ตอนที่ 12 สุภาพบุรุษ

 

การเรียนวันแรกระหว่างคุณครูมนัญชญากับมาเฟียหนุ่มเป็นไปได้ด้วยดี แม้ว่าเหตุผลที่เรียนคือเพราะอยากจะแยกหญิงสาวออกจากสิรภพแต่ริคาโด้ก็ตั้งใจเรียนจนครบเวลาที่กำหนดไว้หนึ่งชั่วโมง

หลังจากเรียนเสร็จแล้วริคาโด้กับมนัญชญาก็ตกลงสั่งอาหารของทางร้านมาทานเป็นมื้อค่ำเพราะไม่อยากเสียเวลาไปที่ร้านอื่น

“พอได้ไหมครับคุณขิม” ริคาโด้ถามระหว่างนั่งทานอาหารไปได้สักพัก

“ได้ค่ะ คุณริคมีพื้นฐานที่ดีอยู่แล้วขิมว่าเรียนอีกไม่กี่ครั้งก็น่าจะอ่านได้คล่องแล้วนะคะ”

“ผมได้ครูเก่งด้วยครับเลยทำให้ทบทวนพื้นฐานที่เคยเรียนมาได้เร็ว”

“ขิมไม่เก่งหรอกค่ะ เป็นเพราะคุณริคเองก็มีความพยายามมากด้วยการสอนของขิมก็เลยง่าย” มนัญชญาอยากจะบอกว่าเขาไม่จำเป็นต้องเรียนเลยสักนิดแต่ก็เลือกที่จะไม่พูดเพราะรู้สึกดีที่ได้อยู่ใกล้ชิดกับริคาโด้

“ผมดีใจนะที่ได้ครูดีอย่างคุณขิม”

“อย่าชมขิมมากเลยค่ะ เดี๋ยวขิมก็ลอยกันพอดี วันนี้คุณริคต้องกลับไปทำงานอีกไหมคะ”

“ผมว่าจะไปตรวจงานที่ผับแล้วค่อยกลับไปพักนะ คุณขิมมีอะไรหรือเปล่า”

“ถ้าไม่เป็นการรบกวนจนเกินไปขิมอยากให้คุณฝึกอ่านบทความในไลน์ที่ขิมส่งให้ค่ะ แล้วพรุ่งนี้เจอกันขิมจะให้คุณริคอ่านให้ขิมฟังได้ไหมคะ”

“ได้สิ”

“ขิมต้องขอบคุณคุณริคมากนะคะที่เลี้ยงข้าวขิมอีกแล้ว”

“ไม่เป็นไรครับ อาหารร้านนี้ก็อร่อยเหมือนกันนะครับ สงสัยว่าครั้งต่อไปเราก็คงไม่ต้องไปทานที่อื่น”

“ครั้งต่อไปให้ขิมเป็นจ่ายค่าอาหารบ้างนะคะ ให้คุณริคเลี้ยงทุกครั้งขิมเกรงใจค่ะ”

“ได้ยังไงล่ะครับผมเป็นผู้ชายแล้วผมก็มาขอความช่วยเหลือจากคุณขิมให้ผมเป็นคนเลี้ยงก็ถูกแล้ว”

“แต่ขิมก็ได้ค่าเรียนนะคะ ถ้างั้นเอาอย่างนี้ดีมั๊ยขิมไม่คิดค่าเรียนก็ได้ถือว่าแลกกับค่าอาหารดีไหมคะ”

“ไม่ได้นะครับเราตกลงกันแล้วว่าผมจะเป็นนักเรียนของคุณครูขิมเพราะฉะนั้นนักเรียนก็ควรจะจ่ายเงินส่วนค่าอาหารก็เป็นเรื่องปกติที่ผู้ชายจะต้องจ่ายอยู่แล้ว”

“คุณริคใจดีเลี้ยงผู้หญิงแบบนี้ทุกคนเลยใช่ไหม”

“เขาไม่ได้เรียกใจที่หรอกครับแต่ผมรู้สึกแปลกถ้าจะให้ผู้หญิงเป็นคนจ่าย”

