Masukนรภัฏกลับมาที่ห้องทำงานของตัวเอง ก่อนจะหยุดคุยสักครู่กับเลขาฯ หน้าห้อง
“เดี๋ยวคุณวิ...ช่วยจองตั๋วเครื่องบินล่วงหน้าให้ผมสองที่นะครับ”
“ค่ะ..คุณภัฏ” มุมปากของนักธุรกิจหนุ่มโค้งขึ้นนิดๆ ประกายดวงตาระยิบระยับเพียงแค่คิดว่าจะมีโอกาสใกล้ชิดกับปภวรินทร์อีกครั้ง เขาก็ดีใจจนบอกไม่ถูกก่อนจะเก็บอารมณ์ตนเองให้แนบเนียน และรีบเดินเข้าห้องเพื่อมาคว้ากุญแจรถแล้วเดินออกไปทันที
“เดี๋ยวค่ะ คุณภัฏ” วิชชุดารีบเรียกเจ้านาย จนเขาต้องหยุดกะทันหัน
“ตกลงว่าไปดูงานครั้งนี้ คุณภีรดาจะส่งเลขาฯ ไปเป็นตัวแทนไปใช่มั้ยคะ” วิชชุดา ถามเขาอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ
“ใช่ครับคุณวิ..”
“โอเคค่ะ พอดีวิจะได้ลงชื่อจองตั๋วเครื่องบินให้ถูก” ชายหนุ่มแค่นยิ้ม ดวงตาวาววับวาบเมื่อคิดถึงการจะได้แก้แค้นอดีตคนรักของตนเองในครั้งนี้
17.00 น.
นรภัฏที่เดินมารอปภาวรินทร์ถึงหน้าห้องทำงานของน้องสาว เพราะกลัวว่าเธอจะหนีกลับไปก่อน จนเธอเลิกงานพอดีเขาก็รีบตามเธอออกไป แต่หญิงสาวก็ไม่กล้าขัดข้อง จึงยอมเดินตามเขามายังลานจอดรถ
“คุณไม่จำเป็นต้องเปิดประตูรถให้ฉันหรอกค่ะ คุณเป็นเจ้านาย” หญิงสาวเอ่ยขึ้น
“ไม่มีเจ้านายลูกน้อง นี่เลิกงานแล้ว ขึ้นไป” ปภาวรินทร์ถอนใจ เธอไม่กล้าขัดคำสั่งเพราะกลัวอารมณ์ขึ้น ๆ ลง ๆ ของเขา จึงยอมขึ้นไปนั่งแต่โดยดี
“คาดเข็มขัดซะ ผมไม่อยากมีปัญหากับตำรวจ” ปภาวรินทร์ใจลอยคิดเรื่องที่เธอเพิ่งจะคุยกับคุณยายโดยไม่ทันได้ฟังในสิ่งที่เขาพูด จนถูกชายหนุ่มโถมร่างเขาใส่ ใบหน้าคมอยู่ห่างจากเธอไม่ถึงคืบ ก่อนที่หญิงสาวจะรู้ตัวว่าเขาจะทำอะไรให้เธอจึงค่อย ๆ หายใจเป็นปกติด้วยความโล่งอก อยู่กับเขามีเรื่องให้ตื่นเต้นได้ตลอดสินะ!
