Home / โรแมนติก / เมียรัก ยอดเสน่หา / ตอนที่ 4 ความผิดที่ต้องได้รับโทษ (3)

Share

ตอนที่ 4 ความผิดที่ต้องได้รับโทษ (3)

last update Last Updated: 2025-05-13 16:15:27

Club

แพรวพิชชานั่งฟังเพลงอยู่ในคลับหรูของโรงแรมชื่อดังกลางกรุงกับเพื่อนรักอย่างช้องนาง ทั้งคู่เป็นเพื่อนกันตั้งแต่ที่แพรวพิชชาถูกอุปการะ เพราะพี่ชายของช้องนางเป็นเพื่อนรักกับราฟาเอล ทำให้เคยเจอหน้ากันบ่อยๆ จนกระทั่งมาเป็นเพื่อนรักกันจนถึงทุกวันนี้ สองสาวที่ไม่ได้เจอหน้ากันมานานหลายปีมีเรื่องคุยกันเยอะแยะมากมาย และหนึ่งในนั้นก็มีหัวข้อของราฟาเอลรวมอยู่ด้วย

“จากที่ฉันฟังแกเล่ามานะ ฉันว่าพี่ราล์ฟชอบแกชัวร์ ไม่ใช่แค่ชอบสิฉันว่ารักเลยต่างหาก พี่ตอเรสมันก็ไม่เคยหลุดปากบอกอะไรฉันเลย พี่บ้าอะไรก็ไม่รู้เก็บเงียบเชียว จะบอกว่าไม่รู้เลยฉันไม่เชื่อเด็ดขาด” ช้องนางค่อนขอดพี่ชายที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกันอย่างเคืองๆ

“มันอาจจะไม่ใช่เรื่องจริงก็ได้แก อย่าไปว่าพี่ตอเรสเลยน่า คุยเรื่องฉันมาเยอะแล้วว่าแต่แกเถอะมีหนุ่มๆ เข้ามาติดบ่วงความสวยรึยัง” แพรวพิชชายื่นหน้าเข้าไปใกล้ช้องนางอย่างล้อๆ เพื่อนของเธอสวย ออกจะเปรี้ยวซะด้วยซ้ำแต่ยังไม่ยอมเปิดใจให้หนุ่มคนไหนเลย ทั้งๆ ที่มีเข้ามาต่อคิวให้พิจารณาเยอะแยะ

“ฉันไม่รีบบอกเลย ผู้ชายไม่ได้มีความหมายสำหรับฉันหรอกย่ะ ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่อเลยยัยแพรว คุยเรื่องแกให้จบก่อน ของฉันไม่มีอะไรน่าสนใจทั้งนั้น เพราะฉันอยากอยู่เป็นโสดให้ผู้ชายเสียดายเล่น” ช้องนางบีบจมูกโด่งเชิดรั้นของแพรวพิชชาอย่างหมั่นเขี้ยว พลางพูดติดตลกให้เพื่อนได้ขำ

“ให้จริงเถอะจ้ะ” แพรวพิชชาหัวเราะคิกอย่างถูกใจ

“ขอโทษนะครับคุณผู้หญิง ขอขัดจังหวะการสนทนาสักครู่คงไม่ว่ากันนะครับ”

สองสาวหันไปพร้อมกันทันทีที่มีเสียงของผู้มาใหม่ทักขึ้น

“มีอะไรคะคุณ” ช้องนางเลิ่กคิ้วถาม

“ผมอยากทำความรู้จักกับคุณผู้หญิงท่านนี้น่ะครับ ไม่ทราบว่าจะรังเกียจผมรึเปล่าครับ ถ้าผมจะขอนั่งคุยกับคุณทั้งสองคนด้วย” ชายหนุ่มร่างสูงหล่อสมาร์ทตามแบบฉบับคนมีอันจะกินชี้นิ้วมือมาที่แพรวพิชชา ส่งสายตาเจ้าชู้ให้อย่างไม่คิดที่จะปิดบัง

“เราอยากคุยกันสองคนมากกว่าค่ะ ไม่อยากให้มีคนนอกนั่งด้วยเราไม่ชิน ขอโทษนะคะที่พูดตรงๆ” แพรวพิชชาพูดอย่างสุภาพ ไม่ชอบสายตาที่คุกคามของคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า แต่ไม่อยากจะใช้คำพูดที่ไม่ดีเพราะเกรงว่าจะมีเรื่องมีราวกันแล้วพวกเธอจะเสียเปรียบ

“อย่าพูดทำร้ายจิตใจผมแบบนี้สิครับคุณผู้หญิง” ร่างสูงทรุดตัวลงนั่งที่โซฟาตัวเดี่ยวที่ว่างอยู่อย่างถือวิสาสะ ไม่สนใจสายตาไม่พอใจของสาวสวยทั้งสองคน

