37.ท้าทาย

ความท้าทายด้านจริยธรรมในมูลนิธิ (The Ethical Crossroads)

หลังจากที่ มูลนิธิคาร์เตอร์-แบล็กเวลล์ ได้รับความเชื่อถืออย่างสูงจากการเปิดโปงและจัดการกับมรดกที่ถูกซ่อนไว้ของ แอนนา แบล็กเวลล์ องค์กรก็เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วและเป็นที่รู้จักในฐานะผู้พิทักษ์ความยุติธรรม

แต่ชื่อเสียงที่เพิ่มขึ้นก็นำมาซึ่งความท้าทายที่ยากจะปฏิเสธ วันหนึ่ง มูลนิธิได้รับคำร้องขอความช่วยเหลือจาก มาร์คัส เคนอดีตซีอีโอของบริษัทยักษ์ใหญ่ด้านการลงทุนรายหนึ่ง ซึ่งถูกกล่าวหาว่า ฉ้อโกง และ ปั่นราคาหุ้น ซึ่งทำให้ผู้ถือหุ้นรายย่อยจำนวนมากต้องประสบกับความสูญเสีย

มาร์คัส เคนไม่ได้มาขอความช่วยเหลือเพื่อต่อสู้คดีในศาล แต่มาพร้อมกับ การสารภาพผิดอย่างสมบูรณ์และข้อเสนอที่ไม่เคยมีมาก่อน: เขาจะ มอบทรัพย์สินส่วนตัวเกือบทั้งหมด (ประมาณ 80% ของทรัพย์สินทั้งหมดของเขา) คืนให้กับเหยื่อและสังคม โดยมีเงื่อนไขว่ามูลนิธิฯ ต้องให้ความช่วยเหลือทางกฎหมายแก่เขาในการเจรจาโทษกับทางการ ซึ่งรวมถึงการขอโอกาสในการ ไถ่บาป ด้วยการทำงานเพื่อสังคมหลังจากพ้นโทษ

ข้อเสนอของมาร์คัสทำให้บอร์ดบริหารของมูลนิธิและ ดีแลนกับ อีวา ต้องเผชิญกับทางแยกที่ยากลำบากที่สุดนับตั้งแต่ก่อตั้งองค์กร

มุมมองของอีวา (เมตตา)อีวา เห็นในตัวมาร์คัสถึงโอกาสครั้งที่สอง เธอมองเห็นความสำนึกผิดที่จริงใจและเปรียบเทียบกับเส้นทางที่ ดีแลน เคยเดินผ่านมา อีวาเชื่อว่าการให้โอกาสในการไถ่บาปแก่ผู้กระทำความผิดที่ยอมรับความจริงอย่างสิ้นเชิง เป็นการส่งเสริมปรัชญาหลักของมูลนิธิที่ว่า ทุกคนสมควรได้รับโอกาสในการกลับตัว

มุมมองของดีแลน (หลักการและความเสี่ยง) ดีแลน เห็นด้วยกับแนวคิดเรื่องการไถ่บาป แต่เขาก็เป็นอดีตนักธุรกิจที่เข้าใจโลกแห่งอำนาจ เขาตระหนักถึงความเสี่ยงที่ยิ่งใหญ่มาร์คัส เคน เป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงโด่งดัง การที่มูลนิธิเข้าช่วยเหลือเขาจะทำให้เกิดข้อกล่าวหาทันทีว่า มูลนิธิคาร์เตอร์-แบล็กเวลล์เป็นเพียง องค์กรที่ฟอกบาปให้กับคนรวย (A White-Collar Purgatory) ซึ่งจะทำลายภาพลักษณ์ของมูลนิธิที่สร้างขึ้นมาอย่างยากลำบากในการช่วยเหลือผู้ที่อ่อนแอ