“ไม่ต้องไปส่งฉันที่บ้านหรอกค่ะ วันนี้คุณยายอยู่ที่ตลาด” ออกรถมาได้สักระยะปภาวรินทร์ก็รีบบอกเจ้านายทันที
“อ่าวเหรอ! คุณยายมาขายขนมตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ทำไมไม่บอกผมบ้าง”
“เพิ่งจะมาขายวันนี้เป็นวันแรกค่ะ” หญิงสาวตอบด้วยเสียงเป็นปกติ
“อื้ม!!!...งั้นดีเลย ผมกำลังอยากกินของหวานอยู่พอดี” ดูท่าทางเขาดีใจ ก่อนที่เธอจะเห็นเขายิ้มออกมา
นรภัฏขับรถมาจอดส่งหญิงสาวที่ตลาด วันนี้คุณยายของเธอมาขายขนมตามเดิม หลังจากไม่ได้ขายมาเกือบเป็นเดือน แต่คุณยายของเธอแก่ลงไปมาก พอรถจากลงเรียบร้อยนรภัฏก็รีบเดินเข้าไปทักทายกับหญิงชราที่กำลังหยิบขนมหวานใส่ถุงให้กับลูกค้าเสร็จพอดี
“สวัสดีครับคุณยาย จำผมได้มั้ยครับ” นรภัฏยกมือไหว้หญิงชรา เธอยืนจ้องหน้าชายหนุ่มร่างสูงอยู่ไม่นานก็ร้องรีบอ๋อ
“คุณภัฏ!!!....คุณภัฏจริง ๆ ด้วย โห!!!..ไม่เห็นกันตั้งนานสบายดีหรือคะ นึกว่าจะไม่มาหายายเสียแล้ว”
“ผมสบายดีครับ..คุณยาย ว่าจะมาหาคุณยายหลายครั้งแล้ว แต่ก็ไม่มีโอกาสสักทีเลย เห็นหลานสาวคุณยายบอกว่าคุณยายเลิกขายขนมไปแล้ว”
“คนแก่น่ะค่ะ สามวันดีสี่วันไข้ มาขายบ้างไม่มาบ้าง เห็นหนูฝ้ายบอกว่าคุณภัฏมีบริษัทเป็นของตัวเองแล้ว คงร่ำรวยกว่าเมื่อก่อนเยอะเลยสินะ ก้าวหน้าเหลือเกินนะพ่อคุณ” หญิงชราเอ่ยชมอย่างเป็นกันเอง ในหว่างที่ปภาวรินทร์เอากระเป๋าสะพายของเธอไปเก็บไว้ในลิ้นชักของรถเข็น แล้วรีบทำหน้าที่เป็นผู้ขายทันที
“ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกครับคุณยาย แล้ววันนี้คุณยายเหลือขนมอะไรให้ผมกินบ้างครับ” นรภัฏพูดคุยกับหญิงชราอย่างเป็นกันเองโดยไม่ถือเนื้อถือตัว
“คุณยายคะ มาค่ะ..เดี๋ยวหนูตักเองดีกว่า” หญิงชรามือสั่นเล็กน้อย หลานสาวจึงคว้าเอายาดมมายื่นให้ ก่อนจะทำหน้าที่แทนคุณยายของเธอ
“คุณยาย ไปนั่งพักเถอะค่ะ ฝ้ายบอกแล้วไง..ว่าไม่ไหวก็ไม่ต้องขาย” เธอดุคุณยายของเธอ
“ฝ้าย! คุณก็อย่าไปดุคุณยายอย่างนั้นสิครับ คุณเล่นให้คุณยายท่านอยู่เฉย ๆ ท่านก็เหงาสิครับ คุณนี่ไม่เข้าใจคนแก่เอาซะเลย” เขาพูดเหมือนรู้ใจคนสูงวัยได้เป็นอย่างดี จนปภาวรินทร์รู้สึกหมั่นไส้ นรภัฏเดินไปนั่งและเอาอกเอาใจคุณยายของเธอสารพัดขณะที่เธอเองก็ยุ่งกับการขาย
“คุณยายจะอยู่คนเดียวได้มั้ยครับเนี่ย ถ้าหลานสาวคนเก่งเค้าจะต้องไปต่างจังหวัดหลาย ๆ วัน”
“ได้สิคะ ยายอยู่ได้ ว่าแต่ คุณภัฏเถอะ จะให้หลานยายไปไหนรึ” ก่อนมาปภาวรินทร์ได้โทรมาเกริ่นกับคุณยายของเธอบ้างแล้ว เพราะเธอรู้ว่ายังไงวันนี้ นรภัฏก็คงไม่ยอมให้เธอกลับบ้านคนเดียวอย่างแน่นอน
