Share

บทที่ 11 ตัดใจ

last update Last Updated: 2025-02-16 11:37:55

“พอแล้วค่ะ หนูดื่มต่อไม่ไหว” ลิชายกมือห้าม ทำท่าทางพะอืดพะอมเมื่อลูกค้าพยายามจะยัดเยียดให้เธอดื่มเหล้าที่เหลืออยู่

สติสัมปชัญญะที่หลงเหลือมีเพียงน้อยนิดหลังจากดื่มแอลกอฮอล์มึนเมาเข้าไปเป็นจำนวนมาก

สายตาพร่าเบลอ โลกเริ่มหมุนรอบตัวช้าลงจนยืนทรงตัวแทบไม่ไหว

“อะไรกัน กินแค่นิดหน่อยก็เมาแล้วเหรอ” ลูกค้าหนุ่มรั้งเอวบางให้ขยับเข้ามาแนบชิดจนเกือบจะดึงหญิงสาวลงมานั่งตักอยู่รอมร่อ

“หนูดื่มไม่เก่งค่ะ”

“เอาอีกสักแก้วสิ เดี๋ยวพี่ให้ทิปสองพัน” วางฝ่ามือลงบนต้นขาขาวเนียน ลูบไล้ไปมาจนลิชาสะดุ้งอยู่หลายครั้ง โดยที่ไม่ทันสังเกตว่ามีสายตาของใครบางคนกำลังจ้องมองทุกการกระทำ

หญิงสาวเริ่มมีท่าทางลังเลเมื่อได้ยินข้อเสนอจากลูกค้า เงินก็อยากได้ แต่ถ้าจะให้ดื่มอีกคงไม่ไหว “หนูไม่ไหวแล้วจริงๆ”

“งั้นไปต่อกับพี่มั้ย ถ้าเป็นน้องเรียกเท่าไหร่ว่ามาเลย”

“หนูไม่ได้รับงานน่ะค่ะ”

“คิดจะเล่นตัวเพื่ออัปราคาเหรอ”

“หนูไม่ได้รับงานแบบนั้นจริงๆ ขอโทษด้วยนะคะ” ดวงตากลมโตสอดส่องไปมาด้วยความกลัว ลิชาถูกลูกค้าโอบไหล่ไว้แน่นไม่ให้ขยับหนีไปได้

เคยเจอมาก็หลายคน แต่คนนี้กลับรับมือยากกว่าที่คิด

“ก็บอกแล้วไงว่าถูกใจ เรียกเท่าไหร่ก็จ่าย” ไม่พูดเปล่าแต่ยังถือวิสาสะหอมแก้มของเธอหลายครั้ง

พลั่ก! ร่างเล็กถูกกระชากอย่างแรงให้ลุกขึ้น จนเกือบเสียหลักล้มลงไปกองอยู่ที่พื้น

“เฮียแฟรงก์!”

“ทำอะไรกัน” ดวงตาเฉี่ยวคมฉายแววเรียบนิ่งมองคนทั้งสองด้วยอารมณ์ที่ยากจะคาดเดา

“ก็แค่จะดิลเด็กมันออกไปเที่ยวด้วย”

“…..” ลิชารีบส่ายหน้าปฏิเสธ ไม่คาดฝันว่าเจ้านายจะเข้ามาช่วยได้ทันเวลาพอดี

“ก็เห็นอยู่ว่าเด็กมันไม่เต็มใจ”

“เด็กที่คลับก็ไปกับแขกทุกคนไม่เห็นจะมีปัญหาอะไร” หยัดตัวลุกขึ้นยืนประจันหน้า จ้องหน้าชายหนุ่มกลับอย่างไม่ยอม “แล้วมึงเป็นใคร มายุ่งอะไรด้วย เป็นผัวมันหรือไง!”

