MasukShare
ความแตกเพราะปากตัวเอง(2)
Terakhir Diperbarui:
2025-01-07 13:26:37“แกไม่กังวลแต่ฉันกังวล!”
เสียงทุ้มกังวานดังขึ้นพร้อมกับประตูห้องเปิดออกชายสูงอายุคุ้นตาเดินหน้าถมึงทึงเข้ามา
“คุณพ่อ”
“คุณลุง”
ทั้งคู่ต่างครางชื่อของวินไทยออกมาพร้อมกันด้วยสีหน้าตกใจเล็กน้อย ไม่คิดเลยว่าความลับที่อยากปิดไว้จะมาแตกเอาเพราะปากของตัวเอง
“เรื่องของแกกับหนูคนนี้มันยังไงกัน มันเกิดอะไรขึ้นตั้งแต่เมื่อไร”
วายุยืนนิ่งไม่ไหวติงและไม่มีคำตอบให้คนเป็นพ่อเลยแม้แต่นิดเดียวส่วนเหมือนฝันเธออยากจะร้องไห้ออกมาเสียเดี๋ยวนั้นเมื่อผู้รู้ความลับนี้ดันเป็นคุณลุงวินไทยไปได้
“คุณพ่อมาโรงพยาบาลเป็นอะไรหรือเปล่าครับ” ชายหนุ่มพยายามเปลี่ยนเรื่องคุยทว่ามันก็ไม่เป็นผล
“แกอย่ามาเปลี่ยนเรื่อง ฉันได้ยินทุกอย่างหมดแล้ว”
วายุเหลือบมองหน้าเหมือนฝันแล้วหันกลับมาบอกพ่อว่าค่อยกลับไปคุยกันที่บ้าน แต่วินไทยไม่ยอมเพราะเห็นว่าเรื่องนี้มันเกิดขึ้นกับคนสองคนแล้วตนเองจะไปฟังความแค่กับลูกชายฝ่ายเดียวได้อย่างไร
“ถ้าในเมื่อเรื่องนี้มันเป็นแค่เรื่องของผมกับเหมือนฝันก็ปล่อยให้เราสองคนจัดการปัญหาแค่สองคนเถอะครับ” เสียงขรึมเอ่ยขึ้นด้วยความหงุดหงิดใจเล็กน้อย
“จัดการด้วยการเสนอเงินให้นะเหรอ”
“มันก็เป็นวิธีที่ดีที่สุดแล้วไม่ใช่เหรอครับ เราสองคนแค่พลาดมีอะไรกันเพราะความเมาก็เท่านั้น”
ถอยหลังพิงกำแพงแล้วล้วงมือลงไปในกระเป๋ากางเกง
“แต่หนูเหมือนฝันเขาเป็นลูกมีพ่อมีแม่แกไปย่ำยีเขาแบบนั้นแล้วพูดออกมาได้ว่าเสนอเงินให้แล้ว เธอไม่ใช่ผู้หญิงขายตัวนะ” ใบหน้าเหี่ยวย่นเริ่มแดงก่ำด้วยความโกรธ
“แล้วจะให้ผมทำยังไง”
“แกต้องรับผิดชอบหนูเหมือนฝัน”
“รับผิดชอบ? อย่าบอกว่าพ่อจะให้ผมแต่งงานกับยัยนี่นะ”
คิ้วเข้มเลิกขึ้นสูงไม่ต่างกันกับเหมือนฝันดีดตัวจากหมอนพิงทันทีเมื่อได้ยิน
“ใช่ แกต้องแต่งงานกับเหมือนฝัน”
“ไม่มีทางยังไงผมก็ไม่แต่ง เพราะผมไม่ได้รักเธอ”
เป็นประโยคเน้นย้ำแสบทรวงไปถึงเนื้อในดีเหลือเกิน เธอได้แต่มองสลับไปสลับมาระหว่างสองพ่อลูกเพื่อหาช่องไฟในการเอ่ยพูดแต่แล้วหญิงสาวก็ต้องเบิกตากว้างเมื่อได้ยินวินไทยพูดขึ้นมา
“เพราะผู้หญิงที่แกรักดันแต่งงานมีสามีไปแล้วนะเหรอ”
“คุณพ่อได้ยินเรื่องนี้ด้วยเหรอครับ”
“ฉันได้ยินทั้งหมดตั้งแต่แรก และเพื่อตัดไฟตั้งแต่ต้นลมแกต้องแต่งงานมีครอบครัวซะ” เขายื่นคำขาดให้กับลูกชายอีกครั้ง
“ผมรักคนมีเจ้าของก็ไม่ได้หมายความว่าจะไปแย่งเขามานี่ครับ” เขาส่ายหน้ารัวแล้วหาข้ออ้างมาหักล้าง
“แกแน่ใจได้ยังไง ฉันไม่อยากฟังความคิดเห็นของแกเพราะถึงยังไงคนที่เสียหายก็เป็นหนูเหมือนฝัน”
“คุณพ่อ!”
วายุเรียกพ่อเสียงดังอีกครั้ง แต่มันก็ไม่ได้ช่วยให้วินไทยเลิกล้มความตั้งใจได้เลยแม้แต่นิดเดียว
อันที่จริงเขาถูกอกถูกใจหนูเหมือนฝันตั้งแต่เจอกันครั้งแล้วล่ะ ประทับใจในความใส่ใจคนอื่นของเธอและวันนั้นเขาก็จับอากัปกิริยาของพี่สาวเธอออกเมื่อได้ยินว่าลูกชายเขาเป็นประธานบริษัทยักษ์ใหญ่
“คุณลุงกับคุณลมใจเย็น ๆ ก่อนดีกว่าค่ะ”
“ไม่ได้หรอกหนูฝันเรื่องนี้ลุงคงใจเย็นไม่ได้”
“หนูไม่ได้ต้องการความรับผิดชอบค่ะ เรื่องนั้นเราทั้งคู่เองก็ผิดไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจอีกอย่างเขาก็ไม่ได้หักหาญน้ำใจหนูด้วยซ้ำ”
“แต่ลุงถือว่าไม่เป็นการให้เกียรติฝ่ายครอบครัวหนูฝันนะ มีอย่างที่ไหนเอาเงินมาฟาดหัวผู้หญิง หากเป็นผู้หญิงให้บริการลุงจะไม่เถียงเลย
สักคำ”
“แต่ว่า...”
