของเขาดังขึ้น เขาหยิบมือถือขึ้นมาโชว์หน้าจอให้ฉันดูชื่อคนโทรมาซึ่งก็คือ'ฉลาม' "กรี๊ด~" ฉันหวีดร้องเบาๆ "มึงก็เว่อร์เกิน" เขาส่ายหน้าแล้วจึงกดรับสาย ส่วนฉันก็ได้แต่นั่งข้างๆแล้วส่งสายตาไปหาเขา "ว่า?" "เออ" "ที่ไหน?" "มีใครไปบ้าง?" "เออๆ ไว้เจอกัน" เขาพูดจบก็กดวางสาย "นัดเจอกันเหรอ?" ฉันถามด้วยความตื่นเต้น "ใช่" "กูขอไปด้วยนะ สัญญาว่าจะนั่งอยู่ไกลๆ แค่อยากไปนั่งดูฉลามเฉยๆ" "ก็ได้" "ว่าแต่นัดเจอกันที่ไหนเหรอ?" "สนามฟุตบอล" "กรี๊ด~" ฉันกรีดร้องเพราะจินตนาการถึงความเท่ของฉลามที่กำลังเล่นฟุตบอล "โอ๊ย...จะกรี๊ดทำไม...แสบแก้วหู" เขาเอามือป้องหู "โทษทีๆ" ฉันยิ้มแหย "แล้วมึงจะเปลี่ยนเสื้อผ้าไหม?" "เปลี่ยนสิๆ...ใส่ชุดอะไรดีน๊า~" ฉันรีบลุกมาเปิดตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบชุดมาให้เขาช่วยเลือก "ชุดนี้ดีไหม?" "มึงจะไปเชียร์บอลหรือไปเป็นฤาษี" เขาพูดเมื่อเห็นชุดสีน้ำตาลลายเสือ และหมวกขนสัตว์ของฉัน "ฤาษีบ้านมึงสิ ไอ้ฟาย! นี่มันสไตล์กรามู(Glamour) กำลังฮิตเลยนะ" "ก็สีมันคล้ายๆกันอ่ะ...แต่ว่ามึง...พวกเราแค่จะไปเชียร์บอลเองนะ" "มันต้องแต่งเริ่ดๆสิ ฉลามจะได้มองกู" "มึงจะใส่จริงเหรอ" "ใส่สิ" "แน่ใจเหรอ" เขาถามย้ำอีกครั้ง "แน่ใจสิ" "แต่กูว่า..." "ไม่มีแต่...ตัวกูจบปิ๊ง!" ฉันพูดตัดบท เขาก็เลยได้แต่เลยตามเลย ฉันเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องน้ำ พอเดินออกมา เขาก็หันมามองด้วยสีหน้าแปลกประหลาด "ไอ้พรีม" "อะไร?" "ส่วนบนโอเคแล้ว แต่มึงลองเปลี่ยนไปใส่กางเกงยีนส์ขาสั้นไหม กูว่าน่าจะเข้ากว่า ส่วนหมวกไม่ต้องสวมไปหรอก" เขาแนะนำเมื่อเห็นฉันใส่เกาะอกเสือดาวแมงกระพรุน และสวมกระโปรงลายเสือดาวยาวกรอมเท้าทำให้ดูเทอะทะ และสวมหมวกขนสัตว์บนศีรษะ ปล่อยผมยาวรุงรัง "กูว่าสวยดีออก" "เชื่อกูเถอะ สายตาผู้ชาย" "งั้นเชื่อก็ได้" ฉันพูดจบ ก็ไปรื้อกางเกง หยิบให้เขาดูประมาณตัวที่ห้า เขาก็พยักหน้าอย่างพอใจ หลังจากเปลี่ยนกางเกงแล้ว จึงมานั่งแต่งหน้าทำผม "เชี่ย!" "อะไรของมึง" ฉันตกใจเสียงเขาอุทาน "พอถอดแว่นแล้วบวกกับมึงแต่งตัวแบบนี้ มึงรู้ตัวป่ะว่ามึงสวย" "พูดดีๆ คิกๆ" ฉันหัวเราะด้วยความพอใจ "กูจริงจังนะเนี่ย" "ขอบคุณนะ น่ารักที่สุด" ฉันยิ้มกว้าง