“ช่วงภายในอาทิตย์หน้านี้ครับ..คุณยาย ผมจะขออนุญาตคุณยายพาฝ้ายเค้าไปดูงานที่เมืองนอก คุณยายจะอนุญาตมั้ยครับ”
“เอาสิ!!..ยายไม่ว่าหรอก”
“ขอบคุณครับ คุณยาย” ชายหนุ่มรีบยกมือไหว้หญิงชรา และปรายตามองใบหน้าของหลานสาวทันที เหมือนจะยิ้มเยาะ ที่เขาสามารถเอาใจคุณยาย จนท่านไม่ขัดข้องอะไร แต่นั่นเป็นเพราะปภาวรินทร์ได้โทรมาบอกคุณยายของเธอก่อนหน้านี้แล้วต่างหาก
ตอนที่ 33 ยัดเยียดความเป็นผัว NCภาณุวัฒน์พลิกร่างเพื่อปลดตะข้อกางเกงยีนสีเข้มของเขาออก ก่อนจะค่อยๆ ดึงมันออกไปให้พ้นจากขา ตามด้วยเสื้อเชิ้ดที่ถูกถอดออกอย่างรวดเร็วในเวลาต่อมาแม้แก่นกายกลางลำตัวจะยังมีประการขวางกั้นอยู่ แต่เขาก็สามารถใช้มันดุนดันร่องสวาทของเธอจนมันชื้นแฉะได้“อ๊ะ ถอดออกสิ มันจะเลอะกางเกงชั้นในคุณนะ” เธอบอกเขาเมื่อไม่สามารถอดทนต่อแรงกระตุ้นของชายหนุ่มได้ภาณุวัฒน์ก้มลงไปยกเรียวขางามให้ตั้งขึ้นเป็นรูปตัวเอ็ม มันประจักษ์ต่อสายตา น้ำเมือกของเธอไหลนองด้วยความเสียว ร่างกายกระตุกอยู่ตลอดเวลา ขนาดว่ายังไม่ถูกกระตุ้น ภาพร่องสวาทขาวเนียนเกลี้ยงเกลามันทำให้เขาแทบอดใจไม่ไหว ก่อนที่สมองจะเริ่มจินตนาการเอาไว้ว่าเธอต้องฟิตมากๆ อย่างไม่ต้องสงสัย สีข้างในแดงสดตามแบบฉบับของสาวลูกครึ่ง ไรขนอ่อนตามร่างกายลุกชูชัน จากนั้นปลายลิ้นร้อนก็ตวัดไปที่ติ่งเสียวของเธออย่างแผ่วเบา“อ๊ะ คุณนุ ฉันยอมแล้ว อย่าเลียฉันอีกเลย”“ภายในของคุณ คุณสวยงามมาก ผมอยากเป็นเจ้าของ แล้วคุณต้องเป็นของผมคนเดียว..ซาซ่า” ภาณุวัฒน์พร่ำเพ้อออกมาอย่างคนที่ตกอยู่ในภวังค์ห้วงเสน่หาอย่างถอนตัวไม่ขึ้น เมื่อเนินเนื้อสาวจุดหวงแ
ตอนที่ 32 สอนสวาทสาวลูกครึ่ง NCลูกครึ่งสาวถูกโลมเลียไปทั่วร่างจนรู้สึกเคลิบเคลิ้มและลืมเลือนการต่อต้านเขาไปเสียสนิท ดวงตากลมโตหลับพริ้ม ริมฝีปากห่อเปล่งเสียงครวญครางออกมา ปทุมถันคู่งามสัมผัสความเย็นจากเครื่องปรับอากาศเพียงครู่เดียวก็ต้องอุ่นจนร้อนเมื่อยอดปทุมสีชมพูอ่อนถูกดูดกลืนเข้าอุ้งปากร้อน หญิงสาวผวาเฮือกเมื่อชายหนุ่มแกล้งดูดเม้มแรงๆ“เสียวเหรอคนสวย รับประกันว่าจะได้เจอความเสียวจากผมอีกเยอะ” ภาณุวัฒน์ปลดเข็มขัดที่รัดข้อมือของเธอออก เพราะรู้ว่าเธอไม่กล้าขัดขืน“อ๊ะ อย่าค่ะ ปล่อยซาซ่าเดี๋ยวนี้” เสียงเธอแหบแห้งแผ่วเบาจนไม่หลงเหลือที่ห้ามอะไรคนที่ล่วงเกินเธอได้เลยสักนิด ภาณุวัฒน์ค่อยๆ ผละออกจากเต้านมอวบเต่งตึงของหญิงสาว“ทำไมครับ ทนไม่ได้เหรอ อยากครางก็ครางออกมาสิผมไม่ว่าหรอก เสียวก็บอกกันตรง ๆ” เขาบอกเธออย่างท้าทาย เรียวปากสวยที่ตอนนี้มันสวยน่าจูบมากในสายตาเขา ในเมื่อมันทั้งอิ่มเอิบและแดงจนเขาอดไม่ได้ที่จะต้องประทับริมฝีปากแนบสนิทลงไปอีกครั้งด้วยความเร่าร้อนหญิงสาวเม้มปากสนิทแน่น แต่ขณะที่เธอกำลังจะขาดอากาศเธอก็เผยอริมฝีปากออกมา จนทำให้ลิ้นสากพุ่งเข้าไปภายใน“อื้มมมมม!!!!” เสียงที