“ไม่ใช่ผัว…แต่ก็เคยได้กันแล้ว”

“เฮียแฟรงก์…” ลิชารีบเดินเข้าไปหลบอยู่ทางด้านหลัง จับชายเสื้อของบุรินทร์ภัทรไว้แน่นไม่ยอมปล่อย

“มึงมาทางไหน กลับไปทางนั้น”

สถานการณ์เริ่มตึงเครียด ลูกน้องคนสนิทจึงรีบเข้ามาสอดส่อง เมื่อผู้คนเริ่มแตกตื่นให้ความสนใจ “มีเรื่องอะไรหรือเปล่าเฮีย”

“ลากคอมันออกไป ถ้ามันมีปัญหานักพวกมึงกระทืบสั่งสอนมันได้เลย เดี๋ยวกูเคลียร์เอง” ออกคำสั่งเสียงเรียบ ก่อนจะหยิบมวนบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบด้วยอารมณ์หงุดหงิด พ่นควันจนลอยคละคลุ้งไม่สะทกสะท้านต่อสายตาคนรอบข้าง

“ครับเฮีย”

“ไม่ต้องมายุ่งกับกู กูเดินเองได้”

“…..” ลิชาถอนหายใจลากยาว ได้แต่ยืนก้มหน้า ถ้าไม่มีบุรินทร์ภัทรเข้ามาช่วยไว้เหตุการณ์คงแย่ลงไปกว่านี้

“อวดเก่งดีนัก แล้วสุดท้ายเป็นไง”

“หนูผิดเอง หนูขอโทษที่ทำให้วุ่นวายกันไปหมด”

“แล้วอย่าให้เห็นว่าใส่ชุดทุเรศแบบนี้อีก ไม่งั้นฉันจะเล่นงานเธอด้วยอีกคน”

“…..”

“ยังจะทำหน้าโง่อยู่อีก หรือจะยืนรอให้มันกลับมาลากไปข่มขืนก็เลือกเอา” สิ้นประโยคนั้นจึงรีบเดินเลี่ยงออกมา แต่กลับต้องหยุดชะงัก เมื่อยัยเด็กซื่อบื้อเอาแต่เดินตามเขาต้อยๆ ไม่ยอมให้ห่างไปไหน “แล้วจะเดินตามฉันทำไม มีอะไรก็ไปทำสิ”

“อยากอยู่กับเฮีย”

“พูดบ้าอะไรของเธอ” เรียวคิ้วหนาขมวดจ้องมองอย่างสงสัย

“หนูขออยู่กับเฮียก่อนได้ไหม” ดวงตาคู่สวยหวานเยิ้ม ใบหน้าจิ้มลิ้มแดงก่ำจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้กล้าพูดในสิ่งที่อยู่ในใจ

“วุ่นวายจริง!”

“…..”

“ฉันไม่ชอบเวลาได้กลิ่นผู้ชายคนอื่นติดอยู่บนตัวเธอ ไปล้างออกให้หมดแล้วรีบตามมา”

แกร๊ก…บานประตูห้องทำงานถูกเปิดออก อลิชาเดินตามหลังชายหนุ่มเข้ามาอย่างว่าง่าย

“นั่งรอ อย่าทำตัววุ่นวายให้ฉันรำคาญ ถ้าทำงานเสร็จแล้วจะไปส่ง”

พยักหน้ารับ หย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้ามกัน เผลอจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาอยู่นานสองนาน

“มีอะไรก็พูดมา มัวแต่นั่งจ้องหน้าอยู่นั่นแหละ”

“เฮียเบื่อหนูหรือยัง”

แฟรงก์เอ่ยถาม สายตายังคงจดจ่ออยู่กับแฟ้มเอกสารกองโตไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามองคนตัวเล็กแต่อย่างใด “ถามทำไม”

“อย่าเพิ่งเบื่อหนูเลยนะคะ”

“ถ้าเธอยังทำตัวโง่เง่าไม่เชื่อฟังฉันอยู่แบบนี้ อีกไม่นานก็คงเบื่อ”

“แล้วต้องทำยังไงเฮียถึงจะไม่บะ…” เสียงหวานกลืนหายลงไปในลำคอเมื่อบุรินทร์ภัทรรั้งท้ายทอยบอบบางให้เข้ามาประกบจูบแนบชิดแบบที่ไม่ทันได้ตั้งตัว ดูดกลืนย้ายลูกอมรสหวานจากโพรงปากเล็กเข้ามาไว้ในปากของตัวเอง

“พูดมาก น่ารำคาญ!”