“คุณเป็นสุภาพบุรุษมากนะคะ”

“ผมว่ามันไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องสุภาพบุรุษอะไรหรอกนะครับมันอยู่ที่ว่าเราสะดวกจ่ายหรือเปล่าบางคนเขาก็อยากแสดงตัวเป็นสุภาพบุรุษแต่กำลังทรัพย์ของน้อยเขาก็อาจจะทำแบบนั้นไม่ได้”

“คุณริคเป็นคนคิดบวกนะคะ” หญิงสาวมองเขาด้วยสายตาชื่นขม

“แล้วคุณขิมชอบผู้ชายคิดบวกไหมล่ะ” เขาถามแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์

“ไม่ว่าใครที่อยู่ใกล้คนที่คิดบวกก็จะรู้สึกดีไปด้วยไม่ใช่แต่ขิมหรอกนะคะ” หญิงสาวพูดแล้วยิ้มเธอรู้สึกดีมากๆกับความคิดการกระทำและคำพูดของริคาโด้ ยิ่งได้อยู่ใกล้ชิดกันนานเกือบสองชั่วโมงแบบนี้มันทำให้หญิงสาวรู้สึกหลงใหลไปกับเสน่ห์ของเขาอย่างถอนตัวไม่ขึ้น

หลังจากทานอาหารเสร็จริคาโด้ก็ขับรถตามรถของมนัญชญามาที่บ้านของเธอ

ริคาโด้รอจนกระทั่งเธอเข้าไปในบ้านชายหนุ่มก็ขับรถออกมาจากบ้านของหญิงสาวแล้วตรงไปยังโรงแรมจากนั้นก็ลงไปยังชั้นใต้ดินซึ่งชายหนุ่มนัดกับวสันต์ไว้

“สวัสดีครับคุณริค”

“วันนี้สิรภพกับมนัญชญานัดเจอกันหรือเปล่า” เขารีบถามอย่างไม่รีรอ

“ไม่ครับวันนี้คุณสิรภพมาทำงานตามปกติหลังเลิกงานก็กลับบ้านไม่มีอะไรผิดปกติเลยส่วนคุณมนัญชญาก็ออกจากบ้านและไปที่โรงเรียนจนถึงเย็นเลยครับ คุณริคจะให้ผมตามต่อไหม”

“พรุ่งนี้ยังไม่ต้องตามแต่อยากให้ตามวันศุกร์วันเสาร์กับอาทิตย์นี้อีกสักสามวันนะ ถ้าได้เรื่องยังไงก็โทรบอกผมนะพรุ่งนี้ผมอาจจะไม่แวะเข้ามา”

“ครับคุณริค แล้วคืนนี้จะดื่มอะไรไหมผมจะให้เด็กจัดมาให้”

“ไม่ละวันนี้ฉันแค่แวะเข้ามาดูว่าจะรีบกลับไปพักผ่อน”

ริคาโด้กลับมายังคอนโดมิเนียมของตัวเองอาบน้ำแต่งตัวจากนั้นก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาฝึกอ่านบทความที่ใช้มนัญชญาส่งให้เมื่ออ่านไปได้สองรอบเขาก็โทรศัพท์ไปหาหญิงสาว

“สวัสดีครับคุณขิม”

“สวัสดีค่ะคุณริคมีอะไรหรือเปล่าคะ”

“คุณขิมกำลังทำอะไรผมโทรมารบกวนหรือเปล่า”

“ขิมเพิ่งเตรียมการสอนของพรุ่งนี้เสร็จค่ะ”

“ยังไม่ง่วงใช่ไหมครับ” ริคาโด้รู้ว่ามันดึกแต่เขาก็อยากจะคุยกับมนัญชญาก่อนนอน

“ยังค่ะ”

“จะเป็นไรไหมครับคุณขิมถ้าผมจะอ่านบทความที่คุณส่งให้ฟังตอนนี้เลย”