ดีแลน"ถ้าเราช่วยมาร์คัส สังคมจะมองว่าเราเลือกปฏิบัติ อีวา เราปฏิเสธที่จะช่วยเหลือคนจนที่ทำผิดพลาดเล็กน้อยมามากมาย เพราะมันขัดต่อภารกิจของเรา... แต่เราจะเลือกช่วยผู้บริหารระดับสูงที่ฉ้อโกงเงินหลายพันล้าน? มันจะทำให้หลักการของเราสั่นคลอน"

อีวา"แต่ ดีแลนการยอมรับผิดของมาร์คัสและการคืนทรัพย์สิน 80% เป็นการกระทำที่ไม่เคยมีใครทำมาก่อนในโลกธุรกิจ เขาไม่ได้พยายามหนีความผิด แต่เขาพยายามชดเชยมัน การที่เราปฏิเสธโอกาสนี้... ก็เท่ากับเราปฏิเสธปรัชญาที่เราเชื่อในการเปลี่ยนแปลงและการให้อภัย"

ในขณะที่การตัดสินใจของมูลนิธิยังไม่ถึงข้อสรุป ข่าวการขอความช่วยเหลือจากมาร์คัส เคน ก็รั่วไหลสู่สื่อมวลชนอย่างรวดเร็ว กลุ่มที่ไม่หวังดี(ซึ่งอาจรวมถึงคู่แข่งของดีแลนและกลุ่มผู้ไม่พอใจการเติบโตของมูลนิธิ) ก็ฉวยโอกาสนี้ทันที

สื่อมวลชนหัวรุนแรงเริ่มโจมตีมูลนิธิด้วยพาดหัวข่าวที่เต็มไปด้วยอคติ:

 “มรดกที่แปดเปื้อน: แบล็กเวลล์ใช้มูลนิธิเพื่อช่วยเพื่อนร่วมแก๊งฉ้อโกง!”

 “ความยุติธรรมมีราคา: มูลนิธิคาร์เตอร์-แบล็กเวลล์ เลือกปฏิบัติ ช่วยเหลือเฉพาะเศรษฐีที่บริจาคเงินมหาศาล”

แรงกดดันทางสังคมทวีความรุนแรงขึ้น การบริจาคจากประชาชนทั่วไปเริ่มลดลง และพนักงานของมูลนิธิบางส่วนก็เริ่มแสดงความกังวลว่าการตัดสินใจนี้จะทำให้ภารกิจขององค์กรเบี่ยงเบนไป

ดีแลน รู้ว่าการต่อสู้ครั้งนี้ไม่ใช่การต่อสู้กับข้อกฎหมาย แต่เป็นการต่อสู้กับ อคติของสาธารณชน และ ความแคลงใจ ที่เขาก็เคยเผชิญมาก่อน

เขาจัดการประชุมฉุกเฉินกับบอร์ดบริหาร โดยยืนกรานว่าพวกเขาต้องตัดสินใจโดยไม่สนใจแรงกดดันจากภายนอก แต่ต้องยึดมั่นใน หลักการที่โปร่งใส เท่านั้น

ดีแลน"เราสร้างมูลนิธินี้ขึ้นมาเพื่อ ความยุติธรรม และ การไถ่บาป ไม่ใช่เพื่อความนิยมชมชอบของสาธารณชน ถ้าเราปฏิเสธมาร์คัสเพียงเพราะเรากลัวคำวิจารณ์... นั่นหมายความว่าเรากำลังยอมให้อคติและความกลัวมาบงการหลักการของเรา"

อีวา เสริมความเห็นของดีแลนด้วยมุมมองที่ลึกซึ้ง

อีวา"เราต้องแสดงให้โลกเห็นว่า ความยุติธรรมที่แท้จริงไม่ได้จำกัดอยู่แค่คนจนเท่านั้น แต่รวมถึงผู้ที่เคยมีอำนาจแต่ตัดสินใจที่จะทำสิ่งที่ถูกต้องด้วย การตัดสินใจของมาร์คัสที่จะคืนทรัพย์สินเกือบทั้งหมด เป็นการกระทำที่แสดงถึงความเสียสละอย่างยิ่งที่เราต้องให้ความสำคัญ"