“ฉันว่าคุณนี่พูดจาไม่รู้เรื่องนะ คนเขาบอกว่าไม่อยากให้มีคนนอกนั่งด้วยก็ยังจะดันทุรันนั่งอีก หน้านี่ฉาบด้วยปูนซีเมนต์รึยังไงกันถึงได้หนาขนาดนี้” ช้องนางโต้ตอบอย่างไม่เกรงกลัว

“หน้าตาก็สวยแต่ไม่น่าปากดีเลยนะ ผมอยากคุยกับเพื่อนคุณไม่ใช่คุณ ทำไมต้องมาเดือดร้อนด้วยวะ ประสาทฉิบหาย”น้ำเสียงแข็งกระด้างเปล่งออกมาจากปากของผู้ชายที่เข้ามานั่งโดยที่ไม่ได้รับคำอนุญาต ทำให้แพรวพิชชาถึงกับควันออกหูอย่างกรุ่นโกรธพอๆ กับช้องนาง

“นี่คุณปากหมาแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนเลยสิท่า ไม่ต้องมาอยากรู้จักฉันหรอก เพราะฉันไม่ได้อยากรู้จักกับคุณแม้แต่นิดเดียว เก็บคำพูดหมาๆของคุณแล้วรีบออกไปจากตรงนี้ซะถ้าไม่อยากเดือดร้อน” แพรวพิชชาเชิดหน้าขึ้นแล้วเอ่ยเตือนด้วยความหวังดี

“นี่เธอด่าว่าฉันเป็นหมาเหรอวะ” เสียงโกรธถามอย่างหาเรื่องเต็มที่ แก้วเหล้าที่อยู่ในมือกระแทกลงบนโต๊ะเสียงดังโครม จนคนที่อยู่บริเวณใกล้เคียงหันมามองอย่างให้ความสนใจ

“หูแกหนวกเหรอวะถึงไม่ได้ยินว่าถูกด่าว่าปากหมา” เสียงเย็นเอ่ยมาจากทางด้านหลัง ทำให้ชายคนดังกล่าวรีบหันกลับไปมอง

“แกเสือกอะไรด้วยวะไอ้หน้าฝรั่ง” คำว่าเสือกถูกเน้นเป็นพิเศษ ราฟาเอลยืนกอดอกแสยะยิ้มอย่างไม่สะทกสะท้าน ค่อยๆ ก้าวเท้าตรงมายังโต๊ะที่น้องสาวคนสวยนั่งอยู่

แพรวพิชชามองรังสีความน่ากลัว ที่เปล่งประกายอยู่รอบตัวของพี่ชาย แล้วสบตากับช้องนางอย่างรู้กัน งานนี้คนอยากลองของคงต้องเจ็บตัวหนักแน่ เพราะราฟาเอลไม่มีทางปล่อยไว้เฉยๆ โดยที่เขาไม่ได้ลงมือทำอะไรสักอย่าง

“พี่ราล์ฟรู้ได้ไงว่าฉันอยู่ที่นี่” แพรวพิชชาถามช้องนางที่นั่งอยู่ข้างๆ อย่างสงสัย

“สงสัยว่าพี่ตอเรสคงบอกว่าเราอยู่ที่นี่ แกอย่าพึ่งสงสัยเรื่องนั้นเลย มาดูกันดีกว่าว่าไอ้คนปากหมานั่นจะตายไหมดีกว่า” ช้องนางพูดอย่างนึกสนุก

“ฉันไม่ให้พี่ราล์ฟฆ่าใครหรอกแกเลิกฝันไปได้เลย” แพรวพิชชาลุกขึ้นยืนแล้วเดินตรงเข้าไปสวมกอดเอวแกร่งของพี่ชาย

“คิดจะทำอะไรน้องแพรว” ราฟาเอลหรี่ตามองน้องสาวอย่างไม่ชอบใจ ถ้าเป็นเหตุการณ์ปกติเขาจะไม่ว่าอะไรสักคำ แต่นี่มันไม่ใช่เวลาที่จะมาเห็นใจไอ้คนจัญไรอย่างนี้

“เรากลับบ้านกันดีกว่านะคะ แพรวง่วงมากแล้ว อย่าเสียเวลามาเสวนากับคนปากไม่ดีอย่างนายคนนี้เลยนะคะพี่ราล์ฟขา เชื่อแพรวสักครั้งนะ” แพรวพิชชาพูดเสียงหวาน ทำท่าหาวประกอบเพื่อให้ดูสมจริง ช้องนางที่มองดูอยู่กลั้นยิ้มเอาไว้อย่างชอบใจ

