LOGINShare
ลอยทะเล(2)
Last Updated:
2025-06-23 13:52:09“จะแหกปากทำบ้าอะไรหา!!” เสียงเกรี้ยวกราดดังมา พร้อมกับร่างสูงใหญ่คุ้นตา เป็นเขาจริง ๆ ด้วย ธนากร... ผู้ชายบ้าบอ คนนั้น
“คุณจะพาฉันไปไหน ปล่อยฉันนะ!”
“สายไปแล้วที่รัก คุณมาไกลเกินกว่าจะกลับแล้ว” ตอบด้วยน้ำเสียงกวน ๆ
“คุณทำแบบนี้ทำไม ฉันไปทำอะไรให้คุณ”
“อ้าว... ความจำสั้นเหรอเราน่ะ ก็คุณประกาศเองนี่ว่าเป็นเมียผม ผัวอยู่ที่ไหน เมียก็ก็ต้องอยู่ที่นั่น ไม่ใช่หรือไง”
“บ้า! คุณก็รู้ว่าฉันพูดเพราะอะไร แล้วสิ่งที่ฉันพูดก็เป็นเรื่องจริงทุกอย่าง คุณก็ดีแต่โทษคนอื่น คุณเองก็ละ...” คำว่าเลวค้างไว้แค่ในคอ เมื่อร่างสูงใหญ่พุ่งเข้ามาหาอย่างรวดเร็วมือแกร่งคว้าข้อมือคนตัวเล็ก ก่อนจะออกแรงกระชากมาจนชิดอกกว้าง ใช้มือข้างที่ว่างบีบลงบนปากของหญิงสาวเต็มแรง ธนากรเองก็ตกใจกับการกระทำอันรวดเร็ว ของตัวเอง อยู่ ๆ เขาก็ทนไม่ได้ที่เห็นเธอปกป้องคนอื่น
“พูดให้ดี ๆ นะ ผมทำไม”
“อื้อ... ปล่อยนะ ฉันเจ็บ!”
“แค่นี้ทำสำออย”
“ปล่อย! ฉันพูดผิดตรงไหน คุณเองก็ข่มขืนฉัน ทำทุกอย่างเหมือนกับที่คุณกล่าวหาเต้ย ฉันถามจริง ๆ เถอะ คุณดูไม่ออกเหรอว่าสองคนนั้นเขารักกัน เขามีลูกด้วยกันขนาดนั้น คุณยังจะไปวุ่นวายอะไรกับเขาอีก โอ๊ย!! เจ็บ”
พูดไม่ทันจบประโยค คนร่างบางก็ต้องเจ็บร้าวไปทั่วทั้งแขน เมื่อธนากรออกแรงบีบแขนเธอเต็มแรง
“คุณเองก็ไม่ต่างจากผม ไม่ดีหรือไง... ถ้าไอ้เต้ยเลิกกับเมีย คุณก็จะได้จับมันทำผัวไง อย่าคิดว่าผมไม่รู้นะ คุณเองก็จ้องจะแย่ง ผัวเขา ทำทีไปเยี่ยมมีน ที่จริงคุณไปดูใช่ไหมว่ามีนตายหรือยัง รอไม่ไหวถึงได้ร่านไปหาผัวเขาแบบนั้น”
“หยุดนะ! ปล่อย! ความคิดชั่ว ๆ แบบนี้คงมีแค่คุณเท่านั้นแหละที่คิดได้ โชคดีของคุณมีนแล้ว ที่ไม่เอาคุณทำสามี”
“ทำไม ผมมันเป็นยังไง ฮะ! ผมเป็นยังไง”
“ก็บ้าไง! คุณมันบ้า… บ้าที่สุด! ทำร้ายคนไม่มีทางสู้ ปล่อยฉันนะ!!”
“อันที่จริงเรามันก็หัวอกเดียวกันนะ”
ธนากรพูด ก่อนจะมองคนตรงหน้าตั้งแต่หัวจดเท้า แล้วหยุดมองนิ่งที่หน้าอกของเธอ เหมือนจะย้ำคำว่าอกให้เธอเข้าใจอีกครั้ง อารดา มองตามตาคมเข้ม ก่อนจะหน้าชาเมื่อกระดุมเสื้อเชิ้ตเข้ารูปของเธอหลุดออกจากรังดุมถึงสามเม็ด มือบางขยุ้มเนื้อผ้าบริเวณนั้นเข้าหากัน ก่อนจะสะบัดตัวออกจากการเกาะกุม
“จะพูดอะไร!”