หลังจากการปรึกษาหารืออย่างเคร่งเครียดนานหลายวัน ดีแลนและอีวาตัดสินใจที่จะ รับคดีมาร์คัส เคน แต่ด้วย เงื่อนไขที่เข้มงวดและโปร่งใสที่สุดที่มูลนิธิเคยกำหนดมา

ดีแลนออกแถลงการณ์ร่วมกับมาร์คัส เคน โดยมีรายละเอียดของข้อตกลงที่ระบุถึง เงื่อนไขที่ไม่ใช่การแลกเปลี่ยน(Non-Negotiable Conditions):

การคืนทรัพย์สินอย่างเต็มรูปแบบ ทรัพย์สิน 80% ของมาร์คัสจะต้องถูกโอนเข้ากองทุนชดเชยที่ตรวจสอบได้ 100% เพื่อคืนให้กับเหยื่อและมูลนิธิ ก่อน ที่มูลนิธิจะให้ความช่วยเหลือทางกฎหมายใด ๆการยอมรับความผิดโดยสาธารณะ มาร์คัสจะต้องออกแถลงการณ์สารภาพความผิดโดยละเอียดต่อสาธารณชน โดยไม่ปกป้องตัวเอง และให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ในการปฏิรูปกฎหมายธุรกิจพันธกรณีการทำงานเพื่อสังคมหลังพ้นโทษ มาร์คัสจะต้องทำงานให้กับมูลนิธิหรือองค์กรการกุศลที่เกี่ยวข้องกับการส่งเสริมจริยธรรมธุรกิจ โดยไม่รับค่าตอบแทนเป็นเวลาอย่างน้อย 10 ปี

การตรวจสอบถาวร ทรัพย์สินส่วนที่เหลือของมาร์คัสจะถูกตรวจสอบโดยมูลนิธิฯ เป็นระยะเวลาไม่น้อยกว่า 20 ปี เพื่อป้องกันการกระทำผิดซ้ำ

การกระทำของดีแลนและอีวาทำให้สื่อมวลชนและผู้ที่วิพากษ์วิจารณ์ เงียบเสียงลงโดยปริยาย ไม่มีใครเคยเห็นผู้บริหารระดับสูงยอมรับเงื่อนไขที่เข้มงวดและเสียสละขนาดนี้

ความจริงที่ปรากฏ การกระทำนี้พิสูจน์ว่าดีแลนและอีวาไม่ได้ช่วยมาร์คัสเพื่อเงิน แต่เพื่อ สร้างแบบอย่างของการไถ่บาปที่แท้จริงการที่มาร์คัสยอมรับเงื่อนไขเหล่านี้ เป็นการยืนยันถึงความสำนึกผิดของเขา

การเสริมสร้างหลักการมูลนิธิแสดงให้เห็นว่าหลักการของพวกเขาไม่สามารถถูกบงการได้ พวกเขาไม่ได้ขายความยุติธรรม แต่พวกเขาให้โอกาสในการแก้ไขแก่ผู้ที่เต็มใจที่จะจ่ายราคาที่สูงที่สุด—ไม่ใช่ด้วยเงิน แต่ด้วย การเสียสละอำนาจและชีวิตส่วนตัว

ดีแลน ได้เรียนรู้ว่าการเป็นผู้นำด้านศีลธรรมนั้นต้องอาศัย ความกล้าหาญ ในการยืนหยัดในหลักการ แม้ว่ามันจะทำให้ภาพลักษณ์ขององค์กรต้องตกอยู่ในความเสี่ยงก็ตาม การตัดสินใจครั้งนี้ได้เสริมสร้างหลักการของมูลนิธิคาร์เตอร์-แบล็กเวลล์ให้แข็งแกร่งและน่าเชื่อถือยิ่งขึ้นไปอีก และตอกย้ำถึงความสมดุลระหว่า

งความเมตตา และ หลักการที่ทั้งดีแลนและอีวาได้ยึดมั่นร่วมกัน