“อย่ามีแต่เลยนะหนูฝัน เรื่องสู่ขอลุงจะไปคุยกับทางครอบครัวหนูเอง” วินไทยยังยืนยันคำเดิม
“เธอบอกแล้วว่าไม่ต้องการความรับผิดชอบคุณพ่อยังจะยัดเยียดให้เราสองคนแต่งงานกันอยู่อีกเหรอครับ”
“แกหยุดพูดสักทีได้ไหม ควรยืนอยู่เฉย ๆ แล้วสำนึกผิดกับการกระทำของตัวเอง”
ยิ่งพูดทั้งคู่ยิ่งขึ้นเสียงใส่กันไปมาจนไม่เว้นช่องไฟให้เหมือนฝันคัดค้านเลยสักนิด
ชายหนุ่มได้แต่ฮึดฮัดเหมือนเด็กน้อยโดดขัดใจแล้วเลือกใช้สายตาข่มขู่ไปยังเหมือนฝันว่าให้เธอปฏิเสธเรื่องนี้ให้ถึงที่สุด
“เอาอย่างนี้ได้ไหมคะ รอให้ฝันออกจากโรงพยาบาลก่อนแล้วจะไปพบคุณลุงที่บ้านเพื่อตัดสินใจเรื่องนี้อีกที ขอแค่คุณท่านอย่าเพิ่งไปพบแม่หนูก่อนก็พอ”
วินไทยช่างใจครู่หนึ่งแล้วหันไปมองหน้าลูกชายตัวเองก่อนจะหันกลับมาให้คำตอบ
“งั้นเอาอย่างนั้นก็ได้ ลุงจะรอแล้วกัน”พูดจบชายสูงวัยก็ขอตัวกลับเพราะให้ลูกสาวคนเล็กรอรับยารออยู่ด้านล่าง
เมื่อคล้อยหลังคนเป็นพ่อเดินออกจากห้องไปวายุรีบเดินกลับมานั่งเก้าอี้ข้างเตียงตัวเดิมอีกครั้งด้วยใบหน้าบอกบุญไม่รับและรู้สึกไม่พอใจที่เธอไม่ยอมปฏิเสธเรื่องแต่งงานกับพ่อเขาไป
“ทำไมเธอไม่บอกพ่อไปล่ะว่าไม่อยากแต่งงานกับฉัน”
“จะให้ฉันรีบบอกตอนนี้นะเหรอ คุณเป็นลูกชายท่านจริงหรือเปล่าถึงไม่รู้ว่าท่านเป็นคนดื้อหัวชนฝ่า ยิ่งตอนนี้ท่านเพิ่งรู้เรื่องเราและยังหนักแน่นกับความคิดตัวเองต่อให้คุณชักแม่น้ำทั้งห้ามาพูดยังไงท่านก็ไม่ฟังหรอก สู้รอให้ใจเย็นก่อนค่อยพูดใหม่ดีกว่า”
“เพราะแบบนี้ใช่ไหมถึงบอกกับพ่อฉันว่าจะเข้าไปพบ” หญิงสาวพยักหน้าให้แทนคำตอบ
ในเมื่อผู้ชายปฏิเสธเสียงแข็งไม่อยากแต่งงานด้วยมีหรือเธอจะฝืนใจ ต่อให้เธอจะรักเขามากมายแค่ไหนก็ไม่อาจบังคับจิตใจให้เขาหันมามองตนเองได้...
Bab terkait
เมียคุณลม ผิดสัญญา(1)
“มีอะไรหรือเปล่าลูก แม่เห็นนั่งเหม่อตั้งแต่แม่เดินเข้ามาแล้ว”อนุชวางมีดปอกผลไม้ในมือลงแล้วเงยหน้าถามคนเป็นลูกสาวที่เอาแต่นั่งมองประตูห้องเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ตลอดเวลา“เปล่าค่ะ ฝันแค่คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย”“แน่ใจเหรอ พยาบาลเขาบอกว่ามีคนมาเยี่ยมลูกแถมยังคุยกันเสียงดังไปถึงด้านนอก จนคนเข้าใจผิดคิดว่าทะเลาะกันเสียอีก”“ออ เพื่อนฝันมาเยี่ยมค่ะเลยเสียงดังไปหน่อย”หญิงสาวจำใจต้องโกหกเพราะไม่อยากให้ท่านรู้ว่าวันนี้มันเกิดอะไรขึ้นบ้างแล้วเลือกเปลี่ยนเรื่องคุยโดยการถามเรื่องอื่นแทน“คุณหมอบอกหรือยังคะว่าจะให้ฝันออกจากโรงพยาบาลวันไหน”เหมือนฝันอยากกลับไปนอนบ้านเต็มทนเพราะรู้สึกเบื่ออาหารจืด ๆ ในโรงพยาบาลและคิดถึงส้มตำปูปลาร้ารสจัดจ้านของโปรดเหลือเกิน“คุณพยาบาลแจ้งมาแล้วว่าพรุ่งนี้ ผลร่างกายทุกอย่างปกติหมด”“ดีจังหนูคิดถึงกับข้าวฝีมือแม่เต็มทน”หญิงสาวยังสอดมือผ่านเอวแล้วกอดท่านออดอ้อนราวกับเด็กน้อยทั้งที่อายุก็ปาเข้าไปยี่สิบปลาย ๆ แล้วรถแท็กซี่สีเขียวเหลืองเคลื่อนมาจอดข้างรั้วบ้านทอรุ้งรีบวิ่งออกมาต้อนรับด้วยความดีใจ นับตั้งแต่วันที่พี่เหมือนฝันเกิดอุบัติเหตุบ้านหลังนี้ก็เงียบเหงาขึ้นมาทันที
Terakhir Diperbarui : 2025-01-07เมียคุณลม ผิดสัญญา(2)
