Home / มาเฟีย / เมียประมูล / ตอนที่ 3 อ่อย

Share

ตอนที่ 3 อ่อย

last update Last Updated: 2025-01-09 11:30:58

“ฟู่~” รวงข้าวเป่าปาก โล่งใจกับเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ เธอยืนพิงประตูด้วยความหมดแรงแค่วันเดียวก็ใช้พลังไปเยอะทีเดียว

ตึก!

ตึก!

“เจ็บชะมัด” มือเล็กกุมแขนพยุงตัวเองสาวเท้าเดินไปทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟากลางห้อง หยิบโทรศัพท์มือถือกดโทรหาใครบางคน

“พี่ไดรฟ์”

(เป็นไงบ้างไอ้ข้าว มันติดกับดักไหม แต่ไม่น่าพลาดหน้าสวย ๆ อย่างมึงหลอกผู้ชายได้ง่าย) เสียงกระทิงเอ่ยแทรกแทนเจ้าของโทรศัพท์มือถือ

“พลาดว่ะพี่กระทิง”

(เปิดกล้องดิ ไอ้ไดรฟ์มันอยากเห็นหน้า)

“อืม”

(ข้าว ทำไมหน้าซีดอย่างนั้น แล้วที่พลาดอะไรพลาด!?)

“ก็ป้ายทะเบียนรถที่พวกพี่ส่งมาให้ไม่ใช่ของไอ้เคนตะอะไรนั่น แต่เป็นของคนที่ชื่อคริสเตียน”

(เป็นไปไม่ได้) สองเสียงประสานพร้อมกัน

“แต่ก็ดี ไอ้หมอนี่น่าจะไม่รุ่มร่าม” เมื่อนึกถึงคริสเตียนรอยยิ้มก็เผยออกมาเพราะเธอจำได้ว่าเขามีผู้หญิงข้างกายแล้วและเด็กนั่นกับเธอก็ต่างกัน รสนิยมอาจจะไม่ได้ชอบแนวเธอก็ได้

(หมายความว่ามันเชื่อเหรอว่าข้าวโดนจี้!?...) ไดรฟ์ถามอย่างไม่อยากเชื่อ

(...หน้าตามันไม่ได้โง่เลยนะเว้ย) กระทิงเอ่ยต่อ

“นั่นน่ะสิ ข้าวก็ว่างั้น” รวงข้าวจำต้องนึกถึงใบหน้าคมอีกครั้ง แววตาท่าทางไม่ได้อ่อนต่อโลก ยิ่งเป็นคนใหญ่คนโตแถมยังมีอิทธิพลไม่น่าจะหลอกได้ง่าย ๆ แล้วถ้าจะใช้แผนอ่อยจะได้ผลเหรอ

(อ้าว~ ไอ้ข้าว จะโดนหลอกไหมวะ) กระทิงเกาหัวรู้สึกหวั่น ๆ ยังไงไม่รู้

“พรุ่งนี้ข้าวจะพิสูจน์อีกครั้ง”

(มันตกลงนัดเจอต่อเหรอ!?) ไดรฟ์ถามออกมา

“อืม”

(บางทีคนระดับนั้นอาจจะคิดไม่ถึงก็ได้ เคยได้ยินไหม ผู้ชายร้อยทั้งร้อยก็แพ้มารยาหญิง)

“...” รวงข้าวนิ่งไปเหมือนกัน แต่เธอไม่มีอะไรต้องเสียอีกแล้ว

(ให้พี่ดูแผลหน่อย)

“ข้าวไม่ได้กรีดลึก แค่เฉียดๆน่ะ” แต่ถึงจะเฉียดก็เล่นเอาเจ็บแทบระบม

(อืม งั้นก็พักผ่อน อย่าลืมกินยาด้วยละ)

“เดี๋ยวพี่ไดรฟ์” รวงข้าวเอ่ยท้วงไม่ให้อีกฝ่ายกดวางสายซะก่อน

(หืม!?)