ตอนที่ 31 สั่งสอน NCพอมาถึงห้องอะเล็กซานดราก็โวยวายตรงเข้าทุบตีภานุวัฒน์ที่ทั้งเขาไม่รู้เรื่องรู้ราว โดยอะเล็กซานดราใส่ร้ายว่าภานุวัฒน์เป็นคนโทรบอกให้นรภัฏรู้ตัว เขาก็เลยไม่มางานนี้“ผมได้โทรบอก พี่ภัฏเค้าอาจจะรู้ก่อนก็ได้ว่าคุณจะมา” เธอวางแผนไว้ดิบดีสำหรับโอกาสที่จะได้พบกันอีกครั้งโดยไม่ต้องออกหน้าเอง แต่ให้เอกรินทร์รุ่นพี่คนสนิทของเขาเป็นคนชวน เธอมั่นใจว่ายังไงเขาต้องมาสำหรับงานในครั้งนี้ แต่แล้วก็ต้องผิดหวัง“แกต้องรับผิดชอบไอ้นุ แกทำฉันเสียแผน ฮื้ยย!!!” เธอทุบเขาตลอด จนถูกรั้งข้อมือบางเอาไว้ให้หยุดการกระทำ“คุณมีแผนอะไร”“แผนจับเค้าน่ะสิ”“เลิกทำเลว ๆ ซะที เค้าไม่รักก็คือไม่รัก” อะเล็กซานดราอุตส่าห์แต่งตัวทำสวยตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า และกะว่าพอคืนนี้นรภัฏเมาเต็มที่ เธอก็จะลากเขาขึ้นห้องแล้วถ่ายคลิปแบลคเมล์ จับเขาให้อยู่หมัด แต่เขากลับไม่มางานสำคัญแบบนี้ คิดแล้วเธอก็เจ็บใจ แต่ตอนนี้เธอดิ้นอยู่ในอ้อมกอดของภานุวัฒน์“อยากมีมากเหรอไง..ผัว ได้เดี๋ยวฉันจะเป็นผัว ชั่วคราวให้!!!”นรภัฏตัดสินใจขับรถกลับบ้านและไม่อยากไปนอนค้างที่คอนโดของตัวเอง แต่คืนนี้โชคดีที่มารดาของเขาอยู่บ้าน“ภัฏเหรอล
ตอนที่ 30 Mission failedนานแล้วที่นรภัฏไม่ได้เจอกับรุ่นพี่คนนี้ และด้วยความเกรงใจนรภัฏคงไม่กล้าปฏิเสธ และวันนี้เอกรินทร์ก็ได้มีโอกาสมาหานรภัฏถึงที่ทำงานของเขา แต่ไม่พบกับปภาวรินทร์ เพราะวันนี้ภีรดาพาเธอไปลองชุดแต่งงาน“สวัสดีครับพี่ต๊อบ โห!..ไม่เจอกันตั้งนาน พี่สบายดีมั้ยครับ” นรภัฏทักทายรุ่นพี่ที่แวะมาเยี่ยมถึงที่ทำงาน แต่ภาณุวัฒน์ได้บอกเขาเรื่องนี้แล้ว“สบายดี...พี่คิดไม่ถึงเลยว่า แกคิดจะแต่งงานกับเค้าด้วย”“โห่..พี่ ยังไงถ้าผมเจอคนที่ใช่ ผมก็แต่งอยู่แล้วครับ แต่ยังไงพี่ต้องมางานแต่งผมให้ได้นะครับ”“ไม่มีปัญหาไอ้เสือ แล้ววันนี้แฟนแกไปไหนซะละ”“เธอออกไปลองชุดเจ้าสาวกับยัยพริมครับ เดี๋ยวบ่าย ๆ คงกลับ”“ยังไงวันศุกร์นี้ก็อย่าลืมนะ งานนี้เพื่อนพี่ ๆ น้อง ๆ ต้องการฉลองก่อนแต่งให้แก แล้วเจอกันที่เดิมล่ะ”“ครับพี่”พอถึงเย็นวันศุกร์นรภัฏก็ตั้งใจไปตามนัดของเอกรินทร์ เขาบอกให้ภาณุวัฒน์ล่วงหน้าไปก่อน แต่พอไปถึงกำลังจะเดินเข้าไปภายในห้องจัดเลี้ยง นรภัฏก็แอบเห็นอะเล็กซานดราเดินเข้าห้องนั้นไปก่อนหน้าเขา นรภัฏคิดว่าตัวเองตาฝาดและเดาว่ามันเป็นไปไม่ได้ จากนั้นเขาจึงลงมือพิสูจน์ เพราะในห้องนั้นมันเ
