LOGINฉันเป็นนักศึกษาแสนสดใส~ แต่ทำไม! ต้องมากอบกู้บริษัทกับใครก็ไม่รู้ เพียงเพราะว่าบริษัทของแม่กำลังจะพังทลายด้วย แงงงงง~
View Moreปัง!
เสียงปิดประตูรถเองจ้า รุนแรงตามอารมณ์ปุดๆของฉันตอนนี้ ร่างระหงสวมชุดนักศึกษาพอดีตัวพร้อมรองเท้าผ้าใบคอนเวิร์สคู่ใจ กำลังเร่งฝีเท้าตัวเองให้มาทันเวลาอาหารมื้อสำคัญของชีวิต ไม่สิ! อาจจะทั้งชีวิตของฉันนับจากนี้
1 ชั่วโมงก่อน
~คุมแม่ อิอิ calling~
" ฮาเหลลลล พึ่งเลิกคลาสค่ะแม่ " ฉันรีบกดรับสายเพราะว่าแม่โทรจิกเป็นสิบสายแล้ว
"ออกมาคุยธุระกับแม่หน่อย สำคัญมาก" น้ำเสียงดูจริงจัง ไม่ต่างกับตอนหาเลขเด็ด!
"มีเรื่องอะไรรึป่าวคะ "
"ค่อยคุยตอนมาถึงแล้วกัน เดี๋ยวส่งโลเคชั่นให้ มาให้ถึงก่อน 18:30 นะคะลูกรัก" ติ๊ด!
เดี๋ยว!! ฉันรีบกดดูนาฬิกาข้อมือตอนนี้มัน 17:30 !!! แล้วร้านอยู่มุมไหนของโลกก็ไม่รู้เพราะรู้จักแต่ร้านกะเพรารสเด็ดปากซอย แถมตอนเย็นรถติดโคตรๆ แม่นะแม่!! นัดล่วงหน้าก็ไม่ได้...
พอลงจากรถมาได้ ฉันรีบวิ่ง4*100 ด้วยขาสั้นๆของฉันไปยืนหอบพร้อมปาดเหงื่ออยู่หน้าเคาน์เตอร์ พนักงานมองหน้ากันงงๆ แล้วก็มองหน้าฉัน ดูจากสภาพฉันตอนนี้ คงคิดว่า ควายมึงรึหายไง?
" สวัสดีค่ะคุณลูกค้า มีอะไรให้ช่วยไหมคะ "
ฟู่ววว~ ร่างบางในชุดนักศึกษากระแอมเล็กน้อยเพราะคอแห้ง และยิ้มตอบกลับพนักงานต้อนรับสาว
" จองไว้ในนามคุณมะลิวัลย์ค่ะ แต่ท่านมาถึงแล้ว "
" เชิญทางด้านนี้เลยค่ะ " ฉันเดินตามพนักงานสาวสวยคนนี้ไปทางห้องหารโซนVIP ระหว่างทางก็เผลอชมวิวไปด้วย ระหว่างทางเต็มไปด้วยสวนดอกไม้ ต้นไม้ประดับ พร้อมปล่อยละอองไอน้ำเหมือนเดินอยู่บนสวรรค์เลย อากาศเย็นสบายต่างจากตอนมาถึงลิบลับ!
" ถึงแล้วค่ะ ห้องนี้เลยค่ะคุณลูกค้า " พนักงานผายมือไปยังประตูไม้ที่ปิดสนิทพร้อมรอยยิ้มนางงาม
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก! แต่ทำไมใจฉันมันสั่นได้ขนาดนี้กันนะ?!
แม่กำลังคิดจะทำอะไรเนี่ย....