“ไม่ต้องคิดที่จะเห็นอกเห็นใจใครหน้าไหนทั้งนั้น” ราฟาเอลพุดเสียงลอดไรฟัน

“แต่...” แพรวพิชชาจะพูดต่อแต่ถูกสายตาดุๆมองเลยเลือกที่เงียบ ไม่กล้าเอ่ยอะไรออกมาอีกเลย

“โธ่เอ๊ย! ที่เล่นตัวก็เพราะว่ามีผัวแล้วนี่หว่า เหอะ! เคยได้ยินไหมผัวเผลอแล้วเจอกัน ถ้าอยากลองของใหม่ๆ ก็อย่าลืมนึกถึงฉันนะคนสวย รับรองเลยว่าจะติดใจจนลืมไม่ลง” ชายปากหมาพูดยียวน ทำท่าจะลุกเดินแต่ก็ถูกหมัดหนักๆ เสยเข้าที่ใบหน้าโดยที่ไม่ได้ทันตั้งตัว

“อย่ามาปากหมากับคนของฉันไอ้สวะโสโครก” ราฟาเอลแกะแขนเรียวออกจากเอว เดินเข้าไปคว้าคอเสื้อเชิ้ตของคนที่เขาต่อยเข้าเต็มปาก ใช้นิ้วโป้งบดขยี้ลงไปที่มุมปากช้ำอย่างแรงไร้ความปราณี

“โอ๊ย!”

“ไม่มีใครเข้ามาช่วยแกหรอก ถ้าฉันฆ่าแกให้ตายตรงนี้ก็ไม่มีใครคิดจะห้าม ผัวเผลอแล้วเจอกันไว้ไปให้เมียแกใช้กับชู้เถอะ”

กำปั้นหนักๆ ซัดซ้ำลงที่เดิมจนคนปากดีสลบคาโซฟา ราฟาเอลมองร่างที่สลบเหมือดอย่างสมเพช ก่อนจะหันมามองสองสาวที่พร้อมใจส่งยิ้มให้เขาอย่างประจบประแจง

“นางกลับบ้านก่อนนะคะพี่ราล์ฟ ฉันไปนะแพรวง่วงแล้วอ่ะ” ช้องนางหยิบกระเป๋ามาคล้องที่ไหล่แล้วรีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว แพรวพิชชาจะร้องเรียกก็ไม่กล้า อยากจะแกล้งตายนัก เพราะดูจากสายตาพี่ชายแล้วคืนนี้เธอคงโดนสวดยับแน่นนอน

“ตามมาน้องแพรว” แพรวพิชชาเดินตามราฟาเอลอย่างว่าง่าย ไม่คิดเลยว่าพี่ชายจะกลับบ้านมาก่อนกำหนดตั้งสองอาทิตย์ แถมยังมาเจอเธอกำลังมีปากเสียงกับผู้ชายด้วย

“อุ๊ย!” คนที่กำลังเดินก้มหน้าก้มตาร้องตกใจ เพราะชนกับหลังกว้างที่หยุดเดินกระทันหัน

ราฟาเอลหันมาคว้ามือบางไปจับให้เดินไปพร้อมกัน โดยที่ไม่ได้พูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียวจนกระทั่งถึงรถ

“เห็นแล้วใช่ไหมว่าการออกมานอกบ้านตอนกลางค่ำกลางคืนมันเป็นภัย โดยเฉพาะสถานที่ที่มีแต่คนเมาอย่างนี้” ราฟาเอลพูดราบเรียบ แววตากรุ่นโกรธอย่างเห็นได้ชัด

“ค่ะ แพรวรู้แล้วว่าอันตราย” แพรวพิชชาก้มหน้าไม่รู้จะพูดอะไรออกไปให้มันดีกว่านี้ ถ้ารู้ก่อนหน้าว่าเขาจะกลับมาก่อนกำหนดแบบนี้ไม่มีทางที่จะออกมาแน่ๆ

“ถ้าไอ้บ้านั่นมันทำอะไรเรากับช้องนางจะทำยังไง ดีแค่ไหนที่พี่กลับมาก่อนกำหนดแล้วตามมาทัน ไม่อยากจะคิดว่าถ้ามาช้ากว่านี้แล้วเราได้รับอันตราย พี่จะมีชีวิตอยู่ได้ยังไงเคยคิดถึงข้อนี้รึเปล่าน้องแพรว!” ราฟาเอลตะคอกเสียงดังลั่นรถในประโยคสุดท้าย พยายามจนถึงที่สุดแล้วที่จะใจเย็นแต่ก็ไม่สามารถทำได้ เพราะความโมโห ความเป็นห่วง มันตีกันจนยุ่งเหยิงไปหมด