“คุณอยากได้ผัวเขา ผมอยากได้เมียเขา เราก็หัวอกเดียวกันไง”
“ฉันไม่เคยคิดแย่งเต้ยมาจากคุณมีน ฉันยอมรับว่าฉันรักเต้ย แต่ฉันไม่เคยทำลายครอบครัวใคร ไม่เหมือนคุณหรอก นอกจากจะไม่ให้กำลังใจกันแล้ว คุณยังทำร้ายจิตใจคนที่กำลังขวัญเสีย สิ่งที่คุณทำมันไม่น่าให้อภัย”
คำพูดของอารดามีผลต่อคนฟัง อยู่ ๆ ธนากรก็รู้สึกขัดใจที่ได้ยินคนตรงหน้าพูดว่ารักคนอื่น
“คุณธนากร... เราไม่เคยมีอะไรต่อกัน สิ่งที่คุณทำกับฉัน ฉันจะไม่ถือสาเอาความอะไร คุณพาฉันกลับเถอะนะคะ ฉันสัญญาว่าฉันจะไม่มาให้คุณเห็นหน้าอีกเลย คุณปล่อยฉันกลับนะคะ”
อารดาอ้อนวอน เมื่อเห็นชายหนุ่มนิ่งไป
“อยากกลับใช่ไหม”
“ค่ะ”
อารดารับคำรัวเร็ว ตากลมโตมองเขาอย่างมีความหวัง
“โดดลงน้ำแล้วว่ายไปสิ โน่นฝั่ง!” ธนากรพูดพร้อมกับชี้นิ้วไป อีกทาง อารดากลืนน้ำลายลงคอ เมื่อเห็นภูเขาอยู่ไกลลิบ
“ไม่ทันแล้วคนสวย คุณประกาศออกมาเองนี่ว่าเป็นเมียผม คุณรู้ไหม... อันที่จริงผมก็ยังไม่อยากมีเมียหรอกนะ แต่คุณเป็นคนเสนอตัวให้ผมเอง ลองดูสักตั้งก็ไม่เสียหายอะไร” พูดพร้อมกับใช้สายตา จาบจ้วงมองคนตรงหน้า
“จำไว้นะ ต่อไปนี้คุณคือเมียผม คุณมีหน้าที่ทำทุกอย่างที่ผมต้องการ ผมบอกให้คุณทำอะไรคุณก็ต้องทำ อยากจะนอนกับคุณ ตรงไหน เมื่อไร คุณก็ต้องยอม คุณต้องอยู่กับผมจนกว่าผมจะพอใจ แล้วผมจะปล่อยคุณไป”
“ไอ้บ้า! เลว! คุณมันโรคจิต ฉันจะแจ้งความจับคุณ”
“เอาเลย ถ้าคิดว่ามีปัญญาก็เชิญเลย”
“ฉันเกลียดคุณ!”
“ผมก็เกลียดคุณ!” พูดจบก็ผลักคนร่างบางลงไปกองกับพื้น
“นั่งนิ่ง ๆ อย่ากวนใจผมอีก ถ้าผมทนไม่ไหว จับคุณทำหน้าที่เมียขึ้นมา ก็ช่วยไม่ได้นะ มีทางเดียวที่คุณจะหนีผมได้ คุณก็โดดน้ำแล้วว่ายกลับไป”
พูดจบก็เดินกลับไปทางเดิม ทิ้งให้อารดานั่งอยู่ตรงนั้น มือบางกำเข้าหากันแน่น ก่อนจะหันมองซ้ายขวา อย่างคนกำลังใช้ความคิด ว่ายน้ำกลับอย่างงั้นเหรอ
Latest chapter
เริ่ม(รัก)ร้าย[นิยายชุดร้ายรัก] ต่างคนต่างคิด
ธนากรพาหญิงสาวมาบ้านพักของเขา ที่นี่มีสองห้องนอน แต่เขายกห้องนั้นให้มินรญากับแก้วสุนีย์ไปแล้ว ตอนนี้เลยเหลือแค่ห้องนอนเขาเท่านั้น จะเปิดห้องในรีสอร์ตให้ใหม่ก็กลัวเธอจะหนี ชายหนุ่มยอมรับว่าไม่ไว้ใจเธอ คนอย่างอารดาพิษสงรอบตัว ลองให้เธอมีมือถือในมือ รับรองรีสอร์ตเขาคงได้ลุกเป็นไฟ เขาไม่ได้กลัว ลูกผู้ชายกล้าทำกล้ารับ แต่เขายังไม่อยากให้เธอไปไหน ยิ่งตอนนี้ดูก็รู้ว่าเธอยังโกรธ เลยไม่อยากให้เข้าใจผิดไปมากกว่านี้ ชายหนุ่มสะดุดความคิดตัวเอง เขาจะแคร์เธอมากเกินไปแล้ว เธอจะคิดกับเขา แบบไหน