ทว่ามันไม่ใช่กับคนเจ้าเนื้อที่มีชายอื่นอยู่ในหัวใจอยู่แล้วจึงกลับกลายเป็นว่าเธอก็ไม่รู้เรื่องอยู่ดี ซึ่งมีแค่สมรกับนิดาเท่านั้นที่รู้ว่าเหมือนฝันมีคนที่แอบชอบอยู่แล้วแต่ไม่รู้ว่าเป็นใครก็เท่านั้น“ก็ต้องรีบมาสิคะพี่กุ๊กเพราะพี่รันต์รับปากฝันเอาไว้แล้วว่าจะเลี้ยงมื้อใหญ่ วันนี้ฝันเตรียมรายชื่อเมนูแล้วก็ล้างท้องรอตั้งแต่เช้าเลยค่ะ”ใบหน้าอิ่มยิ้มกว้างดวงตาเป็นประกายเมื่อนึกถึงเมนูโปรดซึ่งมันเป็นอะไรที่น่ารักสำหรับการันต์มากเลยทีเดียวจนอดเอื้อมมือไปยีหัวไม่ได้“พี่รันต์หัวฝันฟูหมดแล้ว”“ปกติพี่ก็เห็นฟูแบบนี้ทุกวันเวลามาทำงานไม่ใช่เหรอ”เขาเอ่ยแซวแต่กลับทำให้แก้มป่องนั้นพองมากยิ่งขึ้นไม่ต่างกันกลับปลาปักเป้าเลย“แรงมาก กลับแผนกไปเลยนะพี่รันต์”เหมือนฝันดันร่างคนตัวโตให้ออกไปจากห้องทำงานแล้วปิดประตูใส่หน้า แต่พอหันกลับมาก็เห็นว่าพวกพี่ ๆ เขายืนอมยิ้มอยู่ด้วยดวงตาเป็นประกาย“อะไร? มองอะไร ทำไมพากันทำหน้าอย่างนั้นคะ”“ถามจริงเถอะฝันเวลามีผู้ชายหล่อ ๆ อย่างคุณการันต์มาอยู่ใกล้ตรงนี้ของแกไม่เต้นตึกตักบ้างเหรอ” พี่กุ๊กถามพร้อมกับใช้นิ้วจิ้มไปยังหน้าอกข้างซ้าย“ก็ไม่นะคะ ทำไมต้องใจเต้นด้วย”สีหน
Terakhir Diperbarui : 2025-01-07เมียคุณลม ผลการตัดสินใจ(1)
บริเวณหน้าคอนโดฯ หรูย่านใจกลางเมืองรถซูเปอร์คาร์หรูสีแดงสดเคลื่อนเข้ามา ประตูรถเปิดออกโดยมีเหมือนฟ้าก้าวเท้าลงมาก่อนจะก้มตัวลงพูดคุยกับผู้ชายฝั่งคนขับ“ขอบใจมากนะลมที่พาเราไปทวงเงินกับลูกหนี้”“ไม่เป็นไรหรอก ฟ้ารีบกลับขึ้นห้องเถอะป่านนี้ไอ้ตรีคงเป็นห่วงแล้ว”พยักหน้ารับแล้วหมุนตัวเดินกลับเข้าไปในตัวอาคารแต่ก็มิวายหันกลับไปมองท้ายรถที่เพิ่งเคลื่อนตัวออกไปยังนึกเสียดายผู้ชายที่เอาใจใส่คนนี้ไม่หายหากย้อนเวลาไปได้เธอคงจะเลือกวายุมาเป็นคู่ครองเหมือนฟ้าล้วงโทรศัพท์ออกมาดูจึงเห็นว่าตรีวิทย์โทรตามอีกครั้ง ใบหน้าสวยแปรเปลี่ยนเป็นบูดบึ้งขึ้นมาทันทีก่อนจะเลื่อนหน้าจอตัดสายทิ้งด้วยความน้อยใจวันนี้ทั้งวันเธอไม่ยอมรับสายเขาเลยแม้แต่สายเดียวเพราะยังรู้สึกโกรธเรื่องที่วันนี้เธอขอให้เขาไปเป็นเพื่อนทำธุระด้วย ทว่าคู่ชีวิตกลับปฏิเสธแถมยังก้มหน้าก้มตาทำแต่งานโดยไม่สนใจเธอเลยแม้แต่น้อยแก๊ก...เสียงประตูห้องเปิดออกพร้อมร่างระหงของเหมือนฟ้าเดินเข้ามาด้านใน ตรีวิทย์ดีดตัวลุกขึ้นยืนแล้วพุ่งตรงเข้าไปคว้าแขนของเธอทันที ใบหน้าแดงก่ำนั้นบอกถึงความโกรธได้เป็นอย่างดี“ไปไหนมา!”“โอ้ย! เจ็บนะตรี”“เจ็บเหรอ? มันไม่
Terakhir Diperbarui : 2025-01-07เมียคุณลม ผลการตัดสินใจ(2)
“สวัสดีค่ะท่านประธาน อ้อ ไม่สิ ฝันต้องเรียกว่าคุณวายุถึงจะถูกเพราะนี้ไม่ใช่เวลาทำงานแล้ว” มุมปากยกยิ้มขึ้นเล็กน้อย“เธอมาทำอะไรที่นี่” วายุรีบพุ่งตัวเข้าไปหา“ไม่น่าถามเลยค่ะ ฝันก็มาบอกคุณลุงนะสิคะว่าตัดสินใจเรื่องของเรายังไงดี” ปลายนิ้วอวบยกขึ้นเขี่ยเนคไทของอีกฝ่ายเพื่อยั่วโมโหวายุไม่เข้าใจท่าทางนั้นเลยทั้งที่ก่อนหน้านี้เหมือนฝันดูไม่มีผิดมีภัยและดูอ่อนโยนมากกว่านี้ทว่าวันนี้กลับกลายเป็นแม่เสือสาวที่กระหายเหยื่อเสียอย่างนั้น“แล้วเธอตัดสินใจยังไง”ดวงตาคู่คมยังคงจับจ้องใบหน้าอวบอิ่มไม่วางตาเขาได้แต่ภาวนาในใจว่าให้เธอปฏิเสธการแต่งงาน“หนูฝันตัดสินใจแล้วว่าจะแต่งงานกับแก” คนตอบคำถามคือวินไทยแต่ทำเอาวายุถึงกับร้องออกมาเสียงดัง“ฮะ ว่ายังไงนะ” เขาหันขวับไปหาคนเป็นพ่อทันทีด้วยสีหน้าตกใจ คำภาวนาของเขาไม่ได้ผลสินะ“ผมบอกไปแล้วยังไงครับว่าไม่แต่ง” วายุยืนกรานคำเดิม“แต่แกต้องแต่ง!” เสียงประกาศิตนั้นดังก้องกังวานเป็นคำสั่ง“คุณพ่อ”เขาส่ายหน้าเล็กน้อยแล้วหันไปหาเหมือนฝันด้วยสายตาเหมือนคนจะกินเลือดกินเนื้อแต่อีกฝ่ายกลับมีสีหน้าเรียบนิ่งไม่รู้ร้อนรู้หนาวจึงทำให้เขาคิดได้ว่าผู้หญิงคนนี้จ้องจะจับ
Terakhir Diperbarui : 2025-01-07เมียคุณลม ก้างขวางคอ(1)