ตอนที่ 29 ว่าที่ลูกสะใภ้หลายวันต่อมาหลังจากนรภัฏเปิดตัวปภาวรินทร์แฟนสาว เช้าวันนี้เขาก็จูงมือเธอเดินเข้าไปในออฟฟิศพร้อมกัน พนักงานหลายคนยิ้มรับ และทักทายเธอกันทั่วหน้า คงเป็นความรักที่หวานชื่นของนรภัฏและปภาวรินทร์ที่สามารถปรับความรู้สึกพนักงานในออฟฟิศได้อย่างรวดเร็วถึงเพียงนี้ แม้ก่อนจะมีใครต่อใครคิดว่า นรภัฏจะไม่มีทางคบหากับเลขาฯ สาวคนนี้ในฐานะคนรักได้ เพราะนรภัฏนั้นทั้งหล่อทั้งรวยที่มีพร้อมทุกอย่าง จะมาลงเอยกับลูกน้องตัวเองที่เป็นแค่เลขาฯ จน ๆ คนหนึ่งได้อย่างไร มันไม่เหมาะสมด้วยประการทั้งปวงปภาวรินทร์ตรวจดูความเรียบร้อยของตัวเองในกระจก หลังเลิกงานวันนี้นรภัฏจะพาเธอไปหามารดาของเขา นรภัฏขับรถมาเรื่อย ๆ จนถึงหน้าบ้านหลังใหญ่มีรั้วสูง เด็กรับใช้ที่อยู่บริเวณนั้นก็รีบเดินมากดรีโมทเพื่อเปิดประตูให้นรภัฏขับรถเข้าบ้านทันทีปภาวรินทร์มองไปรอบๆ ด้วยความตื่นตาตื่นใจ บ้านหลังเดิมที่เมื่อห้าปีที่แล้ว เธอมาหานรภัฏที่นี่ เพื่อจะบอกกับเขาว่า..เธอยกเลิกหมั้นกับเจ้าสัวปรเมศวร์แล้วบ้านหลังใหญ่ในเมือง มีบริเวณกว้างขวาง ร่มรื่นด้วยต้นไม้ มีสระว่ายน้ำ มีมุมพักผ่อนหย่อนใจ ไม่ได้อยู่ในสลัมเหมือนอย่างก
ตอนที่ 28 เปิดตัวภรรยาลับร่างระหงได้ส่วนในชุดทำงานกระโปรงบานสีครีมอ่อน ๆ ที่ก้าวลงจากรถพร้อมชายหนุ่มร่างสูงที่ดูสง่าผ่าเผย ทั้งคู่ตกเป็นเป้าสายตาของชาวบ้านในระแวกนั้น โดยเฉพาะร้านขายของชำของป้าดาที่มีกลุ่มวัยรุ่นและวัยทำงาน นั่งดื่มกันอยู่หน้าร้าน ก่อนที่หญิงชราเจ้าของร้านจะร้องทักหญิงสาวที่กำลังจะเดินเข้าบ้าน“ฝ้ายเองรึ! แหม่!!!..ป้าก็นึกว่าใคร เดี๋ยวนี้มีแฟนมาส่งประจำเลยนะ”“ยังไม่ปิดร้านอีกเหรอคะป้า” เมื่อเธอร่ำลาแฟนหนุ่มเสร็จเรียบร้อยจึงหันมาทักทายหญิงชราที่บ้านติดกัน“ป้าก็กำลังจะปิดเนี่ยแหละแต่ไอ้พวกนี้สิ ยังนั่งโก๊งเหล้ากันอยู่เล้ย! เอ่อ..แล้วเมื่อตอนเย็นเห็นผู้หญิงแต่งตัวสวยเชียวนะ..มาหาคุณยายของฝ้าย ป้าก็ไม่รู้หรอกว่าเป็นใคร ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย คงไม่ใช่คนแถวนี้หรอก” ปภาวรินทร์ทำหน้างง แต่เธอไม่ได้ถามต่อ ก่อนจะเดินเข้าบ้านไปกลุ่มชาวบ้านที่นั่งจับกลุ่มโก๊งเหล้ากันอยู่ในร้านของป้าดา เมื่อหญิงสาวเดินเข้าไปในบ้าน นรภัฏก็ขับรถออกไป จากนั้นเสียงวิพากษ์วิจารณ์ทั้งหลายก็ดังตามมา“สงสัยจะรวยไม่ใช่เล่นนะแม่ แฟนของฝ้ายคนนี้” สวยลูกสาวคนเล็กของป้าดาเอ่ยกับมารดาของเธอ ในใจก็นึกอิจฉา เพรา