“ชาอยากให้เฮียจูบชาอีก จูบเหมือนวันนั้น”

“เมาแล้วคิดจะร่านเหรอ”

“ก็แค่รักเฮีย”

“ฉันไม่ใช่คนที่เธอควรรัก”

“ถ้าเลือกได้ก็คงไม่รัก แต่มันรักไปแล้วให้ทำยังไง”

“…..” แฟรงก์สบถหัวเราะในลำคอเบาๆ ใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มอย่างนึกหงุดหงิด

สถานะไม่มี!

ไม่คิดจะให้!

ถ้าผิดก็คงเป็นเธอ ที่ห้ามความรู้สึกไม่ได้เอง

“ขอเวลาให้หนูหน่อยได้ไหม หนูกำลังจะตัดใจจากเฮีย”

หัวใจดวงน้อยเต้นแรง พ่นลมหายใจหนัก เนื้อตัวสั่นเทาเมื่อร่างสูงเดินเข้ามาประชิดจากทางด้านหลัง

“ถ้าคิดว่าทำได้ก็เอาสิ” แผงอกแกร่งสัมผัสกับแผ่นหลังขาวเนียน ลมหายใจเจือกลิ่นบุหรี่จางๆ ที่เป่ารดต้นคอทำเอาสติของเธอเตลิดไปไกล

“เฮียจะทำอะไร” เล็บสวยจิกลงบนขอบโต๊ะไว้แน่น

“ผู้ชายกับผู้หญิง เวลาเขาอยู่ด้วยกันสองต่อสอง ควรทำอะไรดีล่ะ”ล็อกคอคนตัวเล็กไว้แน่นไม่ให้เธอขยับหนีไปได้ “ให้ฉันทำแบบคืนนั้นอีกดีมั้ย…”

“ถ้าให้เฮียทำแบบนั้นอีก หนูคงไม่ไหว”

“ครั้งที่แล้วเธอก็พูดแบบนี้ แต่ก็รับของฉันได้ทั้งคืน ลืมไปแล้วเหรอ”

“ครั้งที่แล้วหนูไม่ตั้งใจ”

“อีกทีซิ…เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไร?”

“ชาไม่ได้ตั้งใจที่จะมีอะไรกับเฮีย” กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เม็ดเหงื่อเริ่มผุดขึ้นตามกรอบหน้าเมื่อเห็นรอยยิ้มเย้ยหยันของคนด้านหลังผ่านเงาสะท้อนกระจกบานใหญ่ในห้องทำงาน

เธอผิดเองที่หักห้ามใจตัวเองไม่ได้ เผลอปล่อยตัวปล่อยใจให้เขาทำในสิ่งที่ต้องการ กว่าจะคิดได้มันก็สายเกินไป

“พูดว่าไม่ตั้งใจ แต่ก็นอนอ้าขาให้ฉันกระแทกจนน้ำแตกไปตั้งกี่รอบ”

“…..”

“คำพูดย้อนแย้งเหลือเกินนะอลิชา”

“…..”

“อยากรู้เหมือนกัน…ว่าระหว่างที่รอเธอตัดใจกับโดนฉันปล่อยใน อะไรมันทำง่ายกว่ากัน”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เมื่อไหร่จะเลิกร้าย   Special 10

    -หลายปีผ่านไป-เอส. บี . ดี เซอร์วิสบุรินทร์ภัทรยืนมองภาพถ่ายวันแต่งงานขนาดใหญ่ที่แขวนอยู่บนฝาผนังในห้องทำงาน ก่อนจะยกมือปัดป่ายเช็ดถูขัดมันจนเงาวิบวับเหมือนใหม่อยู่ตลอดเวลาชีวิตคู่หลังจากแต่งงานมีความสุขดี ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่นดังใจหวัง เขาได้ใช้ชีวิตกับคนที่รัก มีลูกชายที่เป็นดังแก้วตาดวงใจของทุกคนในครอบครัวธุรกิจการงานถือว่าเป็นไปในทิศทางที่ต้องการไอ้แว่นมันได้ขยายกิจการไปต่างประเทศตามที่ตั้งใจ ส่วนงานของเขาก็อยู่ในความพึงพอใจไม่ได้มีอะไรหวือหวาตอนนี้ดาวศุกร์อายุสิบหกปี กำลังแตกเนื้อสาวสะพรั่ง กลายเป็นสาวฮ็อตประจำโรงเรียน ที่มีหนุ่มๆ คอยตามจีบให้เขาตามปวดหัวไม่เว้นแต่ละวันส่วนชารากับชารันเด็กแฝดถูกไอ้แว่นส่งตัวไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ นานทีปีหนถึงจะได้กลับมา แต่ไม่มีอะไรที่น่าเป็นห่วง เพราะมีปู่กับย่าย้ายถิ่นฐานคอยตามไปดูแล จะกลับมาอยู่ที่ประเทศไทยก็ต่อเมื่อเรียนจบชนินทร์ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของบุรินทร์วัชร์เป็นคนเจ้าสำอางละเมียดละไม ส่วนเฟยน้องเล็กเป็นเด็กเก็บตัวเงียบชอบอ่านหนังสืออยู่คนเดียวไม่ค่อยสุงสิงกับใคร“ป๊า…”อลิชาที่เพิ่งไปรับลูกกลับจากโรงเรียน เปิดประตูเดินเข้า