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วพร้อมกับบทเพลงรักอันดุเดือดที่เพิ่งจบลงเกือบรุ่งสาง ร่างกำยำเมื่อเสร็จกิจแล้วก็นอนหลับด้วยความเหนื่อยเหมือนฝันเหลือบมองเขาแล้วค่อย ๆ ก้าวเท้าลงจากเตียงแผ่วเบาที่สุดเพราะเกรงว่าเขาจะตื่นขึ้นมาเธอก้มลงเก็บเสื้อผ้าซึ่งตกเกลื่อนกลาดอยู่บนพื้นขึ้นมาสวมแล้วใช้มือสางผมที่ยุ่งเหยิงให้ดูเรียบร้อยขึ้นมาบ้างก่อนจะย่องออกจากห้องนั้นให้เงียบที่สุด“น้องครับ”เสียงเรียกสั้น ๆ ทำให้ร่างอวบรู้ตัวแล้วยกมือขึ้นปาดน้ำตาออกแล้วยืดตัวขึ้นตอบ“คะ”“จะให้พี่ไปส่งซอยไหน” เหมือนฝันปรายตามองไปรอบ ๆ ก่อนจะบอกจุดหมายที่จะไปไม่นานรถแท็กซี่ก็เคลื่อนเข้ามาจอดหน้าบ้านของเธอแล้วก็ต้องรู้สึกผิดเมื่อเห็นคนเป็นแม่เดินกระวนกระวายอยู่ประตูรั้ว“ยัยฝันหายไปไหนมาทั้งคืน แม่เป็นห่วงแทบแย่กลัวว่าลูกจะไปเกิดอุบัติเหตุที่ไหนอีก”อนุชรีบเดินเข้ามาหาพร้อมกับจับไหล่ลูกสาวหันซ้ายหันขวา“เมื่อวานวันเกิดเพื่อนค่ะดื่มมากไปหน่อยแล้วกลับไม่ไหวเลยนอนค้างที่นั้นเลย ขอโทษนะคะที่ไม่ได้บอกก่อน”“ไม่ได้บอกแม่ไม่ว่าหรอกนะแต่ทำไม่ไม่รับสายหรือโทรกลับมา”อนุชเอ็ดลูกสาวคนเล็กของบ้านเหมือนฝันจึงใช้ไม้ตายเหมือนเคยด้วยการเดิน
Terakhir Diperbarui : 2025-01-07เมียคุณลม ก้างขวางคอ(2)
“ฝัน”ยังเงียบเหมือนเดิมจนต้องเอื้อมมือไปสะกิดพร้อมกับเอ่ยเรียกชื่ออีกครั้ง“เหมือนฝัน!”“คะ พี่กุ๊ก มีอะไรหรือเปล่าคะ” ร่างอวบสะดุ้งเล็กน้อยแล้วหันกลับไปถามคนเป็นหัวหน้า“เรานั่นแหละเป็นอะไรถึงค้างสายนานหลายนาที ดูสิ ข้อมูลลูกค้าสายเมื่อกี้ก็ยังไม่ลงเอาไว้เลย” พี่กุ๊กชะโงกหน้ามองไปยังหน้าจอแล้วส่ายหัวเบา ๆ“อุ้ย ขอโทษค่ะ” พูดจบก็รีบเคลียร์หน้าจอเพื่อรอสายลูกค้าคนใหม่ทันที“ไม่ต้องต่อสายแล้วเดี๋ยวพักสายไว้เลยอีกสิบนาทีทีมเราต้องไปประชุมกับท่านประธาน”“อะไรนะคะ ประชุม ทำไมไม่เห็นพี่กุ๊กแจ้งเรื่องนี้เลยคะ”โดยปกติแล้วหากมีประชุมหรือต้องแจ้งข้อมูลอะไรใหม่ ๆ เพิ่มเติมหัวหน้าแผนกจะแจ้งก่อนเริ่มงานสิบนาทีทว่าวันนี้เธอกลับไม่เห็นพี่เขาบอกอะไรเลย“ทำไมฉันจะไม่แจ้งจ๊ะ ก็ในไลน์กลุ่มนั้นไงบอกไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วเพื่อนทั้งแผนกเขารู้กันหมด หล่อนมัวแต่ไปทำอะไรที่ไหนถึงไม่ได้อ่านไลน์ในกลุ่ม”พี่กุ๊กขมวดคิ้วให้เชิงตำหนิอยู่เล็กๆ ซึ่งเจ้าตัวก็ได้แต่ยิ้มให้แหย ๆเมื่อเช้าอุตส่าห์หลบหน้าเขาได้แต่แต่ไม่กี่ชั่วโมงถัดมาก็ต้องไปเจอกันในห้องประชุมอยู่ดี แล้วแบบนี้เธอต้องปั้นหน้ามองเขาอย่างไรดีแค่คิดก็อึดอัดใ
Terakhir Diperbarui : 2025-01-07เมียคุณลม ทาบทาม สู่ขอ(1)
ปลายนิ้วยาวเคาะลงบนโต๊ะถี่ ๆ โดยที่มืออีกข้างยังคงถือแฟ้มสรุปการประชุม ดวงตาของวายุยังคงเหม่อลอยไม่ยอมเซ็นเอกหารสักทีจนกระทั่งชินมัยเอ่ยเรียกชื่อ"คุณวายุครับ” ไม่มีเสียงตอบรับจากอีกฝ่ายจึงเรียกเสียงดังขึ้น“คุณวายุครับ!”“ฮะ”คนที่กำลังจมอยู่กับความคิดตัวเองสะดุ้งเล็กน้อยแล้วเงยหน้าคนเป็นลูกน้องมือขวา“เออ ผมรอเอกสารอยู่นะครับ”เขาชี้นิ้วไปยังแฟ้มที่อยู่ในมือของวายุ ชายหนุ่มจึงรู้ตัวแล้วยื่นคืนให้พร้อมกับบอกให้ทำโปรเจกต์นำเสนอบริษัทลูกค้าได้เลยชินมัยกำลังจะก้าวเท้าถอยหลังออกจากห้องแต่แล้วก็ต้องหยุดลงแล้วขยับเข้าไปใกล้โต๊ะทำงานคนเป็นเจ้านายมากขึ้นจนวายุต้องเงยหน้ามองเมื่อยังไม่เห็นเขาออกไปจากห้องสักที“มีอะไรหรือเปล่า ทำไมยังไม่ออกไปสักที”“มีครับ ผมอยากจะถามว่าช่วงนี้เจ้านายมีปัญหาอะไรหรือเปล่าผม”“นี่นายถามฉันในฐานะผู้ช่วยหรือในฐานะเพื่อน” วายุช่างใจว่าจะพูดเรื่องนี้ให้ชินมัยฟังดีไหม“ฉันถามแกในฐานะเพื่อน”ชินมัยเปลี่ยนสรรพนามเป็นสนิทสนมทันทีทั้งที่ปกติถ้าอยู่ในเวลางานเขาแทบจะไม่พูดจาเป็นกันเองเลยสักนิด“ฉันกำลังจะแต่งงาน” วายุตอบเสียงเนือยๆ แต่คนฟังถึงกับตกใจ“ฮะ! แต่งงาน? กับใคร?