จากนั้นจึงแต่งหน้าบางๆ เพราะยังแต่งไม่เก่งมาก กลัวแต่งเยอะไปแล้วหน้าจะวอก "กูมัดผมให้เอาไหม?" เขาเสนอ "มึงมัดเป็นด้วยเหรอ?" "เป็นดิ" เขายักคิ้วให้ฉันผ่านกระจกเงา "แสดงว่ามัดให้สาวบ่อย" "รู้ดี" เขาโบกศีรษะของฉันไปหนึ่งที แล้วหยิบหวีมาหวีผมให้ "ดูแลผมบ้างนะ" เขาพูดขึ้นเมื่อหวีแล้วผมมันติดกัน "ผมยาวดูแลยาก" "มึงอย่ามาอ้าง" เขาตั้งใจหวีผม ก่อนจะมัดผมรวบขึ้นเป็นหางม้า แล้วติดกิ๊บรูปดาวที่ข้างผมให้ "เรียบร้อย" เขามองฝีมือตัวเองด้วยความภาคภูมิใจ "เก่งมาก...ขอบคุณนะมึง" ฉันตบมือให้เขา "อืม เสร็จแล้วก็ไปกันเถอะ" พวกเราสองคนจึงออกจากห้อง แล้วมุ่งหน้าไปยังสนามฟุตบอลบอลที่อยู่ไม่ไกลจากมหาลัย เมื่อมาถึงสนามฟุตบอล ฉันกับเขาก็เดินเข้าไปที่ข้างสนาม ในขณะที่ฉันกำลังจะผละตัวจากไปนั่งเชียร์ฉลามแบบเงียบๆคนเดียว เขาก็ดึงมือฉันไว้ "มึงจะไปไหน?" "ไปนั่งตรงนู้น" ฉันชี้ไปที่ที่นั่งบนอัฒจันทร์ ซึ่งเป็นคนละที่กับที่เพื่อนๆเขานั่งอยู่ "กูว่ามึงมานั่งกับกูดีกว่า" เขาพูดพร้อมกวาดสายตามองไปรอบๆ "ทำไมวะ?" "ไม่ต้องถามมาก ตามมาเหอะ" เขาพูดจบก็จูงมือฉัน เดินนำไปด้านหน้า ก่อนจะชะงักเหมือนคิดอะไรได้ แล้วหันมาพูดกับฉันเบาๆว่า "ดึงเสื้อมึงขึ้นด้วย แถวนี้ผู้ชายเยอะ จะล่อตาล่อใจพวกมันเปล่าๆ " "โอเค" ฉันพยักหน้าแล้วดึงเสื้อขึ้นตามคำแนะนำของเขา "ไอ้รา" เสียงเพื่อนๆเรียกชื่อเขา "คิกๆ" ฉันหัวเราะกับชื่อที่เพื่อนเขาเรียก เขาจึงหันมาส่งสายตาถมึงทึงให้ฉัน "เฮ้ย! มึงมากับเด็กใหม่เหรอวะ?" เพื่อนเขาเอ่ยแซว แล้วพากันมองมาที่ฉัน "ยัยนี่ไม่ใช่เด็กกู...นี่มันเพื่อนเรา...พวกมึงจำเด็กห้องคิงไม่ได้เหรอ?" "ใครวะ?" เพื่อนคนอื่นๆพากันงง มองหน้ากันก็จำไม่ได้ว่าฉันเป็นใคร เพิ่งผ่านมาไม่นานเองนะ ทำไม่มีใครจำฉันได้สักคนเลยล่ะ(TT) "ไอ้รา มาแล้วเหรอวะ" เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้น ฉันกัดปากตัวเองเบาๆ แล้วเปลี่ยนเป็นยื่นมือทั้งสองข้างไปบีบแขนเขาแน่นเผื่อสะกดความตื่นเต้นเอาไว้ "แล้วเห็นกูป่ะล่ะ" เขาตอบฉลาม "กวนส้นตีนจริงๆนะมึง...แล้วนี่ใคร? โห สวยจังเลย" ฉลามหันมาสนใจฉัน และคำชมของเขาก็ทำฉันแทบลอย "เพื่อนห้องคิง" "อ๋อ...เพื่อนกันนี่เอง" ฉลามยิ้ม "จำเราได้เหรอ?" ฉันถาม "จำไม่ได้" ฉลามตอบ "อ้าว" ฉันทำหน้าเหวอ "ก็เดี๋ยวจำได้แล้วนี่ไง...