“แพรวไม่คิดว่าจะเจอคนแบบนี้นี่ค่ะ ถ้ารู้ว่ามาต้องเจอแบบนี้คงไม่มาหรอกค่ะ พี่ราล์ฟอย่าโกรธแพรวเลยนะคะ ความผิดนี้เกิดขึ้นเป็นครั้งแรกอนุโลมให้แพรวนะคะ แพรวสำนึกผิดแล้วเลิกดุเถอะนะคะพี่ราล์ฟขา” แพรวพิชชาซบใบหน้าที่ท่อนแขนแข็งแรงอย่างอ้อนๆ

“เราต้องถูกลงโทษน้องแพรว พี่จะไม่ปล่อยให้เรื่องนี้จบไปง่ายๆ หรอกนะ” ราฟาเอลพูดเสียงแข็ง

“พี่ราล์ฟจะลงโทษยังไงคะ ช่วยบอกให้รู้ตัวก่อนได้ไหม” แพรวพิชชามองหน้าบึ้งตึงอย่างหวั่นเกรง

“เดี๋ยวก็รู้เองแหละ ตอนนี้ช่วยนั่งเงียบๆ จนกว่าเราจะถึงบ้านกัน ไม่อย่างนั้นพี่อาจจะอดใจรอให้ถึงบ้านไม่ไหวแน่ หากยังได้ยินเสียงเจื้อยแจ้วนี้อยู่” ราฟาเอลพูดโดยไม่มองหน้าจิ้มลิ้มที่ทำปากยื่นน้อยๆ แต่ก็ยังไม่ยอมเอาหน้าที่ซบแขนแกร่งออก ได้แต่คิดไปตลอดทางว่าการลงโทษของราฟาเอลจะเป็นเช่นไร

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เมียรัก ยอดเสน่หา   ตอนที่ 21 จัดการแหล่งปล่อยข่าว (2)

    “ว่างกันมากใช่ไหม ถึงมีเวลามานั่งโพสต์อะไรบ้าๆ ลงอินเทอร์เน็ตช่อผกา คุณป้าขจี” เสียงเข้มห้วนถามผู้หญิงสองคนที่นั่งอยู่ตรงหน้า อย่างมีอารมณ์กรุ่นโกรธ“พี่ราล์ฟอย่ามาใส่ร้ายผกากับคุณแม่นะคะ ของแบบนี้ใครจะโพสต์ใครจะพิมพ์ก็ได้ คนร้อยพ่อพันแม่มีสิทธิ์เป็นไปได้ทั้งนั้นแหละค่ะ อยู่ๆก็มากล่าวหากันลอยๆ ไม่คิดว่าเกินไปหน่อยเหรอคะ” ช่อผกายกแขนขึ้นกอดอก แล้วเบ้ปาก“ไหนล่ะหลักฐานที่ว่าป้ากับผกาเป็นคนทำ มีหรือแค่ปรักปรำตาราล์ฟ และที่ให้คนไปพาตัวป้ากับน้องมาจากเชียงใหม่กระทันหัน เราสองคนยังไม่ว่าอะไรเธอเลย ฉันก็นึกว่าจะมาขอโทษขอโพย เรื่องบาดหมางก่อนหน้านี้ แต่ที่ไหนได้ให้มาเพราะคิดว่าเราสองคนแม่ลูกเป็นคนใส่ร้ายป้ายสีเมียตัวเอง เสียแรงที่รักเหมือนลูกในไส้” คุณขจีพูดจบก็เชิดหน้าบึ้งๆ ของตัวเองขึ้น“แบรท โรม เอาหลักฐานให้เขาดูสิ จะได้เลิกพูดว่าฉันกล่าวหาเสียที” ราฟาเอลสั่งเสียงดัง“นี่ครับคุณผู้หญิง สมัยนี้เขาตรวจสอบคนโพสต์สิ่งต่างๆ ในอินเทอร์เน็ตได้ครับ มันไม่ได้เป็นความลับอะไรหากจะดูชื่อคนโพสต์หมิ่นประมาท หรือใส่ร้ายเรื่องที่ไม่จริง” โรมวางเอกสารพร้อมกับชี้แจงเสียงดังฟังชัด“ไม่จริง! แกสองคนมันมั่วไอ

