LOGINShare
บทที่ 4 เงื้อมมือปีศาจ
Last Updated:
2025-01-22 03:10:17เฮือก!
เสียงหายใจดังเฮือกราวกับก่อนหน้านั้นเธอขาดอากาศหายใจไปชั่วขณะ อุณหภูมิเย็นเฉียบจากเครื่องปรับอากาศปลุกให้เรติกาตื่นขึ้นมาจากห้วงนิทรา ถึงอย่างนั้นเธอก็พบพานแต่ความมืดมิด เมื่อดวงตาถูกปิดสนิดด้วยผ้าสีดำ อึดอัด! เหมือนมีปลอกคอเย็นเฉียบแนบอยู่รอบลำคอ และโซ่ตรวนพาดอยู่บนเนินอกเปลือยเปล่าของเธอ แผ่นหลังเปิดเปลือยแนบสัมผัสกับเบาะหนังเทียม ข้อมือทั้งสองถูกล็อกเข้ากับเตียงโครงเหล็ก เงียบ! จนได้ยินเสียงหายใจของตัวเอง เสียงของเหล็กกระทบกันดังก้องแม้เธอจะขยับตัวเพียงเล็กน้อย หน้าอกใหญ่เกินขนาดกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะหายใจ ความมืดมิดทำให้คนที่ไม่เคยกลัวอะไรอย่างเธอเริ่มหวาดหวั่น “หึ” ปีแสงแค่นเสียงหัวเราะออกมา เมื่อเห็นว่าเรติการู้สึกตัวแล้ว หลังจากที่หลับใหลด้วยฤทธิ์ยามานานถึงสามวัน นับตั้งแต่ที่เขาได้ตัวเธอมาอยู่ในเงื้อมมือ รอยยิ้มร้ายกาจปรากฏอยู่บนใบหน้าคมคาย รู้สึกพึงพอใจกับสภาพที่น่าเวทนาของคนตรงหน้า เธอไม่รู้หรอกว่าเขาทำอะไรกับเธอไว้แล้วบ้าง และเธอกำลังจะได้รู้หลังจากนี้ เอี๊ยด! ปีแสงลากชั้นสเตนเลสที่บรรจุเครื่องมือแพทย์มากชิ้นมาไว้ข้าง ๆ ร่างเปลือย “ทะ...ทำอะไร! จะทำอะไรฉัน” เสียงแหบแห้งพยายามตะโกนถามอย่างหมดเรี่ยวแรง มือหนายกเรียวขาขึ้นไปวางบนเหล็กวางขาทีละข้าง แม้จะพยายามออกแรงถีบ แต่ข้อเท้าเล็ก ๆ ทั้งสองข้างกลับไม่มีความรู้สึกราวกับถูกฉีดยาชา “ฉะ...ฉันไปทำอะไรให้แก!” “ทบทวนความชั่วของตัวเองดูสิ” “ฉันไม่เข้าใจ!” “ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน! เพราะอะไรเธอถึงลั่นไกใส่พ่อของฉัน” เรติกาตะโกนถามเสียงเกรี้ยว แต่อีกฝ่ายกลับตอบโต้กลับมาด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น “ในเมื่อเธอปลิดชีวิตคนอื่นได้ ฉันก็จะลองเป็นคนควบคุมชะตาชีวิตของเธอดูบ้าง” “กะ...แกเป็นใคร?” “เดี๋ยวเธอก็รู้” “ไอ้ชั่ว!” “เร็วเกินไปหรือเปล่าที่จะด่าฉันแบบนั้น ถ้ายังไม่รู้จักฉันดีพอ” “ไอ้เดรัจฉาน! ไอ้สัตว์นรก!” “เก็บไว้ด่าตัวเองบ้างก็ดีนะ เพราะคำเหล่านี้มันเหมาะกับเธอสุด ๆ เลยล่ะ” “อื้อ~” ตึบ! ตึบ! ตึบ! เรติการู้สึกปวดหนึบที่สมองซีกซ้ายในตอนที่เธอพยายามออกแรงต่อต้าน เหมือนมีก้อนอะไรเล็ก