ใช่ไหมครับเธอ" ฉลามพูดจบหัวเราะ "งั้นจำเราให้ได้นะ...เราชื่อซูพรีม" ฉันแนะนำตัวอย่างเขินอาย "จะจำใจให้ขึ้นใจเลยครับ" ฉลามยิ้มกว้าง "จะยืนคุยกันอีกนานไหม กูเมื่อย" ร่างสูงพูดขึ้นมา "จริงด้วยๆ ซูพรีมๆ เชิญนั่งครับ" พวกผู้ชายพากันเช็ดถูที่นั่งแล้วผายมือเชิญฉัน ฉันหัวเราะกับการกระทำของพวกเขา "ขอบคุณค่ะ" ฉันส่งยิ้มให้ทุกคน "ไอ้รา เตะบอลไหม" ฉลามถาม "อยู่คนเดียวได้ใช่ไหม?" เขาหันมาถามฉัน "ได้ๆ" ฉันผงกศีรษะรัวๆ "เดี๋ยวพวกกูดูแลเอง" เพื่อนผู้ชายคนอื่นๆพูด เขากับฉลามจึงลงสนาม โดยอยู่ทีมเดียวกัน ส่วนฉันก็นั่งเชียร์พวกเขาทั้งสองคน นั่งสักพักใหญ่ก็รู้สึกว่าคอแห้ง จึงขอตัวเดินออกไปซื้อน้ำ
Latest chapter
เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast) ตอนที่24
หกเดือนต่อมา ภายในห้องโถงของโรมแรมxxx ที่ประดับไปด้วยดอกไม้ รูปถ่ายของคู่บ่าวสาว "เจ้~" ร่างบางในชุดเดรสเกาะอกสีขาวตรงช่วงกระโปรงเย็บด้วยลูกไม้เป็นชั้นๆราวกับเจ้าหญิง กำลังถกกระโปรงวิ่งไปหาเจ้ๆที่เดินเข้ามาภายในงาน "ยัยเด็กคนนี้ นิสัยเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน" เจ้คาริสาบ่น แต่ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม"ยินดีด้วยนะไอ้พรีม" เจ้กล้วยหอมจับมือฉันแล้วยิ้มกว้าง "ขอบคุณนะเจ้ๆ ขอบคุณพวกพี่ด้วยนะที่มางานน้อง" ฉันหันไปพูดกับพี่ชเวย์ พี่ใต้หล้า พี่เอว และพี่พิธา "ยินดีด้วยนะ" พวกพี่เขายิ้มกว้าง "ขอบคุณค่ะ...รักเจ้ๆพี่ๆที่สุดเลย" ฉันยิ้มกว้าง"วันนี้แฟน...เอ้ยสามี...ของหนูหล่อไหม?" ฉันถามด้วยความภูมิใจ "หูย! หล่อสิ...งานดีย์~" เจ้คาริสากับเจ้กล้วยหอมพูดพร้อมกัน พี่ชเวย์กับพี่ใต้หล้าจึงทำหน้ายักษ์ใส่ภรรยา ฉันกับไอ้คิมองหน้ากันแล้วก็หัวเราะ จากนั้นฉันจึงพาพวกเจ้ๆไปนั่งโต๊ะ แล้วมายืนรอรับแขกต่อ "ไอ้รา ซูพรีม ยินดีด้วยนะ" ฉลามและผองเพื่อนแสดงความยินดีกับฉัน "ขอบคุณมากนะ" พวกเราตอบพร้อมกัน จากนั้นจึงนำฉลามและเพื่อนคนอื่นๆไปนั่งโต๊ะ แล้วออกมารับแขกต่อ หลังจากนั้นงานแต่งก็เริ่มขึ้น เปิดวีดีโอพรีเซนเท
เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast) ตอนที่23