  • เมื่อไหร่จะเลิกร้าย   Special 9

    “เจ๊…”ผู้เป็นแม่ละสายตาจากสิ่งที่ทำ หันกลับไปหันมองตามเสียงเรียก ก่อนจะเห็นว่าเป็นบุรินทร์ภัทรที่สวมชุดเจ้าบ่าวเดินเข้ามาหา“อะไรของแก”“วันนี้หนูจะแต่งงานแล้วนะ”“ฉันรู้อยู่แล้ว ไม่เห็นจะต้องมาบอก”“อวยพรให้หนูหน่อย” เดินเข้าไปกอดเจ๊ผู้เป็นที่รักไว้แน่น หอมแก้มแม่ซ้ำๆ เหมือนที่ชอบทำอยู่บ่อยๆวันนี้เจ๊ปาลินของเขาแต่งตัวทำผมสวยจัดเต็ม แถมสีหน้ายังดูอิ่มเอมที่ลูกชายคนโตกำลังจะได้แต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝา“อารมณ์ไหนของแก”“ตอนนี้จริงจังนะ ไม่ล้อเล่น” ชายหนุ่มย่อตัวนั่งลงบนส้นเท้า น้ำเสียงที่พูดก็ดูเปลี่ยนไป จนทำให้คนเป็นแม่ปรับอารมณ์ไม่ทัน“หนูอยากมาขอพรจากแม่” ชายหนุ่มพนมมือนอบน้อมก้มลงกราบเท้าของคนเป็นแม่ ไม่ใช่แค่ขอพรแต่ตั้งใจจะมาขอขมาและอโหสิกรรมกับสิ่งล่วงเกินที่เคยทำผิดพลาด“…..” ปราณปาลินมองคนตรงหน้าพร้อมแววตาไหวสั่น ยกมือลูบศีรษะของลูกชายเบาๆ ด้วยความอ่อนโยน “แม่ขออวยพรให้แฟรงก์มีความสุขในชีวิตนะ ไม่ว่าลูกจะทำอะไร ขอให้ประสบผลสำเร็จทุกอย่าง”“หนูอาจจะไม่ใช่ลูกที่ดีเหมือนที่แม่อยากให้เป็น หนูขอโทษนะ อโหสิกรรมให้ผมด้วย” หลายครั้งหลายหนที่ทำให้แม่ร้องไห้ ทำให้พวกท่านเสียใจกับลูกที่ไม่ไ