ๆ ฝังอยู่ในนั้น เขาทำอะไรกับเธอ เกิดคำถามมากมายที่เรติกาต้องการคำตอบ ความหวาดกลัวมันถาโถมเข้ามาในจิตใจของคนที่ไม่เคยกลัวอะไรเลยอย่างเธอ “แกทำอะไรกับหัวของฉัน” “สมองของคนทำหน้าที่ควบคุมสั่งการ จะเป็นยังไงถ้าฉันได้ควบคุมสมองของคนอีกที โดยเฉพาะคนอย่างเธอ” ปีแสงแสยะยิ้มออกมาอย่างสมเพช เมื่อเห็นว่าคนที่ดิ้นพล่านเมื่อครู่เริ่มแน่นิ่งไป เขาหย่อนตัวลงนั่งตรงกลางหว่างขาของเธอ หลังจากที่จัดการสวมถุงมือแพทย์เรียบร้อย โรคจิต! เกิดความรู้สึกเย็นวาบสลับกับร้อนวูบ ไรขนอ่อนลุกชูชันตามเรือนร่างเปลือยเปล่าล่อนจ้อน สัญชาตญาณมันบอกว่าพื้นที่สงวนของเธอกำลังถูกจับจ้องจากใครบางคนที่ทำให้เธอตกอยู่ในสภาพนี้ “ฮึฮึ” เสียงแค่นหัวเราะดังเล็ดลอดออกมาจากลำคอหนา เขาพึงพอใจกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า โนนโหนกสามเหลี่ยมอวบอูมปกคลุมไปด้วยไรขนอ่อน ร่องสวาทสวยจรดเข้าหากันสนิท เยื่อพรหมจรรย์อยู่ในสภาพไม่เคยผ่านการฉีกขาดเลยสักครั้ง “เธอต้องชดใช้ด้วยการเป็นที่อยู่อาศัยของลูกฉัน ก่อนที่ฉันจะส่งเธอให้ไปเกิดใหม่”
Latest chapter
เมียปีศาจ ตอนพิเศษ 3 ปรินทร์
ปัง! ปัง! ปัง!ดวงตาคมปลาบมองส่องลำกล้องปืนกึ่งออโตเมติกหลากหลายขนาด กระสุนลูกแล้วลูกเล่าถูกลั่นไกผ่านนิ้วชี้ของผู้ยิงที่ฝึกฝนมาอย่างชำนาญและช่ำชอง กลิ่นควันของดินปืนลอยละล่องคล้ายหมอกควันจากฟืนไฟ กระสุนทุกนัดฝังทะลุจุดสำคัญของเป้ายิงนับไม่ถ้วน“ได้ตัวมันมาแล้วครับนาย” เสียงลูกน้องคนหนึ่งเดินมารายงานกับเจ้านายหนุ่มที่กำลังยิงปืนเป็นงานอดิเรก เขาหันไปมองคนของตนเพียงนิด สีหน้าไม่แสดงความรู้สึกใด ๆ ออกมา“มันคงขี้เกียจหายใจแล้ว ถึงได้กล้าทำแบบนี้”ดวงตาคมมองไปยังจุดตายของเป้ายิงก่อนจะลั่นไกอีกครั้งปัง!!!พรึ่บ!เด็กสาวที่นุ่งน้อยห่มน้อยวิ่งกระเสือกกระสนมาโดยไม่ได้มองทาง ทำให้ชนเข้ากับปรินทร์ที่กำลังมุ่งหน้าเดินเข้าคาสิโนอย่างจัง“อ๊ะส์ ชะ...ช่วยด้วยค่ะ” เด็กสาวร้องขอความช่วยเหลือด้วยความเหนื่อยหอบจากการวิ่งหนีอย่างสุดชีวิตมาเฟียหนุ่มก้มมองเธอเพียงนิด ก่อนจะยกมือขึ้นข้างหนึ่งเป็นสัญญาณให้ลูกน้องที่คุมเชิงเขาอยู่หยุดการกระทำ ลูกน้องคนหนึ่งกำลังจะเดินมากระชากร่างของเด็กสาวออกจากตัวของเขา ก่อนจะเหลือบไปเห็นชา
เมียปีศาจ ตอนพิเศษ 2 ปกรณ์
