แบ่งกันชิม NC กรุบกริบ

ตอนนี้กิจวัตรประจำวันของฉันเพิ่มมาอีกหนึ่งอย่างนอกจากเรียนและไปทำงานคือดูแลคนป่วย แถมยังเป็นคนป่วยที่เอาแต่ใจที่สุด!

วันนี้นางนอนโรงพยาบาลครบหนึ่งอาทิตย์ ขยับย้ายตัวเองได้บ้างแต่พอมีฉันอยู่ในบริเวณ กล้ามเนื้อนางก็ไม่ค่อยทำงาน

" ฝ้ายขา " ฉันละสายตาจากจอโน้ตบุ๊คหันไปทางเตียงใหญ่ " พี่อยากเข้าห้องน้ำ " จะเข้าห้องน้ำก็ยังเรียก! ได้ข่าวว่าเมื่อกลางวันตอนคุณแม่มาเฝ้าก็ลากสายน้ำเกลือเดินปร๋อ

หญิงสาวลุกสาวโซฟา เดินไปหาคนป่วยที่เตียง พยุงร่างใหญ่ให้ลุกขึ้น " ยังเจ็บแผลอยู่ไหมคะ " แขนแกร่งโอบลำคอบาง แล้วก้าวขาลงจากเตียง " นิดหน่อยค่ะ "

เธอประคองโอบเอวหนาเดินเข้าห้องน้ำ แต่อนิจจาชุดนอนเสื้อยืดที่เธอใส่ดันเปิดกว้างเห็นเนินเขาลูกโตพาคนป่วยตาลุกวาว

" ถ้าเรียบร้อยแล้วเรียกนะคะ ฝ้ายรออยู่หน้าห้องน้ำ "

" ค่ะ " ทำไงดีครับ! น้องชายผมมันตื่น! เห็นนมเป็นไม่ได้เลยให้ตายเถอะ! ผมจัดการธุระเสร็จเรียบร้อยมันก็ยังไม่ลงแถมยังขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ! " ฝ้ายคะ " แค่ได้ยินเสียงตอบรับจากคนตัวหอมหน้าห้องน้ำ มันก็กระตุกหงึกๆแล้ว

" มาค่ะ ฝ้ายช่วย " ฝ้ายช่วย~ คิดดีไม่ได้เลยกู

" ทำไมยืนนิ่ง ไปค่ะ มันดึกแล้วนะ พรุ่งนี้ก็ได้กล