  • เมื่อไหร่จะเลิกร้าย   Special 8

    -2F BAR-รถยนต์คันหรูมากมายไปจนถึงระดับไฮเปอร์คาร์จอดเรียงรายนับร้อยคันเต็มพื้นที่บริเวณลานจอดรถขนาดใหญ่ ล้นทะลักออกไปจนถึงด้านนอก“จัดแค่งานเล็กๆ เฮียเชิญเฉพาะแค่คนที่รู้จัก”อาจจะเป็นแค่งานเล็กสำหรับเขา แต่มันมโหฬารอลังการมากสำหรับเธอ แขกเหรื่อที่มาร่วมงานในวันนี้มองด้วยตาเปล่าน่าจะมีไม่ต่ำกว่าสองพันคนบุรินทร์ภัทรเป็นคนมีอิทธิพลกว้างขวาง คนในวงการต่างนับหน้าถือตาไม่ใช่น้อยๆ จึงไม่แปลกที่จะมีแขกมาร่วมแสดงความยินดีมากมายในวันนี้เขาเลือกสถานที่จัดงานคือ ‘2F BAR’ ที่แห่งนี้คือจุดเริ่มต้นทำให้ได้เจออลิชาในวันนั้นจนกลายมาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต เขาสร้างมันขึ้นมาด้วยความยากลำบาก ความทรงจำดีๆ มากมายอยู่ในที่แห่งนี้“ไหนบอกแค่งานเล็กๆ ไงเฮีย” หมวยเฟย์สะกิดแขนพี่ชายที่ยืนตรวจความเรียบร้อยของงาน“เฮียเชิญแค่คนสนิท มีแต่คนกันเองทั้งนั้น”“นี่มันไม่ใช่เล่นๆ แล้วนะ” หมวยเฟย์วาดสายตามองไปบริเวณโดยรอบด้วยความตื่นตาตื่นใจ ซุ้มดอกไม้นำเข้าจากต่างประเทศยาวยิ่งใหญ่เป็นร้อยเมตร เวทีแสงสีเสียงเหมือนกับงานคอนเสิร์ตนักร้องชื่อดังตระการตาอลังการยิ่งกว่าเทศกาลงานประจำปี‘เสียเงินไม่ว่าเสียหน้าไม่ได้’ ไม่ต้อง

  • เมื่อไหร่จะเลิกร้าย   Special 7

    ฝ่ามือหนาบีบเข้าที่ปลายคางเพื่อให้คนตัวเล็กยอมเปิดริมฝีปาก จับแก่นกายอัดกระแทกเข้าออกจนสุดความยาวซ้ำไปซ้ำมา“อื้อออ…” เสียงหวานร้องครางขาดห้วงเมื่อความคับแน่นตีขึ้นมาจุกอยู่ที่ลำคอเหมือนกำลังจะขาดอากาศหายใจตายแต่ร่างกายไม่รักดีกับตอบสนองสู้กลับคืนตามสัญชาตญาณ ปลายเรียวลิ้นลากไล้โลมเลียตั้งแต่ส่วนโคนมาจนถึงหัวแดงก่ำ“โคตรเสียว…” ก้มลงมองหญิงสาวด้วยดวงตาฉ่ำเยิ้ม อลิชาโคตรทำให้เขาเสียอาการจนแขนขาอ่อนแรงใช้มือควานหาที่จับเพื่อพยุงตัวริมฝีปากเล็กดูดเม้มจนแก้มตอบ ส่วนปลายเรียวลิ้นโลมเลียตวัดขึ้นลงราวกับเป็นไอศกรีมแท่งโปรด“แบบนั้นเลยเด็กดี” รวบเส้นผมยาวสลวยเป็นหางม้า กระตุกลงอย่างแรงเพื่อให้เธอเงยหน้าขึ้นรับสัมผัส “อื้ออ…เฮียแฟรงก์… ” คนตัวเล็กเบ้หน้าด้วยความจุกแน่นเมื่อถูกเอวสอบกระแทกสวนเข้ามาอย่างเนิบนาบแต่หนักหน่วงจนส่วนหัวเข้าลึกไปถึงลำคอ“ดูดแรงๆ เฮียจะแตก”มือเล็กเร่งจังหวะชักรูดท่อนเอ็นให้เร็วขึ้น จนคนตัวสูงเกร็งสั่นสะท้านด้วยความเสียวซ่านสองมือกดศีรษะของเธอไว้แน่นไม่ยอมให้ขยับหนี ก่อนจะปล่อยสายธารน้ำรักฉีดพวยพุ่งเข้าไปในโพรงปากเล็กทุกหยาดหยด“อื้อ…” เล็บสวยจิกลงบนท่อนขาแกร่งเพื่