ทำไมต้องใส่ใจ เอาเป็นว่าถ้าถึงเวลาที่เธอต้องไปจากที่นี่ เขาจะพาเธอไปส่งเอง“คุณจะให้ฉันนอนที่นี่เหรอคะ” หญิงสาวถามเมื่อเดินตามหลังเขาขึ้นมาบนบ้าน“อืม” ชายหนุ่มตอบสั้น ๆ ก่อนจะวางของที่เธอซื้อมาลงบนโต๊ะ“ขอมือถือคืนได้ไหมคะ” อารดาเอ่ยขอเมื่อเห็นว่าเขากับเธอเริ่มคุยกันรู้เรื่องมากขึ้น“ไม่ได้!” ธนากรตอบเสียงดัง “คุณนะคะ ฉันไม่ได้ตัวคนเดียวนะ ยังมีพ่อแม่ญาติพี่น้อง ฉันหายมาแบบนี้ พวกเขาก็ต้องเป็นห่วง”เหตุผลของเธอทำให้ชายหนุ่มคิดได้ จริงอย่างที่เธอว่า... ป่านนี้คงมีคนห่วงเธอ ดูอย่างเขา
เริ่ม(รัก)ร้าย[นิยายชุดร้ายรัก] อาหารมื้อเดือด(จบ)
หญิงสาวแถไปอีกทาง เธอรู้ว่าธนากรหมายถึงเรื่องที่เกิดขึ้น เมื่อสักครู่ แต่เธอไม่สนใจ“ผมหมายถึงเรื่องปัทมา ถ้าคุณอยากรู้อะไรก็ถามนะ ผมพร้อมตอบทุกข้อสงสัยของคุณ” สิ้นเสียงชายหนุ่มตากลมโตก็มองหน้าเขา อีกครั้ง“ถามได้เหรอคะ”“ได้”“เธอเป็นภรรยาคนแรกของคุณเหรอ” หญิงสาวถาม เพราะจำมาจากคำของผู้หญิงคนนั้นที่บอกว่ายังมีคนที่สองสามตามมาอีก“ใช่ แต่งงานกันตั้งแต่ผมยี่สิบกว่า ๆ” ธนากรตอบคำถามแล้ว ยกยิ้มมุมปากก่อนจะเล่าต่อ“ผมแต่งงานกับปัทมาตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ เพราะรักเธอมาก อยากสร้างครอบครัวกับเธอ แต่ทุกอย่างก็พัง”เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ชายหนุ่มก็ยกแก้วเบียร์ขึ้นดื่ม อดีตที่เขา ไม่อยากจำ แต่วันนี้กลับพูดถึงมันอีกครั้งเพราะเขาแพ้ต่อเจ้าของดวงตากลม ๆ คู่นี้ “มีลูกด้วยกันไหมคะ ขอโทษนะคะ... ถ้าฉันละลาบละล้วงมากเกินไป”“ไม่เป็นไร ถามมาเถอะ ผมบอกว่าจะตอบ ผมก็ตอบ ผมยังไม่มีลูก”“แล้วที่เธอบอกว่า...” อารดาหยุดไปนิดก่อนจะถามต่อ “คุณแต่งงานอีกสองครั้ง จริงไหมคะ”“ใช่ ผมแต่งงานมาสามครั้ง แต่ผมไม่มีลูกสักคน”“ทำไมไม่มีลูกคะ คุณเป็นหมันเหรอ”ถามจบใบหน้าสวยก็แดงก่ำ บ้าไปแล้วยายอ้อม... แกไปถามเขาแบบ
เริ่ม(รัก)ร้าย[นิยายชุดร้ายรัก] อาหารมื้อเดือด(1)
“มาทานข้าวเหรอคะนะ บังเอิญจังเลย” ธนากรดึงสายตาออกจากใบหน้าหวาน เมื่อได้ยินเสียงทักทายมาจากด้านข้าง ตาคมเข้มมองหน้าคนมาใหม่ด้วยสายตาที่คนถูกมองต้องถอยหลังอย่างลืมตัว อารดามองหน้าชายหนุ่มก่อนจะหันไปมองคนมาเยือนเช่นกัน“ปัด... มาทานข้าวเหรอ” หลังจากจ้องหน้าปัทมาอยู่ประมาณครึ่งนาที ธนากรก็เอ่ยถามเธอ“ค่ะ” ปัทมาขานรับ เมื่อเห็นสายตาที่อ่อนแสงลงของชายหนุ่ม จึงขยับมายืนที่เดิม ธนากรยังเหมือนเดิมทุกอย่าง ผู้ชายคนนี้มีอำนาจ แค่เพียงถูกเขามองเธอก็ลืมไปเลยว่ามาตรงนี้ทำไม“จะไม่ชวนปัดนั่งสักหน่อยเหรอคะ เราก็... คนกันเองทั้งนั้น”“คุณก็เห็นนี่ว่าโต๊ะมันเต็ม คงไม่สะดวกเท่าไร” ธนากรตอบ เขาไม่สนใจว่าปัทมาจะคิดยังไง เพราะเขารู้จักนิสัยเธอดี ปัทมาหน้าตึงเมื่อชายหนุ่มตอกกลับมาแบบนั้น“แหม... กลัวฉันจะรบกวนเวลาส่วนตัวเหรอคะ”“เอ่อ... คือ...” เป็นอารดาที่เอ่ยขึ้น อยู่ ๆ เธอก็นึกสงสารผู้หญิงคนนี้ขึ้นมาเสียอย่างนั้น ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร แต่การที่จะให้คนมาขอนั่งด้วยยืนรอมันก็ดูจะใจดำเกินไป“สวัสดีค่ะ ฉันปัทมา... เป็นอดีตภรรยาของนะเขาค่ะ”เมื่อธนากรไม่สนใจเธอ ปัทมาก็เบนเข็มมาหาคนที่สนใจเธอทันท
เริ่ม(รัก)ร้าย[นิยายชุดร้ายรัก] อาหารมื้อเดือด
ร้านอาหารที่ธนากรพาอารดามาเป็นร้านที่ติดชายทะเล บรรยากาศสดชื่น ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายลูกค้าในร้านเลยไม่มากเท่าไร อารดาขอตัวเข้าห้องน้ำ เธอให้เขาเป็นคนสั่งอาหาร เขาเป็นเจ้าถิ่นน่าจะรู้ว่าอะไรอร่อย และที่สำคัญเขาเป็นเจ้ามือด้วย ถึงแม้จะอยาก ล้มทับเอาให้กระเป๋าฉีกที่บังอาจมาอวดรวยกับเธอ แต่พอมาคิดอีกที ก็ต้องเปลี่ยนใจ ธนากรเป็นคนห่าม ถ้าเกิดเขาไม่จ่ายขึ้นมา เธอไม่ต้องล้างจานจนมือเปื่อยเลยหรือ“นึกว่าตกห้องน้ำตายไปแล้ว”“แหม กัดเก่งจังเลยนะคะ”อารดาตอบกลับเมื่อนั่งลงฝั่งตรงข้าม ตากลมโตเห็นของที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ ก็ต้องลอบยิ้ม อดคิดไม่ได้ว่าเขาสั่งมาเอาใจเธอหรือเปล่า กุ้ง หอย ปู ปลา เต็มโต๊ะ เรียกว่ายกทะเลขึ้นมาเลยก็ว่าได้“ไม่เก่งแค่กัดนะ จูบก็เก่ง!”เคล้ง!“คุณนะ!”ช้อนหลุดมือเมื่อคนตรงหน้าสวนกลับ ใบหน้าสวยเห่อร้อน บ้าที่สุด! เขาเอาเรื่องแบบนี้มาล้อเล่นได้ยังไง “หึ ๆ ถึงกับมือไม้อ่อน”ธนากรหลุดขำเมื่อเห็นหน้าหญิงสาวแดงไปจนถึงใบหู ตากลมโตเสหลบ อารดาทำตัวเหมือนเด็กที่เข้าสู่วัยสาว ทำมาเป็นอายตอนอยู่บนเกาะแก้ผ้าท้าเขาเหยง ๆ“บ้า!”“กินสิ หิวไม่ใช่เหรอ” เมื่อคนตัวเล็กยังนั่งนิ่
เริ่ม(รัก)ร้าย[นิยายชุดร้ายรัก] ไหว้พระทำบุญ
อารดานั่งเงียบมาตลอดทาง ตากลมโตมองออกไป ด้านนอก เพราะอยากรู้ว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน ป้ายข้างทางน่าจะ บอกเธอได้ ภาพตรงหน้าทำให้ต้องหันไปมองหน้าคนขับอีกครั้ง ธนากรพาเธอวัดอย่างงั้นเหรอ คนอย่างเขาเข้าวัดเป็นด้วยหรือ ดวงตาคู่สวยจับจ้องไปยังชื่อวัด ก่อนจะมองไปรอบ ๆ บริเวณ“วัดพระมหาธาตุเหรอ”หญิงสาวพูดกับตัวเอง สมองขบคิดถึงสถานที่ตั้ง วัดนี้เธอไม่เคยมา แต่ก็พอรู้ว่าตั้งอยู่ที่จังหวัดไหน วันนั้นเขาวางยาเธอหรือเปล่า ทำไมถึงได้หลับเป็นตาย ปล่อยให้เขาลากมาถึงนครศรีธรรมราชได้ยังไง“ลงมาสิ รากงอกหรือไง” เมื่อเห็นเธอยังนั่งนิ่งธนากรก็เอ่ยเรียก “นครศรีธรรมราชเหรอคะ”หญิงสาวถามทันทีที่เดินมายืนข้าง ๆ เขา“เออ!”