  • เมียรัก ยอดเสน่หา   ตอนที่ 21 จัดการแหล่งปล่อยข่าว

    ราฟาเอลเดินมาหยุดยืนข้างเตียงนอน สายตาอ่อนโยนจับจ้องอยู่ที่ร่างของเมียขี้เซา ก่อนจะหย่อนก้นลงนั่งตรงขอบเตียง จากนั้นก็เริ่มลากฝ่ามือลูบไล้กายเปลือยเปล่าที่อยู่ภายใต้ผ้านวมผืนหนา เขาต้องการจะปลุกมากกว่าการลวนลามจริงๆ จังๆ ตอนนี้เขาอยู่ในชุดเตรียมพร้อมจะออกไปทำงานแล้ว หากแกล้งมากเกินไปอาจจะต้องถอดเสื้อผ้าออก แล้วลงไปคลุกเคล้าคนหลับแน่ๆ ฝ่ายแพรวพิชชาแม้จะโดนลูบหนักมือก็ยังไม่ยอมตื่นจากนิทรา เรื่องนี้จะโทษใครไม่ได้นอกจากตัวต้นเหตุ เพราะกว่าจะยอมให้เมียพักผ่อนได้ก็ดึกโข กว่าจะนอนก็เข้าวันใหม่แทบทุกวัน“น้องแพรวจ๋า” เสียงทุ้มกระซิบเรียกชิดใบหูขาว พลางสูดดมความหอมของกลุ่มผมนุ่มเป้าปอด“ขา” แพรวพิชชาตอบรับเสียงแผ่ว งัวเงียเต็มที่ แล้วพลิกตัวนอนตะแคงข้างหนีการรุกราน“ตื่นมาส่งพี่ไปทำงานก่อนเร็วคนดี พี่ไม่อยากออกไปทั้งที่น้องแพรวหลับ” ราฟาเอลช้อนร่างอ่อนเปลี้ยขึ้นจากที่นอนให้มานั่งบนตักตนเอง แพรวพิชชานั้นก็ไม่ยอมตื่นง่ายๆ นั่งพิงแผงอกกว้าง แล้วหลับตานิ่งอยู่อย่างนั้น“พี่ราล์ฟจะไปทำงานแล้วเหรอคะ ทำไมรีบไปจังเลย” คนขี้เซาเบียดกายเข้าหา กอดรัดลำตัวหนาเอาไว้แน่น แล้วค่อยๆ ลืมตาขึ้นมามองใบหน้าหล่อเ

  • เมียรัก ยอดเสน่หา   ตอนที่ 20 คุณนายของราฟาเอล (3)

    “แกว่าฉันพิมพ์แบบนี้มันดูดียังวะ ต้องเพิ่มเติมอะไรอีกรึเปล่า” โรมถามเพื่อนที่กำลังยุ่งกับการทำคอม“ไหนเอามาอ่าน” แบรทกระดิกนิ้วขอดู สายตาก็ไม่ได้ละออกจากโน้ตบุ๊คส่วนตัวแม้แต่น้อย“อ่ะ แกช่วยดูหน่อย” โรมส่งโทรศัพท์ให้กับแบรทได้ช่วยวิเคราะห์ในสิ่งที่ตัวเองพิมพ์ลงไป“ยินดีกับเจ้านายสุดที่รักด้วยครับ ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง ข่าวเม้าท์ใส่สีตีไข่ด้วยความอิจฉาของสาวนางหนึ่งไม่เป็นความจริงสักนิด ตื่นเถอะครับตื่น เห็นชัดไหมใบทะเบียนสมรส หลักฐานชิ้นนี้ยืนยันว่าคุณหนูของเราไม่ได้เป็นเมียเก็บเจ้านายแต่อย่างใด ทั้งสองคนรักกันมากจนคนรอบข้างแทบจะสำลักความหวานตาย ที่ว่าเมียเก็บน่ะ ถ้าจะเก็บเพราะความหวงเมียอันนี้เรื่องจริงไม่อิงนิยาย มีเมียสวยก็ต้องหวงอยากเก็บไว้ดูคนเดียว รักมากหวงมากเข้าใจป่ะครับ อ๊ะๆ แถมให้อีกนิด เพราะกลัวจะมีคนบอกว่าจดทะเบียนแล้วทำไมไม่แต่งงาน รอฤกษ์งามยามดีสิครับคุณไม่น่าถาม”“โอเคแล้ว จะว่าไปแกมั่นใจเรื่องเพศของตัวเองนะ ไม่สับสนอะไรใช่ไหม” แบรทส่งโทรศัพท์คืนแล้วถามโรมอย่างจริงจัง“แกหมายความว่าไงวะถึงถามฉันแบบนั้น อธิบายให้กระจ่างหน่อยไม่เข้าใจ”“ก็คำพูดคำจาที่แกใช้พิมพ์เหมือนกับผู

  • เมียรัก ยอดเสน่หา   ตอนที่ 20 คุณนายของราฟาเอล (2)

