" อื้อ...คุณมาร์ตินขา แรงๆเลยค่ะ มินนี่เสียว "
มินนี่สาวน้อยล่าแต้มที่เขาหิ้วมาในวันนี้จากผับของมาคัสผู้เป็นพี่ชาย ที่ตอนนี้กลายเป็นผู้ชายคลั่งรักเมียไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ทีแรกเขาก็ไม่คิดว่ามันจะเป็นขนาดนี้ เมียพูดอะไรก็เออออตามไปหมด ทาสเมียดีๆนี่เอง คนอย่างเขาไม่มีทางเป็นอย่างมันแน่นอน " มินนี่ เธอนี่มันร่านดีจริงๆ " เพี๊ยะ!!! เพี๊ยะ!!! เขาตบไปที่สะโพกของคู่ขาอย่างแรง เพื่อสร้างอารมณ์เสียวซ่านให้กับเธอ หลังจากนั้นก็กระแทกกระทั้นแก่นกายใหญ่โตเข้าสู่ร่องรักที่เขาสอดใส่แค่เพียงครั้งเดียวก็รู้แล้วว่าเธอผ่านอะไรมาเยอะแค่ไหน เขาไม่มีแม้กระทั่งเสียงครวญครางเสียวซ่าน เพราะคนแบบเขาไม่เคยร้องครางให้กับผู้หญิงคนไหนทั้งนั้น มีแต่ผู้หญิงทั้งเมืองที่มาร้องครวญครางใต้ร่างของเขา " อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อื้ออออ " " คุณมาร์ตินขา นอนลงสิคะ เดี๋ยวมินนี่ขึ้นให้ " มินนี่ที่หมายมั่นจะใช้เสน่ห์ของตัวเองเพื่อมัดใจชายหนุ่ม เผื่อว่าเธอจะได้เป็นคุณนายคนที่สองของตระกูลไมโลเวอร์ เพราะคนแรกที่ได้เป็นนายหญิงของไมโลเวอร์ก็เป็นแค่คนธรรมดาไม่ได้ร่ำรวยอะไร ซึ่งข้อนี้สาวๆทั้งเมืองรู้ดี " ผมไม่ชอบให้ใครขึ้นมาทับบนตัวผม มินนี่ คุณนอนครางหวานๆให้ผมฟังก็พอ ที่เหลือผมจะจัดการเอง " ปัก ปัก ปัก ปัก ปัก ปัก เสียงตอกอัดเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นลั่นห้องจนทำให้มินนี่เสียวซ่านจนแทบขาดใจ เพราะขนาดแก่นกายของมาร์ตินเป็นที่เล่าลือของสาวๆทั้งเมืองว่าทั้งใหญ่ยาวแค่ไหน แล้วรสรักของเขาก็แสนดิบเถื่อน จนสาวๆทั้งเมืองอยากลิ้มลองกันทั้งนั้น ไม่เว้นแม้แต่เธอที่กำลังยั่วยวนเขาอยู่ในตอนนี้ มาร์ตินทำรักกับสาวน้อยร่างบางที่เขาหิ้วมานานนับชั่วโมง จนสุดท้ายหญิงสาวก็เสร็จสมไปก่อนถึงสองรอบ " ไม่ไหวแล้วค่ะ กรี๊ดดดดด!!! " มินนี่ไปถึงปลายทางสีรุ้งก่อนเขาแล้ว มาร์ตินตอกอัดตัวตนใหญ่โตไปเรื่อยๆโดยที่ไม่ได้สนใจ จนเวลาผ่านไปสักพักเขาเองก็เริ่มไม่ไหว " ไกล้แล้วมินนี่ " ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ ! ร่างหนาจับกระแทกมินนี่ในท่าคลานเข่าจนสุดท้ายก็ปลดปล่อยลาวาสีขาวขุ่นออกมาจนหมดใส่ในโพรงสวาทของเธอผ่านเครื่องป้องกันอย่างดีของเขา เขาไม่เคยเลยสักครั้งที่จะไม่ป้องกันกับผู้หญิงคนไหน พวกเธอเหล่านั้นจะไม่มีทางจับเขาได้เด็ดขาด เขามันผู้ชายรักสนุกแต่ไม่ผูกพันธ์ ผู้หญิงที่เขาหิ้วมารู้ข้อตกลงในเรื่องนี้ดี เขามีความสุขส่วนพวกเธอได้เงินกลับไปใช้อย่างสุขสบาย ร่างหนาถอดถอนตัวตนใหญ่โตออกมาจากร่องรักของมินนี่ จากนั้นก็รีบถอดมันออกแล้วทิ้งลงถังขยะอย่างไม่ใยดี พร้อมกับควานหาผ้าขนหนูมาห่อหุ้มกายเอาไว้ " คุณมาร์ตินขา วันนี้ขอมินนี่ค้างด้วยสักคืนนะคะ มินนี่เหนื่อยคงกลับไม่ไหว ก็คุณเล่นสูบพลังงานจากมินนี่ไปจนหมดแล้ว " เธอออดอ้อนเขาด้วยน้ำเสียงน่ารัก ด้วยหวังว่าเขาคงจะให้เธอนอนด้วยสักคืน แล้วเธอจะทำให้เขามีความสุขมากที่สุดจนอยากเรียกใช้เธออีกซ้ำๆเลยล่ะ " ผมไม่เคยนอนกับใครมินนี่ ผมวางเช็คไว้ให้คุณที่หัวเตียง คุณรับมันไปแล้วออกไปได้เลย ผมหวังว่าผมออกมาจากห้องน้ำแล้วจะไม่เจอคุณอีกนะ " ร่างสูงปฏิเสธสาวสวยตรงหน้าอย่างไม่ใยดีเธอก็เหมือนผู้หญิงทุกคนที่ผ่านมาแล้วก็ต้องผ่านไป สำหรับเขาเธอไม่ได้พิเศษอะไร เขาเซ็นต์เช็คให้เธอแล้ววางไว้ที่หัวเตียงจากนั้นก็ตรงเข้าไปชำระล้างร่างกายในห้องน้ำ ส่วนทางมินนี่เองได้แต่ทำหน้าไม่พอใจให้เขา หลังจากที่เขาพ้นสายตาไปแล้ว " ผู้ชายอะไรเย็นชาชะมัด อ่อยขนาดนี้แล้วยังไม่มีความรู้สึกอีก ใครได้เป็นผัวช้ำใจตายผู้ชายแบบนี้ " มินนี่บ่นให้มาร์ตินชุดใหญ่เพราะเธอทำถึงขนาดนี้เขายังไม่มีท่าทีสนใจเธอเลย ทำให้เธอรู้สึกโกรธอยู่ไม่น้อย เธอก็สวยไม่ได้น้อยหน้าใครผู้ชายหลายๆคนก็ต่างหมายปองเธอทั้งนั้น เธอบ่นอยู่แบบนั้นพักใหญ่แล้วต้องรีบคว้าเสื้อผ้าน้อยชิ้นที่เธอสวมใส่มาใส่กลับเข้าไปในตัวเหมือนเดิมพร้อมกับไม่ลืมที่จะหยิบเช็คใบนั้นไปด้วย มาร์ตินออกมาจากห้องน้ำก็ไม่เจอใครแล้วพร้อมกับเช็คที่หายไป " ไปแล้วสินะ ผู้หญิงก็เหมือนกันทุกคนซื้อได้ด้วยเงินน่าเบื่อชะมัด " เขาเกลียดผู้หญิงที่ซื้อได้ด้วยเงินเพราะนั่นหมายถึงเป็นคนที่ไม่มีความจริงใจ เข้าหาเพราะผลประโยชน์เพียงเท่านั้น หากเขาไม่รวยจะมีสักกี่คนที่รักเขาจริงๆ ในขณะที่กำลังแต่งตัวเพื่อที่จะออกไปยังผับของผู้เป็นพี่ชายอีกครั้ง