“พูดเพราะ ๆ ได้ไหมคะ”“เนี่ยดีสุดแล้ว ตามมาเร็ว ๆ” พูดจบก็เดินนำเข้าไปในวัด“มาทำไมคะ” อารดาถาม เป็นคำถามที่คนฟังต้องกลอกตา มาวัดก็ต้องมาไหว้พระ ยายคุณหนูนี่มีสมองหรือเปล่า เรื่องง่าย ๆ กลับคิดไม่เป็น“มาหาหมอมั้ง” ชายหนุ่มตอบเสียงดังฟังชัด ถึงแม้จะไม่หันหน้ามาแต่อารดาก็เดาสีหน้าเขาออก เขาต้องทำท่าทางเย้ยหยันเธออยู่แน่นอน“คุณนะ! ไม่กวนได้ไหมคะ”“มาวัดก็ต้องมาไหว้พระ แค่
เริ่ม(รัก)ร้าย[นิยายชุดร้ายรัก] ใกล้กันอีกนิด
ดวงตากลมโตกะพริบถี่ ๆ เมื่อมองเห็นใบหน้าคมคาย ลอยอยู่ตรงหน้า “คุณ...”อารดาตกใจ ร่างบางนั่งอยู่กับที่ ประตูหนีปิดตายเพราะด้านหน้าเป็นร่างสูงใหญ่ ด้านหลังก็ชนกับพนักโซฟา ร่างสูงผละออกเมื่อได้สติเขาแค่จะเรียกให้เธอรู้สึกตัว แต่ทำไมหน้าถึงได้ไปชิดกับเธอแบบนั้น มือหนาลูบต้นคอไปมา เมื่อตากลมโตยังจ้องมองเขาด้วยสายตาหวาดระแวงอารดามองหน้าชายหนุ่ม จำได้ว่าเธอนั่งรอเขาอยู่ตรงนี้แล้ว เผลอหลับไป มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่มีลมร้อนมาเป่ารดบนริมฝีปาก อย่าบอกนะว่าเขาจะขโมยจูบเธออีกแล้ว มือบางเผลอยกขึ้นปิดปากอย่างลืมตัว“ตื่นแล้วก็ลุก ยังต้องไปอีกหลายที่” ธนากรเอ่ยขึ้นเพื่อเบี่ยงประเด็น ใจหนึ่งก็กลัวเธอถาม “ค่ะ” อารดารับคำ ก่อนจะลุกขึ้น “ขอเข้าห้องน้ำก่อนได้ไหมคะ”“เดินไปข้างหลัง” ตอบแล้วชี้นิ้วไปตามทางเดิน อารดาเอ่ยขอบคุณเบา ๆ แล้วเดินจากไป“เกือบไปแล้ว”ธนากรพูดกับตัวเอง เมื่อเกือบถูกหญิงสาวจับได้ว่าเขาจะขโมยจูบเธอ ร่างสูงเดินออกมาสูบบุหรี่ เป็นจังหวะเดียวกับที่คนงานอุ้ม ลูกแมวตัวนั้นเดินมาหาพอดี“นายหัวจะให้เอาลูกแมวไปไว้ที่ไหนครับ”ธนากรมองหน้าคนงานแล้วขมวดคิ้ว ปกติคนงานไม่เคยถามนี่ว่าต
You may also like
ยั่ว
มังกรเล่นน้ำ70.5K viewsรวมเรื่องสั้นเสียวๆจบในตอน เล่ม1
เหมือนแพ20.6K viewsเมียขัดดอก
ชะนีติดมันส์67.9K viewsคุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ
หลิวหลีเสวียเสวี่ย374.7K viewsSo What รักแล้วให้ทำไง
Phat_sara2.0K viewsPlease Love Me Now!
สามินี125 views3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย
Sadistic_X19.1K viewsวราลีคนนี้ไม่เหมือนเดิม
MoonDust159 views