    “พี่ราล์ฟขาเราควรจะอยู่เฉยจริงๆ เหรอคะ ใครก็ไม่รู้เอาเรื่องของแพรวไปโพสต์ในทางเสียๆ หายๆ ถึงแพรวจะไม่ได้เป็นคนดังเหมือนพวกดารา แต่เรื่องแบบนี้คนมักจะชอบนำไปแชร์ต่อ และวิจารณ์กันในทางเสียหายโดยที่เขาไม่ทราบความจริงนะคะ พี่ราล์ฟอย่าเอาแต่ยิ้มได้ไหมคะ แพรวจริงจังนะเนี่ย” ใบหน้าจิ้มลิ้มยุ่งลงเมื่อพูดและคิดถึงสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น หากช้องนางไม่โทรมาเล่าให้ฟังเธอก็คงจะยังไม่รู้ว่ามีผู้ไม่หวังดีโจมตี จากที่ว่าจะไม่ติดใจอะไร แต่ตอนนี้เธอขอกลับคำพูดละกัน“แล้วน้องแพรวอยากจะให้พี่ทำอะไรกับเขาคนนั้นล่ะ คิดไว้ในใจหรือยัง” ราฟาเอลถามอย่างใจเย็น“เท่าที่คิดไว้ก็แค่อยากจะโชว์ทะเบียนสมรสกับถ่ายรูปหวานๆ ของเรา ประกาศให้รู้ว่าเรารักกันมากแค่ไหน ไม่ได้เป็นเมียเก็บอะไรสักหน่อย พี่ราล์ฟอาจจะคิดว่าความคิดของแพรวเด็กๆ ซึ่งแพรวก็ไม่เถียงหรอกค่ะ เพราะตอนนี้คิดได้แค่นี้”“พี่ไม่เห็นว่าความคิดของเมียพี่จะเด็กเลย พี่พร้อมจะถ่ายรูปแล้ว น้องแพรวอยากได้หวานมากแค่ไหนบัญชามาได้เลย จะกอดจะจูบจะหอมได้หมด” ราฟาเอลยันตัวลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง ผมยุ่งนิดๆ อย่างเป็นธรรมชาติเพราะไม่ได้จัดทรง“พี่ราล์ฟหล่อจัง แพรวชักไม่อยากให้

  • เมียรัก ยอดเสน่หา   ตอนที่ 20 คุณนายของราฟาเอล

    แพรวพิชชาก้มลงมองแผ่นกระดาษในมือนิ่ง รอยยิ้มหวานแต่งแต้มอยู่ที่มุมปาก ความตื่นเต้นยังไม่จางหายไปไหน ก่อนหน้านั้นเธอยังเป็นนางสาวแพรวพิชชาอยู่เลย เพียงแค่ไม่กี่นาทีคำนำหน้าชื่อก็กลายเป็นนาง เสี้ยววินาทีที่จรดปลายปากกามันทั้งตื่นเต้นและอิ่มเอมใจไปพร้อมๆ กัน แม้จะรู้ตัวว่าต้องมีวันนี้เพราะคนข้างตัวคงไม่มีทางยอมให้เธอผลัดไปได้นาน แต่ก็ไม่คาดคิดว่าเมื่อเช้าที่พี่ราล์ฟปลุกให้เธอตื่น อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ เขาก็รีบพาออกจากบ้านโดยไม่ได้บอกว่าจะไปที่ใด จนกระทั่งมาถึงเธอจึงได้รับคำตอบ“เลิกมองได้แล้วมั้งนางแพรวพิชชา บารานอฟ จ้องไปก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงหรอกจ้ะ น้องแพรวต้องใช้นามสกุลนี้ทั้งชีวิต ใช้แล้วใช้เลยไม่มีสิทธิ์เปลี่ยนเข้าใจไหมครับ” ราฟาเอลพูดอย่างอารมณ์ดี เพราะเมียที่ถูกต้องตามกฎหมายหมาดๆ ไม่ยอมละสายตาจากใบทะเบียนสมรสเลย“เข้าใจค่ะ แพรวมองเพื่อย้ำกับตัวเองว่ามันคือเรื่องจริงไม่ใช่ความฝันค่ะ พี่ราล์ฟเล่นพามาไม่บอกไม่กล่าวก่อนเลย พอมาถึงก็บอกเราถึงเวลาที่จะจดทะเบียนกันได้แล้ว ถามจริงคิดมาก่อนไหมคะเรื่องในวันนี้น่ะ” แพรวพิชชาเอาใบสำคัญใส่ซองเอกสาร เสียบไว้ในกระเป๋าถือที่วางไว้ข้างตัว แล้วเอียงต

  • เมียรัก ยอดเสน่หา   ตอนที่ 19 ทำอะไรไว้กรุณาเก็บหลักฐานด้วย (2)

    “คุณราล์ฟนี่ตามใจเมียจังเลยนะคะ น่ารักจัง” แต่คนถูกชมก็ไม่ได้ยิ้มดีใจ ทำหน้านิ่งเหมือนไม่รับรู้“ไปชมมันทำไมดา ไอ้นี่มันโหดจะตาย ดีแค่ไหนแล้วที่มันเกรงใจเมีย แต่กับคนอื่นมันไม่สนใครหรอกนะจะบอกให้ มันไม่น่ารักเท่าผมหรอก” ไรอันขยิบตาใส่สาว“อยากมีคนดูแลเอาใจใส่แบบนี้บ้างจัง มิกิไม่เห็นห่วงผมแบบนี้เลย” ไรอันอ้อนสาวข้างตัว“คุณไม่ต้องเลิกขาดหรอกค่ะไรอัน ชีวิตคนเราต้องมีสีสันสิคะ คุณมีสังคม เรื่องดื่มมันปกติค่ะ” มิกิลูบแก้มไรอัน“จริงของคุณ ผมคงทำตามไอ้ราล์ฟมันไม่ได้” ตอเรสเงยหน้าขึ้นแล้วยักไหล่ แต่ในอนาคตก็ไม่แน่หากมีครอบครัวหรือเจอคนที่พร้อมจะหยุดทุกอย่าง เขาก็อาจจะเพลาๆ ของพวกนี้ลงได้“คุณแพรวไม่คิดว่าตัวเองทำเกินไปเหรอคะ” มิกิปรายตามองหน้าแพรวพิชชานิดๆ ตอนถาม“ทำเกินไปไหม แพรวคิดว่าไม่นะคะคุณมิกิ เพราะถ้าเรารักใคร เราย่อมห่วงใยเขาในทุกๆ เรื่อง เราทำเรื่องดีทำไมจะต้องคิดอะไรให้มากมายด้วย ถ้าคุณมิกิรักใครจริงๆ ก็คงจะเข้าใจ แต่ถ้ายังไม่เคยรักใครจริงๆ จังๆ ก็จะไม่มีวันรู้หรอกค่ะ ถึงได้บอกให้เขาใช้ชีวิตแบบเดิมต่อไป” แพรวพิชชาตอบนิ่มๆ หน้าตายิ้มแย้ม มือก็ลูบศีรษะสามีเล่น ทำเอาคนถามถึงกับสะอึ

  • เมียรัก ยอดเสน่หา   ตอนที่ 19 ทำอะไรไว้กรุณาเก็บหลักฐานด้วย

    แพรวพิชชาสะดุ้งตื่นขึ้นมา เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักดังแว่วเข้ามาภายในห้องนอน ความเหนื่อย เมื่อยล้า ที่เกิดจากกิจกรรมฉันท์สามีภรรยาก่อนหน้าเริ่มหายไป หลังจากได้นอนหลับพักผ่อนอย่างเพียงพอหลายชั่วโมง ก้มลงมองที่หน้าอกก็เห็นว่าราฟาเอลยังคงหลับสนิทอยู่ คิ้วเรียวขมวดพันกันจนยุ่ง ปกติพี่ราล์ฟของเธอเป็นคนมีประสาทการได้ยินดีจะตาย เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไม่ได้ยิน คิดดังนั้นก็ใช้มือดันศีรษะที่ซุกซบกับอกของเธอออก เพื่อจะได้เดินไปดูว่าใครกันที่มาเล่นสนุก แต่ก็ไปไม่ได้เพราะสามีสุดที่รักไม่ยอม กอดก่ายเอาไว้ทั้งตัว แถมยังฝังใบหน้าลงมากลางอกแน่นอีก“พี่ราล์ฟ ปล่อยแพรวก่อนค่ะ อย่ารัดแน่นสิคะ แพรวจะลุกจากเตียง อื้อ” ฝ่ามือนุ่มฟาดที่ท่อนแขนกำยำ เมื่อไม่มีทีท่าว่าจะได้ลุกขึ้นตามที่ต้องการ“จะลุกไปไหน พี่ยังไม่อยากตื่นเลย นอนกอดกันต่อเถอะ” น้ำเสียงของราฟาเอลงัวเงีย เปลือกตายังคงปิดสนิท งึมงำกับอกอวบที่ใช้หนุนนอนแทนหมอน“ยังไม่อยากตื่นก็นอนต่อสิคะ แพรวแค่จะเดินไปดูตรงหน้าต่าง ไม่ได้จะไปไหนไกลสักหน่อย”“ไม่ต้องสนใจหรอกคงเป็นเสียงสาวๆ ของไอ้พวกนั้น มันคงพามาเล่นน้ำตรงลำธาร”“รู้ดีจัง พี่ราล์ฟล่ะคะ เคยพาใครมา

  • เมียรัก ยอดเสน่หา   ตอนที่ 18 เปลี่ยนบรรยากาศ (3)