Terakhir Diperbarui : 2025-01-07เมียคุณลม ทาบทาม สู่ขอ(2)
“ไม่ใช่อย่างที่แม่คิดนะคะ” เหมือนฝันรู้ทันความคิดของอนุชจึงรีบปฏิเสธเพราะไม่อยากขายหน้าไปมากกว่านี้ลำพังแค่บังคับพี่วายุแต่งงานมันก็เสียศักดิ์ศรีมากพออยู่แล้วหากท่านมารู้เรื่องคาวของพี่สาวคงมีหวังได้ช็อกจนได้เข้าโรงพยาบาลเป็นแน่“คือว่าฝันกับคุณวายุเราทำงานที่เดี่ยวกันค่ะจึงทำให้ได้ทำความรู้จักกันแล้วก็ตกลงจะแต่งงานกัน...ใช่ไหมคะคุณวายุ”เธอหันไปส่งสายตาให้กับวายุยืนยันอีกเสียงตอนแรกเขาจะไม่พูดตามแต่พอเห็นดวงตาดุของคนเป็นพ่อจึงยิ้มแล้วพยักหน้ารับว่าจริงอย่างที่เหมือนฝันพูด“ดูใจกันมานานหรือยังแล้วฝันแน่ใจแล้วเหรอลูกว่าจะแต่งงานกับคุณเขาน่ะ มันไม่ไวไปเหรอ”อนุชถามลูกสาวอีกครั้งให้แน่ใจเพราะเธอเองก็ยอมรับว่าค่อนข้างตกใจกับเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน“แน่ใจสิคะแม่ ฝันไม่เคยแน่ใจอะไรอย่างนี้มาก่อนเลยค่ะ”ประโยคหลังเหมือนฝันกัดฟันเล็ก ๆ แล้วหันไปมองวายุซึ่งทอดสายตามองมาด้วยความเย็นชา“ถ้าฝันแน่ใจแม่ก็ไม่ห้าม”เอื้อมไปกุมมืออวบของเหมือนฝันแล้วพลันน้ำตาก็เออคลอเบ้าขึ้นมา ลูกสาวคนเล็กของบ้านกำลังจะออกเย้าออกเรือนตามคนเป็นพี่ไปอีกคนแล้วต่อไปบ้านหลังนี้ก็คงเหลือแค่เธอกับหลานสาวเท่านั้น“แม่จะร้องไห้
Terakhir Diperbarui : 2025-01-07
Bab terbaru
เมียคุณลม เต็มใจรัก...(จบ)
“ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าคุณภูริจะเป็นคนอยู่เบื้องหลังแล้วก็ทุจริตบริษัทเราไปมากมายขนาดนั้น”พี่นิดารำพึงออกมา แม้ทุกคนจะไม่ได้พูดแต่ก็คิดเหมือนกันเพราะภาพลักษณ์เวลาภูริอยู่ในบริษัทคือผู้ชายอบอุ่นใจดี เข้าใจหัวอกพนักงานแต่เบื้องหลังก็คือคนร้ายนี่เอง“แล้วนี่น้องฝันจะกลับมาทำงานวันไหนอ่า คิดถึงเสียงหัวเราะลั่นห้องจะแย่” พี่สมรทำหน้าเหงาหง่อย“ไม่รู้สิ ก็คุณวายุถูกยิงขนาดนั้นก็คงนานอยู่หรอก” พี่กุ๊กพูดเสริมแล้วทุกคนในแผนกก็ต่างต้องหันไปทางประตูเหมือนว่ามีใครอีกคนกำลังเปิดประตูเข้ามา“มีใครบ่นคิดถึงเหรอคะ”“น้องฝัน!” ทุกคนกรูกันเข้าไปหาแล้วจับหมุนซ้ายหมุนขวาเพื่อสำรวจว่าน้องเล็กของทีมได้รับบาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า“ฝันไม่เป็นไรค่ะ ไม่ต้องห่วงวันนี้เลยแวะมาทำงานช่วงเช้าแล้วก็ช่วงบ่ายจะไปโรงพยาบาลต่อคุณหมดนัดตรวจเจ้าตัวเล็กค่ะ”พูดพร้อมกับลูบหน้าท้องน้อยทุกคนต่างหันมองหน้ากันไม่รู้ว่าต้องพูดอะไรต่อได้แต่ยกมือเร้า ๆสะกิดกัน ก่อนพี่กุ๊กจะพูดขึ้นเสียงดัง“ฉันกำลังจะได้เป็นป้าของลูกท่านประธานแล้ว” ประโยคนี้เรียกเสียงหัวเราะได้เป็นอย่างดีเหตุการณ์วันนั้นสร้างความอยากรู้ให้กับเพื่อนร่วมงานเหมือนฝันจึ
เมียคุณลม คนที่แพ้(2)
“กี่เดือนแล้ว” เขาเงยหน้าขึ้นถาม“สองเดือนค่ะ”“รู้ตอนไหนว่าท้องทำไมไม่บอกพี่เลย” น้ำเสียงนั้นมีความน้อยใจแฝงอยู่“รู้ตอนวันเกิดคุณลุงค่ะ”“ตอนที่ฝันบอกพี่ว่าไปหาหมอนะเหรอ” เหมือนฝันพยักหน้ารับงึก ๆ ทว่าคนฟังกลับมองด้วยสายตาตัดพ้อเขาไม่ได้อยู่ในวันที่รับรู้ข่าวดีว่าเธอกำลังตั้งท้องลูกของเราแถมยังปล่อยให้ไปหาหมอเพียงลำพังอีกต่างหาก“อย่าทำสีหน้าอย่างนั้นสิคะ”“ถ้าไม่ให้ทำสีหน้าแบบนี้จะให้ทำสีหน้าแบบไหนล่ะครับ เมียไปหาหมอคนเดียวและรู้ว่าท้องก็ยังไม่บอกอีก”น้ำเสียงเริ่มขึ้นจมูกพลันน้ำตาลูกผู้ชายก็ไหลออกมาง่ายๆ ยิ่งเธอปลอบเท่าไรเขาก็ร้องไห้หนักขึ้นเท่านั้น ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยเป็นมาก่อนหลังจากอยู่ดูแลคนถูกยิงจนหายดีแล้วเพราะแผลไม่ได้ถูกจุดสำคัญหมอก็ให้วายุกลับไปพักฟื้นที่บ้านและแน่นอนว่าเจ้าตัวก็คอยออดอ้อนคนเป็นเมียอยู่ร่ำไปหากใครมาเห็นคงไม่อยากจะเชื่อว่านี่คือคุณวายุ“ป้ามาลีทำอะไรมาให้ผมกินครับเนี่ย ทำไมเหม็นแบบนี้” มือหนาเลื่อนถ้วยข้าวต้มออกแล้วยกมือขึ้นอังจมูก“ก็ข้าวต้มของโปรดคุณลมยังไงคะ ป้าเพิ่งยกลงจากเตาเมื่อกี้สด ๆ ร้อน ๆเลย” แม่บ้านประจำตระกูลหน้าตื่นวินไทยกับวารินทร์ก้ม
เมียคุณลม คนที่แพ้(1)
ไม่รู้ว่าสายอะไรต่อสายอะไรห้อยระโยระยางเต็มไปหมด คนถูกยิงได้แต่นอนนิ่งไม่ไหวติงอยู่บนเตียง ต่อให้เหมือนฝันอยากเข้าไปหาแค่ไหนก็ทำได้แค่มองผ่านกระจกใสอันเล็กของประตูกั้นก็เท่านั้นวายุปลอดภัยแล้วแต่ก็ยังต้องอยู่ในความดูแลของหมออย่างใกล้ชิดจึงยังต้องงดเยี่ยมไปก่อนจนกว่าจะฟื้นขึ้นมาบางคนทยอยกลับกันไปบ้างแล้วเหลือเพียงเหมือนฝันเท่านั้นที่ยังคงนั่งรออยู่ที่เดิมเพราะกลัวว่าเขาตื่นขึ้นมาแล้วจะไม่เห็นว่าเธออยู่ตรงนั้น“พี่ว่าแกกลับบ้านไปพักก่อนไหม ถ้าไม่เห็นแก่ตัวเองก็เห็นแก่ลูกในท้องหน่อยก็ดีนะ”เหมือนฟ้าเดินเข้ามาตบไหล่น้องสาวแล้วทรุดตัวนั่งลงด้านข้าง“ฝันอยากอยู่ดูว่าเขาฟื้นแล้ว”“พี่รู้ว่าแกเป็นห่วงลม แต่แกก็ต้องห่วงตัวเองกับลูกด้วย”หญิงสาวช่างใจอยู่ครู่หนึ่งแววความกังวลผุดขึ้นในดวงตา ส่วนอีกมือก็ลูบหน้าท้องน้อยต้องเรียกว่าความโชคดีหรือเปล่านะที่เธอแทบจะไม่มีอาการแพ้ท้องเหมือนคนอื่นเลยแถมยังผ่านเรื่องเครียดมาตั้งมากมายเจ้าก้อนในท้องกลับไม่ทำให้เหน็ดเหนื่อยเลยสักนิด“ก็ได้ค่ะ แต่ขอฝันอยู่ดูพี่ลมอีกสักนิดก่อนได้ไหมคะ”“ตามใจ เดี๋ยวพี่อยู่เป็นเพื่อนจะได้ไปส่งแกด้วย แล้ววันนี้กลับไปนอนบ้านค
เมียคุณลม สะสาง(2)
เหมือนฝันกุมหน้าตัวเองแน่นขึ้นพร้อมกับคิดหาทางออกแต่คิดอย่างไรก็ไม่เป็นผลในเมื่อปลายกระบอกปืนจ่ออยู่ที่ขมับด้านซ้าย หากเธอตุกติกแม้แต่นิดเดียวมีหวังลูกตะกั่วได้วิ่งเข้าไปทักทายมันสมองเธอแน่นอนวายุรู้สึกหวาดหวั่นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เขาพยายามสูดลมหายใจเข้าปอดขณะที่หัวใจเต้นรัว ดวงตาที่สบกับเหมือนฝันนั้นมันมีอะไรบางอย่างบอกเอาไว้และเขาอ่านมันออกหญิงสาวพยักหน้าให้กับเขาเพื่อเตรียมตัวทำอะไรบางอย่างแต่เขากลับส่ายหัวให้เธออยู่เฉยๆ อย่าทำอะไรทว่ามันกลับไม่ทันเสียแล้วเหมือนฝันใช้วิชาเอาตัวรอดจากการถูกจับเป็นตัวประกันที่ได้เรียนมาเมื่อตอนเข้าชมรมสมัยมหาวิทยาลัยแล้วกระทุ้งหน้าท้องคนร้ายก่อนจะบิดแขนข้างที่มีปืนให้ยกขึ้นฟ้าความชุลมุนเกิดขึ้นโดยไม่ทันตั้งตัวเหมือนฝันรีบวิ่งไปหาวายุ ภูริโกรธขึ้นขีดสุดเลยเล็งปืนไปยังเหมือนฝันแล้วเหนียวไกยิงทว่าคนที่รับกระสุนแทนกลับเป็นวายุ เขาใช้ตัวเองบังร่างอวบนั้นไว้แล้วทรุดตัวล้มลง“พี่ลม”หญิงสาวกรี๊ดออกมาสุดเสียงแล้วประคองร่างเลือดท่วมนั้นเอาไว้ จากนั้นเสียงปืนดังขึ้นอีกหลายนัดจากการวิสามัญคนร้าย“พี่ลม ไม่นะ อย่าเป็นอะไรนะ ฟื้นสิ” เธอพยายามตบหน้าเขาเบา