“ฝากพี่ดูแลแม่ด้วยนะ”

(ทำไมพูดแบบนี้...) ไดรฟ์นิ่วหน้าไม่พอใจกับประโยคพวกนั้น

(...เออใช่ อย่าพูดเป็นลางดิวะ แล้วจะฝากทำไม) กระทิงตอกกลับตามมาอีกคน

“คือ...คือฉันหมายถึงว่าถ้าเกิดฉันทำสำเร็จใช่ไหม...แม่ก็คงไม่เลิกกับไอ้พ่อเลี้ยงธนิน ฉันเลยอยากฝากพวกพี่ช่วยดูแลก็แค่นั้น” เธอเฉไฉออกไป ความจริงเธอกลัวว่าจะไม่ได้กลับไปอีกต่างหาก แต่ถ้ามันสำเร็จขึ้นมาจริง ๆ รวงข้าวรู้ดีว่าแม่ไม่มีทางเลิกกับพ่อเลี้ยงธนินเพราะฉะนั้นถ้าเธอมีอิสระได้ออกจากที่นั้น เธอก็อยากฝากฝังกับคนที่ไว้ใจที่สุด

(ถ้าเป็นแบบนั้น พี่รับปาก แต่ข้าวต้องสัญญาว่างานนี้ต้องสำเร็จเท่านั้น)

“...”

(ว่าไง) ไดรฟ์ถามย้ำอีกครั้ง

“อืม ข้าวสัญญา”

พรึ่บ!

มือบางวางโทรศัพท์มือถือบนโต๊ะหน้าทีวีข่มความคิดที่กำลังกลัว กลัวว่าเธอจะไม่มีโอกาสได้มีชีวิตอีกหรืออิสระที่พ่อเลี้ยงธนินหยิบยื่นให้คือความตาย

ทว่าในเมื่อไม่มีทางเลือก เธอก็ต้องเดินหน้าต่อ ชีวิตที่เหลือกลับเดิมพันด้วยชีวิต และไม่ว่าจะผิดแผนยังไงเธอก็ต้องลุยให้ถึงที่สุด ยังไงเสียแล้วการเข้าถึงพวกนั่นไม่ใช่เรื่องง่าย เมื่อมีโอกาสก็ต้องทำให้สำเร็จ

@ร้านอาหารบนดาดฟ้า

สายตาหวานเยิ้มสำรวจร่างสูงใหญ่ตรงหน้า ผู้ชายหุ่นดีในชุดสูทเหมาะกับสถานที่นัดเดตกำลังเดินตรงมาโต๊ะที่ร่างบางนั่งอยู่ก่อนแล้ว

“สวัสดีค่ะ...คุณคริส” รวงข้าวถือวิสาสะเอ่ยเรียกชื่อเล่นอย่างสนิทสนมโดยไม่รอให้อีกฝ่ายอนุญาตก่อน

“ครับ..คุณฝน”

“เชิญนั่งค่ะ อยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมคะ” เพราะเป็นคนเอ่ยเชิญจึงถามเพื่อให้เกียรติแขก

“ไม่ครับ ผมทานได้ทั้งนั้น”

“ค่ะ” รวงข้าวเผยรอยยิ้มมุมปาก หยิบแก้วไวน์ขึ้นมาจิบอย่างเคอะเขิน ทว่าสายตากลับจ้องไปยังสร้อยคอที่โผล่ให้เห็นแค่สายสร้อย

‘จำไว้ว่าพวกนั้นเก็บข้อมูลไว้ที่ตัวทุกคน...’