หลังจากมาถึงหอพัก ฉันเดินไปนั่งบนเตียง ส่วนเขาตามมานั่งข้างๆ "ไอ้พรีม...กูขอถามมึงหน่อย" เขาเริ่มบทสนทนา "ถามว่า" "มึงไม่ได้รู้สึกกับกูแบบเพื่อนแล้วใช่ไหม?" เขามองสบตาฉันอย่างค้นหาคำตอบ ส่วนฉันนิ่งเป็นหุ่นไปแล้ว"มึงรู้ไหม...พักนี้มึงพูดถึงไอ้ฉลามน้อยลง แล้วก็เอาแต่ใจกับกู ทำตัวหึงหวงกูมากขึ้น" "..." "หรือเป็นเพราะเราถ่ายคลิปด้วยกัน มึงเลยรู้สึกแบบนี้" "..." "ตอบกูมา...มึงรู้สึกยังไง" "ถ้ากูตอบ...ความเป็นเพื่อนของเราจะเปลี่ยนไปไหม" ฉันถามเขาเสียงสั่น "มันต้องเปลี่ยนอยู่แล้ว" "งั้นกูไม่ตอบ...ฮึก" น้ำตาของฉันไหลรินลงมา "มึงชอบกูใช่ไหม?" "..." "ตอบมาสิ" "ฮือๆ" ฉันส่ายหน้าพร้อมกับน้ำตาที่ไหลทะลัก "ทั้งๆที่กูคิดว่ามึงกับกูเป็นเพื่อนจะคบกันยาวนานกว่านี้แท้ๆ เฮ้อ" เขาถอนหายใจ "กูผิดเอง...ฮึก...กูไม่รู้ว่าตัวเองเริ่มหวั่นไหวกับมึงตอนไหน...ฮือๆ...รู้ตัวอีกทีกูก็ชอบมึงไปแล้ว" ฉันสารภาพตามตรง ก่อนจะพูดต่อว่า "แต่ว่า...ไอ้คิ...มึงช่วยลืมมันไปได้ไหม...มึงกลับมาเป็นเพื่อนกูเหมือนเดิมเถอะนะ...มึงอย่าเลิกคบกูเลย...ฮึก" ฉันปล่อยโฮ "มึงแน่ใจใช่ไหม...ถ้าพวกเรากลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเด
เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast) ตอนที่22
ร่างสูงอาบน้ำเสร็จก็เดินมาที่ข้างเตียงแล้วพูดว่า "มึงจะนอนค้างที่นี่ไหม?" "ก็ได้" เมื่อร่างบางพูดจบก็ลุกไปเข้าห้องน้ำ สิบนาทีต่อมา ร่างสูงเก็บกล้องและนั่งตัดต่อคลิปอยู่บนเตียง ร่างบางจึงเดินเข้าไปนั่งข้างๆ "เบลอหน้ากูดีๆนะเว้ย อย่าให้หลุด" ฉันบอกเขา "เชื่อฝีมือกูได้เลย" เขาตอบ และตั้งใจตัดคลิปต่อ วันเวลาผ่านไป เผลอแป็บเดียวก็เข้าสู่เทอมสอง "ซูพรีม ไอ้รา" ฉลามกวักมือเรียกพวกฉันที่กำลังเดินเข้าไปหา วันนี้พวกเรานัดกันกินข้าวกลางวันที่โรงอาหารของคณะวิศวะฯ"เฮ้ย~ ฉลาม...ได้ใส่ช็อปแล้วเหรอ หล่อเท่มากเลยอ่ะ" ฉันทักฉลามที่สวมใส่ช็อปสีแดง ออร่าเปล่งประกายมาก สาวๆในคณะแอบมองกันตรึม"ขอบคุณนะ" ฉลามยิ้ม "กินไรดี" ไอ้คิถาม "ยังไม่รู้ ไปดูกันเถอะ" ฉันตอบ แล้วเดินนำพวกเขาเข้าไปในโรงอาหาร หลังจากทุกคนซื้อข้าวเสร็จ ก็นั่งกินข้าว แล้วพูดคุยกัน ในขณะนั้นก็มีผู้หญิงประมาณสามคนเดินเข้ามาหา "เอ่อ ขอโทษนะคะ ขอไอจีหน่อยได้ไหมคะ?" หนึ่งในกลุ่มพูดขึ้นแล้วมองไปที่ไอ้คิ "ได้..." "มันมีแฟนแล้วค่ะ" ในขณะที่เขากำลังจะตอบ ฉันก็เอ่ยแทรกขึ้นมา ทำให้พวกผู้หญิงหันมามองหน้าฉัน แล้วทำหน้าเสียดาย จากนั้นจึงเดิ
เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast) ตอนที่21
"แอ๊ด" ฉันออกจากห้องน้ำ มองไปในห้องที่มีกล้องตั้งอยู่รอบๆก็พูดว่า "มึงพร้อมเกินไปไหมเนี่ย?" "ไหนๆก็จะถ่ายคลิปแล้ว ต้องจัดเต็มสิวะ" "เออๆ แล้วให้กูใส่ชุดไร...ใส่เสื้อมึงได้ไหม?" "แล้วแต่มึงเลย" เขาตอบ แล้วจัดการดูมุมกล้องต่อ ส่วนฉันเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบเสื้อนักศึกษาแขนยาวของเขามาสวมใส่ โดยไม่ได้สวมชุดชั้นใน ซึ่งชุดของเขาฉันใส่แล้วเหมือนสวมชุดกระโปรงเลย เพราะมันยาวเหนือเข่าเล็กน้อย ฉันเดินไปนั่งบนเตียงคว้ามือหยิบกระเป๋ามาค้น ก็พบถุงน่องครึ่งเข่าสีดำ จึงเอามาสวม "มึงพกถุงน่องด้วยเหรอ?" เขาเงยหน้าจากกล้องขึ้นมาถาม "ใช่" "เตรียมพร้อมดีนะ" เขายิ้ม "อะไร! กูไม่ได้เตรียมเพราะมึงสักหน่อย" ฉันพูดเสียงดังขึ้นเล็กน้อย "กูยังไม่ได้ว่าอะไรเลย มึงร้อนตัวทำไม?" เขาอมยิ้ม "ไอ้คิ!" ใบหน้าของฉันแดงก่ำ "แต่งตัวไป กูไปอาบน้ำก่อน" เขาหัวเราะเบาๆ แล้วหยิบผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำ "รีบไปเลย! ชิ่วๆ" ฉันไล่เขา ก่อนจะนั่งเติมแป้ง เติมแก้ม เติมลิปสติกให้พอดูมีชีวิตชีวา สิบห้านาทีต่อมา เขาเดินออกจากห้องน้ำโดยนุ่งแค่ผ้าขนหนู และเดินมานั่งข้างฉัน "วันนี้เอาแบบrole play(โรลเพลย์)(บทบาทสมมุติ)ไหม?" "ก็ได้
เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast) ตอนที่20
สองสัปดาห์ต่อมา ในที่สุดการสอบปลายภาคก็เสร็จสิ้น ฉันนัดไปกินข้าวกับไอ้คิเพื่อฉลอง หลังจากเหน็ดเหนื่อย อดหลับอดนอนจากการติวตลอดหลายวันวันนี้ฉันสวมใส่เสื้อสีชมพูพีซแขนยาวลายดอกไม้หลากสี มีเชือกผูกคล้องคอ บริเวณหน้าอกโค้กมนเป็นรูปหัวใจโชว์เนินอกอวบเล็กน้อย และสวมกระโปรงยีนส์สั้น ส่วนเขาใส่เสื้อยืดด้านในสีขาวสวมทับด้วยเสื้อเชิ้ตสีฟ้าไม่ติดกระดุมและสวมใส่กางเกงยีนส์ ซึ่งมันดูน่ารักและดูฮอตสุดๆไปเลย "กินอะไรดี?" เขาถาม "อะ..." "อย่าตอบนะ..