เพราะตอนนี้เพื่อนๆของเขาก็คงรออยู่ที่นั่นแล้วตอนนี้ยังไม่ดึกมาก แต่ก็มีเสียงโทรศัพท์ของมารดาดังขึ้นมาเสียก่อน เขาได้แต่ขมวดคิ้วอย่างแปลกใจเพราะปกติมารดาจะไม่โทรมาดึกๆดื่นๆแบบนี้ นอกจากมีเรื่องสำคัญมากจริงๆ " ครับแม่ โทรมาดึกๆดื่นๆแบบนี้มีอะไรด่วนหรือเปล่าครับ " มาร์ตินถามปลายสายแต่ดูปลายสายก็ไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไร " คืนนี้กลับมานอนที่บ้านได้ไหมลูก หลังจากที่ไปเที่ยวมาแล้วก็ได้ พรุ่งนี้เช้าพ่อกับแม่มีเรื่องจะคุยกับเรา " คุณหญิงฤทัยที่ช่วงหลังๆมานี้เห็นลูกชายคนเล็กเที่ยวบ่อยจนผิดสังเกต จนเธอกลัวว่าลูกชายจะคว้าเอาผู้หญิงที่ไหนไม่รู้เข้าบ้านเธอจึงมีแผนการในใจที่จะกำราบลูกชายคนนี้ไว้แล้ว ถึงแม้ว่าเธอจะเคยบังคับมาคัสผู้เป็นพี่ชายแล้วเลือกคู่ชีวิตให้กับผู้เป็นพี่ชายผิดพลาด แต่กับน้องชายเธอคิดว่าเธอดูสาวน้อยคนนี้ดีแล้ว แล้วคิดว่าเหมาะสมกับลูกชายของตัวเองเป็นที่สุด " ก็ได้ครับ เดี๋ยวคืนนี้ผมเข้าไปนอนที่บ้านเรา แค่นี้ใช่ไหมครับแม่ งั้นผมไปหาเพื่อนก่อนนะครับ " มาร์ตินวางสายจากผู้เป็นมารดา จากนั้นก็มุ่งหน้าไปสู่ผับของมาคัสเพื่อไปดื่มด่ำรสแอลกอฮอล์กับเพื่อนๆ โดยที่มาคัสเองก็แทบจะไม่ไปเหยียบที่ผับอีกเลย นับตั้งแต่มีลูกมีเมียจนผับนั้นแทบจะกลายเป็นเขาเป็นคนดูแลไปแล้ว" อื้อ....อ๊ะ " ท่อนเนื้อลำใหญ่ถูกกระแทกเข้ามาโดยร่างสูงทีเดียวจนมิดลำหลังจาดจบคำพูดของเขา เขาไม่แม้แต่แช่แก่นกายเอาไว้ด้วยซ้ำ จับเธอกระแทกอย่างรุนแรงเพราะอารมณ์สวาทของเขาตอนนี้อดทนรอกับอะไรไม่ไหวอีกแล้ว ปัก ปัก ปัก ปัก ปัก ปัก! " อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ เบาหน่อยค่ะเนยจุกไปหมดแล้ว " ร่างบอบบางที่ส่งมือเรียวเล็กทั้งสองข้างดันไว้กับเอวหนา สัมผัสของมือเรียวเล็กที่อยู่ตรงบริเวณซิกแพคของเขา ทำเอาร่างสูงสั่นสะท้านด้วยความเสียวซ่าน ไม่คิดว่าเพียงแค่มือน้อยๆของเธอสัมผัสมันกลับทำให้อารมณ์ของเขาพุ่งพล่านอย่างห้ามไม่ได้ " อ่าาส์ ดีชะมัด ของเธอตอดพี่แน่นจนพี่แทบจะไม่ไหวแล้ว " เขายังคงตอกอัดท่อนเนื้อเข้าไปโดยไม่มีทีท่าว่าจะเหนื่อย ส่วนร่างบอบบางเองก็ทำได้แค่ผลักหน้าท้องของเขาเอาไว้เพื่อไม่ให้เขาโจนจ้วงเข้ามาลึกจนเกินไป เพราะแค่นี้เธอก็จุกจนพูดไม่ออกแล้ว ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ!เสียงท่อนเนื้อกระทบกับร่องรักของร่างบอบบาง เรียกเสียงครางต่ำๆจากมาร์ตินได้ไม่น้อย เขาจับขาเธอยกออกจากการพาดไว้บนไหล่กว้าง แล้วเปลี่ยนให้เธอนอนตะแคงข้างพร้อมกับจับขาข้างหนึ่งของเธอยกขึ้นพาดไว้กับลำแขนแกร่งพร้อมกับตัวเขาที่เข้าไ
เมื่อเดินขึ้นมาถึงจนถึงหน้าห้องนอนของเนยหวานแล้ว มาร์ตินก็ใช้ให้เธอเปิดประตูและตัวเขาก็อุ้มเธอไปวางที่เตียงอย่างเบามือ ความอ่อนโยนบวกกับสายตาที่ส่งมาของเขาทำเอาเธอใจสั่นเข้าให้แล้ว" นอนเฉยๆได้ไหมคะ คืนนี้เนยไม่ไหวเมื่อคืนก็ยังระบมไปทั้งตัวไม่หาย พี่มาร์ตินไม่อ่อนโยนกับเนยเลยสักนิด " ร่างบอบบางทำสายตาอ้อนๆกระพริบตาปริบๆ หวังให้อีกฝ่ายเห็นใจ แต่ไม่รู้เลยว่าการกระทำของเธอมันเหมือนเป็นการกระตุ้นให้เขาเกิดอารมณ์สวาทมากยิ่งขึ้น สายตาเอยท่าทางเอย น่าฟัดชัดมัด " คืนนี้ฉันจะทำเบาๆ " เขายังคงหลอกล่อให้เธอเชื่อคนอย่าง มาร์ติน ไมโลเวอร์ ไม่เคยอ่อนโยนเรื่องบนเตียงอยู่แล้ว " ไม่เอาเนยไม่เชื่อ " " เอา! " เขาพูดเพียงแค่นั้นก็ก้มลงมาประกบจูบปากของเธออย่างเร่าร้อน โดยไม่ปล่อยให้เธอได้ต่อต้านอีกต่อไป เขายอมรับว่าทีแรกคิดถึงเธอจนนอนไม่หลับ เลยกะว่าจะลงไปเดินเล่นดับความฟุ้งซ่านของตัวเองสักหน่อย พร้อมกับหาอะไรดื่มแต่โชคดันเข้าข้างที่เห็นเธอยังไม่หลับไปเสียก่อนเขาจึงหาทางเข้ามานอนกอดเธอแบบนี้ " อื้อ...เนยยังปวดท้องอยู่เลยไว้วันหลังได้ไหมคะ " ส่วนร่างสูงที่พอผละจูบออกมาแล้ว เนยหวานก็รีบใช้โอกาสนี้บอ
เวลาผ่านไปค่อนคืน ร่างบอบบางที่นอนไม่หลับเพราะรู้สึกปวดแสบปวดร้อนที่ท้องไปหมดแล้ว เธอนอนปวดอยู่อย่างนี้ตั้งแต่หลังจากที่กินข้าวเสร็จแล้ว พอขึ้นมาข้างบนเธอก็ปวดท้องจนไม่เป็นอันทำอะไร ปกติเธอก็จะไม่ปวดมากขนาดนี้สงสัยคงเพราะไม่มีอะไรตกถึงท้องตั้งแต่เช้าแล้วตอนเย็นดันมากินเผ็ดมากๆอีก ร่างกายก็เลยเริ่มไม่ไหว " หิวชะมัดเมื่อไหร่จะเช้านะ " ร่างบอบบางเริ่มกำลังบ่นพึมพำกับตัวเองหลังจากที่คิดว่าจะอดทนจนถึงตอนเช้า ถึงจะไปทำข้าวต้มกินสักชาม แต่ดูเวลาตอนนี้ห้าทุ่มกว่าๆทุกคนคงจะเข้านอนกันหมดแล้วมั๊ง