‘...ทั้งสามคนมีสร้อยประจำตระกูลและจี้สร้อยคือยูเอสบีสำคัญที่พวกเราต้องการล้วงความลับ’

‘เก็บไว้ที่สร้อยคอแบบนี้ ฉันจะเอามาได้ไงกัน’

‘ตามที่พ่อเลี้ยงบอกนั่นแหละ ทางเดียวที่จะเข้าถึงตัวคือต้อง...อ่อย’

ใบหน้าหวานนึกถึงคำพูดที่กระทิงบอกพิกัดความลับทุกอย่าง ทางเดียวที่จะเข้าถึงคืออ่อยสินะ เมื่อคิดได้อย่างนั้น รวงข้าวจึงรวบผมมาไว้อีกข้างอย่างมีชั้นเชิง

“ลมแรงจังเลยค่ะ” เธออมยิ้มตอบกลับไปเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มกำลังจ้องมองหน้าอกที่ล้นทะลักออกมาและมันยิ่งเห็นชัดขึ้นเมื่อเธอรวบผมไปไว้อีกข้าง ชุดสายเดี่ยวสีขาวกลืนกับผิวทำให้น่าดึงดูดมากขึ้น

“หึ” คริสเตียนได้แต่แสยะยิ้มเบา ๆ ทำเอารวงข้าวไม่สามารถคาดเดาอะไรได้เลย

“ดื่มครับ” แต่แล้วเขาก็เปลี่ยนท่าทีเป็นสนใจเธออีกครั้งพร้อมทั้งยื่นแก้วหมายจะชนก่อนดื่ม

กริ๊ง!

“ค่ะ” รวงข้าวยกแก้วใส ๆ ยื่นไปแตะเบา ๆ แล้วเลื่อนกลับมาหมุนแก้วไปมา ยกขึ้นดมกลิ่น ปากอวบอิ่มเผยอเล็กน้อยก่อนจะจิบไวน์ ทุกการกระทำอยู่ในสายตาอีกฝ่ายทั้งหมด

ทั้งคู่ต่างก็นั่งดื่มด่ำกับบรรยากาศรอบข้าง เวลามืดค่ำแบบนี้เมื่อมีแสงสว่างจากตึกต่าง ๆ ทำให้ทุกอย่างลงตัวและโรแมนติกมากไปอีก

ร่างบางยืนเกาะระเบียงมองตึกรอบ ๆ หันหลังให้กับชายหนุ่มที่เธอเชิญเขามาร่วมโต๊ะอาหารครั้งนี้ รูปร่างอรชรเผยสัดส่วน ส่วนเว้าส่วนโค้ง ทำให้ในสายตาร่างสูง ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้ามีเสน่ห์จนน่าหลงใหล

หมับ!

“เอ่อ...” รวงข้าวหันหลังไปหาสัมผัสนั่นทันทีที่มือหนาเลื่อนมาจับเอวบางของเธอ สายตาทั้งคู่สบตากันพักใหญ่ ใบหน้าคมที่กำลังเลื่อนเข้ามาใกล้กว่าเดิม ส่งผลให้ห่างกันแค่คืบเดียว

“ผมขอจูบคุณได้ไหม”

“เอ่อ...มันจะเร็วไปไหมคะ” รวงข้าวเขินอายแกล้งเบี่ยงหน้าหลบ กัดฟันแสดงท่าทีรังเกียจแบบปิดบังไม่ให้ดวงตาคมได้เห็น ก่อนจะหันไปเผชิญหน้าต่อด้วยแววตาเชิญชวน

“ผมไม่ได้อยากล่วงเกินคุณ แต่อยากขอบคุณที่ทำให้ผมรู้สึกพิเศษอีกครั้ง” ร่างสูงใหญ่ขยับเข้าใกล้แนบชิด เมื่อหญิงสาวขยับถอยหลัง เขาก็ขยับต่อจนตัวเธอไม่สามารถขยับต่อได้เพราะติดกับระเบียง

“รังเกียจเหรอครับ” เสียงแผ่วเบาถามเพื่อต้องการคำตอบ สายตาบ่งบอกว่าหากเธอไม่อนุญาตเขาก็จะไม่รุ่มร่าม

จุ๊บ!

มือบางเลื่อนขึ้นไปดึงคอเสื้อคริสเตียนให้โน้มตัวลงมารับริมฝีปากอย่างนุ่มนวล ก่อนจะเป็นฝ่ายสอดลิ้นเข้าไปเองเพื่อแสดงความหลงใหล สองลิ้นตวัดพัวพันนานนับนาทีก่อนที่รวงข้าวจะเบี่ยงหน้าหลบในนาทีต่อมา

นิ้วเรียวเขี่ยพวงแก้มที่ตอนนี้แดงระเรื่อจนเห็นได้ชัด ความหวานของปากบางทำให้ร่างกายต้องการมันอีกครั้ง ทว่าเขาทำได้เพียงหักห้ามใจไม่ให้ล่วงเกินผู้หญิงที่รู้จักไม่ถึงสองวัน

รวงข้าวหันหลังให้กับคริสเตียนที่ยืนคร่อมเธออยู่ เธอก้มหน้ามองพื้นด้านล่างด้วยความประหม่ากลัวว่าจะถูกจับได้ว่าเธอจูบไม่เป็น...ใครจะคิดว่าการจูบต้องมาใช้ในหน้าที่การงานที่ต้องทำ...หวังว่าจูบแรกของเธอไม่ได้ขี้เหร่จนเกินไปนะ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เมียประมูล   บทส่งท้าย

    อาฟเตอร์ปาร์ตี้ หลังจากรวงข้าวตอบรับการแต่งงาน คริสเตียนก็เร่งงานภายในหนึ่งอาทิตย์เพื่อให้รวงข้าวสวมใส่ชุดเจ้าสาวได้สวยที่สุด ก่อนที่เจ้าตัวน้อยในท้องจะแสดงฤทธิ์เดชเผยให้ทุกคนได้เห็น“ไม่รู้จะมีอาฟเตอร์ปาร์ตี้ทำไม” คริสเตียนบ่นออกมาเพราะเขาอยากเข้าหอเต็มทีแล้ว“คุณเคนตะรีเฟสมาครับ ผมไม่กล้าขัดเลยจัดตารางงานตามนี้” อดัมรายงานทันที“แล้วไหนคนที่อยากอยู่งานปาร์ตี้ที่สุด หายหัวไปไหนแล้ว” สายตาคมกวาดสายตามองหาน้องชายสุดแสบ ที่ปล่อยให้แขกในงานสนุกกันเอง ทั้ง ๆ ที่เป็นแขกของเคนตะทั้งนั้น“ผมเห็นขึ้นลิฟต์ไปสักพักใหญ่แล้วครับ” อะเดลเอ่ยตามที่เห็น“คัพเค้กไปตามพี่เคน บอกให้ลงมาในงานได้แล้ว” คางูยะนั่งฟังบทสนทนาของหลายชายคนโตก่อนจะบอกหลานสาวเพียงคนเดียวที่นั่งร่วมโต๊ะอยู่ด้วย“ทำไมต้องเป็นเค้กด้วยล่ะคะ” ทำเอาคัพเค้กถึงกับหน้าบึ้งตึง ย่นจมูกส่ายหน้าไม่ยอมลุกจากเก้าอี้ง่าย ๆ“ไปเถอะเค้ก ในงานก็มีแต่เพื่อนไอ้เคน บอกให้มันมารับแขกหน่อย” เจ้าบ่าวป้ายแดงรีบเอ่ยอีกเสียง เหลือบมองเจ้าสาวเป็นระยะ ยิ่งชุดที่รวงข้าวสวมใส่เผยให้เห็นร่องอกขาวเนียน จนเขาแทบจะอดใจไม่ไหวอยู่แล้ว“ลูกน้องพี่คริสก็มี ทำไมไม่ใช้บ