    “แพรวรักพี่ราล์ฟนะคะ” เสียงหวานติดจะเขินอายพูดเบาๆ“รักแบบที่พี่ราล์ฟรักแพรว” แพรวพิชชากระซิบ ช้อนสายตามองคนตรงหน้าแล้วยิ้มกว้าง“ในที่สุดพี่ก็ได้ฟังคำบอกรักที่ไม่ใช่ในฐานะพี่ชายเสียที หลังจากรอมานาน”ราฟาเอลยิ้มเต็มใบหน้า ปากร้อนก็จูบไปทั่วดวงหน้าสวยแทบทุกตารางนิ้ว อกหนั่นแน่นสั่นกระเพื่อมเพราะเขาหัวเราะไปด้วย รอยยิ้มและเสียงหัวเราะอย่างมีความสุขของเขา ทำให้แพรวพิชชาเคลิ้มไปด้วย เพราะไม่บ่อยนักที่พี่ราล์ฟของเธอจะเป็นแบบนี้“พี่ราล์ฟยิ้มและหัวเราะแบบนี้บ่อยๆ นะคะ แพรวชอบรอยยิ้มกับเสียงหัวเราะของพี่ราล์ฟ”“พี่จะทำตามคำขอนั้นนะ แต่ต้องหลังจากที่เราช่วยกันทำลูก” การบอกรักผ่านทางร่างกายในวันนี้ ได้รับความร่วมมือจากแพรวพิชชาเป็นอย่างดี มีทั้งอ่อนหวาน นุ่มนวล ไปจนถึงร้อนแรงจนร่างกายแทบมอดไหม้ราฟาเอลขับเคลื่อนสะโพกเข้าใส่ร่างกายของเมียไม่ยั้ง แม้พื้นที่จะคับแคบไปสักหน่อย แต่ก็ไม่สามารถหยุดยั้งความต้องการที่โหมกระพือขึ้นเรื่อยๆ ได้ แพรวพิชชาก็ตอบสนองความต้องการของสามีได้เป็นอย่างดี เขาชักจูงให้ไปทางไหน ก็พร้อมใจที่จะทำตามอย่างไม่เกี่ยงงอน เร่าร้อนพอๆกัน“อื้ม ดีจังค่ะ” แพรวพิชชาในตอนนี้อยู่ใน

  • เมียรัก ยอดเสน่หา   ตอนที่ 18 เปลี่ยนบรรยากาศ (2)

    เมื่อตัวขัดขวางไม่มีแล้ว ราฟาเอลก็รีบอุ้มเมียเข้าไปในบ้านทันที ปิดประตูลงกลอนไม่ต้อนรับใคร เสื้อผ้าเสื้อผ่อนหลุดลุ่ยออกจากร่างกาย ไม่รอให้เสียเวลาแม้แต่นิดเดียว“ว้าย! พี่ราล์ฟอย่าใจร้อนสิคะ ทำอย่างกับไม่เคยไปได้” แพรวพิชชาหวีดร้องเมื่อเสื้อชั้นในถูกกระชากออก เหลือเพียงกางเกงขาสั้นสีขาวที่ยังคงติดกายอยู่“น้องแพรวให้พี่อดกลั้นมาหลายวันแล้วนะ ถึงเวลาที่พี่จะทำตามใจตัวเองบ้างแล้ว” ราฟเอลแตะริมฝีปากที่ไหล่เปล่าเปลือย พลางดันหลังบางให้เดินไปที่หน้าโซฟากลางบ้านกายบางถูกจับหมุนให้หันมาเผชิญหน้ากับราฟาเอล เพื่อรับจุมพิตอันดูดดื่ม ท่อนแขนเรียวยกขึ้นเกาะกอดเอวสอบโดยอัตโนมัติ ส่งเสียงครางอืออาอยู่ในลำคอ ต้อนรับความอุ่นซ่านของเรียวลิ้นหนาด้วยความเต็มใจ“อือ” ใบหน้างามนิ่วลง เมื่อถูกบีบบี้ยอดอก ปลายเล็บจิกลงบนสะโพกหนาอย่างลืมตัวปลายนิ้วโป้งและนิ้วชี้ทั้งสองข้างทำหน้าที่ให้ความสุข ดึงเคล้นกับยอดทรวงสีสวย ไหล่บางห่อลงเรื่อยๆเมื่อโดนจู่โจมหนักมือขึ้น หว่างคิ้วก็ย่นเข้าหากัน ปากก็แลกจูบกันไม่มีถอย นานเข้าราฟาเอลก็ไล่ปากลงมาตามแนวคาง ลำคอระหงหอมกรุ่น ไหปลาร้านูน กลางอกอวบ จากนั้นก็งับเข้าที่ยอดสั่นร

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status