“ได้สิคะ คุณริคฝึกอ่านแล้วเหรอคะ”

“ผมอ่านสองรอบแล้วคิดว่าตัวเองน่าจะอ่านถูกทั้งหมด” ชายหนุ่มพูดด้วยความมั่นใจ

“ถ้างั้นอ่านเลยก็ได้ค่ะ”

“คุณริคเก่งมากอ่านไม่ผิดเลย” มนัญชญาชมเมื่อเขาอ่านบทความจนจบ

“ผมเก่งแบบนี้คุณครูจะมีรางวัลให้ผมไหมครับ”

“แล้วคุณริคอยากได้อะไรเป็นรางวัลล่ะคะ แต่บอกก่อนนะว่าถ้าอยากได้ของแพงๆ ขิมคงซื้อให้ไม่ได้นะคะ” หญิงสาวพูดอย่างอารมณ์ดี

“รางวัลที่ผมจะขอคุณขิมไม่ต้องเสียเงินเลยนะครับ”

“แล้วคุณริคอยากได้อะไรล่ะคะ”

“ผมอยากชวนคุณขิมไปฟังเพลงกันหลังเลิกเรียนพรุ่งนี้มั้ยครับ”

“คงไม่ได้หรอกค่ะ”

“ทำไมล่ะครับ” ริคาโด้ทำเสียงเหมือนคนผิดหวัง

“ก็วันศุกร์ขิมยังมีสอนอยู่นี่คะ แต่ถ้าคุณริคอยากพาขิมไปฟังเพลงจริงๆ ขิมขอเปลี่ยนเป็นเย็นวันศุกร์หรือไม่ก็เย็นวันเสาร์ได้ไหมคะ”

“ได้สิ ถ้างั้นเอาเป็นเย็นวันศุกร์ดีไหมผมจะไปรับขิมที่บ้านประมาณหนึ่งทุ่มเราไปทานอาหารกันก่อนจากนั้นค่อยขึ้นไปฟังเพลงด้วยกันตกลงไหมครับ” ริคาโด้ดีใจที่หญิงสาวจะไปฟังเพลงกับตนเองเพราะมันหมายความว่าเขาจะได้เดินหน้าจีบเธอได้อย่างเต็มที่

“ตกลงค่ะ”

“ถ้างั้นคืนนี้ผมไม่รบกวนคุณแล้วนะครับ คุณขิมจะได้พักผ่อนฝันดีครับคุณขิม”

“ฝันดีค่ะคุณริค”

ริคาโด้วางสายจากมนัญชญาแล้วก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมามองรูปถ่ายของหญิงสาวที่คนของเขาแอบถ่ายมาให้ มันเป็นรูปถ่ายที่สิรภพและมนัญชญาเจอกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งภาพของทั้งสองนั่งพูดคุยกันมันทำให้ชายหนุ่มรู้สึกเจ็บอย่างบอกไม่ถูก

มนัญชญาบอกว่าไม่อยากไปยุ่งเกี่ยวกับคนที่มีครอบครัวแล้วแต่การกระทำของเธอมันตรงกันข้าม ระหว่างที่เขากับเธออย่างสนิทสนมกันอยู่นี้เขาจะต้องหาทางให้หญิงสาวเปลี่ยนใจและเลิกติดต่อกับสิรภพให้ได้

ริคาโด้ไม่เคยทำเรื่องแบบนี้มาก่อน เขาไม่เคยใช้เล่ห์เหลี่ยมหลอกล่อผู้หญิงเพราะส่วนใหญ่แล้วจะมีแต่ผู้หญิงวิ่งเข้าหาแต่ผู้หญิงคนนี้กลับกลายเป็นเขาที่ต้องเอาตัวเข้าไปสนิทสนมกับเธอและยิ่งได้อยู่ใกล้หัวใจเขาเองก็เริ่มหวั่นไหว ชายหนุ่มต้องรีบจัดการทุกอย่าง ให้เสร็จเรียบร้อยก่อนที่ตนเองจะหลงเสน่ห์มนัญชญาไปมากกว่านี้