+++++++++++++++++++++++++
หากอ่านแล้วชอบ คอมเมนท์เม้าท์มอยกันได้นะคะ ^^
" หมอดีใจด้วยนะครับ ภรรยาคุณตั้งครรภ์ได้ 2 เดือนแล้วครับ "" !!!!!!!! " คนเป็นพ่อหมาดๆกำลังยืนช๊อคกับสิ่งที่ได้ยิน เค้ารีบวิ่งไปเขย่าตัวหมอเบาๆ" มะหมอพูดจริงนะครับ!! ไม่ได้โกหกผมนะ!! "" ผมเป็นหมอ จะโกหกคุณเพื่ออะไร " บุคลากรในชุดกราวน์ยืนตอบคำถามแบบอมยิ้มนิดๆ เค้าเข้าใจความรู้สึกนี้ดี ความรู้สึกที่กำลังจะได้เป็นพ่อคนน้ำตาลูกผู้ชายอกสามศอกกำลังตีตื้นขึ้นมาเต็มดวงตา ตอนนี้เขาไม่ได้ยินเสียงรอบข้างเลยสักนิด ในหัวมีแต่คำพูดของหมอเป็นเสียงเอคโค่ซ้ำๆภรรยาคุณตั้งครรภ์ ภรรยาคุณตั้งครรภ์....กว่าสติจะกลับเข้าร่าง พยาบาลก็เข็นรถเข็นที่มีร่างบางออกมาจากห้องฉุกเฉิน" พี่คิณ พี่คิณคะ! เป็นอะไร " คนตัวโตคุกเข่าลงตรงหน้าเธอ เอื้อมไปจับมือบางเบา น้ำตาไหลคลอเบ้าจนรีบผวากอดคนตัวเล็กบนรถเข็น" ขอบคุณนะครับ เขาเป็นของขวัญที่วิเศษที่สุดเลย " เธอรับรู้ถึงความเปียกชื้นที่หัวไหล่ จนต้องโอบกอดคนตัวโตแล้วลูบหลังเบาๆ " Happy birthday ล่วงหน้านะคะ ว่าที่คุณพ่อ " คำพูดสุดท้ายของภรรยา ทำให้เค้ากอดร่างบางแน่นกว่าเดิม จนเค้าค่อยคลายตัวเองออกมาจ้องมองไปที่พุงน้อยๆเธอยกมือมาโอบใบหน้าที่แดงก่ำ ใช้หัวแม่มือเช็ดน้ำตา
" มะลิ ตื่นได้แล้วครับ ถึงแล้ว " ฮือออ ไม่อยากลืมตาเลยอะ อยากหลับยาวๆ" ค่อยไปนอนต่อที่ห้อง "เสียงสารถีปลดเบลล์แล้วลงจากรถไปเปิดท้ายรถเพื่อยกกระเป๋าเข้าที่พักฉันพยายามฝืนสังขารตัวเองเพื่อลงจากรถ นี่กูยังไม่สามสิบเลยนะ!? แรงมันหดหายไปไหนหมดวะ?พอลงจากรถ ร่างบางก็เยียดแขนเพื่อยืดเส้นยืดสาย นั่งรถมาหลายชั่วโมง พอเหลียวมองรอบๆ สายลมเบาๆบวกกับกลิ่นทะเลอ่อนๆ พอยังช่วยให้สมองคลายความตึงเครียดได้บ้าง แถมเสียงคลื่นซัดหาดบ่งบอกว่าเรามาถึงจุดหมายปลายทางแล้วพอเช็คอินกับทางรีสอร์ต ลากกระเป๋าเข้าห้องเสร็จ ฉันรีบปีนขึ้นเตียงและทำท่าจะหลับอีกรอบ" งั้นมะลิพักสายตาก่อนนะครับ ตอนนี้สี่โมงเย็น ค่ำๆพี่เรียก เราไปหาอะไรกินกัน " กูนั่งเฉยๆทั้งทางบอกกูพักสายตา คนขับรถทั้งทางตอนนี้กินลมชมวิวอยู่ระเบียง จ่ะ!พอตะวันเริ่มลับขอบฟ้า บุรุษในชุดเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีฟ้า กางเกงขาสั้นสีขาวเดินไปหยุดข้างเตียงใหญ่ ยืนมองภรรยาตัวเองที่หลับพริ้มเหมือนเธอกำลังฝันหวานเค้านั่งลงที่ขอบเตียง ยกมือมาเกลี่ยผมที่ปรกหน้านวลออก ใช้นิ้วชี้เขี่ยปลายจมูกเธอเบาๆ จนคนที่กำลังฝันหวานรู้สึกตัว " อือออออ" ขี้เซาซะด้วยฉันลืมตาขึ้นมาเพื่