แล้วเธอก็ทนความหิวไม่ไหวอีกต่อไปจึงลงมาข้างล่าง พอเธอเปิดประตูห้องนอนก็มองซ้ายมองขวาปรากฏว่าห้องนอนของสามีหมาดๆของเธอนั้นปิดสนิท เขาอาจจะกำลังจู๋จี๋กับแฟนข้างในก็ได้ แต่ใครจะสนกันล่ะตอนนี้เธอสนใจแค่ท้องน้อยๆของเธอต้องอิ่มเท่านั้น คิดได้ดังนั้นก็รีบดิ่งลงไปที่ห้องครัวพร้อมกับเปิดตู้เย็นดูของสดตรงหน้าว่ามีอะไรพอจะทำกินได้บ้าง พอเห็นผักต่างๆยังคงเหลือจึงรีบเอามาทำผัดผักรวมมิตรใช้เวลาไม่ถึงสิบนาทีเธอก็ทำทุกอย่างจนเสร็จได้ผัดผักรวมมิตรพร้อมกับไข่เจียวหอมๆ เธอรีบตักข้าวแล้วนั่งกินในครัวนั่นเลย โดยไม่ได้สนใจ
เวลาล่วงเลยมาจนถึงตอนเย็น โดยที่เนยหวานไม่รู้เลยว่าตัวเองหลับไปตั้งแต่ตอนไหน ตื่นขึ้นมาอีกทีท้องฟ้าข้างนอกก็มืดเสียแล้ว เธอรีบมองดูนาฬิกาในโทรศัพท์มือถือก็พบว่าตอนนี้ทุ่มกว่าแล้วจึงรีบล้างหน้าแล้วเดินลงมาข้างล่าง แต่เมื่อมาถึงก็เจอกับบางสิ่งบางอย่างที่ไม่คาดคิด " เมียของคุณมาโน่นแล้วค่ะ " ผู้หญิงที่ชื่อนีน่าคนที่มาป่วนงานแต่งของเธอเมื่อคืนหนิ เธอจำได้ดี ว่าแต่ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ เนยหวานรีบเดินเข้าไปนั่งที่โต๊ะอาหารอย่างเงียบๆเพราะหากจะเดินหนีไปก็คงไม่ทันแล้ว มาร์ตินมองเห็นเธอเข้าแล้ว " นี่เธอกะจะนอนกินบ้านกินเมืองเลยหรือไงเนยหวาน งานบ้านก็มีไม่คิดจะมาทำช่วยนิ่มหน่อยหรอ " เขาดุเธอต่อหน้าของนีน่าทำให้เธอได้แต่ก้มหน้าลงด้วยความรู้สึกผิด เพราะเธอเผลอหลับไปนานมากจริงๆ แต่จะให้ทำไงได้ก็เธอเพลียมาก ส่วนนีน่าก็ยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจที่มาร์ตินดุยัยนี่ต่อหน้าเธอ " ขอโทษค่ะต่อไปเนยจะไม่ทำอีก พี่นิ่มเนยขอโทษนะคะที่ไม่ได้ลงมาช่วย " " อุ๊ยไม่เป็นไรเลยค่ะคุณเนย งานบ้านไม่ได้มีอะไรมากนิ่มทำคนเดียวได้ค่ะ " นิ่มรีบปฏิเสธเป็นพัลวันเพราะความเกรงใจจะมาให้เจ้านายช่วยงานลูกน้องแบบนี้ได้ยังไง เธอทำค