  • เมียประมูล   ตอนที่ 60 คู่ชีวิต

    รวงข้าวทอดสายตามองตามนิ่ง ๆ เมื่อคริสเตียนเดินออกไปจากจุดนั้น“ตามผัวไปสิวะ ยืนเซ่ออยู่ทำไม” วิมลดันแผนหลังลูกสาวเพื่อกระตุ้นเตือน“...” ทว่ารวงข้างยังคงยืนเฉยเมย ลังเลว่าทุกอย่างคือความจริงใช่ไหม ไม่มีฉากบังหน้าอะไรตบตาเธออีก“อ้าวอีนี่ เอาใจผัวอะเป็นไหม คงไม่อยากให้ลูกในท้องไม่มีพ่อหรอกนะ” หญิงวัยกลางคนถึงกับเกาศีรษะ เบื่อหน่ายนิสัยเย็นชาเต็มที“...”“ไปสิวะ!!” ก่อนที่วิมลจะดันให้รวงข้าวยอมก้าวเท้าตามออกไปตึก!ตึก!“ปู่” คริสเตียนเอ่ยเรียกคางูยะไว้ ก่อนที่มาเฟียเฒ่าจะขึ้นเครื่องบินเจ็ทกลับไปซะก่อน “จะตามฉันออกมาทำไม ไม่ไปดูแลลูกเมียแกล่ะ” คางูยะไม่คิดจะหันกลับไปมอง ไม่ได้โกรธเคืองอะไรทั้งสิ้น แค่ไม่พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับสิ่งที่ตัวเองสะสางไม่เสร็จ“ผมเข้าใจทุกอย่างที่ปู่ทำแล้ว ต่อไปผมจะเป็นคนสืบเรื่องนี้ จะไม่ปล่อยเวลาให้สูญเปล่าอีก”กึก!“ต่อไปแกอย่าลืมนะ ว่าจุดอ่อนของแกคือลูกและเมีย” คางูยะหันมาบอกด้วยสีหน้าสลด“ครับ ผมจะรีบจัดการให้เร็วที่สุด ก่อนรวงข้าวจะคลอด” เขาให้สัญญาและทุกอย่างจะต้องเป็นไปตามที่พูด“...” มาเฟียเฒ่าพยักหน้า แล้วหมุนตัวกลับไปขึ้นเครื่องบินตามเดิมคริสเตียนยื

  • เมียประมูล   ตอนที่ 59 ครอบครัว

    แม่!!” รวงข้าวมองหญิงวัยกลางคนที่เดินเข้ามาหยุดตรงหน้า พร้อมทั้งชายชราที่ยืนถือไม้เท้าแววตาดุดันพึ่บ! คริสเตียนปล่อยโอบกอดจากร่างบางแล้วหมุนตัวหันไปมองแขกใหม่ทันที“ปู่!!” ก่อนที่เขาจะเอ่ยอย่างตกใจ ไม่คิดว่าคางูยะจะตามมาได้เร็วขนาดนี้ และที่สำคัญกลับพาแม่รวงข้าวมาด้วย งานนี้คงไม่ง่ายอย่างที่คิดไว้“กลับบ้านกับฉัน...คริสเตียน!!” คางูยะกระแทกไม้เท้ากับพื้น น้ำเสียงเอ่ยสั่งเรียบ ๆ แต่ถึงเเม้จะนิ่งเรียบแต่แฝงด้วยอำนาจบางอย่าง“ไม่ครับ ผมจะกลับก็ต่อเมื่อปู่อนุญาตให้เราสองคนได้สร้างครอบครัวด้วยกัน” ร่างสูงไม่เพียงแต่เอ่ยแต่ยื่นมือลงไปจับมือบางไว้แน่น เขาพร้อมที่จะเผชิญทุกอย่างจริง ๆ และไม่คิดจะยอมเเพ้ง่าย ๆ“หึ ดีนี่ทำให้หลานที่เชื่อฟังฉันมาตลอดสามารถออกนอกลู่นอกทางได้ สมใจเธอแล้วสินะ” มาเฟียเฒ่าแสยะยิ้มมองใบหน้าหญิงสาวข้างๆหลานชาย“...” ทุกคนต่างเงียบเกรงกลัวอำนาจในกำมือคางูยะที่สามารถสั่งทำลายล้างทุกสิ่งที่ขวางหน้า“เธอเคยรับปากกับฉันว่ายังไงฮะ!!” ก่อนที่คางูยะจะยื่นไม้เท้าเชยคางรวงข้าวให้เชิดขึ้นต่อหน้าต่อตาทุกคน“หยุดขู่เมียผมสักที เมื่อไหร่ปู่จะปล่อยให้พวกผมมีชีวิตที่เลือกเองบ้าง” คริ