ณ คฤหาสน์หลังใหญ่ของแดเนียล“ดีแลนด์อยู่ไหน?” ทันทีที่เข้ามาในตัวบ้านหลังใหญ่ ปกรณ์ก็เอ่ยถามหาเด็กสาวจากคนใช้คนหนึ่งที่เพิ่งเดินผ่านหน้า“คุณหนูไปนั่งทำการบ้านอยู่ที่บ้านสวนหลังเล็กค่ะ” ป้าพิมพ์เป็นคนตอบคำถามนั้น ก่อนจะเดินเลี่ยงออกไปอย่างรู้หน้าที่ปกรณ์ถอนหายใจพรืดใหญ่พลางส่ายหน้าน้อย ๆ วันนี้พ่อกับแม่ของดีแลนด์ไม่อยู่บ้าน เขาเลยต้องมาดูแลยายเด็กเอาแต่ใจอย่างเธอ ผนวกกับเป็นการไถ่โทษที่เขาไม่ได้มางานวันเกิดอายุครบสิบแปดปีของเธอเมื่อสองเดือนก่อน หลานสาวตัวแสบโกรธเขาเป็นฟืนเป็นไฟจนพาลให้เขามีปัญหากับผู้เป็นแม่ เรติการักและตามใจหลานสาวตัวน้อยเป็นที่สุด ชายหนุ่มจึงต้องมาง้อเธอในวันนี้ตามคำสั่งของเรติกาปกรณ์ถอนหายใจครั้งแล้วครั้งเล่าตลอดการเดินไปยังบ้านสวนหลังเล็ก ชายหนุ่มก็เคยมาวิ่งเล่นที่นี่กับคามินเมื่อยังเป็นเด็กอยู่บ่อย ๆณ
เมียปีศาจ ตอนพิเศษ 1 ครอบครัว
ชีวิตหลังแต่งงาน เรื่องราวและสีสันของครอบครัวซึ่งมีแต่ความวุ่นวาย โดยมีปีแสงเป็นพ่อ และเรติกาเป็นแม่มีลูกด้วยกันสองคนเป็นลูกชายทั้งคู่ปกรณ์คือพี่ชายคนโต และปรินทร์คือน้องชายคนเล็ก อายุห่างกันสามปีปีแสง สูติแพทย์หนุ่มที่มีเมียซึ่งทำตัวเหมือนลูกสาวคนโตของบ้าน แทนที่จะช่วยกันดูแลอบรมสั่งสอนลูกชายทั้งสอง ตัวเขาดันต้องอบรมสั่งสอนเมียตัวแสบก่อน เพราะหาเรื่องให้ปวดหัวอยู่ทุกวัน“เอาอีกแล้วเมียกู” ปีแสงพูดขึ้น เมื่อได้เห็นคลิปเคลื่อนไหวผ่านโทรศัพท์มือถือที่คนของเขาเพิ่งส่งมาให้เมื่อก่อนเที่ยงของวันนี้ ชายหนุ่มระบายความรู้สึกเอือมระอาให้เพื่อนทั้งสองอย่างหมอเวชและหมอนนท์ฟังในช่วงพักเที่ยง“สร้างเรื่องสร้างราวคนเดียวยังไม่พอ ยังจะพาลูกกูไปมีเรื่องด้วยอีก แล้วทีนี้ยังไง เมียกูเป็นหัวโจก”เรติกา หัวหน้าองค์กรรห
เมียปีศาจ บทส่งท้าย
สามปีต่อมา...“ไม่!! ไม่นะเฮีย หนูไม่ตรวจ” เรติกาวิ่งลงมาจากชั้นสองของบ้านโดยมีปีแสงวิ่งตามเธอมาติด ๆ แม้ว่าทั้งคู่แต่งงานอยู่กินกันมาสามปีแล้วก็ไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนแปลงนักหรอก นอกจากเมียที่ทำตัวเหมือนลูก แม่ที่ทำตัวเหมือนพี่สาวอย่างเรติกาปีแสงแทบกุมขมับทุกวัน ราวกับเขาคือคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยวที่ต้องเลี้ยงลูกสองคน“มานี่! จะหนีไปไหน” ปีแสงตะโกนเรียกเมียตัวแสบที่วิ่งหนีเขาเร็วอย่างกะลิงลม“ป้าช่วยฉันด้วย