ในเช้าวันใหม่บรรยากาศภายในห้องสวีทที่ถูกจัดเอาไว้เป็นห้องหอสำหรับคู่บ่าวสาวข้าวใหม่ปลามัน ตอนนี้มาร์ตินได้ตื่นขึ้นมาแล้วพร้อมกับนอนมองหน้าของเธออยู่แบบนั้น เขาจัดท่าทางให้เธออยู่ในอ้อมกอดของเขาตั้งแต่เมื่อคืน เธอก็นอนหลับแบบไม่ไหวติง คงจะเพราะเหนื่อยล้ามาทั้งวัน พร้อมกับทบทวนกับตัวเองว่าควรจะเอายังไงต่อไปดี แต่ความคิดทางฝ่ายอาธรรมก็เอาชนะไปจนได้ เพราะแผนการที่เขากำลังจะทำเขายังคิดจะทำมันต่อ แม้ว่าเธอจะเป็นเมียของเขาโดยสมบูรณ์แล้วทั้งทางนิตินัยและพฤตินัย แต่ทุกอย่างก็ไม่ได้เกิดขึ้นมาด้วยความรัก ต่อจากนี้เขาจะทำให้เธอเจ็บทุกทางและขออย่าจากเขาไปเอง และแน่นอนการที่เธอเข้ามาหาเขาเป็นเพราะผลประโยชน์เพราะฉะนั้นช่วงเวลาหลังจากที่หย่ากันเธอจะไม่ได้อะไรจากเขาไปเลย ร่างบอบบางลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบกับเขาที่นอนมองเธออยู่ก่อนแล้ว " ตื่นแล้วหรอ ลุกขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าซะสิเราจะต้องออกจากที่นี่กันแล้ว ฉันจะพาเธอไปอยู่ที่บ้านหลังนึงที่ฉันซื้อเอาไว้ " ร่างบอบบางคิดตามด้วยความงุนงง เมื่อคืนเขายังพูดกับเธอดีๆอยู่เลย แต่พอมาเช้านี้กลับทำเสียงแข็งพร้อมกับพูดอะไรก็ไม่รู้ " พี่มาร์ตินหมายความว่ายังไงคะ เราไม่ไ
ร่างบอบบางใบหน้าแดงซ่านไปด้วยความเขินอาย ก็เล่นมาถามเธอแบบนี้จะให้เธอตอบไปแบบไหนกันเล่า เขาไม่รู้หรอกว่าตอนนี้เธอเขินจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว ตาบ้านี่แพรวพราวชะมัด " ถ้าไม่ตอบฉันจะถือว่าเธอเสียวนะ " " อื้อ... " จบคำพูดของเขาก็ตามมาด้วยเสียงร้องครางระงมของร่างบอบบางเพราะเขาเล่นสอดนิ้วมือเข้าไปถึงสามนิ้วเพื่อเปิดทางให้เขาเข้าไปได้อย่างง่ายดาย และชักเข้าชักออกแบบนั้นอยู่สักพักร่างบอบบางก็เริ่มกระตุก " เนยไม่ไหวแล้วค่ะ จะเสร็จ " เธอบอกเขาไปตามตรง เพราะตอนนี้มองเห็นสวรรค์รำไรอยู่ตรงหน้าแล้ว มีแค่เขาเท่านั้นที่จะช่วยเธอปลดปล่อยได้ " ปล่อยมันออกมาตามความต้องการเลยสาวน้อย แล้วเธอจะมีความสุข " กรี๊ดดด!!!เขารัวนิ้วมือเข้าออกจนเธอต้านทานไม่ไหวกรีดร้องออกมาอย่างสุขสม พร้อมกับปลดปล่อยน้ำหวานอาบนิ้วของเขามากมาย แล้วมาร์ตินแทนที่ผละออก แต่เขากลับก้มลงไปปาดเลียน้ำหวานของเธอดื่มกินจนหมดโดยไม่รังเกียจ ถ้าถามว่าเขาเคยทำแบบนี้กับใครไหม ตอบได้เลยว่าไม่ แล้วก็ไม่เคยคิดที่จะทำด้วย แต่พอเห็นน้ำหวานของร่างบอบบางตรงหน้านี้แล้วมันทำให้เขาอดใจไม่ไหวต้องลงไปฉกชิมจนหมดทุกอยาดหยดแบบนี้ " อื้อ...อย่