  • เมียประมูล   ตอนที่ 58 ท้อง?

    แววตาคมเหลือบมองเด็กชายตัวเล็กผิวขาวที่กำลังนั่งเล่นรอเวลาทานอาหารเช้า คริสเตียนสาวเท้าเข้าไปหย่อนตัวนั่งข้าง ๆ จนทำให้ดวงตาใสบริสุทธิ์จับจ้องคริสเตียนตาแป๋ว“เมื่อไหร่คุณลุงจะกลับ” คิมหันต์วางของเล่นในมือ ขยับตัวออกเล็กน้อย เพราะรวงข้าวเตือนไม่ให้ยุ่งเกี่ยว“เลิกเรียกลุงได้แล้ว” คริสเตียนไม่พอใจนัก แต่ก็เก็บกลั้นเอาไว้“ก็คุณลุงแก่แล้วนี่ครับ”“เฮ้ย! เคยโดนหนังยางดีดปากไหมวะ” แต่แล้วคำพูดที่เอ่ยออกมา ทำเอาคริสเตียนตะคอกกลับไปเสียงเข้ม“น่ากลัว..ว่าแล้วทำไมแม่ข้าวถึงไม่รัก” คิมหันต์ฉีกยิ้มเมื่อเห็นอีกฝ่ายกำลังหน้าบึ้ง“รู้ได้ไงว่าแม่นายไม่รักฉัน อ้อ อีกอย่างต่อไปฉันต้องเป็นพ่อนาย ควรเปลี่ยนคำเรียกซะใหม่” เพราะหลังจากง้อรวงข้าวสำเร็จคงต้องรับคิมหันต์ไปเป็นลูกอย่างถูกกฎหมาย“ผมไม่อยากมีพ่อ แค่แม่ข้าวคนเดียวก็พอแล้ว” คิมหันต์ส่ายไปส่ายมาพร้อมทั้งกอดอกตัวเอง“ไม่ได้!! ถ้างั้นฉันจะไม่ให้นายเป็นลูกเมียฉันอีก” ถึงแม้จะมีน้องชายที่กวนประสาทถึงสองคน แต่ความอดทนเขาเริ่มจะหมดเต็มทีเมื่อต้องมานั่งต่อล้อต่อเถียงกับคิมหันต์“ขู่ผมเหรอ ผมไม่กลัวหรอก” คิมหันต์ยักคิ้วไม่ได้หวาดกลัวสักนิด“...” ทำเอาร่

