วิ่งหนี

"ขึ้นไปบนนั้นครับ!" เอดิสันตะโกน "เราจะหนีทางหลังคา!"

พวกเขาปีนบันไดขึ้นไปบนหลังคาอย่างทุลักทุเล ลมหนาวพัดโชยปะทะใบหน้าของพวกเขา วิวของลอนดอนในยามรุ่งสางนั้นสวยงามน่าตื่นตาตื่นใจ แต่เมรี่ก็ไม่มีเวลาชื่นชมกับมันเลยแม้แต่น้อย

"ไปครับ!" อเล็กซานเดอร์ตะโกน เขาเริ่มวิ่งข้ามหลังคาอาคารจากหลังคาหนึ่งไปอีกหลังคาหนึ่ง เฟรเดอริคและเมรี่วิ่งตามไปติดๆ โดยมีเอดิสันคอยคุ้มกันอยู่ด้านหลัง

เสียงฝีเท้าของคนร้ายดังตามมาติดๆ พวกเขากระโดดข้ามจากหลังคาหนึ่งไปอีกหลังคาหนึ่งอย่างคล่องแคล่วราวกับสัตว์ร้าย เมรี่รู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นรัวราวกับกลองศึก เธอไม่เคยวิ่งหนีการไล่ล่าที่ดุเดือดเช่นนี้มาก่อน

"มีทางลงตรงนั้นครับ!" เอดิสันตะโกนชี้ไปที่ช่องเปิดเล็กๆ บนหลังคาที่นำลงไปสู่บันไดหนีไฟ

พวกเขากระโดดลงไปบนบันไดหนีไฟ แล้วปีนลงไปสู่พื้นถนนด้านล่างอย่างรวดเร็ว เสียงปืนดังขึ้นอีกครั้ง กระสุนกระทบกับผนังตึกใกล้ๆ พวกเขา

"วิ่งครับ!" อเล็กซานเดอร์ตะโกน

พวกเขาพุ่งตัวออกไปตามถนนที่ยังคงเงียบสงบในยามเช้า เมรี่รู้สึกถึงความเหนื่อยล้าที่กัดกินร่างกาย แต่เธอก็ยังคงวิ่งต่อไปเพื่อชีวิตและเพื่อพี่ชายของเธอ

จุดจบของเงา... หรือจุดเริ่มต้นใหม่?

การไล่ล่าดำเนินไปอย่างไม่ลดละ จนกระทั่งพวกเขาวิ่งมาถึงจัตุรัสใหญ่แห่งหนึ่ง ที่มีผู้คนเริ่มออกมาเดินจับจ่ายใช้สอยและรถม้าเริ่มแล่นขวักไขว่ เมรี่เห็นโอกาส พวกเขาจะปะปนไปกับผู้คนและหนีหายไปในฝูงชน

"วิ่งเข้าไปในฝูงชนเลยครับ!" เอดิสันตะโกน

พวกเขาวิ่งเข้าไปในฝูงชนที่กำลังเดินขวักไขว่ ผู้คนต่างมองพวกเขาด้วยความประหลาดใจ แต่ก็ไม่มีใครหยุดพวกเขาได้ กลุ่มคนร้ายที่ตามมาติดๆ ต้องหยุดชะงักเมื่อเห็นผู้คนจำนวนมาก มิสเตอร์คลาร์กมองไปยังเมรี่และพี่ชายของเธอที่กำลังกลืนหายไปในฝูงชนด้วยความโกรธแค้น

"หนีไปแล้ว! ปล่อยให้มันหนีไปได้!" มิสเตอร์คลาร์กตะโกนอย่างหัวเสีย "เราจะต้องหาพวกมันให้เจอ! ไม่ว่าพวกมันจะไปซ่อนอยู่ที่ไหนก็ตาม!"

เมรี่และพี่ชายทั้งสองคนพร้อมด้วยเอดิสันวิ่งเข้าไปในตรอกเล็กๆ แห่งหนึ่งที่เชื่อมต่อกับตลาดสด เสียงผู้คนเจี๊ยวจ๊าวและกลิ่นหอมของอาหารคละคลุ้งไปทั่ว เมรี่รู้สึกว่าพวกเขาปลอดภัยแล้วในตอนนี้

"เราทำสำเร็จแล้วค่ะ!" เมรี่หอบหายใจ "เราหนีมาได้แล้ว!"

อเล็กซานเดอร์และเฟรเดอริคกอดเมรี่แน่น "เธอทำได้ดีมากเมรี่" อเล็กซานเดอร์กล่าว "เธอช่วยชีวิตเราไว้"

เอดิสันยิ้มเล็กน้อย "พวกเราปลอดภัยแล้วครับในตอนนี้ แต่เรายังวางใจไม่ได้ 'เงาแห่งลอนดอน' จะไม่ยอมปล่อยเราไปง่ายๆ หรอก"

"แล้วเราจะทำอย่างไรต่อไปคะ?" เมรี่ถาม

"เราต้องไปจากลอนดอนสักพักครับ" เอดิสันตอบ "และเราต้องวางแผนกันอย่างรอบคอบเพื่อที่จะเปิดโปง 'เงาแห่งลอนดอน' ให้โลกได้รับรู้ และทำลายพวกเขาให้สิ้นซาก"

เมรี่มองไปรอบๆ ตัว เธอเห็นผู้คนที่กำลังใช้ชีวิตอย่างปกติสุข เธอรู้ว่าภายใต้ความสงบสุขนี้ ยังมีเงามืดที่คืบคลานซ่อนอยู่