ว่าอะไรก็ได้" เขาพูดดักคอฉันที่กำลังจะตอบ "อยากกินปิ้งย่าง" "งั้นก็เลือกร้านเลย" เขาพูดแล้วผายมือเชิญฉันให้เดินนำ ฉันเดินวนอยู่สักพักก็เลือกร้านที่มีคนน้อยๆ เพราะขี้เกียจรอคิวนาน หลังจากเลือกว่าจะกินแบบบุฟเฟ่ต์แล้ว ฉันก็เดินไปตักของกินเล่น ส่วนเขาไปกดน้ำ เมื่อมาถึงที่โต๊ะ ฉันก็ตักของทอดใส่ปากตัวเองก่อน แล้วจึงป้อนเขา "กูแดกเองก็ได้" "กินไปเถอะน่า ไม่ต้องบ่น" เมื่อฉันพูดจบเขาจึงอ้าปากรับหลังจากกินเสร็จฉันก็บอกกับเขาว่าอยากดูหนัง พวกเราจึงไปต่อกันที่โรงหนัง เขาให้ฉันเลือกว่าจะดูหนังเรื่องไหน ฉันจึงเลือกดูหนังตลก ก่อนเข้าโรงหนังเขาก็ซื้อป็อปคอร์
เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast) ตอนที่19
เมื่อร่างบางได้สติคืนกลับมา ก็มองเหม่อไปยังห้องน้ำที่ร่างสูงกำลังใช้อยู่ "แอ๊ด" เขาเปิดประตูเดินออกมาโดยมีผ้าขนหนูพันรอบเอว และใช้ผ้าขนหนูอีกผืนเช็ดไปตามร่างกาย"ลุกไปล้างสิ...หรือจะให้กูล้างให้?" เขาพูดหยอก "กวนตีน" ฉันชูนิ้วกลางให้เขา แต่ใบหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อ "ไม่ต้องมาด่าแก้เขิน" "กูไม่ได้เขิน" "ไม่ได้เขินเท่ากับ..." เขาทำหน้าทะเล้น "ไอ้คิ!" "ลุกไปล้างก่อน" "ทำไม?" "ใส่ชุดแบบนี้อยู่ต่อหน้ากู...หรือมึงอยากโดนอีกรอบ?" เขายิ้มมุมปาก แล้วมองมาทางฉันที่นุ่งผ้าเช็ดตัวอย่างหมิ่นเหม่ "นิสัย! แต่ก่อนไม่เห็นมึงจะเป็นแบบนี้" "ก็ตอนนั้นกูยังไม่ได้เลีย...เอ้ยยังไม่ได้มีอะไรกับมึงนี่" "เพี๊ยะ" ฉันฟาดฝ่ามือไปยังต้นแขนเขา เขาหัวเราะก่อนจะพูดต่อว่า "งั้นกูตัดคลิปเลยนะ" "เออ" ฉันตอบรับ แล้วเดินเข้าห้องน้ำ มองร่องรอยที่เขาฝากไว้ตามเนื้อตัวก็รู้สึกแปลกๆ รู้จักกันมาตั้งนาน ไม่เคยมีวี่แววว่าจะลงเอยแบบนี้ แต่กลับกลายเป็นแบบนี้ไปเสียได้ครึ่งชั่วโมงต่อมา ฉันสวมเสื้อยืด กางเกงขาสั้นเดินออกจากห้องน้ำ และไปยืนอยู่ข้างๆเขาที่กำลังตัดคลิปฉันมองหน้าจอโน๊ตบุ๊คก็รู้สึกว่าใบหน้าเห่อร้อน เสียงครางข
You may also like
GENTLEMAN บุรุษเย็นชา
SUNISAYOK459 viewsเมียเด็ก
CCHANOKNET5.8K viewsCRAZY LOVE คลั่งรัก | ฟาเรนไฮต์ (จบ)
อยู่ในตะเกียงแก้ว109.3K viewsTHE FLIRT ป่วนใจนายเจ้าชู้
ฮวายอน766 viewsบล็อกลับ คนขับรถ
HatHU877 viewsข้างกาย หัวใจวิศวะ
ไดโนที่ชอบอมยิ้ม43 viewsDon't go anywhere : รักแล้วห้ามไปไหน
ฺBlackStorm247 viewsEngineer Unfriend อยากเล่นเพื่อน
เข็มทิศเรือนเก่า3.9K views