  • เมียประมูล   ตอนที่ 57 เลือก

    “อะไรของคุณเนี่ย” รวงข้าวเงยหน้าถามด้วยความสงสัย จู่ ๆ คริสเตียนก็ลากเธอมาหลังต้นไม้“ไล่มันกลับไปเดี๋ยวนี้” ก่อนที่ร่างสูงจะเอ่ยเสียงเข้ม แววตาบ่งบอกชัดเจนว่าหมายถึงใคร“คุณก็เห็นว่าพี่ไดรฟ์ไม่กลับ”“งั้นพี่จัดการเอง” ว่าแล้วก็ปล่อยมือรวงข้าวเพื่อเดินกลับไปที่น้ำตกที่มีอดัมอะเดลค่อยเป็นเกราะคุ้มกันไม่ให้ไดรฟ์เข้าใกล้รวงข้าวได้“หยุดเลย คุณเองก็ควรจะกลับนะ ก่อนที่ปู่คุณจะตามมา” รวงข้าวรีบหยิบยกเรื่องนี้มาขู่ เพราะเชื่อว่าไม่นานคางูยะต้องทำอะไรสักอย่างแน่“รวงข้าว พี่ไม่ใช่เด็ก ๆ แล้วนะ อายุก็เลขสามแล้วสร้างครอบครัวได้สบาย ๆ” ทำให้ร่างสูงหันมาเผชิญหน้ากับรวงข้าวอีกครั้ง แล้วเอ่ยน้ำเสียงจริงจัง“แต่ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่เหมาะกับคุณ” เธอก้มหน้าไม่สบตา ยังจำคำพูดคริสเตียนได้ทุกคำ“เอาอะไรมาวัดว่าไม่เหมาะ อย่าคิดแทนพี่”“อย่ามาพูดดีหน่อยเลย ฉันไม่มีวันหลงกลคุณอีกหรอก” ก่อนที่รวงข้าวจะเบี่ยงหน้าไม่อยากคุยกับคนเจ้าเล่ห์ต่อ“ข้าว...ฟังพี่อธิบายก่อน” คริสเตียนจึงตั้งใจจะอธิบายทุกอย่าง ถึงแม้สถานที่จะไม่อำนวยก็ตาม แต่ดีว่าเข้าใจผิดอยู่แบบนี้ไปเรื่อย ๆ“ข้าวไปกับพี่” ไดรฟ์เข้ามาเอื้อมมือดึงรวงข้าวอ

  • เมียประมูล   ตอนที่ 56 ง้อ

    เช้าวันต่อมาตึกตึก...รวงข้าวเดินวนไปวนมารอบเตียงตั้งแต่หัวรุ่ง ครุ่นคิดหาทางเอาตัวรอดจากร่างสูงนอกห้อง“เราจะให้เขารู้เรื่องนี้ไม่ได้เด็ดขาด” เธอลูบหน้าท้องตัวเองที่มีอีกหนึ่งชีวิต“แต่เราจะหนีเขายังไง แล้วไหนจะเรื่องแม่อีกล่ะ” ถ้าหากคางูยะรู้เรื่องที่คริสเตียนมาตามเธอที่นี่ แม่ของเธอจะเป็นอันตรายไหมคิดได้อย่างนั้นรวงข้าวจึงชะโงกหน้าผ่านทางหน้าต่างเพื่อหาทางแก้ปัญหา ก่อนจะเห็นบอดีการ์ดยืนอยู่รอบบ้าน“ขนมาเยอะขนาดนี้ ไม่รอดอีกแน่” เธอส่ายหน้าเหนื่อยล้ากับสิ่งที่เผชิญ ทำไมความสุขที่เกิดขึ้นในชีวิตเธอมันสั้นนิดเดียว เมื่อไหร่เธอจะมีความสุขกับเขาบ้าง“แม่ข้าว...ทำอะไร” คิมหันต์ลุกขึ้น ใช้นิ้วมือขยี้ดวงตามองรวงข้าวที่กำลังยืนดูบางอย่างนอกหน้าต่าง“เอ่อ..ตื่นแล้วเหรอคิม” ทำให้รวงข้าวหันกลับมาตามเสียง“ครับ”“...” เธอยิ้มจาง ๆ เมื่อใกล้เวลาต้องออกไปเจอร่างสูงในเวลาที่ไม่อยากเห็นหน้าแบบนี้“ว่าไงครับ แม่ข้าวไปทำอะไรที่หน้าต่าง” แต่แล้วคิมหันต์กลับถามสิ่งที่ยังไม่ได้คำตอบต่อ“เปล่า นอนต่ออีกไหม” รวงข้าวจึงเดินไปใกล้ ๆ พร้อมเอื้อมมือลูบศีรษะเด็กชายที่กำลังจ้องเธอตาแป๋ว“ไม่ล่ะครับ คิมออกไปด้า

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status