แฮก ๆ” เรติกาวิ่งมาหลบหลังป้าทิพย์ เธอหายใจเข้าออกอย่างเหนื่อยหอบ“หลบไป!” ปีแสงที่วิ่งตามมาตะโกนบอกคนใช้ที่เดินเกะกะขวางทางเขาอย่างรำคาญ ก่อนจะยื่นมือข้างหนึ่งพร้อมเอ่ยทวงเมียตัวแสบกับแม่บ้านคนสนิทอย่างป้าทิพย์ “ส่งตัวเมียฉันมา”“ไม่...” เมื่อรู้ชะตากรรมเรติกาจึงเปลี่ยนทิศทางในการหาคนช่วย “กรณ์คับ ช่วยหม่ามี๊ด้วย...หม่ามี๊โดนปะป๊าแกล้ง”“กรณ์คับ ส่งตัวหม่ามี๊มาให้ปะป๊า”ปกรณ์ เด็กชายวัยสามขวบซึ่งกำลังตักข้าวกินด้วยตัวเอง ได้มองเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด เขามองผู้เป็นพ่อก
เมียปีศาจ บทที่ 47 รักแรกและรักสุดท้าย
“คะ...คุณลุง มะ...มาได้ไงคะ” เรติกาพูดอ้ำอึ้งก่อนจะลุกขึ้นไปสวมกอดภาคินด้วยความคิดถึง“ทำอะไรผิดหรือเปล่า ถึงได้อ้อนลุงขนาดนี้”
เมียปีศาจ บทที่ 46 แม่สามี
ณ โรงพยาบาลเอกชน“หมอปีย์คะ มีญาติมาขอพบค่ะ”“ใคร?”“ชื่อเรติกาค่ะ” แพทย์หนุ่มขมวดคิ้วสงสัยว่าเรติกาจะมาหาทำไม เวลานี้ก็เป็นช่วงพักเที่ยงพอดี คงไม่ได้เอาข้าวมาให้หรอกนะไม่อย่างนั้นล่ะท้องเสียแน่“ให้เข้ามาได้” เรติกาเข้ามานั่งภายในห้องตรวจเมื่อได้รับอนุญาต ปีแสงเหลือบมองเธอเพียงนิดอย่างรู้สึกประหลาดใจ แต่ก็แอบโล่งอกที่ไม่มีกล่องอาหารติดมือของเธอมาด้วย“หนูมีอะไรหรือเปล่า”พรึ่บ!ปลายมีดพกขนาดเล็กพุ่งมาที่เขาอย่างเร็วและแรง แต่โชคดีที่เขาไหวตัวทัน“หนูทำอะไรเนี่ย!”“หนูจะฆ่าเฮียให้ตาย หนูจะไปมีผัวใหม่”“หนูเป็นอะไร เกิดอะไรขึ้น” เรติกายังคงแสดงสีหน้าเง้างอดใส่แพทย์หนุ่มอย่างไม่ปิดบัง ปีแสงเอื้อมมือไปดึงคนตัวเล็กให้มานั่งบนตักพร้อมดึงของมีคมในมือของเธอออก“เฮียทิ้งให้หนูอยู่บ้านคนเดียว” มือหนาดันศีรษะทุยเล็กแนบอก แต่ก็ยังไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอพูดทุกวันเขามาทำงานปกติ ส่วนเธออยู่บ้านเลี้ยงลูกกับป้าทิพย์ก็ไม่เคยมีปัญหาอะไร มาวั
You may also like
รักสุดร้าย ลูกสาวมาเฟีย Bad Confusion
MaNIE-STORY1.8K viewsคลั่งรัก | คุณป๋า
ลำเจียก10.0K viewsเมียลับ(ดร.ซัน)
หลงจันทร2.6K viewsนางบำเรอ SM20+
Naya Solene5.0K viewsฉกรัก | เซ็ต FIERCE MAFIA
ซากิระ308 viewsช่วยด้วย แฟนฉันเป็นมาเฟีย
เซเรีย262 viewsMafia Of Love กลรักในรอยแค้น
พลอยแก้ว149 viewsเสน่หาภรรยาเช่า
จินต์พิชา534 views