เมียคุณลม สะสาง(1)
“เฮ้ย! พวกนั้นหายไปไหน” ชายใบหน้าดุดันมีรอยบากระหว่างหัวคิ้วร้องตะโกนขึ้นสุดเสียงชายที่เหลือวิ่งหน้าตั้งเข้ามาแล้วกวาดตามองรอบบริเวณไม่เห็นแม่แต่เงาของพวกผู้หญิงที่พวกเขาจับมาเป็นตัวประกันเพื่อเรียกค่าไถ่ ทิ้งไว้เพียงหนวดกุ้งรัดแขนเอาไว้ให้ดูต่างหน้าก็เท่านั้น“ไปตามหาตัวพวกมันสิวะ แล้วเอาตัวกลับมาให้ได้ยืนเซ่ออยู่ทำไม”ภูริตวาดลูกน้องลั่นแล้วไล่ด้วยความเดือดดาลก่อนจะวิ่งไปอีกทางเพื่อตามหาเพราะเหลือเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเท่านั้นก็ได้เวลานัดกับวายุแล้วบริเวณริมป่าละเมาะเหมือนฝันกึ่งเดินกึ่งวิ่งนำหน้าเพื่อมองหาลู่ทางและเข้าใกล้เขตหมู่บ้านคนเพื่อขอความช่วยเหลือทว่ามองไปทางไหนก็เห็นแต่ความมืดมิดเสียงวิ่งจากเบื้องหลังด้วยความเร็วพร้อมกับแสงไฟฉายสาดส่องไปมาทำให้รู้ว่าพวกมันใกล้เข้ามาถึงเต็มทีแล้ว“คุณณิ คุณน้ำ เร็วกว่านี้หน่อยค่ะ พวกมันตามมาแล้ว”เหมือนฝันเร่งสองสาวที่เดินรั้งท้ายส่วนตัวเองนั้นก็เริ่มเหนื่อยหอบเพราะสุขภาพไม่แข็งแรง“เฮ้ย พวกมันอยู่นั้น หยุดนะเว้ย”ความกลัวทำให้วารินทร์สั่นไปทั้งตัววิ่งมองหลังจนไม่ทันระวังสะดุดหินล้มลงบนทางลูกรังจนข้อเท้าพลิกทำให้ลุกขึ้นเดินต่อไม่ได้ พอมอ
เมียคุณลม ตัวประกัน(2)
ทุกคนมานั่งประจำที่ตัวเองกันหมดแล้วยกเว้นเพียงเหมือนฝันเท่านั้นที่ยังไม่กลับมา“ยัยฝันไปไหน ตั้งแต่แม่ยกถาดอาหารออกมายังไม่เห็นเลย”“น่าจะเอาเสื้อไปเก็บมั่งครับ แต่ก็ไปนานแล้วนะครับ” ตรีวิทย์บอกแล้วยืดคอขึ้นมองไปยังโรงจอดรถ“ถ้างั้นเดี๋ยวป้าไปตามให้นะคะ” ป้ามาลีอาสแล้วก็เดินออกไปไม่นานก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งกลับมาด้วยสีหน้าตื่นในมือมีรองเท้าอยู่ข้างหนึ่งซึ่งวายุจำได้เป็นอย่างดีว่าเป็นของเหมือนฝัน หัวใจเขากระตุกวูบขึ้นมาแล้วรีบล้วงโทรศัพท์ออกมาเปิดกล้องวงจรปิดดูทันทีเขาขบกรามแน่นเมื่อเห็นผู้ชายตัวใหญ่สองคนกำลังหิ้วปีกร่างไร้สติออกไปจากบ้านอย่างเงียบ ๆ โดยหลบเลี่ยงสายตาจากคนทั้งบ้านโดยไม่มีใครสังเกตเห็น“ต้องเป็นฝีมือไอ้ภูริแน่นอน” วายุสบถออกมา“คนเดียวกันกับที่เคยจับฟ้าไปน่ะเหรอ” ชายหนุ่มพยักหน้ารับอนุชได้ยินแบบนั้นก็เข่าอ่อนทำท่าจะเป็นลมจนเหมือนฟ้าต้องรีบพยุงและพาไปนั่งเก้าอี้ตัวที่ใกล้ที่สุด ป้ามาลีรีบไปหายาดมมาให้ทันที“ผมพลาดเองที่ละหลวมความปลอดภัยเพราะคิดว่าคนอยู่เยอะกันขณะนี้มันคงไม่กล้าลงมือ”สองมือกำแน่นเข้าหากันเพราะรู้สึกเป็นห่วงเหมือนฝันจับใจ ไม่นานเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นตอนแรก
เมียคุณลม ตัวประกัน(1)
“ยินดีด้วยนะคะ คุณแม่ตั้งครรภ์ได้แปดสัปดาห์แล้ว”คุณหมอสาวสวยในชุดกาวน์เงยหน้าขึ้นบอกด้วยรอยยิ้มหลังจากได้รับชาร์ตคนไข้จากพยาบาลเพื่อดูผลตรวจ“ท้องเหรอคะ ฉันจะท้องได้ยังไงคะ ในเมื่อฉันป้องกันด้วยการกินยาคุมตลอด” เกิดคำถามขึ้นมาในหัวมากหมาย“การกินยาคุมไม่สามารถป้องกันการตั้งครรภ์ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์นะคะ บางครั้งหากเราทานยาร่วมกับยาปฏิชีวนะก็อาจจะทำให้ตัวยาคุมเสริมคุณภาพลง หรือในขณะมีเพศสัมพันธ์มีการกระทำซ้ำอย่างต่อเนื่องก็ไม่สามารถป้องกันได้ครอบคลุมและสุดท้ายเลยก็คือลืมทานยาอย่างต่อเนื่อง”เพียงแค่ได้ยินคำว่ากระทำซ้ำ เหมือนฝันก็หมดคำถามลงทันทีว่าทำไมถึงท้องได้ ทุกครั้งวายุไม่เคยป้องกันเลยแถมยังดุดันกินเธอซ้ำอยู่ทั้งคืนจนแทบไม่มีเรี่ยวแรงในยามเช้าอีกต่างหากเสียงแจ้งผลการตั้งครรภ์ยังก้องอยู่ในหัวเลยไม่ได้ยินเสียงเรียกชื่อจากพยาบาลสาวสวยจนเธอต้องเดินมาสะกิดเหมือนฝันจึงได้สติกลับมา“เชิญคุณเหมือนฝันไปรับยาที่ช่องหมายเลขหนึ่งนะคะ”พยาบาลสาวผายมือเชิญให้เดินตามไป“อย่าลืมทานยาบำรุงและยาแก้แพ้ให้ครบตามที่หมอบอกนะคะ แล้วก็นัดครั้งต่อไปอย่าลืมพาคุณพ่อมาตรวจเลือดด้วยนะคะ”พยาบาลยื่นซองยาสีน้ำตาลพ
เมียคุณลม ก้อนเนื้อ(2)
ท้อง!เธอยกกล่องมันขึ้นอ่านวิธีดูค่าการตั้งครรภ์ใหม่อีกครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าเธออ่านไม่ผิด แต่ความจริงก็คือความจริงเธอกำลังตั้งท้องเปลี่ยนจากความกังวลเป็นความเครียดทันทีเรี่ยวแรงที่เดินออกมาจากห้องน้ำแทบไม่มี ความคิดมากมายผุดขึ้นมาในหัวพร้อมกับยกมือขึ้นลูบหน้าท้องตัวเองซึ่งมีก้อนเลือดอีกหนึ่งชีวิตอยู่ในท้องจะบอกเรื่องนี้กับเขาดีไหมเพราะเธอเพิ่งขอหย่ากับเขาไปเองถ้าเขารู้ว่าเรามีลูกด้วยกันเขาจะรู้สึกอย่างไร การแต่งงานเกิดขึ้นเพราะความจำเป็นและเธอก็แอบรักเขาอยู่ฝ่ายเดียวเหมือนฝันยังคงไม่เชื่อว่าตัวเองกำลังตั้งท้องคิดว่าที่ตรวจคงมีปัญหาจึงคิดเอาไว้พรุ่งนี้จะไปตรวจที่โรงพยาบาลให้แน่ใจร่างอวบเดินเหม่อลอยมาตามทางเดินโดยจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเสียด้วยซ้ำจึงทำให้ไม่ทันระวังเดินชนกับการันต์ตรงหน้าประตูทางเข้าแคนทีนของบริษัท“ขะ...ขอโทษค่ะ” ไม่ได้มองหน้าเสียด้วยซ้ำว่าคนถูกชนเป็นใคร“ฝันเป็นอะไรหรือเปล่าทำไมถึงดูหน้าซีด ๆ”“พี่รันต์เองเหรอคะ” ขยับตัวเล็กน้อยแต่ร่างกายก็โอนเอนการันต์รีบเข้าไปพยุงแล้วประคองไปนั่งตรงม้านั่งยาวริมทางเดินก่อนจะยื่นยาดมไปให้เมื่อเห็นว่าเจ้าตัวทำท่าจะเป็นลม“ไม่
เมียคุณลม ก้อนเนื้อ(1)
ริมฟุตบาทมีร้านค้าตั้งเรียงรายเต็มสองข้างทาง เหมือนฝันทอดสายตามองออกไปนอกหน้าต่างก่อนจะชะโงกมองส้มตำร้านโปรดแล้วหันกลับไปหาผู้อยู่หลังพวงมาลัย“พี่ลม จอด!”วายุเหยียบเบรกแล้วเลี้ยวรถจอดข้างทางหันไปมองคนเจ้าเนื้อที่กำลังชะโงกคอออกไปนอกหน้าต่างเหมือนกำลังมองหาอะไรสักอย่าง“วันนี้เรากินข้าวนอกบ้านได้ไหมคะ”“อืม ได้สิ ฝันอยากกินอะไรล่ะ”“อยากกินส้มตำปูปลาร้าแซบ ๆ สักครก” แค่พูดก็น้ำลายสอมุมปากนานเท่าไรแล้วที่เธอไม่ได้กินส้มตำ“แน่ใจเหรอว่าจะกินร้านข้างทาง มันสะอาดหรือเปล่า”เขาเดินตามหลังร่างอวบที่เดินนำหน้าไปอีกทางหนึ่งหลังจากจอดรถเสร็จแล้ว“สะอาดแน่นอนค่ะ ฝันมากินร้านนี้ค่อนข้างบ่อย”วายุนั่งมองเหมือนฝันสั่งอาหารอย่างคล่องแคล่วแต่ส่วนใหญ่มีแต่คงรสจัดและรสเผ็ดทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นส้มตำ ยำ หรือต้มแซบหม้อไฟ“มองอะไรคะ ไม่เคยเห็นคนกินข้าวหรือไง”ระหว่างเงยหน้าขึ้นจากการก้มลงดูดขาปูจากจานรองเธอเห็นวายุเอาแต่จ้องมองโดยไม่แตะต้องอาหารที่เธอสั่งมาเลยแม้แต่นิดเดียว“เคย แต่ไม่คิดว่าจะสั่งมาเยอะขนาดนี้ กินหมดเหรอ”“หมดสิคะ ฝันอยากกินมาหลายวันแล้ว” ทั้งพูดทั้งเคี้ยวเขาได้แต่นั่งมองด้วยความเอ็นดู