รถเมอร์เซเดสเบนซ์สีดำวาวแล่นเข้าสู่รั้วโรงเรียนนานาชาติชื่อดัง จุดหมายปลายทางคือจุดรับส่งนักเรียนตัวน้อยกะป้อมวัยสี่ขวบที่นั่งห้อยขาไปมาบนม้านั่ง ในปากยังเคี้ยวลูกชิ้นปิ้งจนแก้มข้างหนึ่งป่องนูนออกมาเป็นลูก" มะลิ พ่อมาแล้ว "" คุมพ่ออออออ " เด็กหญิงผมเปียกระโดดลงจากเก้าอี้ด้วยความดีใจ รีบวิ่งไปที่รถแล้วเปิดประตูขึ้นไปนั่งข้างๆผู้เป็นบิดา" คุมแม่ไปไหน "" เตรียมชุดสวยรออยู่ที่บ้านครับ "" เตรียม'ไมเหยอ "" เราจะไปงานวันเกิดลูกชายลุงประวิทย์ครับ "รถคันดังกล่าวแล้วเข้ามาจอดหน้าบ้านหลังใหญ่เวลาหนึ่งทุ่มตรง สามพ่อแม่ลูกเปิดประตูลงจากรถแล้วมองเข้าไปในบ้าน ที่มีเสียงเด็กๆดังเจี๊ยวจ๊าวพอดีกับเจ้าของบ้านเดินออกมาต้อนรับพอดี" สวัสดีค่ะ คุณไมค์ คุณวัลย์ เชิญเข้ามาในบ้านก่อนค่ะ " และไม่ลืมก้มทักทายสาวน้อยชุดกระโปรงสีม่วงลายขนมหวานที่กำลังแหงนมองด้วยความงุนงง" สวัสดีค่ะคนสวย หนูมะลิใช่ไหมเอ่ย " เด็กน้อยยิ้มแป้นและพนมมือป้อมๆพร้อมกล่าวสวัสดีค่ะด้วยภาษาของวัยที่ยังไม่ค่อยแข็งแรงทุกคนเดินตามกันเข้ามาในบ้าน แล้วเลี้ยวขวาเดินไปยังลานสนามหญ้าข้างบ้าน ที่ตอนนี้ประดับตกแต่งด้วยลูกโป่งและไฟสีนวล บนโต
ฉันหายใจเหนื่อยหอบอยู่ใต้ร่างใหญ่ ปากหนากระตุกยิ้มมุมปาก แล้วก้มลงมาหอมที่ขมับเจ้าสาวเบาๆ" ถ้าเหนื่อยพี่ทำเอง " สิ้นเสียงแหบ แขนแกร่งก็ยกขาเธอทั้งสองขึ้นพาดบ่า สะโพกฉันลอยขึ้นเล็กน้อยเปิดทางให้เค้าเข้ามาง่ายกว่าเดิมเอ็นใหญ่ที่แข็งชูชันกำลังค่อยๆสอดเข้ามาช้าๆ เค้ากอดล็อกขาเธอแน่น จากนั้นก็รัวสะโพกจนคนใต้ร่างกรีดร้องเสียงแหลมปึก ปึก ปึก ปึก ปึก !!!!ฉันหายใจไม่ทัน! ลำพังแค่ครางคอก็แห้งแล้ว!" อืม มะลิ~ ตอดพี่อีก"ปึก!! ปึก!! ปึก!!" ซี๊ดดดดดดด แทบเสร็จ! "เค้าปล่อยขาเธอลงแล้วพลิกเธอให้นอนคว่ำ หน้าฟุบกับหมอน สะโพกขาวถูกยกขึ้นตั้งฉาก ลิ้นร้อนๆเลียชิมแก้มก้มขาวอย่างลุ่มหลง ลากโลมมาถึงกลีบบวม ตะหวัดลิ้นไปทั่วจนเธอเกร็ง จิกหมอนแน่น แล้วกรี๊ดออกมาเค้าเลื่อนริมฝีปากขึ้นไป ตะบมพรมจูบตามแนวร่องหลังขาวเนียน ไม่ลืมเลียชิมทุกตารางนิ้ว วาดแขนไปโอบกอด เขี่ยยอดถันไปมาสลับกับบีบเค้นเต้าอวบแล้วปึก!" อ๊าย!! "เค้าช่วยยกตัวเธอขึ้น นำทางมือเรียวไปจับหัวเตียง กระซิบที่ซอกคอให้ไออุ่นมันวิ่งพล่าน" จับให้แน่นๆนะครับ "เค้าปล่อยมือเธอแล้วลูบตั้งแต่หัวไหล่ขาว ลงมาแผ่นหลังที่กำลังแอ่นได้รูปสวย ไล้มาจนถึงบั