  • เมื่อไหร่จะเลิกร้าย   Special 6

    “แว่นน้องรัก” บุรินทร์วัชร์ละสายตาจากเด็กน้อยในอ้อมอก เงยหน้าขึ้นมองคนที่มาใหม่ แค่ได้เห็นหน้าพี่ชายตัวป่วนถึงกับถอนหายใจลากยาววีรกรรมแต่ละอย่างของมันใช่ย่อยที่ไหน ชอบสร้างแต่ปัญหาไม่จบไม่สิ้น“กูขอคุยด้วยหน่อย”“ว่ามาสิ”บุรินทร์ภัทรเดินเข้าไปหย่อนตัวนั่งลงข้างแฝดน้อง ก่อนจะส่งยิ้มกว้างมองด้วยสายตาหวานเยิ้ม“ไม่ต้องลีลา มึงจะเอาอะไรก็ว่ามา” แค่เห็นท่าทางมีพิรุธของมันก็รู้ได้ทันทีว่าต้องมีเรื่องมากวนใจเขาอีกแน่นอน“กูกำลังจะแต่งงาน”“อืม…” ก็พอรู้มาบ้างแล้ว เพราะไอ้แฟรงก์มันชอบพูดกรอกหูให้ฟังอยู่บ่อยๆ เลยไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นหรือแปลกใจอะไร“มึงช่วยแต่งงานเป็นเพื่อนกูหน่อยได้ไหม”“อะไรของมึง”“กูอยากให้เราใส่ชุดเจ้าบ่าวเหมือนกัน”“เมาน้ำมันเครื่องเหรอ กูแต่งงานแล้วจะให้แต่งอีกได้ยังไง”“แต่งแล้วก็แต่งอีกได้ แต่งเป็นเพื่อนกูไง”“เลิกคิดอะไรที่มันประหลาดได้แล้วแฟรงก์!” บอกปัดอย่างนึกรำคาญ ไอ้ประเภทที่มันบอกคนปกติเค้าคงไม่ทำกัน“นะแว่นน้องรัก ช่วยแต่งงานอีกรอบเป็นเพื่อนพี่ชายสุดหล่อคนนี้ที”“…..”“มึงเป็นคนสำคัญที่สุดในชีวิตของกูนะ ทุกช่วงเวลาที่มีความสุขก็อยากมีมึงอยู่ข้างกัน” เอนใบหน้

  • เมื่อไหร่จะเลิกร้าย   Special 5

    เอส.บี.ดี เซอร์วิสเอี๊ยดดดด~ ล้อยางรถบดเบียดไปกับพื้นคอนกรีตขัดมันจนเกิดเป็นรอยทางยาว ตามด้วยเสียงเครื่องยนต์ที่ดังกระหึ่มจนทำให้คนที่อยู่แถวนั้นต่างหันมองด้วยความแตกตื่นปราณปาลินรีบวิ่งออกมาดูเหตุการณ์ ก่อนจะเห็นรถกระบะคันเก่าดริฟหักโค้งหลายตลบเข้ามาภายในร้าน ควันดำโขมงลอยคละคลุ้งไปทั่วบริเวณ“เด็กเวรที่ไหนมันมาเบิ้ลรถแถวนี้ ไอ้ลูกพ่อแม่ไม่สั่งสอน!” ยืนเท้าเอวตะโกนด่าจนเอ็นคอขึ้น ทำเอาลูกค้าของเธอตกอกตกใจกันไปหมด มันน่าจะบิดให้หูขาด “อย่าให้รู้นะเว้ย แม่จะตบให้สมองไหล”“จะเป็นใครได้ล่ะ ก็ลูกชายเจ๊นั่นแหละ”“…..” หลังจากได้ยินประโยคที่หมวยเฟย์บอกจึงรีบถอดแว่นกันแดดแบรนด์เนมออกจากใบหน้า หรี่สายตามองเพื่อให้แน่ใจไม่ผิดแน่ ไอ้เด็กเวรที่เธอเพิ่งด่าไปเมื่อกี้มันคือไอ้ลูกชายตัวดี!“ไอ้แฟรงก์!”แผดเสียงเล็กแหลมตะโกนเรียกดังลั่น บุรินทร์ภัทรเปิดประตูลงจากรถกระบะคันเก่า ยกมือเสยผมขึ้นโชว์ใบหน้าหล่อเหลาพร้อมส่งยิ้มหวาน สาวใดได้เห็นมีอันต้องหลงจนหัวปักหัวปำแต่โทษทีที่คนหล่อรวยสุดแสนจะเพอร์เฟคอย่างเขานั้นมีลูกมีเมียแล้ว! นอกจากอลิชาเมียเด็กสุดที่รัก ก็ไม่คิดจะมองใครอีก“เป็นไงเจ๊ เท่สะบัดไปเล

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status